Ik ben Gert Luyckx
Ik ben een man en woon in Ingelmunster (België) en mijn beroep is projectleider bij Aquafin.
Ik ben geboren op 07/09/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, fietsen (op 't gemak), TV kijken.
of hoe een Limburger woont in West-Vlaanderen, werkt in Antwerpen en loopt waar het hem uitkomt...
02-02-2009
Halve marathon Cadzand-Bad
Een jaar of 25 geleden ben ik nog een paar keer in Cadzand-Bad geweest. In de zomer. Bij een gevoelstemperatuur van minstens 25°C. Gisteren ging ik ook naar daar. Deze keer bleek de gevoelstemperatuur -5°C. Buiten zo'n 400 lopers lag het dorp er dan ook vrij desolaat bij. 342 van deze lopers hadden zich ingeschreven voor de halve marathon. Vrijdag had ik nog dorpsgenoot en natuurloopgezel Nick kunnen overtuigen om mee te gaan. Ook blogmakker Guy was van de partij. Samen wachtten we zolang mogelijk in de zalig verwarmde sporthal. Zo'n 10 minuten voor de start begaven we ons toch maar naar buiten. Ik had me vooraf weinig zorgen gemaakt om een mogelijke eindtijd. Gezien de lastigheidsgraad van het parcours en de weersomstandigheden lag een tijd van 1u40'-1u45' binnen mijn verwachtingen. Na het startschot werd er vrij vlug vertrokken. Het feit dat de deelnemers aan de 5km-wedstrijd samen vertrokken, zal hier wel mee te maken hebben. Ik liep in de buurt van Guy en ik zag aan zijn blik dat hij het ook een pittig tempo vond. Na 2 km kwamen we door in 8'24''. Inderdaad snel. Misschien wel te snel? Ik zat echter in een goed groepje en was vastbesloten om (te proberen) dit te blijven volgen. Op een klein heuveltje kwam Guy een 10-tal meter voorop te lopen. Alleen. Een paar honderd meter verder liet hij zich wijselijk terug inlopen. Het tempo zakte echter niet. Integendeel, want bij de eerste doorkomst aan de aankomst na 5 km, stond er 20'11'' op de klok! Vlak daarna trokken we het strand op. De strakke ijzige wind recht in het gezicht. Maar ik zat in een goed groepje van een 10-tal lopers. Af en toe werd dit groepje een paar eenheden groter. Niet omdat er lopers terugkwamen uit de achtergrond. Eerder omdat we, onder impuls van een goede gangmaker, wat lopers inhaalden. Bij het dwarsen van de golfbrekers was het steeds zwaar. Hier moest er steeds door het mulle zand gelopen worden en moest er ook een rij houten paaltjes gekruist worden. Na zo'n passage kostte het steeds weer een hoop krachten om terug in het zog van je voorganger te komen. Ik begon me op de beter beloopbare gedeeltes steeds beter in mijn sas te voelen en riskeerde me zelfs aan wat kopwerk. Misschien niet echt verstandig, maar 't was me ook niet om één of ander klassement te doen. Als ik zou crashen, dan was het ook maar zo. We waren met een 3-tal lopers die het kopwerk afwisselden op de verharde stroken. De rest liet zich vooral meedrijven. Aan het 10 km punt hadden we ongeveer 44 minuten op de chrono. Ik schat dat we na zo'n 13-14 km aan het keerpunt kwamen. Een stevige klim naar de top van de duinen waar dan over een verhard pad met vooral de wind in de rug werd teruggekeerd naar Cadzand-Bad. Het groepje spatte hier onmiddellijk uit mekaar. Het viel me op dat het vooral de lopers waren die steeds in de buik van de groep zaten die nu vooraan wegliepen. De twee lopers die meer werk verrichtten dan mij, moesten achterblijven. Nu was het ieder voor zich. Plots zag ik een nieuwe afstandsaanduiding staan. Ik dacht dat het het 15-km punt was, maar er stond '16' op. Een aangename verrassing. Ik passeerde hier in ongeveer 1u10'. Toen wist ik dat ik, zonder ongelukken, een tijd van rond de 1u35' zou moeten kunnen lopen. Er kwam dan nog één lastige strook met de wind schuin op kop en nog een lastige klim. In de laatste glooiende kilometers kwamen er nog een drietal lopers me voorbij. Trage dieselmotoren die nog gerust een stuk verder konden. Voor mij was het einde welgekomen. In de laatste paar honderd meter stond de wind terug recht op kop. De gedachte op een eindspurt liet ik dan ook snel varen. Ik eindigde in 1u34'02'. Een onverhoopte tijd. Hiermee behaalde ik de 98ste plaats. Ik zag Guy en Nick ongeveer 2,5 minuut later binnenkomen. De eerste een beetje balend - want hij had 1u35' vooropgesteld - , de tweede heel tevreden met zijn eindtijd.
