De "Fortiscommissie", dat mag duidelijk zijn, is geen Tour de Force geworden, maar een Tour de Farce. Eén lettertje maakt een wereld van verschil.
De waarheid - politiek beïnvloedt rechtsspraak - mag niet gevonden worden: dàt is tenminste één zaak waar de regeringspartijen het over eens zijn.
Dus geen commissie met de bevoegdheden van een onderzoeksrechter, dus geen confrontatie van elkaar tegensprekende getuigen, dus geen nazicht van het telefoon- en SMS-verkeer, dus een commissie zonder kloten aan het lijf. Een commissie die met zich laat dollen en sollen: rechters die brieven schrijven, een advocaat die doodleuk weigert een verklaring onder ede af te leggen, een in opspraak gekomen minister (Reynders) die dan zelf maar een brief bedeelt. Een commissie die zichzelf niet respecteert, krijgt geen respect. Wat moest bewezen worden, is bewezen: dat er niets te bewijzen valt. Voilà, "case closed".
Oh ja, er was druk telefoonverkeer tussen "cabinetards" en advocaten en rechters. Niemand echter die "écht" met het Fortisdossier bezig was, ze hadden allemaal andere dingen te doen... Henin (kabinetschef van Reynders) kreeg die bewuste middag meer dan negentig telefoontjes, "ik begreep er gewoon niets meer van", zei hij voor de commissie. Peeters (kabinetschef van Vandeurzen) hoorde Henin snel in het frans telefoneren, en verklaarde dat hij "hem niet goed begreep". "Het was heel druk", zei de nochtans zeer ervaren Dhondt (kabinetschef van Leterme). De middelmatigheid als norm bij de topmedewerkers van onze ministers?
Kijk, waarom moet een medewerker van de eerste minister bellen met een substituut, nog voor die zijn uitspraak heeft voorgelegd?
Dat gesprek wekt bovendien nog meer argwaan, door de uitspraak "Ge draagt een grote verantwoordelijkheid!"
De kabinetschef van Vandeurzen belt naar de procureur des konings, om te vragen of het advies van een rechter wel hiërarchisch gesteund wordt, of een telefoontje van dezelfde kabinetschef naar de procureur-generaal om te checken of het verzoek tot wraking van de rechters wel zeker in ontvangst genomen is.
Cabinetards.. een ras apart. Zij werken achter de schermen, maar spelen een vooraanstaande rol. Wie zijn zij? waar doen zij het voor?
Neem nu Olivier HENIN, de kabinetschef van Min. Reynders:
Hij legt een verklaring af die lijnrecht ingaat tegen de getuigenis van Leterme en diens kabinetchefs, drie vice-premiers en vier kabinetchefs. Kortom, de man lijkt weinig geloofwaardig, tenzij alle anderen liegen. Reynders droeg diezelfde Henin voor met het oog op een "promotie" en een Koninklijk Besluit van ... 4 maart bevestigt de benoeming van Henin tot regeringscommissaris bij de Nationale Loterij. Geen klein cadeau'tje: hij ontvangt hiermee een forfaitaire vergoeding van 15.000 per jaar en per zitting van de raad van bestuur 500 extra. Dank u Mr. Reynders.
