Ze leren het maar niet, onze "toppolitici"! Zij zijn de Grote Staatsmannen, ze hebben het Grote Gelijk aan hun kant. Overleg met de gedupeerde aandeelhouders van Fortis was niet nodig, want "quantité négligable" ? We herinneren ons nog Leterme, die premier van een tijdje geleden, die met zijn kabinet doodleuk contacten onderhield met justitie en zo het "heilig" principe van de Scheiding der machten aan hun laars lapten. Vice-premier Reynders probeerde nu 125 miljoen niet-stemgerechtigde aandelen toch te laten meestemmen.. Het Belgisch surrealisme ten top! In onze kindertijd noemden wij dat simpelweg.. "vals spelen"!
De Joodse gemeenschap, toch meester in "low profile" en "zo weinig mogelijk opvallen", haalde de laatste dagen regelmatig het nieuws. Er was de wrevel over de uitspraak van Min. Anciaux (de vergelijking over de psychopaat in Dendermonde en de doden in de Gazastrook), er was nog grotere ergernis over het (satirisch?) onderdeel in het programma "Man bijt Hond", waarin cliché's niet geschuwd werden. Hebben de Joden lange tenen, zijn ze lichtgeraakt, overgevoelig?
Belgische politici stonden snel klaar om (tot in het Parlement) hun ongenoegen te uiten over Anciaux's woorden. Volgens Lucas Cathérine komt dat vanwege het Joods vermogen om stemmen te ronselen voor allerlei politiek partijen. Joods-orthodoxen stemmen namelijk per volmacht wanneer Belgische verkiezingen op een Joodse feestdag vallen. Zo worden er nogal wat stemmen verzameld voor bijvoorbeeld socialisten. Dat de uitspraken van Anciaux dan niet echt in goede aarde vallen..
Toch is het merkwaardig hoe anti-semitisme universeel is en onuitroeibaar blijkt. Hoe komt dat? Vastgeroeste cliché's? De makers van "Man bijt hond" beroepen zich op "vrije meningsuiting" en, zeggen ze, ... "ze lachen zonder uitzondering met iedereen." Toch wil ik de conclusie van Lukas Vandertalen hier citeren (De Morgen 4/2/09): "De Joden hebben aan den lijve ondervonden tot wat doorgedreven karikaturisering van hun volk geleid heeft. Zij laten niet na ons te wijzen op de gevaren hiervan. Met betutteling van meningsvrijheid heeft dit niets te maken; met pijnlijke historische kennis des te meer."! ... ... ...
Volgens de recent in Oostenrijk tot hulpbisschop benoemde Gerhard Wagner werd met de orkaan Katrina niet zomaar de stad New Orleans verwoest, maar een stad "met de beste bordelen en de knapste prostituees." Niet de weersomstandigheden maar de spirituele vervuiling was oorzaak van de rampspoed over New Orleans. De orkaan Katarina "was niet meer dan een teken van gerechtigheid. "Het is geen toeval dat uitgerekend een paar abortusklinieken en nachtclubs zwaar getroffen werden." (De Morgen, Walter Pauli dd 4/02/09) Meer en meer lijkt het erop of je echt "gek" moet zijn om bisschop van de katholieke kerk te worden. Ook Richard Williamson, recent benoemd door de paus, maakte zich meteen beroemd door zijn uitspraken dat er geen enkele Jood gestorven is in de concentratiekampen. De neuroten van de katholieke kerk flateren dat het niet mooi meer is: de benoeming van de Poolse aartsbisschop die een voormalig communistisch spion bleek te zijn, de belediging van moslims bij een toespraak in Regensburg én als kers op de taart, de verklaring van zijne Heiligheid dat de bekering van de indianen gepaard ging zonder enige vorm van geweld, - integendeel, zij knielden devoot voor de nieuwe god. Ja man! In deze reeks past dus zonder discussie de in "eer herstelde bisschop Williamson", de man die de Holocaust ontkent; Welkom in de club!
Evenwichtsoefeningen zijn altijd moeilijk. Bovendien willen wij, evenwichtskunstenaars, niet alleen overeind blijven in de dagelijkse stroom van het leven, we willen ook altijd verder, altijd spectaculairder... tot het onmogelijke mogelijk wordt. Of niet. Dan moeten we opnieuw overeind krabbelen.
Hoe bericht men evenwichtig over menselijke drama's?