Wat mijn eigen conditie betreft, had ik de indruk dat deze een jaar geleden een stuk beter was dan nu. De tijd die ik nu haalde, spreekt dit een beetje tegen. Ik kan namelijk vergelijken met mijn tijd in Sluis van verleden jaar: 1u33'08''. Van de meeste lopers die aan beide wedstrijden deelnamen, zie ik dat ze nu in Cadzand 6 à 10 minuten trager liepen dan in Sluis. Dan mag ik met mijn 54 seconden heel tevreden zijn. De winnende tijd in Cadzand was trouwens 1:16:17' - in Sluis 1:06:28.
30-01-2009
Rustdag
Na 4 loopdagen, waarin een totaal van 50km werd afgelegd, is het vandaag rustdag. Morgen ga ik naar alle waarschijnlijkheid een half uurtje loslopen om me dan zondag naar Cadzand te begeven vor de halve marathon. Het laatste waar ik me zorgen over maak is mijn eindtijd. Ik hoor en lees op verschillende plaatsen dat het daar behoorlijk zwaar kan zijn. De wind en de koude zullen het zeker lastig maken. En de ondergrond ook. Het zal erop aankomen om goed te doseren. Niet te snel vertrekken, wat brede ruggen zoeken en naar het einde toe cadavers oprapen. En dan toch hopen om op tijd terug te zijn voor het WK veldrijden.
29-01-2009
Duurloop 23 km
Het is me gisteren nog eens gelukt om een lange duurloop af te werken. Hiervoor stopte ik op de terugweg van het werk aan de Finse piste van Waregem. Rond 18u begon ik eraan en ik zou proberen om het 2 uur lang uit te zingen. De eerste 100m liep ik op het boomschors en dat lag er redelijk glad bij. Ik zag het al een heel stuk minder zitten om 2 uur lang gespannen te lopen en bang te zijn voor een uitschuiver. Dit gevoel ging snel voor bij want de rest van de piste lag er uitstekend bij. Ik besliste wel om de kleine ronde van 1.350m te lopen en niet de extra lus over het gras, rond de voetbalvelden. Ik zag immers dat het daar redelijk oneffen bijlag. De eerste rondjes gingen vlot. Steeds net boven de 7 minuten per ronde. Mijn hartslag zat rond de 145. Tussen km 5 en 10 kreeg ik het moeilijker. Niet echt een fysisch probleem. Eerder mentaal. ... ik ben nog niet halfweg ... ... ik krijg honger ... ... ik voel precies een blaar onder mijn voet ... Dat laatste bleek achteraf ook waar te zijn. Ik had mijn oude Saucony'skes nog eens bovengehaald. In de tijd dat ik daar altijd mee liep, ontwikkelde ik een eeltlaagje in de holte van mijn voeten. Nu ik met Asics loop, is deze eeltlaag verdwenen. Een keer het uur voorbij, ging het terug veel makkelijker. Op naar de 12 ronden, het 10 mijl-punt. Hier kwam ik door in 1u26'30'', ongeveer 5'20'' per km. Vervolgens werd 15 ronden mijn volgende mikpunt. Dan had ik immers de 20km overschreden. De hartslag liep ondertussen op naar ongeveer 155. Na 16 ronden had ik ook de afstand van een halve marathon overschreden. Ook steeds een mentale opkikker. Aangezien ik de 2uur nog niet had volgemaakt, moest ik nog één rondje afleggen. Na deze 17de ronde kwam ik terug aan het vertrekpunt na een totale looptijd van 2u02'28''. Gemiddelde loopsnelheid van 11,2 km/u (5'20'' per km). Natuurlijk een super gevoel achteraf. Mooi constant kunnen lopen en ook niet helemaal leeg (behalve mijn maag!). Ook had ik de hele tijd muts en handschoenen aangehouden. Dat is ook een goede maatstaf. Als ik immers te snel loop, dan moeten deze na een tijdje af om wat warmte te kunnen kwijtraken.
