|
December 2013
TV oortjes en snoep
Krijg ik een stukje chocola van je?
Uit de luie zetel komt geen geluid. Last van TV oortjes.
Luister je? Kan ik een chocolaatje van je krijgen?
Oôh! Ik moet altijd alles delen en de anderen niet.
Dat lijkt me overdreven. Kan ik nu een stukje krijgen, wat denk je?
Jaâ, t is allang goed. Ik ga al!
Bonk, bonk, bonk. Ze dreunt de trappen op. Rukt de zak met
sinterklaassnoepgoed van haar lage kast en stampvoet terug naar beneden.
Er rolt iets voor mij op tafel. Ik staar naar het kleine figuurtje in rood
aluminium. Hij ligt oneerbiedig met zijn gezicht naar beneden.
Ik ruik eraan. Geurloos.
En waarschijnlijk ook smaakloos.
Heb je ook iets anders in je voorraad?
Ja, ze-eg, hier is de zak!
Smak! De zak ligt naast de tafelpoot. Ik open haar geheime
voorraad en kom achtereenvolgens tegen: lege snoeppapiertjes, koekkruimels,
losse veelkleurige snoepjes die uit hun verpakking gevallen zijn en een massa
speculaas.
Onderaan in de tas trekt een plastic verpakking mijn aandacht. Een marshmallow
met chocola errond.
Precies wat ik zoek.
Mmmmmm.
Mijn lange en vermoeiende werkdag versmelt met de
elastiekerige lekkernij in mijn mond. De chocoladesmaak veegt de stress en de
vermoeidheid weg.
Ze ziet me genieten en ontspannen en komt langzaam
dichterbij. Geïntrigeerd door het effect van één snoepje.
Ik voel een kleine meisjeskus op mijn wang. Haar TV oortjes zijn verdwenen.
|
