Ik ben Gert Luyckx
Ik ben een man en woon in Ingelmunster (België) en mijn beroep is projectleider bij Aquafin.
Ik ben geboren op 07/09/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen, fietsen (op 't gemak), TV kijken.
of hoe een Limburger woont in West-Vlaanderen, werkt in Antwerpen en loopt waar het hem uitkomt...
18-02-2009
twee-loop
Gisteren deed ik een kleine 25 km, met een tussenpauze van een uur of 5. 's Middags liep ik op het werk. In een miezerg grijs weertje. Maar toch waren we met een 7-tal lopers om eraan te beginnen. In het begin liepen we mooi samen, maar na een goeie kilometer viel alles uit mekaar. Mijn collega Mark, die zich voorbereidt op een eerste deelname aan een marathon (Antwerpen), moest volgens zijn schema een snelle 5km lopen. Hij versnelde dus en ik liep met hem mee. Hij las een snelheid van 13,5 km/u af. Op het 5km-punt nam hij een short-cut terug naar het kantoor. Ik temporiseerde dan en wachtte Paul op, die steevast voor de 10km gaat. Samen met hem vervolledigde ik dan deze 10km-tocht. Ik liep 47'45''. Voor 's avonds kon Jona me overtuigen om te stoppen in Waregem. Hij was wat later en ik had er al 2 rondjes opzitten toen hij me vervoegde. Hij was van plan van 8 rondes te lopen, ik zou dan op 10 uitkomen. Ik voelde nauwelijks iets van mijn middagloop. In het begin misschien eventjes wat stram, maar daarna liep het als een trein. Geen TGV, geen sneltrein,... eerder een inter-city. Ik deed exact 1u10' over mijn 13,5 km. Na het stretchen bracht het uitlooprondje mijn dagtotaal op bijna 25km.
14-02-2009
Valentijn-loop
Sinds kort heeft Chris zich skeelers aangeschaft. Na haar rugoperatie durft ze het niet aan om opnieuw te lopen. Skeeleren zou misschien wel lukken. Vorig weekend had ze al een eerste keer getest en toen had ze zich blijkbaar geamuseerd. Nu gingen we samen. Zij met wieltjes - ik zonder. We wonen op een paar honderd meter van het kanaal 'Roeselare-Leie'; het jaagpad vormt daar een ideaal skeeler-parcours. In het begin wist ik niet goed aan welk tempo ik best zou lopen. In het begin liep ik wat voor Chris uit, maar dan was ze plots - veel vlugger dan ik verwachtte - weer naast mij aan het rijden. Hierdoor kreeg ik de indruk dat ik goed zou mogen doorlopen om het voor haar ook een beetje amusant te houden. Naarmate de tijd en afstand vorderden, bleef ze toch steeds wat meer achterop. Dan dacht ik nog altijd dat ze dat deed uit veiligheid. Of om af en toe een stukje te kunnen versnellen. Maar als ik bijna aan de Sluis van Ooigem was, bleef ze wel heel ver achter. Ik hoorde dan ook geroep: 'Ik ga terugkeren'. Maar dan in 't Westvlaams... iets met 'were kere' Ik moet wel toegeven dat het jaagpad er in dat stuk veel slechter bijligt waardoor het skeeleren heel wat minder vlot gaat. Ik heb me dan ook omgedraaid. Terug huiswaarts. We waren terug thuis na precies 1 uur sporten. Achteraf bepaalde ik dat we een tochtje van 12,3 km aflegden.
11-02-2009
Dat goed gevoel...
