Ik ben Gerard
Ik ben een man en woon in Almelo (Nederland) en mijn beroep is werktuigbouwkundige (gepensioneerd).
Ik ben geboren op 05/12/1931 en ben nu dus 93 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek, fotografie, postzegels,atletiek.
Ik ben getrouwd met Iet, heb 2 kinderen en 5 kleinkinderen.
MIJN FOTOMUZIEKPOST
Mijn hobby's en activiteiten
06-11-2010
EXTRA REPETITIE
Vanmorgen hadden we een extra orkestrepetitie want volgende week zaterdag geeft de fanfare van Wilhelmina haar jaarlijkse najaarsconcert. Dirigent Martijn Blaak heeft weer een mooi muziekprogramma samengesteld en het belooft voor de bezoekers een avond van muzikaal genieten te worden. Echter niet alleen de bezoekers, ook de muzikanten zelf zullen er veel plezier aan beleven. Voor 't eerst zal het concert plaatsvinden in onze vaste repetieruimte, nl. het geheel gerenoveerde speeltuingebouw 't Nieuwland. A.s. vrijdagavond is de generale repetitie en daarna moet het gebeuren!!!
Ik ben zojuist terug van de voetbalwedstrijd van mijn kleinzoon Marco. Hij speelt als linksback in het A2 elftal van Oranje Nassau, terwijl mijn zoon Gert bij datzelfde elftal leider én grensechter is. Het bloed kruipt kennelijk waar het niet gaan kan want ik heb bij die club ook jarenlang allerlei functies bekleed: jeugdcoördinator, elftalleider, bestuurslid. Gert is dus een waardig opvolger van zijn vader. Vanmiddag speelde ON tegen TVC om de bovenste plaats maar dan moest er wel gewonnen worden. U raadt het al, er werd helaas met 3-3 gelijk gespeeld dus TVC blijft de nr. 1
Marco is de nr. 3, en staat bij een hoekschop, zoals het een goede verdediger betaamt, bij de eerste paal.
Gert ziet het somber in!
Het thuisfront, bestaande uit moeder Inge en vriendin Linde, moedigt de spelers aan
Eind september schreef ik al iets over het volgen van een korte cursus verkeersregels. In feite was het meer het ophalen en bijleren van bestaande en nieuwe regels. Erg nuttig want ik bespeur dat ik nu nog meer oplet in het verkeer, je wordt er scherper door. Als afsluiting mochten de deelnemers vrijwillig aan een rijvaardigheidsrit deelnemen en dat gebeurde vanmorgen. Een rijinstructeur verwelkomde me en vertelde wat de bedoeling was. We maakten een rit van ongeveer 40 minuten door Almelo en omgeving. Kennelijk een route waar rijschoolhouders vaker komen want er zaten een paar echte "instinkers" in, waar ik gelukkig niet intrapte!
Zelfs een diploma is de beloning!!!
Na afloop nam de instructeur de rijproef door. Hij was uitermate tevreden en dat drukte hij uit met de woorden "Mooie rit".
Gisteren vroeg iemand me om "vriend" te worden op facebook. Ik keek daarom eerst op de site van facebook en zag een aantal mij bekende namen. In een ogenblik van "jeugdige overmoed" heb ik maar ingestemd. Leuk, gezellig kletsen met bekenden. Nu ik er een nacht over heb geslapen ga ik mij nu echter wel afvragen wat ik er mee moet. Ik realiseer mij nu pas dat ik hetzelfde dreig te doen wat ik de laatste tijd om mij heen zie. Bijna iedereen is aan het twitteren, hyven en facebooken. Als ik beelden bekijk van de Tweede Kamer zie ik kamerleden druk in de weer met hun telefoons, terwijl een "geachte afgevaardigde" aan het woord is. Kennelijk is het niet nodig om te luisteren wat er gezegd wordt. Hoewel ik nu dreig appels met peren te vergelijken, zit er toch wel een kern van waarheid in. Ga maar na, wat hebben in 't algemeen al die berichtjes op hyves, facebook, twitter nu te zeggen. Het zijn meestal van die niemendalletjes. Mensen ontmoeten elkaar niet meer fysiek maar via het internet. Toch zal ik het voorlopig aanzien en na enige tijd bekijken of ik door moet gaan.
