Ik ben Gert Luyckx
Ik ben een man en woon in Ingelmunster (België) en mijn beroep is projectleider bij Aquafin.
Ik ben geboren op 07/09/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, fietsen (op 't gemak), TV kijken.
of hoe een Limburger woont in West-Vlaanderen, werkt in Antwerpen en loopt waar het hem uitkomt...
16-03-2009
Zwinstedenloop - 1/2 Marathon
Gisteren was het tijd voor mijn derde wedstrijd van 2009, de halve marathon van Sluis. Ik had Chris kunnen overtuigen om nog eens mee te gaan. Het feit dat de winkels daar 's zondags open zijn, maakte dit overtuigen een heel stuk makkelijker. We vertrokken rond 10u in Ingelmunster. Ik was vergeten van mij op voorhand in te schrijven en daarom moesten we nu zorgen dat we zeker voor 11u45 op het stadhuis / belfort van Sluis waren voor de inschrijving. We waren er al om 10u50, vonden direct een parkeerplaats en ik kon me dus ruim op tijd inschrijven.
Inschrijving op het stadhuis.
Na de inschrijving hadden we nog ruim de tijd om wat rond te wandelen in de winkelstraten. De zon scheen wel, maar het spel van schaduw en wind zorgde ervoor dat het toch maar koud aanvoelde. Sommige zonnige terrasjes waren wel heel aanlokkelijk. Zeker als er daar ook nog restaurantgeuren aan toegevoegd werden. We konden uiteindelijk niet weerstaan meer hielden het bij een dagsoepje. Nadat de meeste deelnemers aan de 5km-wedstrijd aangekomen waren, kwam ik Guy Devreker tegen. We hadden niet echt iets afgesproken, maar we hadden allebei een tijd beneden de 1u30' tot doel gesteld en konden dus wel bondgenoten zijn. Ik had even voordien al eventjes over en weer gelopen, maar was hier al vlug mee gestopt. De benen voelden niet echt geweldig. Samen met Guy liep ik nog enkele honderden meters en dan gingen we ons opstellen op een windstil, zonnig plaatsje. Onze manier van opwarmen. Op dat plekje wachtten we rustig tot de deelnemers aan de 10 km van start waren gegaan. Dat bleef echter maar duren en ineens kregen we in de gaten dat de deelnemers aan de halve marathon al allemaal in het startvak stonden opgesteld. We hebben ons dan ook nog maar ergens tussen gewrongen om niet helemaal achteraan te moeten vertrekken. (Achteraf berekende ik op basis van de verschillen tussen bruto- en nettotijden dat ik ongeveer als 460ste over de startlijn passeerde.)
Na het weerklinken van het startschot, schuifelen naar de startlijn...
... en nog steeds drummen na het overschrijden ervan.
Er diende een plaatselijke ronde van 1km in het centrum van Sluis te worden afgelegd. Hier moesten Guy en ik laveren tussen de tragere starters om toch aansluiting te behouden met de betere lopers. Door het spel van de wind was het immers belangrijk om deze voeling te houden. Het inhalen gebeurde vooral over de voetpaden, langs de buitenzijde van de bochten, in de smalle strook tussen rijweg en toeschouwers...
Samen met Guy opschuiven naar voren.
Na het plaatselijke rondje liep het parcours langs de Vaart. Ik had een gat van een 20-tal meter moeten laten met Guy en besloot om dit niet onmiddellijk proberen dicht te lopen. Even op adem komen achter een paar brede ruggen leek me meer aangewezen. Het gat groeide echter en daarom besloot ik toch om mee op te schuiven, samen met enkele snellere lopers die uit de achtergrond naar voor kwamen. Na twee km stond er 8'30'' op mijn chrono. Precies op het voorziene schema van 4'15'' per km. Ik had echter wel al meer krachten verspild dan me lief was.
Langs de vaart, ongeveer twee kilometer onderweg.