Het goede loopgevoel begint terug te keren. Dat mocht ik gisteren ondervinden op de Finse piste van Waregem. 's Middags kreeg ik op het werk nog het koosnaampje 'sissie' toebedeeld, omdat ik niet mee ging lopen in de regen. Mijn regenkledij lag echter thuis (nog nat van de avond voordien) en ik zag het niet zitten om me helemaal doorweekt te lopen en een ziekte op mijn nek te halen. Om het goed te maken trok ik 's avonds naar de Fins piste in Waregem, samen met collega-sissie Jona. Onderweg kregen we op de E17 nog een fikse hagelbui te verwerken, maar in Waregem was het zo goed als droog. De voetbalvelden lagen er wel als visvijvers bij. Ook de zones met boomschors waren hier en daar een beetje zompig. Het lopen ging goed. Jona wou minstens 8 rondjes lopen (10km+), ik wou mijn 20-er halen die ik eigenlijk een dag eerder had gepland. We hadden beide geen chrono mee en dus ook geen idee van het tempo dat we liepen. Voor mij was het een perfect tempo. Na 6 rondjes, toch al boven de 8km, voelde ik met moeite dat ik al gelopen had. Ik begon wel een serieus honger-gevoel te krijgen. Ik had dan ook al rond 11u30 mijn boterhammen opgegeten en sindsdien enkel wat speculaasjes, wat koffie en een blikje cola naar binnen gewerkt. Na 8 ronden besliste Jona om toch nog niet te stoppen. Hij voegde nog 2 extra ronden toe en stopte na 13,5km. Ik bedankte hem voor zijn gezelschap en liep dan alleen verder. De weersomstandigheden bleven perfect. Soms een beetje wind op kop, maar dat mocht de pret niet drukken. De gedachte ging voortdurend uit naar het einde: aan welk aantal rondjes zou ik stoppen? 16? 18? 20? Maar 20 ronden zou dan neerkomen op 27 km. Niet meer zo ver van de 30. Zou ik dan niet doorlopen tot 23 ronden om zo de kaap van de 30 km te overschrijden? Ik besliste toch om aan 20 rondes te stoppen. De vermoeidheid was nog vrij beperkt. Wat zou het nut nog zijn van die drie extra rondjes? Dat ik op deze blog of op Facebook zou kunnen uitpakken met '30 km gelopen!' ? Nee, dan beter stoppen met nog redelijk frisse benen, zodat ik vandaag misschien opnieuw kan lopen. Ik liep de 27 km in ongeveer 2u26'. Dat is aan een tempo van 11,1 km/u - 5'24''/km.
10-02-2009
Hels looptochtje
Stormweer hadden ze voorspeld. En stormweer heb ik gekregen. Mijn bedoeling was om iets van een 20km te lopen op de Finse piste van Waregem. Rond 18u was ik startensklaar. Het was al redelijk aan het regenen en er was dan ook maar een handvol lopers te zien op de piste. Ik droeg een regenvestje dat eigenlijk die naam niet waard is. Wanneer je loopt in een beetje zware mist, zal je na een tijdje toch nat beginnen worden. Gisterenavond ging het bij momenten om stevige regenval - op de grens van sneeuw. Het voelde aan als regendruppels met de grootte van sneeuwvlokken. De eerste ronde kon het weer me niet deren. Ik legde deze af in 6'40'' (4'54''/km). Na een tweetal ronden begon het vocht door te sijpelen. In de stukken met rugwind had ik er geen last van, maar in de zones met tegenwind werd het ijzig koud. Toen had ik al bij mezelf uitgemaakt dat ik maximaal 8 rondjes - een goede 10km - zou lopen. Na 4 rondes dacht ik af te slaan naar de wagen, maar ja... 5 km is ook maar niks hé... Niet de moeite om je helemaal nat te laten worden. Ik heb er dan nog 2 rondjes bijgedaan. Ik stopte na 8,1 km in precies 40 minuten. Zonder stretchen zo snel mogelijk de auto in en wat droog aangetrokken. Met aangedampte ruiten op weg naar 'eeuwige roem'...
09-02-2009
Lazy weekend
Op sportief gebied beleefde ik een erg passief weekend. De rest van ons gezin ging voetballen, skeeleren of fietsen en ik... ik keek naar sporten op TV. Ik zag een paar spannende veldritten, een beetje lange baan schaatsen in Noorwegen, wat tennis uit Slovakije en samenvattingen van voetbal uit een aantal landen. Donderdagavond liep ik nog 8 ronden op de Finse piste van Waregem (10,8km) en vrijdag 10km in Aartselaar. Na 2 loop-rustdagen ga ik vanavond opnieuw wat rondjes lopen in Waregem. Ik zou toch nog eens de 20km grens willen overschrijden. Om daarna met een goed gevoel naar 'Eeuwige Roem' te kijken.