In mijn vorige bericht heb ik al even het 40-jarig jubileum vermeld van USA en Canada Filatelie in Nederland. Naast allerlei toespraken, huldigingen, koffie met gebak en een lunch was er ook nog een grote clubveiling. Op elke USA / Canada bijeenkomst wordt een clubveiling van Amerikaanse en Canadese postzegels gehouden en ook deze jubileumdag vormde geen uitzondering. Om u een indruk te geven hoe de gang van zaken is op zo'n veiling hieronder enkele beelden.
Hier liggen alle kavels ter bezichtiging
De veilingmeester in actie, terwijl de penningmeester de resultaten bijhoudt
Klaar om te bieden
Er wordt geboden op een kavel
Dit filmpje geeft een korte indruk hoe een veiling van postzegels in zijn werk gaat.
Afgelopen zaterdag jubileerde mijn 40-jarige Vereniging voor USA en Canada Filatelie in Apeldoorn tijdens de aldaar gehouden driedaagse Postzegelshow POSTEX 2010. Van oorsprong was de vereniging een studiegroep voor verzamelaars van Amerikaanse en Canadese postzegels. Om het wat laagdrempeliger te maken werd de naam veranderd. Negentien leden toonden met 115 kaders hun inzendingen voor deze tentoonstelling. Elk kader bestaat uit een aantal postzegelbladen waarop zegels, briefstukken, enz. worden getoond die van een begeleidende tekst zijn voorzien. Zo ontstaat er een verhaal dat het onderwerp beschrijft. Voorbeelden hiervan zijn: "Overgang van Britse kolonie naar USA" (geschiedenis op USA zegels naar onafhankelijkheid), "Canadian Pacific Railways" (ontwikkeling van de Canadese spoorweg), "New York Foreign Mail" (speciale stempels op brieven die vanuit New York naar het buitenland werden verstuurd), "George Washington" (de grondlegger van de USA)
Overzicht van de 115 kaders van de vereniging USA/Canada
De kaders van de inzending "Canadian Pacific Railways
Een deel van een kader; in dit geval de inzending "George Washington. Zegels, veldelen en een envelop vertellen hun geschiedenis.
Voor de twaalfde keer organiseerde de Nederlandse Vereeniging (ja, met twee maal een "e", want zo oud is die vereniging al!) van Postzegelverzamelaars de Postzegelshow POSTEX 2010 in Apeldoorn. Heel filatelistisch Nederland komt hier dan samen: handel, de gespecialiseerde verenigingen en verzamelaars. Maar ook een vijftal filatelistische verenigingen - waaronder mijn eigen USA Canada (waarover later meer) - jubileren tijdens de Postex. De Postex wordt elk jaar gehouden in de Americahallen. Deze zijn uitstekend geschikt voor een dergelijk evenement vanwege de goede bereikbaarheid, prima randvoorzieningen én, erg belangrijk voor verzamelaars, een uitstekende verlichting. De Postex biedt ook aan verzamelaars de gelegenheid om in wedstrijdverband verzamelingen in te zenden. Deze worden door een jury beoordeeld op een aantal punten waaraan zo'n inzending moet voldoen. Hiermee zijn prijzen te behalen. De meeste inzendingen behandelen een onderwerp. Ik noem er enkele: Veldpostbrieven van het Canadese leger in Wo II, de vorstelijke Liechtenstein familie op postzegels, eerste continentale luchtpost, Europese sportkampioenschappen op postzegels, de geschiedenis van de Berlijnse muur, Internationaal Jaar van het Kind op postzegels.