26-01-2009
6 dagen geleden
Vandaag was het toch alweer 6 dagen geleden dat ik nog gelopen had. Afgelopen weekend heb ik vooral sport gekeken en veel gegeten en gedronken. Zaterdag ging ik supporteren voor mijn ex-volleybalploeg VCK Bolderberg. Zij speelden de halve finale van de beker van Limburg. Altijd gezellig om een hoop oude bekenden terug te zien. En als ze winnen, wordt het alleen maar gezelliger. Daarna bleef ik in Limburg. Mijn moeder en Gilbert vierden zondag hun 20ste huwelijksverjaardag. Ook gezellig, maar gezelligheid van een andere soort. Ook calorieën van een andere soort, maar zeker niet minder. Ik was dus content dat ik vanmiddag kon gaan lopen. Het werd een toertje van 10km, samen met loopcollega Paul. In het begin ging het wat stroef, maar dat beterde naarmate de afstand vorderde.
23-01-2009
Andere spieren
Gisterenavond was het tijd voor het kortere en snellere werk, nl. in een wedstrijdje zaalvoetbal. Een ex-collega had ons uitgenodigd - uitgedaagd. Een goede loopconditie zorgt ervoor dat je wel redelijk lang kan blijven rondhollen en storen. Het gebrek aan techniek kan je echter niet wegsteken. Gevolg: een eervolle tweede plaats met een 12-8 eindstand. In de cafetaria waren wij dan weer de beste. Hier was het verschil groter dan 4 eenheden. Globaal gezien hebben wij dus gewonnen.
20-01-2009
Snelle 10 km
Deze middag was het opnieuw drummen in onze kleed- en doucheruimte op Aquafin. Er zal stilaan aan uitbreiding moeten gedacht worden. Verschillende groepjes vertrokken voor verschillende afstanden. Jona en ik besloten om de toer van 10km te doen. Na zowat een km haalden we Paul bij. Doordat wij wat langer overleg nodig hadden in verband met de toer die we zouden gaan lopen, was hij wat eerder vertrokken. Ik voelde dat mijn benen een stuk beter waren dan twee dagen geleden in Meerhout. Zonder veel moeite trok ik de kop en Paul zei wat later dat hij wel in zijn eigen tempo ging verder lopen. Jona volgde mij en ik zorgde er ook voor dat ik een tempo liep dat hij kon volgen. Maar toch hoog genoeg dat ik hem hoorde afzien. 't Heeft altijd iets, wanneer je zelf een goede dag hebt en wanneer je je medelopers steeds onregelmatiger hoort hijgen en kreunen achter je De laatste anderhalve kilometer trok ik dan eens goed door en liep zo toch nog een kleine 2 minuten weg van Jona. Een idee van de gelopen tijd heb ik niet. Het is nu al een 3-tal weken geleden dat ik nog met hartslag- of chronometer gelopen heb. Misschien wordt het stilaan tijd om ze terug boven te halen. De conditie wordt terug beter en de hartslag zal niet meer zorgwekkend hoog zijn.