03-02-2009
Herstelloopje
Gisteren zat ik met redelijk stijve bilspieren. Dat lopen op het strand en af en toe een klimmetje in de duinen zorgt er toch voor dat je andere spieren gebruikt dan bij het 'normale' lopen. Vandaag heb ik met 3 loopcollega's een middagloop van 7,5 km afgelegd - 38 minuten over vaak glibberige paadjes. Ik zocht ook nog eventjes naar Cadzand-foto's, maar vind voorlopig niets. Het zou nochtans mooi zijn om een paar heroïsche plaatjes op mijn blog te kunnen zetten.
02-02-2009
Halve marathon Cadzand-Bad
Een jaar of 25 geleden ben ik nog een paar keer in Cadzand-Bad geweest. In de zomer. Bij een gevoelstemperatuur van minstens 25°C. Gisteren ging ik ook naar daar. Deze keer bleek de gevoelstemperatuur -5°C. Buiten zo'n 400 lopers lag het dorp er dan ook vrij desolaat bij. 342 van deze lopers hadden zich ingeschreven voor de halve marathon. Vrijdag had ik nog dorpsgenoot en natuurloopgezel Nick kunnen overtuigen om mee te gaan. Ook blogmakker Guy was van de partij. Samen wachtten we zolang mogelijk in de zalig verwarmde sporthal. Zo'n 10 minuten voor de start begaven we ons toch maar naar buiten. Ik had me vooraf weinig zorgen gemaakt om een mogelijke eindtijd. Gezien de lastigheidsgraad van het parcours en de weersomstandigheden lag een tijd van 1u40'-1u45' binnen mijn verwachtingen. Na het startschot werd er vrij vlug vertrokken. Het feit dat de deelnemers aan de 5km-wedstrijd samen vertrokken, zal hier wel mee te maken hebben. Ik liep in de buurt van Guy en ik zag aan zijn blik dat hij het ook een pittig tempo vond. Na 2 km kwamen we door in 8'24''. Inderdaad snel. Misschien wel te snel? Ik zat echter in een goed groepje en was vastbesloten om (te proberen) dit te blijven volgen. Op een klein heuveltje kwam Guy een 10-tal meter voorop te lopen. Alleen. Een paar honderd meter verder liet hij zich wijselijk terug inlopen. Het tempo zakte echter niet. Integendeel, want bij de eerste doorkomst aan de aankomst na 5 km, stond er 20'11'' op de klok! Vlak daarna trokken we het strand op. De strakke ijzige wind recht in het gezicht. Maar ik zat in een goed groepje van een 10-tal lopers. Af en toe werd dit groepje een paar eenheden groter. Niet omdat er lopers terugkwamen uit de achtergrond. Eerder omdat we, onder impuls van een goede gangmaker, wat lopers inhaalden. Bij het dwarsen van de golfbrekers was het steeds zwaar. Hier moest er steeds door het mulle zand gelopen worden en moest er ook een rij houten paaltjes gekruist worden. Na zo'n passage kostte het steeds weer een hoop krachten om terug in het zog van je voorganger te komen. Ik begon me op de beter beloopbare gedeeltes steeds beter in mijn sas te voelen en riskeerde me zelfs aan wat kopwerk. Misschien niet echt verstandig, maar 't was me ook niet om één of ander klassement te doen. Als ik zou crashen, dan was het ook maar zo. We waren met een 3-tal lopers die het kopwerk afwisselden op de verharde stroken. De rest liet zich vooral meedrijven. Aan het 10 km punt hadden we ongeveer 44 minuten op de chrono. Ik schat dat we na zo'n 13-14 km aan het keerpunt kwamen. Een stevige klim naar de top van de duinen waar dan over een verhard pad met vooral de wind in de rug werd teruggekeerd naar Cadzand-Bad. Het groepje spatte hier onmiddellijk uit mekaar. Het viel me op dat het vooral de lopers waren die steeds in de buik van de groep zaten die nu vooraan wegliepen. De twee lopers die meer werk verrichtten dan mij, moesten achterblijven. Nu was het ieder voor zich. Plots zag ik een nieuwe afstandsaanduiding staan. Ik dacht dat het het 15-km punt was, maar er stond '16' op. Een aangename verrassing. Ik passeerde hier in ongeveer 1u10'. Toen wist ik dat ik, zonder ongelukken, een tijd van rond de 1u35' zou moeten kunnen lopen. Er kwam dan nog één lastige strook met de wind schuin op kop en nog een lastige klim. In de laatste glooiende kilometers kwamen er nog een drietal lopers me voorbij. Trage dieselmotoren die nog gerust een stuk verder konden. Voor mij was het einde welgekomen. In de laatste paar honderd meter stond de wind terug recht op kop. De gedachte op een eindspurt liet ik dan ook snel varen. Ik eindigde in 1u34'02'. Een onverhoopte tijd. Hiermee behaalde ik de 98ste plaats. Ik zag Guy en Nick ongeveer 2,5 minuut later binnenkomen. De eerste een beetje balend - want hij had 1u35' vooropgesteld - , de tweede heel tevreden met zijn eindtijd.
