hoe voel jij , je in al je stilzwijgen ? Zelf voel ik me nogal belabberd . 

Het hele weekend is mijn uitval naar die 'vriend' blijven wringen , wie ben ik om te veroordelen ? 

Het is niet omdat hij , zich in mijn ogen irritant opstelt  , dat hij dat niet mag , toch ? 

Dit zegt wel wat over mij , misschien wel , ja , eigenlijk wel , maar en maar en maar ... het hele weekend en net ik beslis om mij te excuseren voor de manier waarop ik het gesprek afbrak , daar een beleefd mailtje voor opstelde ...

 Boek , krijg ik een mail van hem binnen , drie!!! bladzijden lang verongelijkte aanvallen en verwijten !

Ik citeer één zin ( en eigenlijk de hele mail) : Nance , ik geloofde dat jij  een goed en lief begripvol mens was , waar ik bij terecht kon en nu blijk je , een egoistische trut , ik voel me bedrogen en afgekraakt  ! 

Nu ja , dit is er allemaal zo ver over ( over mijn grens van tolerantie en begrip) , dat ik alleen nog uit mededogen kan denken , die man heeft wel écht een probleem !

Met/ door  mededogen ,  zijn onmacht zien en daar afblijven , dus mezelf ontslagen van mijn schuldgevoel , rond zijn probleem ... hhmmm ...als dat is hoe mededogen werkt ... 

Blijft nog over , restproduct van het incident , mijn grove  uithaal , zou mijn mededogen daar ook voor werken ? Mag ik een grens hebben en daar over gaan ? Hmm... , misschien een beetje vroeger mijn eigen ergernis detecteren ;-) en vriendelijker afblokken ? En nu , mezelf afblokken in al dat gepieker !!!! In liefde en vriendschap en met een kop koffie mét koekjes , goed idee !

Gisteren samen gaan wandelen met Joris ! Het ijsje kon de spanning niet doen smelten :-) , ons é-peritief groepje deed ons wel inzien dat we elkaars bubbel écht wel kunnen delen . Haha , wat waren we daar ongemakkelijk over ! 

Natuurlijk hadden we dat zelf ook wel bedacht , maar als één of andere kuisheidsgordel bleven we die corona maatregel in zijn strengste vorm toepassen . We draaiden er zelfs op onze wandeling , nog omheen  . 

Wie en hoe gaan we dat doorbreken , boek , een suggestie , misschien ? 

Hoe doen al die andere mensen dat toch ?Maak je daar afspraken over , vraag je het aan , neem je gewoon je kans , wie durft eerst ... als we  er over gaan praten , hhmm , zetten we dan dat ongemakkelijke ( lees schrik ) niet teveel in de verf ? Amai zeg , wat een stress , en dat bovenop  die kriebels , die worden er alleen nog wat zotter van . Joedeloedeloe ! 

Benieuwd wie hier de eerste zal zijn , die de kriebels laat groter worden dan de schrik :-) Wordt vervolgd , boek !

Nance