Lapjesschoenen

“Wat is er mis met deze generatie?” schreeuwt de Knack vanaf zijn titelpagina.

Met daaronder het beeld van een paar afgedragen sneakers.

Het icoon bij uitstek voor de jongeren van vandaag.

Ik noem ze lapjesschoenen.

 “Noem dat toch zo niet, mama. Dat zijn degelijke schoenen.”

Tot deze winter.

Want deze winter gaat hij skiën, met vrienden. In Frankrijk, een ongetwijfeld pittoresk maar onbekend dorpje.

De ski’s worden gehuurd, de deelname is betaald. Hij heeft dat allemaal heel zelfstandig geregeld.

Het skipak zijn we samen gaan kopen. De bril en helm hebben we uitgezocht opdat het cool en toch kwalitatief zou zijn.

Ook thermisch ondergoed in bijpassend flitsend zwart.

En zie daar. In de schoenwinkel om kwart voor zes op zondagavond tijdens de solden: “Mama, zouden we geen degelijke winterschoenen moeten kopen voor de ski-reis?”

 Ik kan mijn oren niet geloven. Nu wordt hij echt volwassen.

“Geen lapjesschoenen  meer?”

“Mama, noem dat niet zo. Dat zijn coole mooie schoenen die perfect onder elke jeans passen.”

“Maar niet geschikt voor op sneeuw dus? En vorige jaren heb je nochtans zomer en winter die sneakers gedragen, ook toen het heel koud was. Okay, we zullen je een paar stevige wandelschoenen kopen, dat gaat jarenlang mee. Oerdegelijk. Perfect voor op sneeuw, welke wil je?”

Hij loopt met ons naar het schoenrek, vist er een geplastificeerde variant van de lapjesschoen uit en steekt van wal: “Deze lijken me heel geschikt, en die kan ik ook perfect onder een jeans dragen en …”.

De rest gaat verloren.