Interessante stelling van prof. Bart Maddens in De Morgen (27/05/09): geef de Franstaligen een koekje van eigen deeg! Na de vorige verkiezingen hebben zij gekozen voor een status-quo: "on n'est demandeur de rien sur le plan institutionnel". Deze weigering tot ernstige onderhandelingen over een staatshervorming leidde tot een "verrottingsstrategie". "Non" werd het algemene ordewoord.
En wat nà 7 juni? Gaan de Vlaamse politici opnieuw masochistisch dit zelfde spelletje laten voortduren? Maddens stelt voor dat de Vlaamse regering zich simpelweg houdt aan de letter van de financieringswet. Dat betekent dan dat er geen bijdrage komt voor de federale begroting, dat betekent ook dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest geen extra middelen krijgt. "Respect voor het institutionele status-quo houdt eveneens in dat de Vlaamse regering de bestaande bevoegdheden maximaal uitoefent, bijvoorbeeld op het vlak van het grootstedenbeleid, de fiscaliteit en het gezinsbeleid." De Franstaligen hebben het voorbije jaar ongegeneerd gebruik gemaakt van het "belangenconflict" om de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde tegen te houden. Ook de Vlaamse overheid kan nu op volstrekt legale wijze het federaal beleid naar haar hand zetten door het inroepen van een "belangenconflict". (Min. Vandenbroucke heeft dit al lang begrepen en kelderde de federale afschaffing van de lastenverlaging voor vijftigplussers door het inroepen van een.. belangenconflict.) Voilà! "De dag dat de Vlaamse regering systematisch de federale beslissingen die ingaan tegen de Vlaamse belangen zal blokkeren, komen we vanzelf in een echt confederaal systeem terecht." "Er is met ander woorden geen nieuwe staatshervorming nodig om het zwaartepunt van de macht naar de deelstaten te doen verschuiven: het volstaat dat de Vlaamse regering kordaat de bestaande bevoegdheden gebruikt in functie van de Vlaamse belangen"...
"Willen de Franstaligen na verloop van tijd toch onderhandelingen over een staatshervorming beginnen, - omdat ze bijvoorbeeld vers geld nodig hebben voor hun onderwijs, bijvoorbeeld - dan zeggen de Vlamingen: Mais chers amis, on n'est demandeur de rien, mais si vous insistez..."
Stresstests.. the new thing! Het gaat dan niet over hoe onverstoorbaar u blijft in zenuwslopende omstandigheden, maar hoe stabiel de banken blijven bij moeilijke financiële situaties. En.. er vallen er altijd door de mand in de US, that is.
Zakenschool IMD heeft nu een "stresstest" gemaakt op 57 economieën: in hoeverre is onze economie gewapend om versterkt uit de crisis te komen? De test onderzoekt in welke mate de landen al of niet goed uitgerust zijn om de financiële crisis het hoofd te bieden én of ze van de crisis gebruik kunnen maken om hun concurrentievermogen op te krikken. Vier criteria werden daarbij onderzocht: 1. het groeipotentieel van de economie 2. de slagkracht van de overheid 3. het ondernemerschap en 4. de maatschappelijke situatie. "De stresstest toont aan dat kleine, exportgerichte landen in een stabiele socioculturele omgeving beter gewapend zijn om onmiddellijk de vruchten te plukken van een economisch herstelbeleid", dixit prof. Garelli van het IMD. Wie zijn de besten van de klas? Denemarken, Singapore, Qatar, Noorwegen, Hongkong vormen de top-5; België komt op een troosteloze 35ste plaats. Vergelijk dat met Nederland (11), Oostenrijk (14), Luxemburg (17), Duitsland (24), Ierland (25)... Nochtans is België ook een klein, exportgericht land, maar de slechte score die de overheid krijgt (47ste op 57 landen!) duwt ons omlaag.. Als deze test een indicatie geeft van de positie van de economieën, dan zal - aldus het VBO- België over vijf à tien jaar geen plaats meer hebben in de groep van competitieve economieën. Ere-gouverneur Fons Verplaetse waarschuwt in een interview met Knack reeds voor het "verloren decennium": tien jaar zonder vooruitgang... T'is maar dat ge het weet!
zie alle resultaten in bijlage - bron: Grafiek De Morgen 20/05/09
Ik begrijp er niets van. De verkiezingen op 7 juni hebben toch maar 1 thema, zou je denken. Dat is toch duidelijk?
