een vrije dag én zondag , en goed weer én wandel dag met Joris .
Woensdag hadden we terug yogales , gezien het goede weer gingen we buiten , ieder zijn matje op het kruisje . Het deed wel denken aan de kleuterschool , maar alles voor het goede doel .
Anke stuurde ons rustig en blij naar en in , onze houdingen , fijn !Met Joris in mijn vizier , was mijn aandacht wel wat verdeeld , mijn ademhaling was meer afgestemd op de zijne , dan op Anke's richtlijnen .Tja ... hij (probeerde) toch ook haar richtlijn te volgen .
Na de les , zoals afgesproken naar Tom , ook daar nog steeds afstand , geen toog maar wél mijn grote koffiechoc mét haverroom ! De lounge is verdeeld door plexischermen en allemaal gepimpt met leuke quote's .
Tom leidde ons (Joris en mij ) naar een rustig tafeltje met twee ! stoelen , met een knipoog en een opmerking over privacy . Den deugniet !
We waren er beiden een beetje ongemakkelijk door , ik vrees dat ik rood ben geworden , ik voelde alvast de warme gloed langs mijn gezicht omhoog kruipen , tot in mijn haarwortels .
Joris was nogal druk met zijn grote bos munt (muntthee) , of hij de blaadjes heeft geteld ...?.. Hoe we uiteindelijk zijn losgekomen uit dat gespannen ballonnetje , kan ik niet vertellen , maar we zijn terug aan de babbel geraakt .
Een vrolijke energie nam over , geen zwaar gesprek maar grappend en een beetje ( puberaal) gegiechel maakte ons lichter en dichter bij elkaar . Een bruggetje naar .. ja ,naar wat ?
Zondag (haha , weer lekker uitgesteld) wil ik die brug over , of eigenlijk , Joris een zetje geven om over (dat) bruggetje te komen . Onder het wandelen moeten we toch een hand kunnen (be)reiken ..??. Niet ?
Oei , moeten , we moeten niks , maar kunnen , willen , durven ...tja dat durven ,hé !
Dat die schrik mij toch zo kan omtoveren in een slap rubberen , en bibberend geheel . Ik vraag me nog altijd af , of anderen dit kunnen zien of voelen . OH jeeeee... wat dan , als en als en wat als ... Tja , niks !
Wat maakt het anderen uit , die wandelen hun eigen verhaal verder in , mijn rubbergevoel zal hun toch niet bereiken ?
Vrijdag ons aperitiefje , ons groepje , (gegroeid in lock down) was compleet aanwezig , gezellig Weer een stapje op de lange weg , om mijn nieuwe leven op te bouwen . Weet je , boek , allemaal mensen die ik vroeger niet écht zou ontmoet hebben . Mensen die niet alleen leven voor en door hun bankrekening en status .
Soms voelt het nog vreemd , de weg die de gesprekken opgaan , geen aanhoudende stress om te overtroeven , de betere, de beste te zijn ! Maar eerlijker en dichter kijken en ook lachen met al onze kleine kantjes .
Anders , vreemd en soms zorgt het wel dat ik nog steeds wil verdwijnen , maar ikhou stand ( ah ja , Joris zit in die bubbel ) .
Oh dagboek , ik zou toch nog wat administratief werk moeten doen , bedankt om eventjes , geduldig als altijd , zorg te dragen voor mijn kriebels . Tot gauw !
kijk eens aan ! een sms-je van Nance !!!Joedeloedeloe , dat maakt mijn dagje goed !
Liefste Joris ,
heb je morgen na de yoga ,nog even tijd om bij Tom langs te gaan ? Onze Tom wat steunen ? Ik trakteer !
Nance
ps : je bloemen maken mij blij en vrolijk .
Oef dagboek , nu durf ik pas te voelen , hoeveel spanning er rond en in mijzelf zat , nu ik het kan loslaten , amaiiiiiiiiiii.Een grote strak geblazen zwemband die stilaan leegloopt ... fffieuwwwwwwwwwwww....
Zondag heb ik toch wel wat geflaterd , en ik was al bang dat ik het verprutst had !
Mijn dieet is alvast wel naar de maan dat grote pak chips en de chocoladekoeken , hebben gewonnen !Hun verleiding werkt altijd !Straf ! Dat trucje moet ik afkijken ... van koek en chocola .. hhmmmm...
In plaats van vrolijk mijn bloemetjes aan de man te brengen, euh ... aan Nance te geven , sta ik daar wat onhandig te stuntelen en over mezelf te praten . Hoe is dat nu toch mogelijk ? Nance verdient nu toch wel wat extra aandacht .
Ze vertelde me vorige week over haar vorige relatie , en haar familie die haar liet vallen en die narcist steunt ! Hoeveel pijn en verdriet moet dit geven , afgebroken , gekleineerd en in de steek gelaten .. beubeuh .