Wat mijn eigen conditie betreft, had ik de indruk dat deze een jaar geleden een stuk beter was dan nu. De tijd die ik nu haalde, spreekt dit een beetje tegen. Ik kan namelijk vergelijken met mijn tijd in Sluis van verleden jaar: 1u33'08''. Van de meeste lopers die aan beide wedstrijden deelnamen, zie ik dat ze nu in Cadzand 6 à 10 minuten trager liepen dan in Sluis. Dan mag ik met mijn 54 seconden heel tevreden zijn. De winnende tijd in Cadzand was trouwens 1:16:17' - in Sluis 1:06:28.
30-01-2009
Rustdag
Na 4 loopdagen, waarin een totaal van 50km werd afgelegd, is het vandaag rustdag. Morgen ga ik naar alle waarschijnlijkheid een half uurtje loslopen om me dan zondag naar Cadzand te begeven vor de halve marathon. Het laatste waar ik me zorgen over maak is mijn eindtijd. Ik hoor en lees op verschillende plaatsen dat het daar behoorlijk zwaar kan zijn. De wind en de koude zullen het zeker lastig maken. En de ondergrond ook. Het zal erop aankomen om goed te doseren. Niet te snel vertrekken, wat brede ruggen zoeken en naar het einde toe cadavers oprapen. En dan toch hopen om op tijd terug te zijn voor het WK veldrijden.
29-01-2009
Duurloop 23 km
Het is me gisteren nog eens gelukt om een lange duurloop af te werken. Hiervoor stopte ik op de terugweg van het werk aan de Finse piste van Waregem. Rond 18u begon ik eraan en ik zou proberen om het 2 uur lang uit te zingen. De eerste 100m liep ik op het boomschors en dat lag er redelijk glad bij. Ik zag het al een heel stuk minder zitten om 2 uur lang gespannen te lopen en bang te zijn voor een uitschuiver. Dit gevoel ging snel voor bij want de rest van de piste lag er uitstekend bij. Ik besliste wel om de kleine ronde van 1.350m te lopen en niet de extra lus over het gras, rond de voetbalvelden. Ik zag immers dat het daar redelijk oneffen bijlag. De eerste rondjes gingen vlot. Steeds net boven de 7 minuten per ronde. Mijn hartslag zat rond de 145. Tussen km 5 en 10 kreeg ik het moeilijker. Niet echt een fysisch probleem. Eerder mentaal. ... ik ben nog niet halfweg ... ... ik krijg honger ... ... ik voel precies een blaar onder mijn voet ... Dat laatste bleek achteraf ook waar te zijn. Ik had mijn oude Saucony'skes nog eens bovengehaald. In de tijd dat ik daar altijd mee liep, ontwikkelde ik een eeltlaagje in de holte van mijn voeten. Nu ik met Asics loop, is deze eeltlaag verdwenen. Een keer het uur voorbij, ging het terug veel makkelijker. Op naar de 12 ronden, het 10 mijl-punt. Hier kwam ik door in 1u26'30'', ongeveer 5'20'' per km. Vervolgens werd 15 ronden mijn volgende mikpunt. Dan had ik immers de 20km overschreden. De hartslag liep ondertussen op naar ongeveer 155. Na 16 ronden had ik ook de afstand van een halve marathon overschreden. Ook steeds een mentale opkikker. Aangezien ik de 2uur nog niet had volgemaakt, moest ik nog één rondje afleggen. Na deze 17de ronde kwam ik terug aan het vertrekpunt na een totale looptijd van 2u02'28''. Gemiddelde loopsnelheid van 11,2 km/u (5'20'' per km). Natuurlijk een super gevoel achteraf. Mooi constant kunnen lopen en ook niet helemaal leeg (behalve mijn maag!). Ook had ik de hele tijd muts en handschoenen aangehouden. Dat is ook een goede maatstaf. Als ik immers te snel loop, dan moeten deze na een tijdje af om wat warmte te kunnen kwijtraken.