Gisteravond de uitvoering bijgewoond van Felix Mendelssohn Bartholdy's ELIAS door het oratoriumkoor Sursum Corda. Mijn vrouw is al meer dan 50 jaar lid van dit koor en dan mag je zo'n concert natuurlijk niet missen. Sursum Corda telt 90 leden, onderverdeeld in 30 sopranen, 33 alten, 15 tenoren en 12 bassen, dus een behoorlijk groot koor. Ik had de Elias nog niet eerder gehoord maar wat een prachtige muziek! De "ELIAS" verhaalt een aantal episoden uit het leven van de profeet Elia. Het centrale thema hierin is de keuze die die het volk van Israël moet maken tussen hun eigen God en het heidendom. Het gehele werk van Mendelssohn heeft wel iets weg van een bijbelse opera. Het koor werd ondersteund door het Orkest van het Oosten en er waren maar 't liefst 8 solisten. Dat komt niet zo vaak voor en soms was het dringen geblazen op het podium. Normaal moet er bij een uitvoering een kort podium over de trappen in de kerk worden gebouwd om meer ruimte te creëren voor het begeleidend orkest. Dat kost niet zoveel tijd, ook al omdat we dat jaarlijks meerdere keren doen. Als echter het Orkest van het Oosten het concert begeleidt moet er een extra podium worden aangebouwd omdat dit orkest veel ruimte vraagt. Daar zijn we maandag ongeveer de gehele dag mee bezig geweest met een achttal vrijwilligers. Het was een heel gepuzzel om een stevig podium in elkaar te zetten maar het is gelukt.
Onlangs kwam ik tijdens een fietstocht o.m. door Borne. Het oude centrum van deze plaats wordt door de inwoners meestal Oud-Borne genoemd. Hier is nog goed te zien dat Borne tot eind 18e eeuw een agrarisch dorp was. Vanaf die tijd maakten akkerbouw en veeteelt grotendeels plaats voor de opkomende textielindustrie. Bekendste naam uit de textielindustrie is ongetwijfeld die van Salomon Jacob Spanjaard, de oprichter van textielfabriek "Spanjaard". Bijna alle mannelijke inwoners werkten bij Spanjaard. Van de oude bebouwing uit het verleden is helaas veel verdwenen; wat er nu behouden is ziet er natuurlijk ook niet meer helemaal uit zoals in vroegere eeuwen. Echter, veel is gelukkig toch bewaard gebleven zoals De Oude Kerk, de Meiershof, de Klopjeshuizen om er maar een paar te noemen. Opvallend is ook het stratenpatroon dat er nog uitziet zoals het vroeger was. Nieuwbouw in dit gebied moet voldoen aan de traditionele bouwstijl en vele oude gebouwen zijn in stijl gerestaureerd. Hieronder een korte reportage.
Afgelopen maandagavond was er weer de jaarlijkse ledenvergadering van de Rabobank Noord West Twente. De Rabobank heeft geen aandeelhouders maar leden met uiteraard ook een bestuur. In het eerste deel van zo'n ledenvergadering wordt het wel en wee van de bank besproken, hoe de balans er uit ziet, hoe goed - of hoe slecht - zij het heeft gedaan in het afgelopen jaar, enz. Om het niet te saai te maken is er na de pauze een aantrekkelijk programma. Dit keer heeft de Rabobank een bijzondere spreker weten vast te kunnen leggen, nl. trendwatcher Adjiedj Bakas met zijn presentatie 'Megatrends Nederland, Europa en de wereld'. Bakas werd verkozen tot "trendwatcher van het jaar 2009" en "Zwarte Zakenman van het jaar 2008". Een trendwatcher is een persoon die kijkt wat er leeft in de samenleving en die de nieuwste trends voorspelt en signaleert. Een trendwatcher wordt ook wel aangeduid met de term futuroloog. Op humoristische wijze weet hij het talrijke publiek tot het eind te boeien met een flitsend verhaal hoe het er in de nabije toekomst uit zal zien in Nederland, in Europa en in de Wereld.
Hij vertelt o.m. dat scholieren in de toekomst geen boekentas meer mee hoeven te zeulen, maar nog slechts een I-pad gebruiken waar alles in staat wat nodig is voor de studie.