Na ongeveer 3 km kwam ik terug bij Guy. Op mijn vraag hoe hij zich voelde antwoordde hij niet al te enthousiast. Ik zat op dat moment aan een iets hoger tempo en schoof verder naar voor. Op dat moment lagen de groepjes nog relatief dicht bij mekaar en kon je van het ene groepje doorschuiven naar het volgende. Op een bepaald moment kwam ik terecht in een groepje van een 8-tal lopers. Hier nestelde ik mij vanachter. Op kop liep hier een ervaren wegkapitein, Marcel Meert (Ternat). Hij gaf voortdurend aanwijzingen waar iedereen moest lopen om zoveel mogelijk uit de wind te lopen. Na een tijdje ging ik naast hem lopen en vroeg hem welke eindtijd hij voor ogen had. Hij zei dat het voor hem enkel training was en dat hij geen tijd als doel had. Hij vroeg me of ik me sterk voelde. Hij verklaarde zich nader en zei dat er in ons zicht een mooi groepje liep en dat hij er wel samen naartoe wou lopen. Voor mij was 't oké en samen met nog een andere loper trokken we ervandoor. Dit was niet zo ver voor het keerpunt aan de Vaart. Het tempo ging serieus de hoogte in. Aan het keerpunt zelf was er een klein klimmetje en hier moest ik krasselen om te kunnen volgen. Al snel zag ik dat we nu een voorsprong van een halve minuut hadden op het schema van 4'15'' per km. Ik moest geen meter kop lopen. Enkel maar lopen op de plaats die me werd aangewezen. Intussen vertelde Marcel over zijn marathon- (2u49 dacht ik) en 100km-ervaringen. Geen sukkelaar dus! Toen ik zei dat mijn beste marathontijd 3u23 was, zei hij me - een beeje schoolmeesterachtig - dat dat toch wel wat beter moest kunnen. Hij baseerde zich daarbij op het tempo dat we op dat moment liepen. Dat gaf me dan wel weer een goed gevoel. Niet ver voor de tweede bevoorrading kregen we aansluiting bij het groepje dat we wilden bijbenen. Marcel gaf me de raad om daar bij te blijven. In dit groepje liep ook Chris Peeters (Blankenberge). Haar kwam ik vorig jaar ook in een aantal wedstrijden tegen. Ik hield het een 100-tal meter vol om me achteraan te houden, maar zat wat later toch weer op de eerste rij te lopen. Het grootste deel van het werk werd even later door Peter Gabriëls (Jabbeke) gedaan. Achteraan waren er een aantal die de rol moesten lossen. Vlak voor de houten brug in Sluis, kwam ik alleen te zitten met Chris Peeters. Ik had het hier even moeilijk, maar zij wachtte me op. Het duurde het volledige zandpad vooraleer ik terug hersteld was. Terug op het asfalt kon ik vrij snel terug wat kopwerk doen. Op een 4-tal kilometer van het einde kwam er een groepje van een loper of 6-7 voorbij. Hun tempo lag meer dan een beetje hoger dan dat van ons. Het was net voor de bocht naar de zware strook met tegenwind dat deze groep ons voorbijstak. Ik bengelde even op een meter of 5. Het was buigen of barsten. Als ik nu de rol loste, moest ik dit hele stuk met tegenwind alleen afwerken. Ik kon doorbijten en mijn wagonnetje aanhangen. En eenmaal erbij kon ik zelfs wat recupereren. Ik moest zorgen dat ik naar voor schoof in het groepje omdat er andere waren die ook op hun tandvlees zaten en gaten moesten laten. Bij het opdraaien van de laatste lange rechte lijn richting Sluis waren er nog maar drie van dit groepje die voor me liepen. De rest waaide eraf. Bij het bordje van de 19km had ik 1u20' en nog wat seconden op mijn chrono. Toen wist ik dat een tijd beneden de 1u30' haalbaar moest zijn. Ik stond er nu wel alleen voor maar putte moed uit het voorbijsteken van enkele lopers die meer vermoeid waren dan ik. Ik had ook al eventjes Sandra Cauwels (Beveren-Leie) in het vizier. Ik kwam korter maar kreeg de afstand niet dichtgelopen.
Laatste krachtinspanning naar de finish.
In de laatste honderden meters hoorde ik de speaker zeggen dat er nog 20 seconden restten om binnen een tijd van 1u30 binnen te komen. Ik perste er nog een laatste spurtje uit en liep onder de finish door in 1u29'56''. Mijn netto-tijd werd 1u29'25''. Ik deed dus 10 seconden beter dan mijn vorige besttijd! De koude douche kon de euforie niet verpesten
13-03-2009
Rusten
Twee looprustdagen worden er nu 'afgewerkt'. Het klinkt misschien raar, maar soms valt niet-lopen zwaarder dan wel lopen. Waar kan je immers meer van genieten dan een ontspannen loopje in een stralend zonnetje? Oké, er zijn misschien wel een paar dingskes te bedenken, maar toch... Vandaag en morgen wordt er gerust met het oog op de halve marathon van Sluis van aanstaande zondag. Mijn derde wedstrijd van 2009. En mijn tweede buitenlandse, na de halve marathon van Cadzand. Vorig jaar liep ik ook in Sluis. Toen liep ik er 1:33:08. Als het weer niet al teveel tegenwerkt, moet een snellere tijd erin zitten. Anderhalve maand geleden liep ik in Cadzand immers 1:34:02 onder veel zwaardere omstandigheden. Daarbij geeft mijn prestatie in Oostende-Brugge van 14 dagen geleden aan dat het met de conditie goed zit.
Collega-bloggers Dirk Luypaert en Guy Devreker stellen een tijd van 1:30:00 voorop. Ik denk dat ik me daarbij ga aansluiten. En als alle omstandigheden een beetje meezitten, zit er misschien een PR in. Dat staat nu op 1:29:35 en liep ik vorig jaar bij de Mc Bride Run van Ieper naar Poperinge.