26-01-2009
6 dagen geleden
Vandaag was het toch alweer 6 dagen geleden dat ik nog gelopen had. Afgelopen weekend heb ik vooral sport gekeken en veel gegeten en gedronken. Zaterdag ging ik supporteren voor mijn ex-volleybalploeg VCK Bolderberg. Zij speelden de halve finale van de beker van Limburg. Altijd gezellig om een hoop oude bekenden terug te zien. En als ze winnen, wordt het alleen maar gezelliger. Daarna bleef ik in Limburg. Mijn moeder en Gilbert vierden zondag hun 20ste huwelijksverjaardag. Ook gezellig, maar gezelligheid van een andere soort. Ook calorieën van een andere soort, maar zeker niet minder. Ik was dus content dat ik vanmiddag kon gaan lopen. Het werd een toertje van 10km, samen met loopcollega Paul. In het begin ging het wat stroef, maar dat beterde naarmate de afstand vorderde.
23-01-2009
Andere spieren
Gisterenavond was het tijd voor het kortere en snellere werk, nl. in een wedstrijdje zaalvoetbal. Een ex-collega had ons uitgenodigd - uitgedaagd. Een goede loopconditie zorgt ervoor dat je wel redelijk lang kan blijven rondhollen en storen. Het gebrek aan techniek kan je echter niet wegsteken. Gevolg: een eervolle tweede plaats met een 12-8 eindstand. In de cafetaria waren wij dan weer de beste. Hier was het verschil groter dan 4 eenheden. Globaal gezien hebben wij dus gewonnen.
20-01-2009
Snelle 10 km
Deze middag was het opnieuw drummen in onze kleed- en doucheruimte op Aquafin. Er zal stilaan aan uitbreiding moeten gedacht worden. Verschillende groepjes vertrokken voor verschillende afstanden. Jona en ik besloten om de toer van 10km te doen. Na zowat een km haalden we Paul bij. Doordat wij wat langer overleg nodig hadden in verband met de toer die we zouden gaan lopen, was hij wat eerder vertrokken. Ik voelde dat mijn benen een stuk beter waren dan twee dagen geleden in Meerhout. Zonder veel moeite trok ik de kop en Paul zei wat later dat hij wel in zijn eigen tempo ging verder lopen. Jona volgde mij en ik zorgde er ook voor dat ik een tempo liep dat hij kon volgen. Maar toch hoog genoeg dat ik hem hoorde afzien. 't Heeft altijd iets, wanneer je zelf een goede dag hebt en wanneer je je medelopers steeds onregelmatiger hoort hijgen en kreunen achter je De laatste anderhalve kilometer trok ik dan eens goed door en liep zo toch nog een kleine 2 minuten weg van Jona. Een idee van de gelopen tijd heb ik niet. Het is nu al een 3-tal weken geleden dat ik nog met hartslag- of chronometer gelopen heb. Misschien wordt het stilaan tijd om ze terug boven te halen. De conditie wordt terug beter en de hartslag zal niet meer zorgwekkend hoog zijn.