We halen geen geld meer uit de muur en betalen daarmee in winkels en supermarkten, maar winkelen met de creditcard. Wat je wilt kopen haal je zelf uit de schappen, terwijl op datzelfde moment het bedrag van het gekochte artikel van je creditcard wordt afgeschreven. Heb je alles aangeschaft, dan tref je bij de uitgang geen cassière meer maar slechts een apparaat die je kassabon print en natuurlijk het bedrag van je rekening afhaalt! Door gebruik van de creditcard wordt tevens gekoppeld het voorraadbestand van de winkel of supermarkt. Op die manier wordt de voorraadbeheersing zonder tussenkomst in de gaten gehouden en komen nieuwe producten precies op tijd aan bij de winkels.
De leeftijd van de mensheid wordt steeds hoger, 100 jaar oud worden is geen uitzondering meer en onze kleinkinderen zouden wel eens 120 jaar oud kunnen worden. Gevolg is dat de AOW leeftijd opschuift naar 120 jaar.
Een opmerkelijk minpuntje in onze drang naar energiebesparing zijn de zonnecellen. Door deze steeds meer toe te passen, zal de aarde 2 graden extra opwarmen. Daar hoor je echter nooit iets van!
Kleding kopen we niet meer in de modezaak, kleding bestellen we vanaf de straat. In de etalage staat een paspop en met een menu kun je die pop van het gewenste jurkje voorzien, alle maten worden opgenomen en uiteindelijk wordt het jurkje bij je thuis bezorgd. Nog veel meer passeert de revue, het bovenstaande is in mijn geheugen blijven hangen.
Voorzitter Karin Wiggers van de ledenraad met de financieel directeur van de Rabobank die in het eerste deel de cijfers toelicht
Een zeer goed bezette zaal in de businessruimte van het Heraclesstadion. Misschien valt het op dat de foto's deze keer iets "korreliger" zijn dan gewoonlijk. Dat komt omdat ik voor 't eerst gebruik maak van de mogelijkheid in mijn camera om met ISO 3200 foto's te maken zonder flits. Dit resultaat bereik je nooit met gebruik van een flitser: van voor tot achter goed belicht.
Trendwatcher Adjiedj Bakas
De 4 trends die Bakas behandelt en toelicht via een beamer op een groot scherm
Op een andere lokatie in het dorp werden diverse demonstraties gegeven die met glas te maken hadden. Een kunstenares maakte allerlei voorwerpen uit glas door gekleurde stukken glas. Ook was er weer te zien hoe je glas-in-lood kunt maken met simpele gereedschappen.
Met een gasbrander worden de glasdelen bijna vloeibaar gemaakt, waarna ze aan elkaar kunnen smelten
De punt van het staafje in de rechterhand is al roodgloeiend, terwijl het bolletje dat de kunstenares in haar linkerhand heeft, nog meer verhit moet worden.
Hele eenvoudige hulpmiddelen - een raamwerk van hout - worden gebruikt om een mal voor een glas-in-loodraam te maken
Aan een groep schoolkinderen wordt uitgelegd hoe je glas-in-loodramen kunt maken en wat je er zoal voor nodig hebt
Hier laat de kunstenares aan de kinderen zien hoe je glas snijdt en vervolgens in de gewenste vorm breekt
Eenvoudige hulpmiddelen voor glas-in-loodramen: glas, glassnijder, tinsoldeer, een brander en H-vormige loodprofielen war het glas in past
Wat ook zo leuk is aan "Glasrijk Tubbergen", is dat je ook achter de schermen bij kunstenaars kunt kijken. Eén van de mogelijkheden is het bezichtigen van het atelier van de glazenier Diego Semprun/ Nicolas. De naam Nicolas is nauw verbonden met de Pancratius basiliek in Tubbergen vanwege de prachtige gebrandschilderde glas-in-lood ramen in die kerk; deze zijn gemaakt door vijf generaties van de glazeniersfamilie Nicolas.
Twee van de in totaal 35 gebrandschilderde glas-in-loodramen in de Pancratiusbasiliek in Tubbergen
Enkele voorbeelden van glas-in-loodramen die in het atelier van Diego Semprun-Nicolas zijn te bewonderen
Op een groot vel papier maakt de kunstenaar eerst een schets van het onderwerp. Alle stukjes glas zijn genummerd en worden vastgelegd.