18-01-2009
Natuurloop Meerhout-Berg
Midden deze week kreeg ik een mailtje van Dominiek Bekaert met de vraag of ik geen zin had om vandaag mee naar Meerhout te gaan voor een natuurloop over 20km, samen met hem en Nick Rosseel. Ik zag dat direct helemaal zitten. Twee maanden geleden liepen we onder ons drie ook samen de natuurloop in Geel. Enfin samen... toch de eerste 16km. Zaterdag besliste ik definitief om mee te gaan. Zondagochtend dus om 6 opstaan om dan om 7u in Bavikhove te kunnen zijn. Er zijn mensen die hun zondagochtend liever een andere invulling geven. Na het nodige zoekwerk ter plekke, hadden we rond 8u45 de startplaats gevonden. Om 9u vertrokken we dan voor onze tocht van 20km. Na enkele honderden meters voelde ik al dat ik opnieuw de zwakste schakel was. We liepen aan een tempo van ongeveer 5min/km en gezien de glibberigheid en het glooiende terrein moest daar toch redelijk voor doorgelopen worden. Bij ieder heuveltje liet ik mijn companen wat voorsprong nemen. Ik wou niet forceren want 20km is en blijft toch een heel eind. In de bergaf namen mijn collega's dan weer wat gas terug en kon ik steeds terug aanpikken. Ik zei hen van door te lopen maar ze bleven collegiaal wachten. Het parcours was, op enkele modderstroken na, goed beloopbaar. Op de wegwijzeing was helemaal niets aan te merken. Ook een perfecte kilometeraanduiding. Na zowat 16 km moest ik opnieuw wat lossen in een 'bergzone' en was er terug een groot gat tussen mij en de 2 anderen. Aansluitend kwam er een goed beloopbaar gedeelte en kon ik terug in mijn eigen tempo komen. Ik zag de afstand terug kleiner worden en toch had ik de indruk dat er niet echt vertraagd werd door Dominiek en Nick. Ik voelde ook aan dat ik er beter begon door te komen. Toen ik bij hen aansloot, kon ik zelfs terug wat kopwerk voor mijn rekening nemen. In de laatste kilometers werd het tempo nog wat opgetrokken. Dominiek was duidelijk de sterkste van ons drietal. Bij Nick was het beste er nu af. Ik was al blij dat de rode lantaarn niet opnieuw voor mij was. We liepen zelfs na de aankomst nog even door om de 20km rond te maken. We eindigden onze tocht in een tijd van net boven de 1u36'. Ondertussen begon de rest van Vlaanderen ook stilaan wakker te worden.
14-01-2009
Uurloop
Vanmiddag stond ik er opnieuw alleen voor. Tijd om het eens rustig aan te doen. De onverharde paadjes lagen er al wat minder glibberig bij dan gisteren. Ik had me voorgenomen om twee parcoursen te combineren tot een wat langere omloop. Uiteindelijk deed ik er precies een uur over. Achteraf rekende ik uit dat het traject 11km lang was.
13-01-2009
Middagloop 7,5 km
Met een groepje van 6 begonnen we er vanmiddag aan. We konden 2 'nieuwe' middaglopers verwelkomen. Altijd tof dat er wat meer mensen zijn die meedoen. Enige nadeel is de toegenomen kans op files aan de douches. Van bij het begin werd er niet getreuzeld. Gevolg was dat zowat halverwege het groepje uit mekaar viel. Ik volgde mee met Ward, een van de twee nieuwkomers die het tempo aangaf. Naar het einde toe versnelde ik stelselmatig. Ik moest de nieuwelingen toch efkes testen hé Gelukkig kreeg ik ze er af. Naar het einde toe vreesde ik even voor een Sven Nys-scenario, maar de rest volgde op steeds grotere afstand.
09-01-2009
10 kleine negertjes
Dinsdag waren we nog met z'n zessen om de koude te trotseren tijdens de middagpauze, woensdag nog met twee en vanmiddag was ik de enige die het erop waagde. Ik had geen muts mee en ook enkel een korte broek. De rest van mijn collega's ging op restaurant. De eerste keer in 2009 dat ik mijn karakter moest bovenhalen. Het landschap lag er prachtig bij. Bomen en struiken mooi wit in de stralende zon. Het lopen was veel minder. Steeds oplettend om toch maar niet uit te glijden. Echt ontspannen kan je het niet noemen. Voor ik vertrok dacht ik eraan om het 10km-parcours af te leggen. Onderweg veranderde ik al snel mijn planning: er zou afgeslagen worden voor de 7,5km. Het was immers veel te koud en het had geen zin om kost wat kost die 2,5km extra te willen lopen. Toen ik aan het splitsingspunt kwam, voelde ik me even wat beter en ben dan toch maar doorgelopen voor de 10 km. Ik deed er ongeveer 55 minuten over.
Hieronder nog een foto van de Aquafin-lopers van afgelopen maandag. Achteraan: Jo, Marc, Stan en Jona. Vooraan: Gert en Xenia.
07-01-2009
Brainstormen
't Is voor het moment redelijk windstil en de hersenen zijn nog in winterslaap, maar toch wil ik even brainstormen. Meer bepaald over welke loopwedstrijden ik zou meelopen in de eerstkomende maanden. Ik kom hierbij voorlopig tot volgend lijstje:
Ik heb me daarbij vooral gebaseerd op de ervaringen van vorig jaar, 'vrije' weekends... De eerste maanden zal het me zeker niet te doen zijn om mijn tijden van vorig jaar te verbeteren. Daarvoor is mijn conditie te beperkt in vergelijking met vorig jaar. De wedstrijden moeten me een motivatie geven om terug wat meer regelmaat te krijgen in mijn loopgebeuren. Het schema zal hier en daar nog wel wijzigen, maar bij deze heb ik nu toch al enkele doelen gesteld. En ik ben er zeker van dat ik bij enkele van deze gelegenheden wel wat bloggers zal tegenkomen.