18-01-2009
Natuurloop Meerhout-Berg
Midden deze week kreeg ik een mailtje van Dominiek Bekaert met de vraag of ik geen zin had om vandaag mee naar Meerhout te gaan voor een natuurloop over 20km, samen met hem en Nick Rosseel. Ik zag dat direct helemaal zitten. Twee maanden geleden liepen we onder ons drie ook samen de natuurloop in Geel. Enfin samen... toch de eerste 16km. Zaterdag besliste ik definitief om mee te gaan. Zondagochtend dus om 6 opstaan om dan om 7u in Bavikhove te kunnen zijn. Er zijn mensen die hun zondagochtend liever een andere invulling geven. Na het nodige zoekwerk ter plekke, hadden we rond 8u45 de startplaats gevonden. Om 9u vertrokken we dan voor onze tocht van 20km. Na enkele honderden meters voelde ik al dat ik opnieuw de zwakste schakel was. We liepen aan een tempo van ongeveer 5min/km en gezien de glibberigheid en het glooiende terrein moest daar toch redelijk voor doorgelopen worden. Bij ieder heuveltje liet ik mijn companen wat voorsprong nemen. Ik wou niet forceren want 20km is en blijft toch een heel eind. In de bergaf namen mijn collega's dan weer wat gas terug en kon ik steeds terug aanpikken. Ik zei hen van door te lopen maar ze bleven collegiaal wachten. Het parcours was, op enkele modderstroken na, goed beloopbaar. Op de wegwijzeing was helemaal niets aan te merken. Ook een perfecte kilometeraanduiding. Na zowat 16 km moest ik opnieuw wat lossen in een 'bergzone' en was er terug een groot gat tussen mij en de 2 anderen. Aansluitend kwam er een goed beloopbaar gedeelte en kon ik terug in mijn eigen tempo komen. Ik zag de afstand terug kleiner worden en toch had ik de indruk dat er niet echt vertraagd werd door Dominiek en Nick. Ik voelde ook aan dat ik er beter begon door te komen. Toen ik bij hen aansloot, kon ik zelfs terug wat kopwerk voor mijn rekening nemen. In de laatste kilometers werd het tempo nog wat opgetrokken. Dominiek was duidelijk de sterkste van ons drietal. Bij Nick was het beste er nu af. Ik was al blij dat de rode lantaarn niet opnieuw voor mij was. We liepen zelfs na de aankomst nog even door om de 20km rond te maken. We eindigden onze tocht in een tijd van net boven de 1u36'. Ondertussen begon de rest van Vlaanderen ook stilaan wakker te worden.
14-01-2009
Uurloop
Vanmiddag stond ik er opnieuw alleen voor. Tijd om het eens rustig aan te doen. De onverharde paadjes lagen er al wat minder glibberig bij dan gisteren. Ik had me voorgenomen om twee parcoursen te combineren tot een wat langere omloop. Uiteindelijk deed ik er precies een uur over. Achteraf rekende ik uit dat het traject 11km lang was.
13-01-2009
Middagloop 7,5 km
Met een groepje van 6 begonnen we er vanmiddag aan. We konden 2 'nieuwe' middaglopers verwelkomen. Altijd tof dat er wat meer mensen zijn die meedoen. Enige nadeel is de toegenomen kans op files aan de douches. Van bij het begin werd er niet getreuzeld. Gevolg was dat zowat halverwege het groepje uit mekaar viel. Ik volgde mee met Ward, een van de twee nieuwkomers die het tempo aangaf. Naar het einde toe versnelde ik stelselmatig. Ik moest de nieuwelingen toch efkes testen hé Gelukkig kreeg ik ze er af. Naar het einde toe vreesde ik even voor een Sven Nys-scenario, maar de rest volgde op steeds grotere afstand.
09-01-2009
10 kleine negertjes
Dinsdag waren we nog met z'n zessen om de koude te trotseren tijdens de middagpauze, woensdag nog met twee en vanmiddag was ik de enige die het erop waagde. Ik had geen muts mee en ook enkel een korte broek. De rest van mijn collega's ging op restaurant. De eerste keer in 2009 dat ik mijn karakter moest bovenhalen. Het landschap lag er prachtig bij. Bomen en struiken mooi wit in de stralende zon. Het lopen was veel minder. Steeds oplettend om toch maar niet uit te glijden. Echt ontspannen kan je het niet noemen. Voor ik vertrok dacht ik eraan om het 10km-parcours af te leggen. Onderweg veranderde ik al snel mijn planning: er zou afgeslagen worden voor de 7,5km. Het was immers veel te koud en het had geen zin om kost wat kost die 2,5km extra te willen lopen. Toen ik aan het splitsingspunt kwam, voelde ik me even wat beter en ben dan toch maar doorgelopen voor de 10 km. Ik deed er ongeveer 55 minuten over.
Hieronder nog een foto van de Aquafin-lopers van afgelopen maandag. Achteraan: Jo, Marc, Stan en Jona. Vooraan: Gert en Xenia.