Daarna snijdt hij het glas, schrijft er het corresponderende nummer op zodat hij elk stukje later kan terugvinden
Nog wat voorbeelden van glas-in-loodramen
Elk gebrandschilderd raam wordt gesigneerd met de naam van de kunstenaar
Deze week wordt voor de 14e keer de internationale glasmanisfestatie Glasrijk Tubbergen gehouden. Op diverse plekken in het dorp tonen glaskunstenaars uit binnen- en buitenland hun werk. Ook zijn er demonstraties glasblazen, glas-in loodtechnieken, enz.
Overal in het dorp zie je deze spandoeken
Deze oude t.v. krijgt een mooi nieuw leven!
Schitterend glaspaneel
Nog zo'n hele mooie
Hoe krijgt de kunstenaar het voor elkaar!
Op het grasveld naast de Pancratiusbaseliek ligt een kunstwerk met voetstappen. De kerktoren weerspiegelt prachtig hierin.
Verkeersregels veranderen bijna met de dag. Vroeger mocht je in rijrichting niet aan de linkerkant van de weg parkeren, dat mag heden ten dage wel, mits daar natuurlijk geen parkeerverbod is. Zo zijn er tientallen voorbeelden op te noemen waarvan de regels zijn gewijzigd. Niet alleen wijzigen regels, er komen er per jaar ook steeds een aantal bij. Eén van de bekende aanvullingen in de verkeersregels van de laatste tijd zijn de strepen op de weg. U kent ze wel, die dubbele witte strepen met groen ertussen en dan geen groen van planten natuurlijk! Ja, mag je op zo'n weg nu 80 of 100 km/uur rijden? Om mijn kennis weer wat bij te spijkeren, heb ik mij opgegeven voor een opfriscursus verkeersregels van vier avonden. Gisteravond was de eerste bijeenkomst die gegeven werd door oud-rijschoolhouder Kremer uit Ootmarsum. Hij deed dit met de nodige humor maar vooral met een uitgebreide kennis van de regels. We kregen 40 dia's voorgelegd van allerlei verkeerssituaties volgens het beproefde keuzesysteem: is het A, B of C. Na afloop werden de vragen doorgenomen en dan blijkt dat je toch wel een aantal regels niet meer kent. Bijvoorbeeld: is een gevarendriehoek verplicht in de auto? Welke status heeft de voetganger in het verkeer? Een boer loopt met een koe over een voorrangsweg; heeft hij voorrang? Ik heb al weer veel opgestoken en kan het iedereen aanraden!
De cursusleider
De groep deelnemers
Eén van de getoonde dia's met bijbehorende vragen.
Vandaag weer een mooie atletiekdag meegemaakt. Mijn vereniging SISU had de organisatie op zich genomen van de 4e medaillewedstrijd voor pupillen a/b/c/en junioren c/d. Altijd een zeer drukke wedstrijddag, want met name voor de pupillen zijn dit hun eerste wedstrijden en die willen ze voor geen prijs missen. Ook voor de medewerkers van SISU is er veel werk te doen. Het begint al een dag eerder om sectoren uit te zetten, startblokken klaar te leggen en nog wat andere dingen. Dat doen we tegenwoordig met een ploeg van vier vrijwilligers. De wedstrijddag zelf zijn er nog veel meer mensen in de weer: jury, baanploeg (om bijv. de startblokken te verplaatsen), secretariaat, omroeper, barpersoneel, enz. Omroeper Egbert Jan praat vanuit de wedstrijdtoren de diverse atletiekonderdelen aan elkaar en geeft tevens de resultaten van de atleten door.
Een onderdeel dat alleen bij pupillen voorkomt is het balwerpen. Vanuit een rechthoek proberen de jonge atleten de bal zo ver mogelijk in de werpsector te gooien.
Sisu atleet Mathijs Krul met startnummer 984 wierp de bal 24,67 m. ver weg, een prima prestatie voor een 10-jarige. Op onderstaand filmpje is deze worp te bewonderen.