11-03-2009
Goed gezelschap
Vandaag werd er nog eens twee keer gelopen. Een eerste keer tijdens de middagpauze, onder een stralend lentezonnetje. Ik liep samen met collega's Ruben, Viviane en Wim. Van bij het begin werd er naar mijn gevoel stevig doorgelopen. Wim en ik liepen de 10 km. De laatste kilometers werd er, op aangeven van Wim, behoorlijk versneld. In de laatste honderden meters liep hij weg van mij. Ik deed er ongeveer 44'30'' over. Door het hoge middagtempo was de 'goesting' om 's avonds nog een keertje te gaan lopen, al redelijk verminderd. Het lukte me toch om te stoppen aan de Finse piste van Waregem. Ik had in gedachte om een tempo van 7 minuten per rondje te lopen (5'11''/km), of trager. De benen waren immers behoorlijk zwaar en leeg. Meestal zijn leeg en zwaar tegengestelde begrippen. Voor benen geldt dit echter niet. Ik hield het 6 rondjes vol en legde daarmee 8,1 km af. Het tempo lag ietsje hoger dan voorzien: 5'07''/km. Opvallend was wel dat er daar behoorlijk wat kleppers bezig waren met het afwerken van hun trainingsrondjes: Dimitri Caby en Aman Gemeda waren bezig met versnellingen. Fabrice Laga, Bart Verkaemer en Nathalie Tijtgat hielden het wat rustiger. Met Gemeda (halve marathon) en Laga (5 km) waren hier dus de winnaars van Sluis van vorig jaar aan het werk. Een goed voorteken voor aanstaande zondag? Na het stretchen bracht het uitlooprondje mijn dagtotaal op 19,45 km.
09-03-2009
GSM-afspraakjes
Mijn GSM leverde me dit weekend twee dates op. Twee keer met een man nog wel De eerste keer was vrijdagavond. Ik had op de blog van Guy Devreker gelezen dat hij van plan was om naar 'Vertellingen en vertelsels over de koers' van Karl Vannieuwkerke te gaan, in Handzame. Een combinatie die mij wel kan boeien. Een goede verteller enerzijds -de koers anderzijds. Een aantal berichtjes over en weer zorgde er dan voor dat ik vrijdagavond in Handzame verzeild raakte. Het waren aangename vertellingskes, het mocht wel wat langer duren en voor mijn part mocht het ook wat warmer zijn in de spiegeltent waar het gebeuren doorging. Achteraf wisselden we zelf nog wet vertellingskes uit aan de toog. De tweede blog die mij een afspraak bezorgde, was die van Dominiek Bekaert. Hier las ik dat hij van plan was om zondagochtend een duurloop van 25km af te werken. Opnieuw wat berichtjes over en weer, met als gevolg dat ik zondagochtend om 8u30 in Bavikhove stond. We vertrokken in behoorlijk slecht weer richting De Gavers. We liepen daar eerst een rondje op de nieuw aangelegde Finse piste. Dominiek wou me even laten voelen dat deze er zwaar bij ligt. En het klopt. Daarna twee grote ronden op het domein De Gavers zelf. Hier lag het redelijk drassig. Om aan onze kilometers te geraken liepen we nog een rondje op de Finse piste vooraleer terug te lopen naar Bavikhove. In de voorlaatste kilometer versnelden we, zij aan zij, naar een tempo van rond de 15 km/u. In totaal liepen we 25,1 km aan een gemiddelde van 12,1 km/u.
05-03-2009
Beeldmateriaal
Door een beetje rond te surfen, kon ik toch bewijsmateriaal terugvinden van mijn aanwezigheid in Oostende-Brugge van afgelopen zondag.
De eerste foto (gevonden op www.krekenlopers.be) werd genomen in de eerste wedstrijdhelft. Hier hadden we precies een beetje schrik om mekaar op de hielen te lopen Marc De Wulf (Maldegem) loopt hier op kop voor bijna-naamgenoot Luc Luycx (Aalst). Achter mij lopen nog Kristof Decroix (Pottes) en ex-dorpsgenote Dunja De Marez (Oostrozebeke dus).
De tweede foto is er eentje van de laatste rechte lijn (www.runningteamlauwe.be). Hier loop ik nog achter Filip Soreyn (Lauwe). Ik kon hem nog net remonteren voor de finish.
Bewijs van dit laatste kan dan weer teruggevonden worden op het aankomstfilmpje.