07-01-2009
Brainstormen
't Is voor het moment redelijk windstil en de hersenen zijn nog in winterslaap, maar toch wil ik even brainstormen. Meer bepaald over welke loopwedstrijden ik zou meelopen in de eerstkomende maanden. Ik kom hierbij voorlopig tot volgend lijstje:
Ik heb me daarbij vooral gebaseerd op de ervaringen van vorig jaar, 'vrije' weekends... De eerste maanden zal het me zeker niet te doen zijn om mijn tijden van vorig jaar te verbeteren. Daarvoor is mijn conditie te beperkt in vergelijking met vorig jaar. De wedstrijden moeten me een motivatie geven om terug wat meer regelmaat te krijgen in mijn loopgebeuren. Het schema zal hier en daar nog wel wijzigen, maar bij deze heb ik nu toch al enkele doelen gesteld. En ik ben er zeker van dat ik bij enkele van deze gelegenheden wel wat bloggers zal tegenkomen.
06-01-2009
Eerste km's in 2008
Vanmiddag trok ik er samen met 5 Aquafin-collega's op uit in de vrieskou. De niet-loopcollega's verklaarden ons zot. Maar ja, zij weten niet beter. We waren allemaal goed ingeduffeld en na enkele honderden meters voelden we de koude niet meer. De meeste last had ik in het begin met het inademen van de ijzig koude lucht. We liepen ongeveer 7,5 km over een sneeuwvrij gemaakt fietspad. En daarna een zalige douche.
23-12-2008
Te snelle middagloop
Deze middag kon ik de lokroep van mijn 'eiland-genoten' weerstaan om mee een snack/ dagschotel te gaan eten. Ik was zinnes van te gaan lopen. Uiteindelijk waren er nog 3 Aquafinners met dezelfde intenties: Mark, Ruben en Xenia. Iedereen wou er een rustig loopje van maken, maar rustig is natuurlijk een relatief begrip. Xenia, die onlangs nog 2de Belgische werd op het EK, liep rustig op kop. Het tempo bleek toch ergens tussen de 13,5 en de 14 km/u te liggen. Vooral in het begin voelde ik nog wat kerstcorrida in de benen. Naar het einde van de 7,5 afgelegde kilometers kon ik het tempo wat makkelijker aanhouden. Morgen, op mijn laatste werkdag van 2008, ga ik nog een middagloop proberen af te werken. Maar dan zal het een rustige worden.
22-12-2008
Kerstcorrida Deerlijk
Gisteren liep ik mijn 19de loopwedstrijd van 2008. Hiervoor trok ik naar Deerlijk, voor de Kerstcorrida. Een wedstrijd over 15 km. Voor de start kwam ik een aantal facebloggers tegen.
Het wordt precies tijd dat ik de weegschaal eens uit de verhuisdozen haal. Mijn winterreserve is precies al ruimschoots aanwezig.
Om 15u15 werd het startschot gegeven. Ongeveer 1.000 deelnemers begonnen aan 3 rondjes Deerlijk.
De eerste halve ronde liep ik samen met Dominiek Bekaert die ik vlak voor de start tegen het lijf liep. We waren van plan van niet te vlug te starten. Het inhalen van tragere deelnemers zorgde er echter voor dat ik toch sneller liep dan voorzien. Hierdoor speelde ik Dominiek kwijt. Ik verwachtte wel dat hij me in het verdere verloop van de wedstrijd terug zou bijbenen. Naar het einde van de eerste ronde toe, kwam ik terecht in een groepje van een 4-tal lopers. Eddy Anckaert (1693) deed hier het grootste deel van het kopwerk. Hij had redelijk veel supporters langs het parcours staan, want om de 100m werd er links of rechts wel 'Komaan Eddy' geroepen.
Op sommige stukken zat de wind redelijk op kop en deed je er goed aan om je een beetje weg te steken achter een brede rug. Dat deed ik dan ook voor het grootste deel van de wedstrijd. Enkel naar het einde van de tweede ronde toe, kwam ik na de bevoorrading op kop te lopen en nam ik een zwaar stuk van enkele honderden meters voor mijn rekening. In de laatste kilometers viel het groepje uit mekaar. Het lage trainingsvolume van de laatste maanden liet zich gevoelen. Ik voelde het begin van krampen opkomen in mijn kuiten. Toch kon ik nog behoorlijk uitlopen. Dominiek haalde me net niet terug bij.
Officieel eindigde ik in een tijd van 1u05'07''. Dit leverde een 175ste plaats op, op 985 aankomsten. Mijn netto-tijd bedroeg ongeveer 1u04'30''. Met een gemiddelde snelheid van 14km/u kan ik zeker tevreden zijn. Ik kijk er naar uit om het kilometeraantal terug op te trekken. En om het kilogramaantal terug af te bouwen.