06-01-2009
Eerste km's in 2008
Vanmiddag trok ik er samen met 5 Aquafin-collega's op uit in de vrieskou. De niet-loopcollega's verklaarden ons zot. Maar ja, zij weten niet beter. We waren allemaal goed ingeduffeld en na enkele honderden meters voelden we de koude niet meer. De meeste last had ik in het begin met het inademen van de ijzig koude lucht. We liepen ongeveer 7,5 km over een sneeuwvrij gemaakt fietspad. En daarna een zalige douche.
23-12-2008
Te snelle middagloop
Deze middag kon ik de lokroep van mijn 'eiland-genoten' weerstaan om mee een snack/ dagschotel te gaan eten. Ik was zinnes van te gaan lopen. Uiteindelijk waren er nog 3 Aquafinners met dezelfde intenties: Mark, Ruben en Xenia. Iedereen wou er een rustig loopje van maken, maar rustig is natuurlijk een relatief begrip. Xenia, die onlangs nog 2de Belgische werd op het EK, liep rustig op kop. Het tempo bleek toch ergens tussen de 13,5 en de 14 km/u te liggen. Vooral in het begin voelde ik nog wat kerstcorrida in de benen. Naar het einde van de 7,5 afgelegde kilometers kon ik het tempo wat makkelijker aanhouden. Morgen, op mijn laatste werkdag van 2008, ga ik nog een middagloop proberen af te werken. Maar dan zal het een rustige worden.
22-12-2008
Kerstcorrida Deerlijk
Gisteren liep ik mijn 19de loopwedstrijd van 2008. Hiervoor trok ik naar Deerlijk, voor de Kerstcorrida. Een wedstrijd over 15 km. Voor de start kwam ik een aantal facebloggers tegen.
Het wordt precies tijd dat ik de weegschaal eens uit de verhuisdozen haal. Mijn winterreserve is precies al ruimschoots aanwezig.
Om 15u15 werd het startschot gegeven. Ongeveer 1.000 deelnemers begonnen aan 3 rondjes Deerlijk.
De eerste halve ronde liep ik samen met Dominiek Bekaert die ik vlak voor de start tegen het lijf liep. We waren van plan van niet te vlug te starten. Het inhalen van tragere deelnemers zorgde er echter voor dat ik toch sneller liep dan voorzien. Hierdoor speelde ik Dominiek kwijt. Ik verwachtte wel dat hij me in het verdere verloop van de wedstrijd terug zou bijbenen. Naar het einde van de eerste ronde toe, kwam ik terecht in een groepje van een 4-tal lopers. Eddy Anckaert (1693) deed hier het grootste deel van het kopwerk. Hij had redelijk veel supporters langs het parcours staan, want om de 100m werd er links of rechts wel 'Komaan Eddy' geroepen.
Op sommige stukken zat de wind redelijk op kop en deed je er goed aan om je een beetje weg te steken achter een brede rug. Dat deed ik dan ook voor het grootste deel van de wedstrijd. Enkel naar het einde van de tweede ronde toe, kwam ik na de bevoorrading op kop te lopen en nam ik een zwaar stuk van enkele honderden meters voor mijn rekening. In de laatste kilometers viel het groepje uit mekaar. Het lage trainingsvolume van de laatste maanden liet zich gevoelen. Ik voelde het begin van krampen opkomen in mijn kuiten. Toch kon ik nog behoorlijk uitlopen. Dominiek haalde me net niet terug bij.
Officieel eindigde ik in een tijd van 1u05'07''. Dit leverde een 175ste plaats op, op 985 aankomsten. Mijn netto-tijd bedroeg ongeveer 1u04'30''. Met een gemiddelde snelheid van 14km/u kan ik zeker tevreden zijn. Ik kijk er naar uit om het kilometeraantal terug op te trekken. En om het kilogramaantal terug af te bouwen.