Alle gemeten prestaties worden door de jury nauwkeurig gemeten en genoteerd.
Op het filmpje is goed te zien hoe de SISU atleet, voordat hij werpt, precies drie passen naar achteren uitmeet vanaf de werplijn. Vanuit die plek loopt hij snel weer naar voren en werpt de bal. Op die manier zal hij voorkomen dat hij met zijn voet over de basislijn gaat, anders wordt de worp afgekeurd. Op de plek waar de bal op de grond komt wordt een bordje met zijn startnummer geplaatst. Na drie worpen worden de beste afstanden opgemeten.
Vanmorgen zijn we met een groepje muzikanten naar basisschool De Mare geweest voor een muziekdemonstratie. De bedoeling hiervan is om kinderen uit de groepen 4 t/m 7 enthousiast te maken voor de blaasmuziek, en..... natuurlijk ook om nieuwe leden te werven! De dirigent van ons jeugdorkest vertelt de kinderen iets over het fanfareorkest, hoe dit is samengesteld en laat de diverse instrumenten zien. De muzikanten van het ensemble laten vervolgens horen hoe die instrumenten klinken. Bij de vraag "van welk materiaal is een trompet gemaakt" krijg je de mooiste antwoorden. De ene denkt van ijzer, de ander zelfs van zilver of goud maar - hoe modern in deze tijd - ook zijn er die denken dat deze van plastic gemaakt worden. Het juiste antwoord is natuurlijk van koper en dat hebben ze dan ook weer geleerd. De kinderen mogen bij de diverse blaasinstrumenten aangeven welke kleur naar hun gevoel bij het geluid het beste past. Een bugel "kleurt" bijvoorbeeld oranje, een hoorn geel, een euphonium bruin maar een bastuba vinden ze toch wel erg zwart klinken. Daarna spelen we met een klein ensemble een stukje muziek en krijgen de kinderen de gelegenheid om de instrumenten ook uit te proberen. Onderstaande filmpjes geven een indruk van zo'n demomorgen.
Bijna alle kinderen die het aandurven om op een instrument te blazen krijgen er ook geluid uit.
Het slagwerk is onder kinderen populair en met name meisjes vinden dat trommelen erg leuk.
De kinderen hebben er veel plezier in. Nu maar afwachten hoeveel er zich opgeven voor de blaasmuziek!
Voor een groep fietsers moet ik zo nu en dan een mooie route uitzetten. Er zijn diverse hulpmiddelen hiervoor, natuurlijk internet, maar wat me heel goed bevalt is de kaart met knooppunten. Thuis kun je de tocht op papier uitwerken waarbij je tevens de juiste lengte kunt bepalen: een tocht mag ongeveer 35 km. bedragen. Twee weken geleden had ik een tocht uitgezet die voerde naar Tubbergen en omgeving. Om zo'n tocht goed te laten verlopen, controleer ik de route door hem eerst zelf te fietsen, "controlfreak" als ik ben Tot aan Tubbergen verliep alles prima maar even daarna kreeg ik in de gaten dat ik niet goed zat want ik kwam uit in Geesteren en dat was niet de bedoeling. Gistermiddag heb ik het laatste deel opnieuw gefietst en dat was maar goed ook want ik had een schitterend deel gemist. Onderstaande foto's laten zien waarom!
Fietsend over de Tubberger Es
zie ik plotseling een prachtige villa liggen. Het blijkt te behoren tot het landgoed Schultenwolde dat in 1914 gekocht werd door Abraham Ledeboer. De villa dateert oorspronkelijk uit 1919 maar werd in 1947 door brand verwoest en is in 1953 weer in oude luister opgebouwd.
Vlakbij de villa ligt een meertje dat in de volksmond het Hondenven wordt genoemd..
Een schitterende natuur ontplooit zich aan mijn ogen.
Hemelsbreed ligt dit prachtige gebied slechts zo'n kilometer of tien vanaf mijn woonplaats. En dan te weten dat ik tot gistermiddag nooit van het bestaan afwist! Waar fietsen al niet goed voor is.
