|
Oktober 2013
De wachtkamers van de NMBS
Open brief aan de Heer Jo Cornu, toekomstig bestuursvoorzitter
van de NMBS: mocht u in uw komende bewindsperiode beter willen scoren dan uw
voorganger Marc de Scheemaeker, dan vindt u onderstaand misschien wel enkele
nuttig tips en aanwijzingen.
Toen ik vandaag van Brussel huiswaarts keerde met de trein,
was ik best nieuwsgierig hoe de Belgische Spoorwegen en stations zich
ontwikkeld hadden sinds ik 21 jaar geleden mijn studies in Gent afrondde.
Eerst en vooral zag ik me geconfronteerd met een deinende
massa duwende en gehaaste mensen, een constant geroezemoes, dat om de haverklap
overstemd werd door de onrustwekkende stem van de omroepster. Was het mijn
trein die vertraging ging hebben? Of was het spoor gewijzigd?
Ik kocht een ticket, en vroeg me af waar de vriendelijke en actieve
loketbediende van weleer was gebleven? U
weet wel, diegene die je na het betalen van je treinticket gauw influisterde
dat je je trein nog net kon halen als je en sprintje inzette van 31 seconden.
Vandaag knikte de man enkel meewarig van achter zijn vensterglas, vaag wijzend
naar de elektronische uurroosters achter me.
Die bleken uiteindelijk een soort digitale versie van de goeie
ouwe gele uurregeling. Via reuze-touch-screen
consulteerbaar.
Spijtig genoeg niet tegelijk met een andere reiziger. Ik moest braaf mijn beurt
afwachten voor ik mijn persoonlijke treintraject kon ingeven.
En toen ik eindelijk, met ticket op zak, en met kennis van het
juiste spoor op zoek ging naar mijn trein, liep ik uiteraard eerst enkele keren
verloren. Niet dat er geen richtingaanwijzers hangen. De ontwerper won er trouwens
vast een prijs voor minimalistisch design mee.
Kortom, mijn nieuwsgierigheid naar de evolutie werd algauw
getemperd. In vergelijking met de indrukwekkende vooruitgang die een kind doormaakt
van zijn geboorte tot zijn 21ste levensjaar, moest ik vaststellen dat de NMBS niet
ingrijpend was veranderd. Een oude grijsaard die er jonger tracht uit te zien met
een haarstukje en een nieuw fris gebit. Gezien de leeftijd van de Belgische
Spoorwegen (°1926) had dit me misschien niet mogen verrassen.
Wat me vooral trof, is dat er in die 21 jaar niemand had
bedacht dat een reiziger die de centrale hal van een groot station
binnenwandelt, wel eens behoefte zou kunnen hebben aan begeleiding.
In de vorm van een fysieke persoon, die je verwelkomt,
begeleidt, attent maakt op de richting die je uit moet om tot bij het juiste spoor te
geraken.
Of, beste Jo, als je de trein van de automatisering verder
wilt brengen dan gedigitaliseerde uurroosters en een app voor iPhone
ticketverkoop, dan kan je ook een digitale begeleider op de markt brengen. Een programma dat automatisch opstart vanaf je
tablet of smart phone zodra je het station binnenwandelt. Personaliseerbaar naar
humeur, leeftijd of welke criteria dan ook. Een gids die je door het hele proces
loodst van aankoop tot het vinden van het juiste spoor, wagon en zitplaats. Met
plattegrond en pijltjes.
Intrigerend vond ik ook het gebrek aan evolutie in de rol van de
kaartjesknipper. Al bijna 90 jaar lang stapt de knipper op de trein na het
fluitsignaal. Vraagt naar je kaartje, knipt er een gaatje in, of stempelt er
een stempel op.
Lijkt het u niet logischer dat die persoon een andere job-inhoud
krijgt, en dat een oogscanner de controle taak overneemt? Dat kan trouwens nog spannende
taferelen opleveren: als je een geldig ticket hebt, gaat de treindeur voor je
open en kan je rustig je plaats kiezen. Als je fraudeert, gaat er meteen een
alarm af. Geen zwartrijders meer.
In alle eerlijkheid was ik nog meest gecharmeerd door de
multicolor ecosorteervuilniszakken in zachte zuurstokkleurtjes op alle perrons.
Er was een aangenaam zachte verlichting en de geur vond ik opvallend neutraal.
Iedereen die ooit met de metro heeft gereisd in Parijs, weet waar ik op doel.
In feite heb ik vandaag een relaxte wachtkamersfeer ervaren op
het perron. En dat is wellicht zoals het bedoeld is: om de pijn van het
lijdzame wachten te verlichten bij mogelijks verlate of geschrapte treinritten.
In elk geval en ik weet niet of dat de verdienste is van
Marc de Scheemaeker - mijn trein was stipt op tijd vandaag.
08-10-2013, 00:00
Geschreven door Tijger 
|