Gelukkig neemt ze mij , mijn gebazel niet (al te ) kwalijk , natuurlijk heb en maak ik tijd om bij den Tom wat te gaan bijpraten . Trouwens Tom , heeft zichzelf toch de rol toebedeeld om ons wat dichter bij elkaar te brengen . Dus , wat ikzelf niet durf , kan misschien wel met een duwtje van Tom , hahaha ... wat leunen op anderen , beter dan te rekenen op de durf van wijn , niet ?
Vandaag maar weer met de soep aan de slag !Mevr. Mia , stelde voor om toch maar weer te gaan opschrijven wat ik eet ... verdorie boek , die confrontatie wil ik absoluut vermijden . Ik vertel jou al waarom ik eet , volgens mij voldoende .
Ik kan toch niet alle excuusjes gaan opruimen , dan moet ik er andere verzinnen ... en mijn bekende excuses , tja , die ken ik nu al , en leer om me niet (al ) te slecht te voelen en te verwijten .
Dus boek , ik gun me nog wat tijd en koek ... ooit ... zal het wel oplossen in geluk in plaats van in vet .
ik ben net terug van 't Groot huis en mijn babbel met Leen (life coach) , er komt terug wat meer beweging in het huis , super , want de vorige week was het er wel wat vreemd , eenzaam .Hol klinkende gangen , die mijn denken deden weergalmen in mijn hoofd (oei , is dat dan zo leeg , daarbinnen ... oeioeioei !) .
Er was wat nieuws , een bord in de wachtplaats met een doordenkertje erop geschreven . SAY WHAT YOU MEAN , MEAN WHAT YOU SAY .
Klinkt logisch (als je er niet te veel over nadenkt) , zeggen wat je meent en menen wat je zegt .Tja , ik liet het wat zakken , (in mijn holle hoofdje ) en toen die aankwam , besefte ik , dat het een mooie manier is om te zeggen , denk na , wat je zegt , is het wel waar en /of belangrijk genoeg om dit te zeggen .
Tja , zoals Leen (blijft) zeggen , woorden zijn energie , en je kiest zelf of je ze positief of negatief laadt , of je , spreekt vanuit je schrik of vanuit je blije hart .
Simpel hé , in theorie , tot je , alé , tot ik mezelf ,, laat verleiden om te gaan doemdenken en rampen scenario's bedenken . Een écht talent , hoor , wat als en ja maar als dan ... die dat , die dit gaat doen of zeggen ... dan , dan , dan ... dan ... NIKS !
Een reden om niet te bewegen en toch mijn energie kwijt te spelen (maar geen kilo's) , in luiheid proberen om problemen te vermijden , slim ...???Wat denk je , boek ?
Wachten op perfectie ... dat heb ik zondag weer goed verprutst in al mijn schrikscheterij .
Joris , geduldige man , hoor! Hij had vrijdag al gescoord voor onze laatste é-peritief en was daar zichtbaar blij mee . Hij vertelde met tranen in zijn ogen , hoe onze reacties hem hadden geraakt (hoe mooi is dat) , en ondertussen gaf hij me ook nog eens bloemen ! De schat !
En wat doe ik , die man laten staan met zijn traan en bibberstem , ik neem die bloemen en verdwijn ermee naar de keuken , op zoek naar een vaas .
Want , ik kan die toch niet kussen , troosten , bemoedigend aanspreken ... wat zou hij hiervan kunnen denken , hoe zou hij dat interpreteren en als hij verkeerde conclusies trekt ... wat dan en als en als en als ..
NIKS dus !
Nee , ik nodigde hem niet uit , verder (eigenlijk dichter) te komen, maar keerde mijn rug om die bloemen te verzorgen , misschien ook wel om mijn traantje te verbergen .
En de toon van onze wandeling was gezet ! AFSTANDelijk , terwijl we (ok , met een glas wijn op ) toch hadden afgesproken dat we meer samen kunnen doen . Gezien we beiden in (redelijke) eenzaamheid onze corona-bubbel beleven .
Boek , ik vrees dat ik Joris heb gekwetst , als ik moet zeggen wat ik meen , hoe doe ik dat dan ? Jaja... met woorden , zelfs lieve woorden . Maar hoe kan ik een (perfecte) situatie herkennen ? Of organiseren ?
Nu heb ik wel het gevoel dat ik de bal in mijn kamp heb geschopt , en Joris toch een positief signaal moet seinen . Djuuu , dat was niet zo slim ... weeral .
Als ik het er met leen over had , kreeg ik als antwoord ... stilte .. ruimte om ... ja , ruimte om wat te doen ? Mezelf in mijn twijfelkaart laten kijken ?
Morgen is er terug yoga in 't Huis , met kleine groepjes , gelukkig hebben we samen een plaatsje . Hoe laat ik nu ,weten , dat ik ernaar uitkijk ?
Zeggen wat ik meen en menen wat ik zeg ...
Ok , mag het ook de gemakkelijkste weg ? een sms-je ? Dat durf ik wel, denk ik , hoop ik ;. want als en als ... en als dan ..
aardappeltaart , moet lekker zijn als er 'taart' in de naam staat , toch ..?
zoek ( in je kast) een lage taartvorm , groot genoeg voor het aantal personen die wil trakteren .