04-03-2009
Avondloop Waregem
Ik liep er een beetje als een zomerzot bij, in korte broek en T-shirt (wel twee over mekaar, maar dat kon je niet zien). Het kwam eigenlijk doordat ik een en ander van loopspullen vergeten was, maar echt koud was het eigenlijk niet. De thermometer van de wagen gaf een buitentemperatuur van 9°C aan. Maar toch liepen de meeste lopers nog met lange broek en zelfs muts. De piste lag er goed beloopbaar bij, ook het grasgedeelte tussen de voetbalvelden. Altijd interessant als je hier kan lopen: je hebt een rondje met een langere lengte en de zachtere ondergrond is beter voor de gewrichten. Ik had geen 'plan'. De enige randvoorwaarde was dat ik net na 19u30 een van de kinderen moest ophalen van het voetbal. Net na het nieuws van 18u begon ik eraan. Niet te snel, want de benen moesten nog een beetje herstellen van afgelopen zondag. Ook niet te traag om geen kou te krijgen. Na 4 rondjes haalde ik Natalie Tijtgat en haar trainingsgezel bij. Zij was bezig aan een rustige duurloop na het behalen van haar Belgische titel indoor van afgelopen weekend. De twee rondjes die ik samen met hen liep, leken een stuk sneller voorbij te gaan. Als je wat kan babbelen, let je niet op je ademhaling en lijkt alles vanzelf te gaan. Toen zij stopten, deed ik nog twee grote ronden en een kleintje. Ik kwam aan een totaal van 17,35 km. De tijd van 1u24'36'' levert een gemiddelde loopsnelheid van 12,3 km/u. Ik ben al redelijk goed hersteld van afgelopen zondag dus.
03-03-2009
Oostende-Brugge deel 2
Inderdaad Francis, een nieuw grafiekje dient zich aan Ik kon 351 deelnemers terugvinden die zowel vorig jaar als dit jaar deelnamen, een kleine 40% dus. Wat me onmiddellijk verbaast, is het feit dat de gemiddelde tijden van vorig jaar niet zo veel sneller zijn dan die van dit jaar, ook al was er vorig jaar een enorm windvoordeel. Ik bereken dat de tijden vorig jaar ongeveer 1% sneller waren dan die van dit jaar. Ik moet hier wel bij zeggen dat het parcours aan de startzone niet helemaal hetzelfde was. Een verschil in afstand van 160m (toch ook niet echt gigantisch) geeft ook aanleiding tot een verschil van 1%.
En hoe staan mijn tijden in verhouding tot die van de andere lopers? Van de 350 concurrenten die aan de edities van zowel 2008 als 2009 deelnamen, waren er 78 twee keer voor mij; 239 lopers zaten aan de andere kant van het spectrum en eindigden tweemaal achter mij. Er waren 13 deelnemers die vorig jaar trager waren dan mij, maar nu sneller. Anderzijds waren er 20 die vorig jaar voor mij eindigden, maar die ik dit jaar achter mij liet. Een positief saldo van 7 stuks dus.
02-03-2009
Oostende-Brugge 10 Mijl
Rond 9u15 gad ik met Guy Devreker afgesproken aan de inschrijvingstent in Brugge. Het was hier al redelijk druk en ik kwam al een aantal bekende blog-faces tegen. Het zal ongeveer 9u45 geweest zijn, toen we de bus opstapten richting Oostende. De eerste lentedag was aangekondigd, maar toch was het nog redelijk fris aan de startplaats. We wachtten zolang mogelijk om de overtollige kledij af te geven. In tegenstelling tot vorig jaar, was er dit jaar geen stormwind als ruggesteuntje. Dit keer moest het volledig op eigen kracht. Het beetje wind dat er was, zat eerder in het nadeel. Om 11u werd de meute van 905 lopers op gang geschoten. In het begin was het traditioneel slalommen tussen de wat tragere starters. Het verbaasde me een beetje dat ik de eerste km toch nog aflegde in 4'08''. Na twee km werd dit 8'10''. Daarna lagen de groepjes in een min of meer vaste plooi. In dit gedeelte van de wedstrijd bleef ik meestal op de tweede rij in ons groepje lopen. Vanaf km 5 nam ik ook af en toe wat kopwerk voor mijn rekening. We bleven mooi samen tot aan de bevoorrading, halverwege. Hier kwamen we door na ruim 33 minuten. Hier spatte het groepje uit mekaar. Sommigen dronken niet, anderen liepen dan weer door zonder drank aan te nemen... De gelosten deden even een tussenspurtje om terug aan te sluiten. Ik had op dat momen echter niet die kracht en bleef op een meter of 20 van de rest hangen. Het 10 km punt passeerde ik na ongeveer 41'30''. Even later kwam er een wat snellere loper voorbij. Ik kon bij hem aanpikken en liet me zo terugbrengen tot 'mijn' groepje. Ik had mijn tweede adem gevonden en kon daar zelfs terug wat kopwerk doen. Het 12km-punt werd gepasseerd na exact 50 minuten wedstrijd. Toen besefte ik dat ik mijn tijd van vorig jaar, 1'07'17'', zou moeten kunnen benaderen. Een motiverende gedachte, gezien het verschil in weersomstandigheden. Er kwam haast geen verval in tempo. Tussen km 14 en km 15 nestelde ik me opnieuw in tweede positie. Er was nog een andere loper bereid om nog wat kopwerk voor zijn rekening te nemen. Na het ingaan van de laatste km nam ik terug over en versnelde een beetje. Niemand volgde. Voor ons liepen er nog een paar die in te halen waren. Dit gaf nog wat extra moed. Net voor de finish werd ik toch nog voorbijgelopen door één van mijn vroegere companen. Ik klokte af na 1'07'02'' (netto-tijd). Mijn bruto-tijd bedroeg 1'07'23''. Hiermee bereikte ik een 191ste plaats. Na vorig jaar dacht ik nog dat ik die tijd nooit nog zou verbeteren omdat de omstandigheden toen extreem gunstig waren. Ik loop nu op enkele seconden na toch dezelfde tijd. Vree content dus...