02-12-2008
Waregem - 13,5 km
Gisteren had ik nog eens een loopdag uit de 'oude doos'. Eentje waar ik een goed gevoel aan overhield. Hiervoor trok ik voor de tweede keer in 5 dagen naar de Finse piste van Waregem. Dit is inderdaad de piste aan het voetbalstadion waar (jammer genoeg maar) één keer per jaar een trappistenloop plaatsvindt. Ik had een goed uur de tijd en had me voorgenomen om 10 rondjes te lopen. Rond 18u30 begon ik eraan, letterlijk en figuurlijk goed gemutst. Het natte weer van de laatste dagen zorgde voor een plaatselijk zware, maar toch nog goed beloopbare piste. Het eerste rondje liep ik in exact 7 minuten. Bij de tweede passage zag ik dat ik onbewust wat versneld was. Vervolgens werd het aftellen tot aan het einde van de 5de ronde. Voor mij altijd een mentale opkikker als ik weet dat ik over de helft zit. Ik prentte mijn doorkomsttijd van 34'15'' in mijn hoofd en ging proberen om blijvend te versnellen naar het einde toe. Dit ging zonder problemen en de andere lopers zorgden steeds voor mooie mikpunten (sommige mikpunten al mooier dan andere...). In mijn afsluitende 10de ronde haalde ik alles uit de kast en kon deze versnelling beter volhouden dan verwacht. In volle inspanning drukte ik mijn chrono af. Alleen... achteraf bleek dat ik op 'reset' had geduwd in plaats van op 'stop'. Miljaar!! Ik zal nu nooit weten in welke tijd ik mijn laatste ronde aflegde. Eigenlijk doet het er niet zoveel toe, het gevoel was goed. Hieronder de belangrijkste cijfertjes:
Ronde
doorkomst- tijd
Afstand (Km)
tussen-tijd
Tussen-afstand (Km)
km/u
min/km
1
07'00''
1,35
07'00''
1,35
11,6
5'10''
2
13'50''
2,71
06'50''
1,35
11,9
5'03''
5
34'15''
6,77
20'05''
4,06
12,1
4'57''
8
54'06''
10,82
19'51''
4,06
12,3
4'53''
9
1u00'18''
12,18
06'12''
1,35
13,1
4'35''
10
F###!
13,53
F###!
1,35
F###!
F###!
26-11-2008
Waregem - 18,9 km
Het was de eerste keer deze winter dat ik de koude trotseerde. Hiervoor maakte ik na het werk nog eens een tussenstop aan de Finse piste van Waregem. Ik had muts en één handschoen mee. De andere zal nog wel opduiken als alle verhuisdozen ooit uitgepakt raken. De piste lag er verbazend goed bij. In het begin was het wel erg koud. Na iedere 5 minuten wisselde ik mijn handschoen van kant en mocht de bevroren hand ontdooien. Toen ik een klein half uurtje bezig was, mocht de handschoen voorgoed op zak. Ik had op voorhand niet uitgemaakt hoe lang ik zou lopen. Na 1u02' had ik er 9 ronden opzitten en stopte ik om te stretchen. Ik liep gemiddeld 11,7 km/u (5'08''/km). Na een 5-tal minuten rekken vertrok ik opnieuw, maar nu aan een trager tempo. Ik liep zo nog 5 rondjes in precies 40 minuten (10,1 km/u - 5'55''/km). Aan dit tragere tempo kon ik me maar net warm houden. Mocht onze badkamer al geïnstalleerd zijn, dan zou een warm bad zeker deugd gedaan hebben. Mocht onze douche al werken, dit zou een goede tweede keuze geweest zijn. Nu werd het de pompbak in de keuken
21-11-2008
Hieperdepiep
Gisteren was het 1 jaar geleden dat ik met mijn blogske begon. Ik vraag me nu af wat de reden of aanleiding was. Ik kan moeilijk een antwoord vinden. Ik was al langer bezig met het bijhouden van een loop-dagboek en via een blog kon dit dan gedeeld worden met anderen. Waarschijnlijk speelt ijdelheid ook wel een rol. Je bent fier op je prestaties en wil die delen met de rest van de wereld. Welke blogger is immers niet geïnteresseerd in het aantal bezoekers, wie krijgt niet graag veel reactie op zijn geposte berichten? In het begin duurde het eventjes voordat er lezers op mijn blog terechtkwamen. Na een tijdje zie je dat er toch af en toe een bezoeker opduikt en nog wat later komen er zelfs reacties! Mijn loopactiviteiten hebben door het bloggen zeker een extra boost gekregen. Er zijn momenten geweest dat ik nog een extra rondje liep en ondertussen zat na te denken in welke lyrische bewoordingen ik dit op mijn blog zou vertellen. Ook ben ik ervan overtuigd dat ik nog geen twee marathons tot een goed / matig einde zou gebracht hebben. Maar het belangrijkste is eigenlijk dat ik er ook nog een aantal toffe mensen door heb leren kennen. Loopkameraden die je op regelmatige basis tegenkomt aan de start - of aan de toog - van een of andere wedstrijd, waar je al eens mee afspreekt om samen een trainingsloopke te doen. Het zal vooral hierdoor zijn dat ik dit bloggen toch al een jaar - met 210 berichten - heb volgehouden.
