De afgelopen vijf jaar werd er voor 35 keer méér gespeculeerd in allerlei fondsen, vastgoed, beleggingen in schulden, vreemde munten ... dan dat er geïnvesteerd werd in de productie van goederen en diensten. En da's geen klein bier, dat gaat over een bedrag met 12 nullen: 178.000.000.000.000 !! Indrukwekkend, niet?
Er valt duidelijk meer te verdienen met speculeren dan met produceren. (bron: Jonathan Holslag in De Morgen) Het speculatieve kapitalisme of simpelweg de modernistische versie van "risico"kapitalisme?
Ik citeer Frank Albers in De Morgen, begin december 2008: "Er zijn dagen waarop ik de wereld wil slaan. Om haar domheid en haar kortzichtigheid. Om haar machtsmannetjes, haar hebzucht en haar zelfgenoegzaamheid. (...) Het wordt met de dag hemeltergender: hoe politici in dit halfrond er niet in slagen ook maar één originele gedachte te ontwikkelen die een zweem van een glimp van een schijn van een fractie van een oplossing zou kunnen bevatten voor de economische epilepsie-aanval die de wrede vrije markt andermaal-voor de zoveelste keer in de geschiedenis- heeft uitgelokt. De zoveelste depressie van dit manische systeem. Hoe de diagnose ook luidt, de remedie is altijd dezelfde: more of the same. Geleuter over centen en procenten. (..) "We hebben geen keus", jammert de gilde al maanden. En dus doet het wat het zegt te moeten doen: (...) plots instortende banken stutten, fors lenen, btw en rentevoeten verlagen, de begroting een beetje in het rood laten gaan. En als er geen geld meer is, dan drukken we geld. Allemaal noodgrepen binnen de logica van een systeem, dat precies door diezelfde logica deze problemen over zich heeft afgeroepen." De hoofdredacteur van The Economist (in De Morgen 6/12/08): "Het kan niet de bedoeling zijn dat de winsten geprivatiseerd worden en het verlies gesocialiseerd." Dat is nochtans volgens Frank Albers wat wel degelijk de bedoeling is van sommigen en "het is in ieder geval datgene wat nu aan de hand is."Zoiets zou, nog volgens Albers, "in een minder comateuze wereld een gevaarlijke volkswoede uitlokken.Maar niet in onze beste aller mogelijke werelden, waar niemand buiten de sjablonen denkt. Ik vraag me af hoe slecht nieuws moet zijn om vadsig Europa nog tot enige vorm van opstand te kunnen bewegen." Albers eindigt met de vaststelling dat deze diepe en alomvattende crisis nergens leidt tot diepgaande bezinning, nergens "groeit uit het puin een politiek significante tegenbeweging"...
Uit een ongepubliceerd verhaal, daterend van 1997:
"om alles wat ze ons wijsgemaakt hebben de kennedys bijvoorbeeld van in mijn jeugd gehoord wat een verlichte president die john wel was en bovendien de ideale jongensachtige schoonzoon met branie hoe diepbedroefd de hele wereld rouwde om die snode moord terwijl twintig jaar later blijkt hoe die american dream familie haar rijkdom bijeenscharrelde via sinistere beurstransacties en even obscure maffiaconnecties die menig handje hielpen bij verkiezingmanipulaties enzovoort om boeken die gevuld kunnen worden met hoe we steeds dom gemaakt werden om de miljardenbesparingsdans van maastrichtministers terwijl in een wereld of twee achter ons onderontwikkelden constant aan de grond zitten te scharrelen en zelfs hier de armoede verder groeit en er vzws dienen opgericht die gratis maaltijden uitdelen en warm water aan jonge moeders zodat zij godbetert hun zuigelingen ordentelijk kunnen verzorgen om een bank die veertigers met een gouden handdruk ontslaat terwijl de nettowinst stijgt tot ruim vijf komma acht miljard frank om de georganiseerde misdaad die het economisch leven in dit land ontwricht en de fraudecel van de staatsveiligheid zowaar vermoedt dat politici zich laten financieren door diezelfde georganiseerde misdaad die ze daarom een hand boven het hoofd houdt om structureel waanzinnige elementen uit het rijkswachtkorps die om louter politieke machtsspelletjes burgers neerschieten op parkings van supermarkten om de tweehonderd zesentwintigduizend mensen die met het wettelijk minimuminkomen proberen te overleven wat twee komma drie procent van de belgische bevolking of meer dan één op vijftig betekent omdat er niemand ooit aan denkt naar brussel te reizen er bijvoorbeeld vette ministers bijvoorbeeld op hun driedubbele kinnebakken te slaan"
.. Jaja, ik weet wel, geweld is een teken van zwakte. Maar de terreur van de kiezer moet niet beperkt blijven tot de stembusdag.De wakkere burger heeft nog een lange weg te gaan!