26-02-2009
Luchtaanval
Na drie verlofdagen was het vandaag terug werkendag. Tijd dus ook om terug een middagloopje te placeren, samen met drie collega's die bezig zijn met de opbouw voor de Antwerp 10 Miles van over een kleine twee maanden. Er werd afgesproken om rustig te lopen. Maar die drie gasten zijn een kleine 2 decennia jonger en natuurlijk moeilijk in te tomen. Na zo'n 4km begon Jona er een serieuze lap op te geven. Ik volgde in zijn spoor en de andere twee moesten lossen. Een goede km verder gaf hij zijn tempowerk op en besloot terug te wachten op de anderen. Ik ben dan maar doorgelopen voor het 10km-traject. Na een km of 6 viel er plots iets naar beneden recht op mijn hand. Ik dacht dat het één of ander groot insect was en sloeg het vlug met mijn andere hand weg. Toen werd het me duidelijk dat het vogelstront was. Mijn twee handen goed vol... Dan maar efkes een schoonmaak-pauze ingelast en mijn tocht verdergezet. En steeds de aandacht erbij houden om niet met je handen door je gezicht te wrijven
23-02-2009
Lopen met de kids
Vorige week liep ik al eens langs het jaagpad met een skeelster aan mijn zijde. Vandaag opnieuw. Dit keer met mijn dochter Clara. Ook mijn zoon Victor ging mee, hij met de fiets. 't Ging eigenlijk heel goed. Niemand die begon te zeuren dat hij/zij moe werd. Dan is het plezant. Op het einde deden we nog een serieuze spurt om een boot voorbij te steken. We legden een afstand af van 12,3km in een goed uur.
18-02-2009
twee-loop
Gisteren deed ik een kleine 25 km, met een tussenpauze van een uur of 5. 's Middags liep ik op het werk. In een miezerg grijs weertje. Maar toch waren we met een 7-tal lopers om eraan te beginnen. In het begin liepen we mooi samen, maar na een goeie kilometer viel alles uit mekaar. Mijn collega Mark, die zich voorbereidt op een eerste deelname aan een marathon (Antwerpen), moest volgens zijn schema een snelle 5km lopen. Hij versnelde dus en ik liep met hem mee. Hij las een snelheid van 13,5 km/u af. Op het 5km-punt nam hij een short-cut terug naar het kantoor. Ik temporiseerde dan en wachtte Paul op, die steevast voor de 10km gaat. Samen met hem vervolledigde ik dan deze 10km-tocht. Ik liep 47'45''. Voor 's avonds kon Jona me overtuigen om te stoppen in Waregem. Hij was wat later en ik had er al 2 rondjes opzitten toen hij me vervoegde. Hij was van plan van 8 rondes te lopen, ik zou dan op 10 uitkomen. Ik voelde nauwelijks iets van mijn middagloop. In het begin misschien eventjes wat stram, maar daarna liep het als een trein. Geen TGV, geen sneltrein,... eerder een inter-city. Ik deed exact 1u10' over mijn 13,5 km. Na het stretchen bracht het uitlooprondje mijn dagtotaal op bijna 25km.
14-02-2009
Valentijn-loop
Sinds kort heeft Chris zich skeelers aangeschaft. Na haar rugoperatie durft ze het niet aan om opnieuw te lopen. Skeeleren zou misschien wel lukken. Vorig weekend had ze al een eerste keer getest en toen had ze zich blijkbaar geamuseerd. Nu gingen we samen. Zij met wieltjes - ik zonder. We wonen op een paar honderd meter van het kanaal 'Roeselare-Leie'; het jaagpad vormt daar een ideaal skeeler-parcours. In het begin wist ik niet goed aan welk tempo ik best zou lopen. In het begin liep ik wat voor Chris uit, maar dan was ze plots - veel vlugger dan ik verwachtte - weer naast mij aan het rijden. Hierdoor kreeg ik de indruk dat ik goed zou mogen doorlopen om het voor haar ook een beetje amusant te houden. Naarmate de tijd en afstand vorderden, bleef ze toch steeds wat meer achterop. Dan dacht ik nog altijd dat ze dat deed uit veiligheid. Of om af en toe een stukje te kunnen versnellen. Maar als ik bijna aan de Sluis van Ooigem was, bleef ze wel heel ver achter. Ik hoorde dan ook geroep: 'Ik ga terugkeren'. Maar dan in 't Westvlaams... iets met 'were kere' Ik moet wel toegeven dat het jaagpad er in dat stuk veel slechter bijligt waardoor het skeeleren heel wat minder vlot gaat. Ik heb me dan ook omgedraaid. Terug huiswaarts. We waren terug thuis na precies 1 uur sporten. Achteraf bepaalde ik dat we een tochtje van 12,3 km aflegden.