De Oude Grieken waren meesters in hun vertellingen over Tragedies: toen al! Zijn we er daarom verkikkerd op? Zit het ingebakken in onze genen? Het doorbreken van de dagelijkse sleur: "hee, een drama, leuk"! De massamedia brengen er in elk geval gretig verslag van uit; tot alle details bekend zijn, worden ouders, familieleden, buren van slachtoffers en dader meermaals gecontacteerd (zeg maar: lastig gevallen) in de hoop op nog nieuwer nieuws. SCOPE! Zelfs de meest afschuwelijke misdaad wordt breed uitgesmeerd en als spektakel opgevoerd. We leven in een spektakelmaatschappij.
Er zijn de nieuwsfeiten: "psychopaat doodt twee kleine kinderen en hun oppas in Dendermonde". Er is het ongrijpbare leed: dat kan niet geduid worden in een paar woorden. Daarin heeft Minister Anciaux overschot van gelijk. Door een Israelisch offensief in de Gazastrook sneuvelen er 1300 Palestijnen, waarvan minstens 250 kinderen! Zijn er graden van onpeilbaar leed? Leed - Erger Leed - Ergste Leed? Gedood worden door een nietsontziende wild om zich heen slaande psychopaat is erger dan gedood worden door aanhoudende raketaanvallen in een nietsontziende vergeldingsdrang van een buitenlandse mogendheid? Natuurlijk heeft het drama in Dendermonde NIETS te maken met de oorlog in Gaza. We hebben onze regering niet nodig om dit duidelijk te maken. Het leed van de moeders en vaders die hun kind moeten begraven zal echter even onnoemelijk zijn. Dat niet willen toegeven is alleen maar...hypocriet!
Telkens als een bankier een lening toekent en de ontlener een schuldbetekenis ondertekent, ontstaat er geld: money is debt ! Bekijk dit filmpje: u vindt het op deze pagina, linksonder bij "Mijn favorieten".
Men zou toch verwachten dat een parlementslid in eer en geweten nadenkt en beslist over belangrijke kwesties, om dan terzake een standpunt in te nemen met een daaruit volgend consequent stemgedrag. Helaas blijkt uit een onderzoek van de vakgroep "politicologie" van de K.U.L. dat een parlementslid door de band genomen hooguit 2 keer afwijkend stemgedrag laat zien. "Afwijkend" betekent dan: niet in overeenstemming met het standpunt van de partij waartoe hij behoort. Vijftien jaar geleden bedroeg dat dissident gedrag bijna 3,5 keer. Meerderheidspartijen stemmen meer dan 99% mee met het regeringsstandpunt. Parlementaire rebellie, zo wordt door de vakgroep geconcludeerd, is zo goed als onbestaande. Loyauteit aan de partij zal wel lonen, denken parlementsleden, maar het gevolg is een vervelende, eensgezinde slaafsheid en een parlement dat op die manier niet tot enige discussie komt. Slaapverwekkend dus.
"Ratings"of "waarderingen". Ze zijn belangrijker dan u denkt! "Rating"agentschappen zijn", volgens Franky Depickere (CERA) "beursgenoteerde bedrijven die door niemand gecontroleerd worden en toch een aureool van onafhankelijkheid en zeggenschap met zich meedragen." (DM 24/01/09) Eigenlijk werden de ratingbureau's ingebouwd in het systeem als dé referentie. Hun invloed is plotseling onheilspellend groot, hun rapporten kunnen bedrijven kraken of de hemel in jagen. Ratingbureau "Moody's" bijvoorbeeld gaf in een rapport te kennen dat probleembeleggingen bij KBC "mogelijk" minder waard zijn dan gedacht. Resultaat was meteen een spectaculaire koersval van het KBC aandeel. Een ander bekend bureau, "Standard & Poor's" verlaagt de rating van een aantal landen (Spanje-Portugal-Griekenland) met als gevolg dat deze nu vandaag een hogere intrest moeten betalen op hun overheidsschuld, waardoor er dan weer minder geld voorhanden is om de economie te stimuleren. De recessie zal er dus nog zwaarder zijn dankzij ...Standard & Poor's.
Zijn deze ratings onfeilbaar als de paus?
Eind jaren '90 gaven ratingbureau's systematisch gunstige ratings op de schulden van de banken én op hun complexe financiële producten. Niet in het minst omdat zij, de ratingbureau's, er zelf belang bij hadden: zij hadden namelijk zelf de banken geadviseerd bij de ontwikkeling van diezelfde "financiële producten" en gaven uiteraard ... gunstige ratings. Het gevolg van gunstige hoge ratings is dat er een indruk ontstaat dat het risico van de belegging laag is, terwijl ze in realiteit veel riskanter is dan men denkt. Uiteindelijk leiden dan die valse gunstige ratings tot wat men "zeepbellen" is gaan noemen: een enorme "boom" die dan plots ineenklapt, zoals een ...zeepbel dus, jawel!