17-11-2008
Natuurloop Geel
Lang geleden dat ik nog zo afgezien heb... man man man... Om 7u40 arriveerde ik op de parking aan de Lissenvijver in Geel. Ik arriveerde daar exact op hetzelfde moment dan mijn Westvlaamse looppartners van de dag Dominiek Bekaert en Nick Rosseel. Inschrijving ging vlot en om enkele minuten voor 8 stonden we aanhet startpunt. Als allereersten gingen wij op weg voor onze tocht van 20km.
De eerste kilometers waren op een finse piste. Veel bochten en een glooiend parcours. Daarna ook enkele stevige klimmetjes over een soort van zandduinen. Mijn collega's gaven hier goed door en ik kon natuurlijk niet achter blijven. Ik voelde wel al snel dat de twee anderen veel beter waren in dat korte draai- en keerwerk. Ook de beklimmingen verteerde ik veel minder goed. Ik ondervond nu dat het hoog tijd wordt om terug wat intervaltrainingen in te lassen. Eventueel ook wat versnellingen bergop. Een egaal tempo lopen op een vlak parcours lukt nog redelijk goed, maar wanneer daar van afgeweken wordt, ondervind ik toch de gevolgen van de gedaalde trainingsarbeid.
Na 7-8 km voelde ik dat de benen al lichtjes stijf begonnen te worden, vooral de quadriceps. We liepen aan een tempo van ongeveer 12 km/u en ik bleef aanklampen bij mijn compagnons. Net voor het 10 km-punt struikelde ik over een stok maar was snel weer recht. Mijn collega's grapten dat het de vermoeidheid was, maar beseften niet dat ze waarschijnlijk wel gelijk hadden
Rond km 13-14 moest Nick even stoppen voor een plaspauze. Dominiek en ik liepen rustig door. Ik was content dat het even wat trager ging, maar veel te snel kwam Nick terug aangestoven en ging het tempo weer omhoog. Ik bengelde steeds een paar meter achterop tot aan de tweede bevoorrading, op een 3-4 tal km van het einde.
Na deze stop heb ik de andere twee laten lopen en liep verder in ijn eigen tempo. Het laatste stuk ging terug over de finse piste.
Ik voltooide mijn traject van 20 km in 1u45'. Het was een mooi parcours. Ook een goed beloopbaar parcours want mijn schoenen waren nauwelijks vuil.
Rekening houdend met de twee bevoorradingsstops, zal het gemiddelde rond de 12 km/u gelegen hebben. Niet slecht op dergelijk parcours. Eigenlijk iets te snel zelfs. Zeker met mijn huidige conditie.
14-11-2008
Trail Run
Op de blog van Dominiek Bekaert las ik dat hij van plan is om komende zondag deel te nemen aan de Natuurloop in Geel. Vanuit Ingelmunster is dit een heel eindje rijden. Het toeval wil nu dat ik dit weekend met de kids op familiebezoek ga in Limburg en dus al een flink stuk korter bij Geel ben. Ondertussen werd er met Dominiek al mailsgewijs afgesproken om 7u50 aan de inschrijvingstent (op een zondagochtend N.B.!). Nu moeten er enkel nog een paar vestimentaire probleempjes worden opgelost. Mijn loophandschoenen en -muts zijn tijdens de verhuis zoek geraakt. Ook mijn waterdichte trail schoenen vind ik nergens terug. Maar er zijn grotere problemen in de wereld...