Een blad ( veganistisch) bladerdeeg , zit er zeker nog in je diepvries , dus laten ontdooien , nu .
Krieltjes ( aardappeltjes) uitzoeken , genoeg om de taartbodem te kunnen vullen , goed poetsen die krieltjes en gaarkoken .
Per persoon (portie) een soeplepel water en rijstsiroop (of agave siroop of suiker ) smelten in een hete pan en daar een soeplepel fijngesneden tijm, marjolein en rozemarijn in mee warmen (of een lepel gedroogde provencaalse kruiden) . Afkruiden met peper en zout .
Als de suiker heet en stroperig wordt , giet je die in de taartvorm ,
en dan schik je de krieltjes netjes naast elkaar in de hete stroop , eventueel nog wat (restje) gesneden kruiden over strooien en afdekken met het bladerdeeg ,
je vouwt de randjes van het deeg IN de vorm .
( ik snij de poepjes van de patatjes , zodat ik ze netjes naast en dicht bij elkaar kan zetten , die poepjes kunnen morgen in de soep of in een salade , perfectionistjes kunne de patatjes schillen , maar vitamientjes in de schil zijn ook lekker en gezond)
Ondertussen had je natuurlijk de oven al voorverwarmd op 200 graden en schuif nu ,je taart in de oven voor een 20 tal minuutjes (één persoonstaartje maar 15 minuutjes) tot het deeg er lekker gebakken uitziet .
Ondertussen fiks je nog een leuke salade om erbij te serveren , je weet wel , wat groene blaadjes , tomaatjes , boontjes ... wat er nog in je ijskast zit .
Beetje dressing erbij ... hhmmm... lekker !
Taart uit de oven nemen , er een bord opleggen en voorzichtig (heet , heet!!!) omdraaien en genieten , maar !
hoe voel jij , je in al je stilzwijgen ? Zelf voel ik me nogal belabberd .
Het hele weekend is mijn uitval naar die 'vriend' blijven wringen , wie ben ik om te veroordelen ?
Het is niet omdat hij , zich in mijn ogen irritant opstelt , dat hij dat niet mag , toch ?
Dit zegt wel wat over mij , misschien wel , ja , eigenlijk wel , maar en maar en maar ... het hele weekend en net ik beslis om mij te excuseren voor de manier waarop ik het gesprek afbrak , daar een beleefd mailtje voor opstelde ...
Boek , krijg ik een mail van hem binnen , drie!!! bladzijden lang verongelijkte aanvallen en verwijten !
Ik citeer één zin ( en eigenlijk de hele mail) : Nance , ik geloofde dat jij een goed en lief begripvol mens was , waar ik bij terecht kon en nu blijk je , een egoistische trut , ik voel me bedrogen en afgekraakt !
Nu ja , dit is er allemaal zo ver over ( over mijn grens van tolerantie en begrip) , dat ik alleen nog uit mededogen kan denken , die man heeft wel écht een probleem !
Met/ door mededogen , zijn onmacht zien en daar afblijven , dus mezelf ontslagen van mijn schuldgevoel , rond zijn probleem ... hhmmm ...als dat is hoe mededogen werkt ...
Blijft nog over , restproduct van het incident , mijn grove uithaal , zou mijn mededogen daar ook voor werken ? Mag ik een grens hebben en daar over gaan ? Hmm... , misschien een beetje vroeger mijn eigen ergernis detecteren ;-) en vriendelijker afblokken ? En nu , mezelf afblokken in al dat gepieker !!!! In liefde en vriendschap en met een kop koffie mét koekjes , goed idee !
Gisteren samen gaan wandelen met Joris ! Het ijsje kon de spanning niet doen smelten , ons é-peritief groepje deed ons wel inzien dat we elkaars bubbel écht wel kunnen delen . Haha , wat waren we daar ongemakkelijk over !
Natuurlijk hadden we dat zelf ook wel bedacht , maar als één of andere kuisheidsgordel bleven we die corona maatregel in zijn strengste vorm toepassen . We draaiden er zelfs op onze wandeling , nog omheen .
Wie en hoe gaan we dat doorbreken , boek , een suggestie , misschien ?
Hoe doen al die andere mensen dat toch ?Maak je daar afspraken over , vraag je het aan , neem je gewoon je kans , wie durft eerst ... als we er over gaan praten , hhmm , zetten we dan dat ongemakkelijke ( lees schrik ) niet teveel in de verf ? Amai zeg , wat een stress , en dat bovenop die kriebels , die worden er alleen nog wat zotter van . Joedeloedeloe !
Benieuwd wie hier de eerste zal zijn , die de kriebels laat groter worden dan de schrik Wordt vervolgd , boek !
) .
dat grote pak chips en de chocoladekoeken , hebben gewonnen !Hun verleiding werkt altijd !Straf ! Dat trucje moet ik afkijken ... van koek en chocola .. hhmmmm...