Om hun flink gedeukte reputatie te herstellen, gooien de ratingbureau's het nu over een andere boeg. Zij stellen zich van de weeromstuit uiterst streng op en hanteren onhaalbare criteria. Het gevaar is dat zij daardoor veel schade berokkenen aan de "gewaardeerde" bedrijven, de financiële crisis intenser, de recessie nog dieper maken. De oplossing lijkt eenvoudig: méér controle op eventuele belangenvermenging, sancties bij misbruiken. Officiële instellingen, de Nationale Bank van elk land of beter nog de Europese Centrale bank zouden in plaats van zich te laten beïnvloeden, zélf evaluaties moeten maken. Dat lijkt mij in elk geval betrouwbaarder dan beursgenoteerde bedrijven die een oordeel uitspreken over andere ... beursgenoteerde bedrijven.
Denkt U in verband met onze banken: hoe is het zo ver kunnen komen ? In 2007 maakten zij allemaal gigantische winsten en vandaag zijn ze haast failliet? Wat is daar fout gelopen ? Awel, kijk, bankieren is een sport geworden: om ter meest, om ter hoogst, om ter verst ! Er zijn nu verhalen die zeer verhelderend zijn. Ik vat er een paar samen. "Naked short selling" is het speculeren op een koersdaling met geleende aandelen, die dan plotsklaps tegelijk verkocht worden met de bedoeling een koersdaling te veroorzaken. Waarom ? Om later uiteraard dezelfde aandelen terug tegen ... een veel lagere koers te kopen. Snel winst maken heet dat en.. verboden in België, althans voor de financiële aandelen. Grote institutionele beleggers werken vaak met "aandeelkorven". Er worden dan bijvoorbeeld BEL20 aandelen verkocht en nadien BEL"19" (zonder -bijvoorbeeld-KBC) teruggekocht: gegarandeerd daalt dan KBC in waarde. Er wordt echt wel grof geld verdiend! Crisis? wees maar zeker dat er dankzij de "crisis" nog véél méér geld verdiend wordt dan anders. (Zo las ik ergens dat 11 september - dag van de terreuraanslagen- de beste beursdag was in de geschiedenis van Société Générale!)
Lees het verhaal van Jérôme Kerviel in DM van 24/01/09. Een jaar geleden maakte Société Générale (SG) bekend dat het zo maar even 4,9 miljard had verloren en dit door "ongeoorloofde" transacties van hun trader Kerviel, die systematisch speculeerde op de daling van beurskoersen. Tegen het eind van 2007 had Kerviel op die manier 1,7 miljard winst gemaakt - een winst van 1 miljoen was bij hem "een slechte dag" .. Deed hij dat ter persoonlijke verrijking ? Neen, de winsten die hij maakte werden door de bank gebruikt om andere verliezen (van andere traders en andere speculaties) te dekken. Vorig jaar liep het mis en Kerviel werd aansprakelijk gesteld en belandde zowaar even in de gevangenis. Uiteraard, "deze man speelde met het geld van de klanten van de bank", zei men ter verdediging. Maar..in het licht van de zware verliezen van SG, de wereldwijde kredietcrisis, de rommelhypotheken... klinkt het verhaal van Kerviel, dat zijn directe bazen op de hoogte waren van zijn handelingen en ze goedkeurden, plots veel aannemelijker en past het volkomen in wat men "onverantwoorde kredietspeculatie" is gaan noemen.
En de kleine man? ha, hij ziet nu zijn belastinggeld verdwijnen in de bodemloze put van onze banken...
De Britse overheid pompte voor de tweede keer in 3 maanden 56 miljard in haar banken. Royal Bank of Scotland waarschuwt voor een verlies van.. 31,5 miljard . (Naar schatting zouden Britse banken voor 200 miljard aan toxische activa bezitten!) De Deense overheid sponsort haar banken voor 13,4 miljard . In België verliezen Fortis/KBC/Dexia in 1 jaar tijd 84 miljard aan beurswaarde: 84 miljard ! (Een jaar geleden waren zij goed voor 94 miljard , vandaag de dag nog hooguit 10 miljard .) Fortis maakt een recordverlies bekend van ... 19 miljard . In het najaar 2008 pompte de Belgische staat reeds 20 miljard in de bankensector. Helaas, de rommelkredieten bij Fortis-Dexia-KBC lopen, na reeds doorgevoerde afschrijvingen, nog op tot zo'n ... 62 miljard ...