11-02-2009
Dat goed gevoel...
Het goede loopgevoel begint terug te keren. Dat mocht ik gisteren ondervinden op de Finse piste van Waregem. 's Middags kreeg ik op het werk nog het koosnaampje 'sissie' toebedeeld, omdat ik niet mee ging lopen in de regen. Mijn regenkledij lag echter thuis (nog nat van de avond voordien) en ik zag het niet zitten om me helemaal doorweekt te lopen en een ziekte op mijn nek te halen. Om het goed te maken trok ik 's avonds naar de Fins piste in Waregem, samen met collega-sissie Jona. Onderweg kregen we op de E17 nog een fikse hagelbui te verwerken, maar in Waregem was het zo goed als droog. De voetbalvelden lagen er wel als visvijvers bij. Ook de zones met boomschors waren hier en daar een beetje zompig. Het lopen ging goed. Jona wou minstens 8 rondjes lopen (10km+), ik wou mijn 20-er halen die ik eigenlijk een dag eerder had gepland. We hadden beide geen chrono mee en dus ook geen idee van het tempo dat we liepen. Voor mij was het een perfect tempo. Na 6 rondjes, toch al boven de 8km, voelde ik met moeite dat ik al gelopen had. Ik begon wel een serieus honger-gevoel te krijgen. Ik had dan ook al rond 11u30 mijn boterhammen opgegeten en sindsdien enkel wat speculaasjes, wat koffie en een blikje cola naar binnen gewerkt. Na 8 ronden besliste Jona om toch nog niet te stoppen. Hij voegde nog 2 extra ronden toe en stopte na 13,5km. Ik bedankte hem voor zijn gezelschap en liep dan alleen verder. De weersomstandigheden bleven perfect. Soms een beetje wind op kop, maar dat mocht de pret niet drukken. De gedachte ging voortdurend uit naar het einde: aan welk aantal rondjes zou ik stoppen? 16? 18? 20? Maar 20 ronden zou dan neerkomen op 27 km. Niet meer zo ver van de 30. Zou ik dan niet doorlopen tot 23 ronden om zo de kaap van de 30 km te overschrijden? Ik besliste toch om aan 20 rondes te stoppen. De vermoeidheid was nog vrij beperkt. Wat zou het nut nog zijn van die drie extra rondjes? Dat ik op deze blog of op Facebook zou kunnen uitpakken met '30 km gelopen!' ? Nee, dan beter stoppen met nog redelijk frisse benen, zodat ik vandaag misschien opnieuw kan lopen. Ik liep de 27 km in ongeveer 2u26'. Dat is aan een tempo van 11,1 km/u - 5'24''/km.
10-02-2009
Hels looptochtje
Stormweer hadden ze voorspeld. En stormweer heb ik gekregen. Mijn bedoeling was om iets van een 20km te lopen op de Finse piste van Waregem. Rond 18u was ik startensklaar. Het was al redelijk aan het regenen en er was dan ook maar een handvol lopers te zien op de piste. Ik droeg een regenvestje dat eigenlijk die naam niet waard is. Wanneer je loopt in een beetje zware mist, zal je na een tijdje toch nat beginnen worden. Gisterenavond ging het bij momenten om stevige regenval - op de grens van sneeuw. Het voelde aan als regendruppels met de grootte van sneeuwvlokken. De eerste ronde kon het weer me niet deren. Ik legde deze af in 6'40'' (4'54''/km). Na een tweetal ronden begon het vocht door te sijpelen. In de stukken met rugwind had ik er geen last van, maar in de zones met tegenwind werd het ijzig koud. Toen had ik al bij mezelf uitgemaakt dat ik maximaal 8 rondjes - een goede 10km - zou lopen. Na 4 rondes dacht ik af te slaan naar de wagen, maar ja... 5 km is ook maar niks hé... Niet de moeite om je helemaal nat te laten worden. Ik heb er dan nog 2 rondjes bijgedaan. Ik stopte na 8,1 km in precies 40 minuten. Zonder stretchen zo snel mogelijk de auto in en wat droog aangetrokken. Met aangedampte ruiten op weg naar 'eeuwige roem'...
09-02-2009
Lazy weekend
Op sportief gebied beleefde ik een erg passief weekend. De rest van ons gezin ging voetballen, skeeleren of fietsen en ik... ik keek naar sporten op TV. Ik zag een paar spannende veldritten, een beetje lange baan schaatsen in Noorwegen, wat tennis uit Slovakije en samenvattingen van voetbal uit een aantal landen. Donderdagavond liep ik nog 8 ronden op de Finse piste van Waregem (10,8km) en vrijdag 10km in Aartselaar. Na 2 loop-rustdagen ga ik vanavond opnieuw wat rondjes lopen in Waregem. Ik zou toch nog eens de 20km grens willen overschrijden. Om daarna met een goed gevoel naar 'Eeuwige Roem' te kijken.