Een paar maanden geleden werd op het nippertje een totale instorting van het financiële wereldsysteem vermeden. Een crisis, die tot nu toe al geleid heeft tot massale ontslagen en dramatische begrotingstekorten die in de volgende jaren zullen moeten aangezuiverd worden... Besparingsplannen zullen de volgende jaren deel van onze leefwereld worden.
Het is dus evident dat de verkiezingscampagne focust op oorzaken en remedies van deze crisis.
Natuurlijk. Voor vele burgers blijft het een "ver van mijn bed"-show. Sociale zekerheid, gezondheidszorg, werkloosheidsuitkeringen.. we beschikken over een solidair systeem dat veel sociale ellende voorkomt. Uit een recente enquête blijkt dat 7 op 10 burgers niets van de crisis voelen. Voor hen is het slechts een item in het tv-journaal of een artikel in de kranten, ze leven hun comfortabel leventje tot nà de verkiezingen de volgende begroting dient opgemaakt te worden.
Maar neen, dus. LDD vindt de overloop van een onbenullig partijlid belangrijker, want hij kreeg beloften van VLD! Ja ja. Interessant!
De "Fortiscommissie", dat mag duidelijk zijn, is geen Tour de Force geworden, maar een Tour de Farce. Eén lettertje maakt een wereld van verschil.
De waarheid - politiek beïnvloedt rechtsspraak - mag niet gevonden worden: dàt is tenminste één zaak waar de regeringspartijen het over eens zijn.
Dus geen commissie met de bevoegdheden van een onderzoeksrechter, dus geen confrontatie van elkaar tegensprekende getuigen, dus geen nazicht van het telefoon- en SMS-verkeer, dus een commissie zonder kloten aan het lijf. Een commissie die met zich laat dollen en sollen: rechters die brieven schrijven, een advocaat die doodleuk weigert een verklaring onder ede af te leggen, een in opspraak gekomen minister (Reynders) die dan zelf maar een brief bedeelt. Een commissie die zichzelf niet respecteert, krijgt geen respect. Wat moest bewezen worden, is bewezen: dat er niets te bewijzen valt. Voilà, "case closed".
Oh ja, er was druk telefoonverkeer tussen "cabinetards" en advocaten en rechters. Niemand echter die "écht" met het Fortisdossier bezig was, ze hadden allemaal andere dingen te doen... Henin (kabinetschef van Reynders) kreeg die bewuste middag meer dan negentig telefoontjes, "ik begreep er gewoon niets meer van", zei hij voor de commissie. Peeters (kabinetschef van Vandeurzen) hoorde Henin snel in het frans telefoneren, en verklaarde dat hij "hem niet goed begreep". "Het was heel druk", zei de nochtans zeer ervaren Dhondt (kabinetschef van Leterme). De middelmatigheid als norm bij de topmedewerkers van onze ministers?
Kijk, waarom moet een medewerker van de eerste minister bellen met een substituut, nog voor die zijn uitspraak heeft voorgelegd?
Dat gesprek wekt bovendien nog meer argwaan, door de uitspraak "Ge draagt een grote verantwoordelijkheid!"
De kabinetschef van Vandeurzen belt naar de procureur des konings, om te vragen of het advies van een rechter wel hiërarchisch gesteund wordt, of een telefoontje van dezelfde kabinetschef naar de procureur-generaal om te checken of het verzoek tot wraking van de rechters wel zeker in ontvangst genomen is.
Cabinetards.. een ras apart. Zij werken achter de schermen, maar spelen een vooraanstaande rol. Wie zijn zij? waar doen zij het voor?
Neem nu Olivier HENIN, de kabinetschef van Min. Reynders:
Hij legt een verklaring af die lijnrecht ingaat tegen de getuigenis van Leterme en diens kabinetchefs, drie vice-premiers en vier kabinetchefs. Kortom, de man lijkt weinig geloofwaardig, tenzij alle anderen liegen. Reynders droeg diezelfde Henin voor met het oog op een "promotie" en een Koninklijk Besluit van ... 4 maart bevestigt de benoeming van Henin tot regeringscommissaris bij de Nationale Loterij. Geen klein cadeau'tje: hij ontvangt hiermee een forfaitaire vergoeding van 15.000 per jaar en per zitting van de raad van bestuur 500 extra. Dank u Mr. Reynders.