U zit vandaag bovenop een berg geld. Proficiat, u heeft goed geboerd. Toch zie ik u wat beteuterd kijken, want u weet niet wat er mee te doen. En wat u wel weet is dat er kwartaalsresultaten boven uw hoofd hangen die niet zo best zullen zijn. Dus wacht u maar af tot die zware zwarte regenbui overwaait. Wie geschoren wordt, moet stil zitten.. U vertrouwt niemand meer ...en nog in het minst uw collega-bankdirecteurs. Er was nochtans een tijd, ik herinner het me al te best, dat iedereen die erom vroeg geld bij u kon lenen. Vandaag de dag moet je de Lotto gewonnen hebben om nog geld los te krijgen. Geachte bankdirecteur, u heeft uw job zielig verengd tot slechte kredietverlening en onverantwoorde kredietspeculatie.
Nu, goed, blijf daar dan maar nutteloos zitten op je mesthoop blinkend geld... ware het niet dat ..."geld rollen moet". Jawel, in ons model van vrije markteconomie is het bancair systeem nu eenmaal zo essentieel als mijn en uw kloppend hart. De economie kan niet heropleven zonder een gunstig investeringsklimaat.
Geachte bankdirecteur, men spreekt veel over vertrouwen, maar mij lijkt het dat u al het vertrouwen kwijt bent. Het zal dus niet anders kunnen dan dat de overheid het heft in handen neemt om u te dwingen meteen alle slechte activa af te schrijven en een nieuwe gezonde kapitaalsbasis uit te bouwen. Dit is het jaar nul. Wie niet solvabel is, wordt opgedoekt. Als uw bank te ziek is om krediet te kunnen verlenen, dan heeft uw bank duidelijk geen bestaansreden meer. Als u te weinig kapitaal voorhanden heeft en als u geen privé-investeerders meer vindt, dan zal u niet langer (kunnen) blijven bestaan. Bestaande deposito's van uw bank zullen overgemaakt worden aan nog wel gezonde banken, zodat de spaarders niet het slachtoffer worden. Veel te lang heeft de overheid u op uw woord geloofd. Verbazing en ongeloof is ons deel wanneer u voortdurend om vers kapitaal vraagt. Vandaar: dit is het jaar van de catharsis. De balans van uw bank, van elke bank moet voortaan grondig geanalyseerd worden. Belgische grootbanken, zo blijkt, hebben een risicoratio van 40, - dat is dubbel zoveel als bij andere, meer voorzichtige banken. U, geachte bankdirecteur, heeft uw bank geleid als een hefboomfonds om vooral in toxische producten te beleggen, met alle risico's vandien. Het is nu hoog tijd om een grondige herstructurering door te voeren: zoals gezegd, uw balans zal daarbij van doorslaggevend belang zijn. Wanneer dan alles duidelijk is, wanneer blijkt dat u solvabel bent, zal u opnieuw op privékapitaal kunnen rekenen, maar niet langer op staatssteun. Dat is namelijk geld van de belastingbetaler: Hij moet niet diegene zijn die opdraait voor uw fratsen!
Dit leek mij toch echt dé gedroomde kans! "Aandeelhouders moeten zich kunnen uitspreken over de transacties rond FORTIS." Zo besliste de rechtbank. Dit geeft de regering een droomscenario: "banken staan op instorten", "het hele financiële systeem stort in mekaar", de "complete chaos",... - na die dolle dagen van paniek kan de regering zich bezinnen. "Aandeelhouders moeten zich kunnen uitspreken"... dus laten we alles nog maar's bekijken. De rechterlijke uitspraak als excuus. Helaas, wij dromen!... De regering (lees: Leterme/Van Rompuy - Reynders) houdt zich hardnekkig-halstarrig vast aan de overeenkomst met BNP Paribas.
Nochtans zijn er alternatieven, waar in diverse media meer en meer pleidooien voor gehouden worden. Drie Vlaamse topeconomen geven in DM van 15/01/09 nieuwe "onderhandelende" oplossingen voor Dexia en Fortis. Ook in de Wall Street Journal wordt gepleit voor een fusie tussen Fortis en Dexia. "De Belgische regering zou best alternatieven voor de reddingvan Fortis onderzoeken." Maar toch, onze regering blijft doof. Waarom in 's hemelsnaam houdt deze regering zich mordicus vast aan de onderhandelde verkoop van Fortis?