Wat hebben deze twee onderwerpen nu met elkaar te maken, zult u zich afvragen? Niets, helemaal niets. Als ik er verder over nadenk, begin ik toch te twijfelen. Dat vraagt om nadere uitleg. Het werk in de volkstuin loopt op een eind, de meeste producten hebben we al opgegeten, in de diepvries gedaan of weggegeven. Wat staat er nu nog op het land? Spruit- en boerenkool, aardappels en komkommers. Toen ik maandagmorgen het weersbericht hoorde, dacht ik bij mijzelf dat het tijd werd om de aardappels te rooien. Groeien doen ze niet meer en als ze te lang in de natte aarde liggen kunnen ze verrotten en aangetast worden door schimmels e.d. Daar heb ik ze uiteindelijk ook niet voor in de grond gestopt. Omdat het gisteren nog prima weer was, heb ik de daad bij het woord gevoegd en dus aan het rooien. Er moesten twee soorten uit de grond gehaald worden: Surprise en Red Baron. Met name de opbrengst van de Red Baron was uitstekend waarbij de omvang opviel. Ik las onlangs in de krant dat de patat duurder zou worden omdat de aardappeloogst dit jaar tegenviel en de aardappels zo klein waren. Nou, dan moeten de patatboeren maar Red Baron gaan verbouwen want onderstaande foto laat toch een heel ander beeld zien, of niet dan??
Toen ik vanmorgen uit het raam keek, was ik blij dat de aardappels al in de garage stonden, lekker droog. Maar wat moet je op zo'n natte en trieste dag dan verder doen? Gelukkig is er a.s. zaterdag weer een postzegelveiling en de dagen ervoor zijn er kijkdagen. Vanmiddag naar zo'n kijkdag geweest. Je kunt dan de te veilen kavels alvast inzien en bekijken of er iets bij is wat je voor je verzameling kunt gebruiken. Veel kavels bekeken maar deze maand geen postzegels kopen want er was niets van mijn gading bij.
Zondagmiddag naar het Beeklustpark geweest om te luisteren naar allerlei gospelgroepen. Alsof het nog niet genoeg was geweest met al die muziek op zaterdag, maar ja, het was mooi weer en dit was weer eens wat anders dan blaasmuziek. Een muzikale beoordeling is moeilijk. Wel vraag ik mij af waarom het geluid zo knetterhard moet zijn. Is dat soms om wat onvolkomenheden weg te poetsen? Maar dat laat onverlet dat het enthousiasme er vanaf droop en dat is ook wat waard! Wel ben ik van mening dat het allemaal van hetzelfde is, weinig variatie en dat begint op de duur wat te vervelen.
Enorm veel publiek, mede door het mooie weer. Er traden 5 koren op en die brengen natuurlijk ook een grote aanhang mee.
Ik ken helaas niet alle namen van de groepen maar volgens mij was dit Promises uit Rijssen.
Vision uit Vriezenveen
Dit is het gospelkoor uit Wierden met een zeer enthousiaste soliste die helaas soms niet helemaal zuiver zong in de hoge registers.
Ik schrijf al ruim anderhalf jaar allerlei artikelen op mijn blog. Ik beschouw het zelf meer als een soort dagboek, hoewel ik niet elke dag voldoende stof tot publiceren heb. Ik vertel over mijn hobby's - en dat zijn er gelukkig vele - maar ik ga alleen over die dingen schrijven en/of foto's plaatsen , waarvan ik denk dat anderen dat ook interessant vinden. Maar is dat ook zo?? Gezien de teller in de linker marge bezoeken toch al ruim 15000 mensen mijn blog. Onder aan elk artikel is een link "Reageer" die het mogelijk maakt om inderdaad te reageren. Nu kan ik er natuurlijk van uit gaan dat "geen bericht goed bericht is" en "wie zwijgt toestemt". Toch zou het voor mij wel aardig zijn dat lezers eens een reactie plaatsen. Het hoeft natuurlijk niet de bekende veer te zijn! Ik heb tot nu toe slechts één fan die gelukkig regelmatig reageert. Wie volgt?