03-02-2009
Herstelloopje
Gisteren zat ik met redelijk stijve bilspieren. Dat lopen op het strand en af en toe een klimmetje in de duinen zorgt er toch voor dat je andere spieren gebruikt dan bij het 'normale' lopen. Vandaag heb ik met 3 loopcollega's een middagloop van 7,5 km afgelegd - 38 minuten over vaak glibberige paadjes. Ik zocht ook nog eventjes naar Cadzand-foto's, maar vind voorlopig niets. Het zou nochtans mooi zijn om een paar heroïsche plaatjes op mijn blog te kunnen zetten.
02-02-2009
Halve marathon Cadzand-Bad
Een jaar of 25 geleden ben ik nog een paar keer in Cadzand-Bad geweest. In de zomer. Bij een gevoelstemperatuur van minstens 25°C. Gisteren ging ik ook naar daar. Deze keer bleek de gevoelstemperatuur -5°C. Buiten zo'n 400 lopers lag het dorp er dan ook vrij desolaat bij. 342 van deze lopers hadden zich ingeschreven voor de halve marathon. Vrijdag had ik nog dorpsgenoot en natuurloopgezel Nick kunnen overtuigen om mee te gaan. Ook blogmakker Guy was van de partij. Samen wachtten we zolang mogelijk in de zalig verwarmde sporthal. Zo'n 10 minuten voor de start begaven we ons toch maar naar buiten. Ik had me vooraf weinig zorgen gemaakt om een mogelijke eindtijd. Gezien de lastigheidsgraad van het parcours en de weersomstandigheden lag een tijd van 1u40'-1u45' binnen mijn verwachtingen. Na het startschot werd er vrij vlug vertrokken. Het feit dat de deelnemers aan de 5km-wedstrijd samen vertrokken, zal hier wel mee te maken hebben. Ik liep in de buurt van Guy en ik zag aan zijn blik dat hij het ook een pittig tempo vond. Na 2 km kwamen we door in 8'24''. Inderdaad snel. Misschien wel te snel? Ik zat echter in een goed groepje en was vastbesloten om (te proberen) dit te blijven volgen. Op een klein heuveltje kwam Guy een 10-tal meter voorop te lopen. Alleen. Een paar honderd meter verder liet hij zich wijselijk terug inlopen. Het tempo zakte echter niet. Integendeel, want bij de eerste doorkomst aan de aankomst na 5 km, stond er 20'11'' op de klok! Vlak daarna trokken we het strand op. De strakke ijzige wind recht in het gezicht. Maar ik zat in een goed groepje van een 10-tal lopers. Af en toe werd dit groepje een paar eenheden groter. Niet omdat er lopers terugkwamen uit de achtergrond. Eerder omdat we, onder impuls van een goede gangmaker, wat lopers inhaalden. Bij het dwarsen van de golfbrekers was het steeds zwaar. Hier moest er steeds door het mulle zand gelopen worden en moest er ook een rij houten paaltjes gekruist worden. Na zo'n passage kostte het steeds weer een hoop krachten om terug in het zog van je voorganger te komen. Ik begon me op de beter beloopbare gedeeltes steeds beter in mijn sas te voelen en riskeerde me zelfs aan wat kopwerk. Misschien niet echt verstandig, maar 't was me ook niet om één of ander klassement te doen. Als ik zou crashen, dan was het ook maar zo. We waren met een 3-tal lopers die het kopwerk afwisselden op de verharde stroken. De rest liet zich vooral meedrijven. Aan het 10 km punt hadden we ongeveer 44 minuten op de chrono. Ik schat dat we na zo'n 13-14 km aan het keerpunt kwamen. Een stevige klim naar de top van de duinen waar dan over een verhard pad met vooral de wind in de rug werd teruggekeerd naar Cadzand-Bad. Het groepje spatte hier onmiddellijk uit mekaar. Het viel me op dat het vooral de lopers waren die steeds in de buik van de groep zaten die nu vooraan wegliepen. De twee lopers die meer werk verrichtten dan mij, moesten achterblijven. Nu was het ieder voor zich. Plots zag ik een nieuwe afstandsaanduiding staan. Ik dacht dat het het 15-km punt was, maar er stond '16' op. Een aangename verrassing. Ik passeerde hier in ongeveer 1u10'. Toen wist ik dat ik, zonder ongelukken, een tijd van rond de 1u35' zou moeten kunnen lopen. Er kwam dan nog één lastige strook met de wind schuin op kop en nog een lastige klim. In de laatste glooiende kilometers kwamen er nog een drietal lopers me voorbij. Trage dieselmotoren die nog gerust een stuk verder konden. Voor mij was het einde welgekomen. In de laatste paar honderd meter stond de wind terug recht op kop. De gedachte op een eindspurt liet ik dan ook snel varen. Ik eindigde in 1u34'02'. Een onverhoopte tijd. Hiermee behaalde ik de 98ste plaats. Ik zag Guy en Nick ongeveer 2,5 minuut later binnenkomen. De eerste een beetje balend - want hij had 1u35' vooropgesteld - , de tweede heel tevreden met zijn eindtijd.