Er zijn een aantal scenario's die naar voor geschoven worden door oa. de groep verzamelde aandeelhouders rond Modrikamen: ofwel een betere prijs afdwingen voor de verkoop, ofwel een "stand alone"-scenario ofwel een fusie tussen Fortis/Dexia/Ethias.
Kan, nu, de Fortisbank nog onafhankelijk blijven bestaan? Prof. De Grauwe meent van wel om de heel eenvoudige reden dat de Belgische Staat ook vandaag reeds alle garanties biedt, zowel tegenover de particulieren als interbancair. Ook op het onderpand dat Fortis aan de Nationale Bank leverde, biedt de Staat waarborgen. Kortom, het is niet BNP Paribas die Fortisbank gered heeft, maar onze eigen Nationale Bank. Alle risico's zijn en blijven ook in de nabije toekomst voor de Belgische Staat en dus ...de belastingbetaler. Niet te verwonderen dat Frankrijk er als de kippen bij was om Fortis "te redden"! "Cadeau'tje!" Ook twee investeringsbanken (JP Morgan en Dresdner Kleinwort) schrijven inmiddels dat Fortis perfect solvabel is. Dus ?
Hetzelfde scenario tekent zich af bij DEXIA: zij zitten verveeld met een aantal "toxische" producten, waarvoor de Belgische Staat 62% van het risico draagt, terwijl nochtans deze toxic products vooral in de Franse afdeling zitten. Waarom is onze regering ook hier zo genereus? Liefdadigheid? Neen, de redenering is dat mochten deze "giftige" producten een waarderingsverlies opleveren, de overheid opnieuw kapitaal moet "leveren". Wanneer dat eenzijdig door Frankrijk zou gebeuren (omdat zij het meeste van die toxische producten hebben), zou het machtsevenwicht verder naar de Franse kant kunnen verschuiven. Daarom slikt onze regering die 62%... "Cadeau'tje?" Het ziet er meer en meer naar uit dat de Belgische Regering het Franse staatsbelang dient.
De groep van 2300 aandeelhouders rond Modrikamen (ongeveer 13% van het kapitaal!) heeft nu in een procedure ten gronde de nietigheid gevraagd van de transacties die geleid hebben tot de ontmanteling van Fortis. Een procedure die tot drie jaar kan aanslepen en voor heel wat rechtsonzekerheid zorgt bij de betrokken partijen. Hoe moet dat dan verder? De onderhandelingstafel ! Daar is het Modrikamen om te doen: onderhandelen en een betere deal afdwingen. Benieuwd hoe koppig de Belgische regering zal blijven!
Het begon met de hele heisa rond de Schending der Scheiding der Machten. Contacten tussen de beleidscel van de toenmalige Eerste Minister en magistraten, actief in het Fortisdossier, wekten op zijn minst de indruk van mogelijke beïnvloeding. Gefronste wenkbrauwen bij de coalitie, in het parlement, in de pers. De Minister van Justitie én de Eerste Minister stapten op, al zijn ze tegenover de buitenwereld overtuigd dat ze witgewassen zullen worden...
Toen kwam de vrijspraak van een aantal gevangenen/veroordeelden omdat de BOM-wet verkeerd geïnterpreteerd werd. De gevolgen hiervan zijn nog niet te overzien. maar dat honderden dossiers herbekeken moeten worden staat al buiten kijf.
Vandaag 15 januari 2009 veroordeelt het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ons land, omdat volksjury's in hun antwoord op de schuldvraag enkel ja of neen mogen antwoorden, zonder enige verdere motivatie. Dit was overigens geen verrassing: al onze buurlanden werken reeds met een systeem van beroepsrechters of een gemengd overleg tussen leken en professionele rechters. Alleen Spanje kent nog een volksjury, maar ook daar diende reeds een motiveringsplicht ingesteld te worden.
In België zag men de bui hangen en werd een commissie opgericht die de assisenprocedure moest hervormen. Hun uitgewerkt voorstel bleef inmiddels 4 jaar op tafel liggen. De passiviteit van de Wetgevende macht?