12-11-2008
Deinze-Aalter
Na bijna 2 maanden kwam het er gisteren nog eens van: ik nam deel aan een loopwedstrijd. Vorig jaar was Deinze-Aalter mijn debuut op de halve marathon. Dit jaar was ik veel minder goed voorbereid, maar wou toch nog eens een wat langere afstand lopen. Mijn voornaamste ambitie was dan ook om nog eens onder de loopvrienden te zijn. Over een goede eindtijd maakte ik me weinig illusies.
Voor de start werd er verbroederd met de weblog- en/of facebooklopers. Om het ijs te breken, ging Cremke rond met de jeneverfles.
De gezellige bende van bovenstaande foto bleef, zeker in de beginfase, grotendeels samen lopen. Ik was eerst van plan om daar ook bij te blijven maar kon het toch niet laten om sneller van start te gaan en mijn eigen tempo te zoeken. Maar ja, wat is je eigen tempo als je weinig kilometers in de benen hebt? Na een paar km zat mijn hartslag al boven de 170, terwijl ik er eigenlijk een rustige lange duurloop van wou maken. Het probleem van de hartslag loste zich snel op: mijn hartslagmeter viel uit. Ik bleef dan maar hetzelfde tempo verderlopen en zou wel zien waar het schip strandde. In het eerste gedeelte zat de wind voornamelijk in het voordeel. Ik trok me dan ook weinig aan van het feit dat ik meestal op kop liep van ons groepje.
Doorkomst in Nevele met o.a. Alexander (166) en Joan Stevens (165) en Marc Welvaert aan mijn zijde.
Na Nevele nam ik nog steeds het kopwerk voor mijn rekening. Marc Welvaert en David Beke bleven in mijn spoor. Ik dacht er wel aan om de anderen aan te sporen om eens over te nemen, maar bleef toch doorgaan met het bepalen van het tempo. Ik keek wel af en toe om, om te kijken of de anderen nog volgden want ik had geen zin om er vanaf nu al alleen voor te staan. In Landegem nam David Beke dan wel over. Hij gaf er echter een snok aan zodat Marc Welvaert en ik eraf lagen. Niet zo sympathiek vond ik eigenlijk.
Passage in Landegem waar ik David Beke moet laten gaan.
Vanaf dan bleven we nog met een duo over: Marc Welvaert en ikzelf. Tot een 2-tal km voor de brug in Merendree bleef ik het tempo bepalen. Vanaf daar kreeg ik het wat moeilijker en zei ik tegen Marc dat ik me even in zijn zog ging installeren. Ik kon zo toch een beetje recupereren. Na een tijdje zei ik tegen hem dat hij maar moest teken geven wanneer ik terug moest overnemen. Hij interpreteerde dit blijkbaar als een sein om te versnellen en ik kreeg het moeilijk met de brug in het vizier. In de beklimming wachtte Marc me even op. Ik zei dat hij maar moest doorgaan als hij sneller kon, bij mij was het beste er even af. Hij zei dat het nog ver en zwaar was en verkoos toch om samen te blijven. Ik bleef dan nog een kilometertje achter hem lopen en kon daar op adem komen. Terug langs het kanaal gekomen kwam de wind vol op kop. Ik nam daar terug over en had opnieuw de kracht gevonden om het leeuwendeel van het kopwerk op mij te nemen. Ik denk dat Marc nog 1 keer fors overnam, maar eens op kop viel hij onmiddellijk terug stil. Toen wist ik dat zijn vat zo goed als af was. Ik kon mijn tempo redelijk goed volhouden en we raapten nog verschillende lopers op. De kilometerbordjes 17, 18 en 19 werden nog behoorlijk vlot gepasseerd. Vanaf dan zat enkel Eric Sierens nog in mijn zog. Hij voelde zich precies een beetje schuldig van achter mij te lopen, nam in de laatste kilometer met een laatste krachtinspanning stevig over maar zei dat hij het niet lang ging kunnen uithouden. Net voor de laatste bocht nam ik terug over en versnelde nog een beetje naar de aankomst toe.
Mijn laatste krachtinspanning naar de aankomst.
Ik kwam aan in 1:36:52. Ruim twee minuten trager dan vorig jaar maar toch zeer tevreden met het resultaat en vooral met het gevoel van onderweg. Ook het terugzien van - en de kennismaking met - de andere bloggers maakte er een geslaagde dag van. Ik wil ook nog Chris Rogghe bedanken voor de foto's.