Wat mijn eigen conditie betreft, had ik de indruk dat deze een jaar geleden een stuk beter was dan nu. De tijd die ik nu haalde, spreekt dit een beetje tegen. Ik kan namelijk vergelijken met mijn tijd in Sluis van verleden jaar: 1u33'08''. Van de meeste lopers die aan beide wedstrijden deelnamen, zie ik dat ze nu in Cadzand 6 à 10 minuten trager liepen dan in Sluis. Dan mag ik met mijn 54 seconden heel tevreden zijn. De winnende tijd in Cadzand was trouwens 1:16:17' - in Sluis 1:06:28.
30-01-2009
Rustdag
Na 4 loopdagen, waarin een totaal van 50km werd afgelegd, is het vandaag rustdag. Morgen ga ik naar alle waarschijnlijkheid een half uurtje loslopen om me dan zondag naar Cadzand te begeven vor de halve marathon. Het laatste waar ik me zorgen over maak is mijn eindtijd. Ik hoor en lees op verschillende plaatsen dat het daar behoorlijk zwaar kan zijn. De wind en de koude zullen het zeker lastig maken. En de ondergrond ook. Het zal erop aankomen om goed te doseren. Niet te snel vertrekken, wat brede ruggen zoeken en naar het einde toe cadavers oprapen. En dan toch hopen om op tijd terug te zijn voor het WK veldrijden.
29-01-2009
Duurloop 23 km
Het is me gisteren nog eens gelukt om een lange duurloop af te werken. Hiervoor stopte ik op de terugweg van het werk aan de Finse piste van Waregem. Rond 18u begon ik eraan en ik zou proberen om het 2 uur lang uit te zingen. De eerste 100m liep ik op het boomschors en dat lag er redelijk glad bij. Ik zag het al een heel stuk minder zitten om 2 uur lang gespannen te lopen en bang te zijn voor een uitschuiver. Dit gevoel ging snel voor bij want de rest van de piste lag er uitstekend bij. Ik besliste wel om de kleine ronde van 1.350m te lopen en niet de extra lus over het gras, rond de voetbalvelden. Ik zag immers dat het daar redelijk oneffen bijlag. De eerste rondjes gingen vlot. Steeds net boven de 7 minuten per ronde. Mijn hartslag zat rond de 145. Tussen km 5 en 10 kreeg ik het moeilijker. Niet echt een fysisch probleem. Eerder mentaal. ... ik ben nog niet halfweg ... ... ik krijg honger ... ... ik voel precies een blaar onder mijn voet ... Dat laatste bleek achteraf ook waar te zijn. Ik had mijn oude Saucony'skes nog eens bovengehaald. In de tijd dat ik daar altijd mee liep, ontwikkelde ik een eeltlaagje in de holte van mijn voeten. Nu ik met Asics loop, is deze eeltlaag verdwenen. Een keer het uur voorbij, ging het terug veel makkelijker. Op naar de 12 ronden, het 10 mijl-punt. Hier kwam ik door in 1u26'30'', ongeveer 5'20'' per km. Vervolgens werd 15 ronden mijn volgende mikpunt. Dan had ik immers de 20km overschreden. De hartslag liep ondertussen op naar ongeveer 155. Na 16 ronden had ik ook de afstand van een halve marathon overschreden. Ook steeds een mentale opkikker. Aangezien ik de 2uur nog niet had volgemaakt, moest ik nog één rondje afleggen. Na deze 17de ronde kwam ik terug aan het vertrekpunt na een totale looptijd van 2u02'28''. Gemiddelde loopsnelheid van 11,2 km/u (5'20'' per km). Natuurlijk een super gevoel achteraf. Mooi constant kunnen lopen en ook niet helemaal leeg (behalve mijn maag!). Ook had ik de hele tijd muts en handschoenen aangehouden. Dat is ook een goede maatstaf. Als ik immers te snel loop, dan moeten deze na een tijdje af om wat warmte te kunnen kwijtraken.
26-01-2009
6 dagen geleden
Vandaag was het toch alweer 6 dagen geleden dat ik nog gelopen had. Afgelopen weekend heb ik vooral sport gekeken en veel gegeten en gedronken. Zaterdag ging ik supporteren voor mijn ex-volleybalploeg VCK Bolderberg. Zij speelden de halve finale van de beker van Limburg. Altijd gezellig om een hoop oude bekenden terug te zien. En als ze winnen, wordt het alleen maar gezelliger. Daarna bleef ik in Limburg. Mijn moeder en Gilbert vierden zondag hun 20ste huwelijksverjaardag. Ook gezellig, maar gezelligheid van een andere soort. Ook calorieën van een andere soort, maar zeker niet minder. Ik was dus content dat ik vanmiddag kon gaan lopen. Het werd een toertje van 10km, samen met loopcollega Paul. In het begin ging het wat stroef, maar dat beterde naarmate de afstand vorderde.