* Ons aller Eerste Minister Leterme en zijn minister van Justitie geven hun ontslag, wat leidt tot de val van de regering. Het blijkt dat er veelvuldige contacten zijn geweest tussen het kabinet Leterme en Justitie. Leterme zelf bevestigt in een brief aan de Kamervoorzitter dat er wel degelijk telefonische contacten waren tussen zijn kabinetschef en de echtgenoot van een CD&V-getrouwe rechter, die mee uitspraak mocht doen over het Fortisdossier. In een vroeger stadium had overigens de veiligheidsadviseur van het kabinet Leterme ook reeds contact gehad -en nog wel in niet mis te verstane bewoordingen- met de rechter van het Hof van Beroep die de aandeelhouders van Fortis in hun gelijk stelde. Beïnvloeding van de rechtspraak, schending van de Scheiding der Machten. Leterme is er samen met de CD&V top van overtuigd dat hij door de onderzoekscommissie zal witgewassen worden. BANANAS! De nieuwe Eerste Minister Van Rompuy neemt nu doodleuk ... het personeel van Letermes kabinet over, inbegrepen chef D'Hondt. Volgens Van Rompuy is men immers "onschuldig tot de schuld bewezen is". BANANAS!
**Volgens de hoofdredacteur van Story negeert Open VLD-er Versnick het rookverbod in een Gents restaurant. Als verdediging schrijft Versnick in een brief aan De Standaard: "Ik ben tegen die rookwet. Dus vind ik dat mijn vrienden mogen roken in een restaurant." De wet is er dus alleen voor hen die akkoord gaan, wie het niet eens is mag de wet overtreden? BANANAS!
***In de nasleep van 9/11 keurde het Belgisch Parlement een wet goed over "Bijzondere Opsporingsmethoden" (afgekort: BOM). Deze bepaalt oa. dat de verdediging noch de rechter informatie kunnen krijgen over de uitvoering en het verloop van het onderzoek, wanneer dit gebruik heeft gemaakt van verregaande politietechnieken. Met andere woorden: er is geen controle. Alle macht aan de politie! BANANAS! Deze BOM-wet werd vernietigd door het Grondwettelijk Hof, werd nadien aangepast ("gerepareerd" zoals men dat noemt), werd vervolgens een tweede keer gedeeltelijk vernietigd en nu, vandaag, komt er opnieuw de vraag tot "reparatie" van de reeds "gerepareerde" wet. Een arrest van het Hof van Cassatie bepaalt dat bij zittingen van de Kamer van Inbeschuldigingstelling, die moet oordelen of de gebruikte opsporingstechnieken correct verliepen, alle procespartijen aanwezig moeten zijn. Blijkbaar werd nu (vooral) in Gent de wet anders geïnterpreteerd en was er geen parketmagistraat aanwezig. Gevolg: procedurefouten en een aantal "zware jongens" worden willens nillens vrijgelaten. Kunnen we spreken van een sluitende wetgeving als er verschillende interpretaties mogelijk zijn ? BANANAS!
****Door de nieuwe Wapenwet van 2006 organiseerden provinciebesturen grootschalige wapeninzamelingen. Duizende jachtwapens, sportwapens en allerlei handwapens werden door de lokale politie verzameld. In plaats van deze te (laten) vernietigen, werden waardevolle wapens achtergehouden door slimme agenten en voor veel geld doorverkocht aan wapenhandelaars, verzamelaars of zelfs het illegale circuit? Het Comité P, belast met het intern toezich op de politiediensten in dit land, spreekt van 12 tot 15 onderzoeken in evenveel politiezones. Het gaat dus niet over één rotte appel, maar over een hele korf rottigheid. De politie die het gangstermilieu bevoorraadt? En niemand die er om maalt! BANANAS!
***** De Correctionele Rechtbank van Gent heeft niet veel om handen en veroordeelt een dame van 31j in verband met een parkeerinbreuk tot een boete van 145 euro en acht dagen gevangenis met uitstel. Haar misdrijf? ze had haar middelvinger opgestoken. De twee agenten, gekwetst in het diepst van hun ziel, vragen ook nog elk 100 euro schadevergoeding, maar dienden zich tevreden stellen met 1 symbolische euro. ... Die politieagenten, elders ten lande, die ter persoonlijke verrijking wapens doorverkochten ... zouden wij als verontwaardigde burgers geen schadevergoeding kunnen eisen? BANANAS!
2008 zal om diverse redenen een vetgedrukte pagina zijn in de geschiedenisboeken. Oh, er valt veel te vertellen over de economische crisis, de financiële 'meltdown', de "redding" van Fortis, het lanterfanten van de binnenlandse politiek. En vanzelfsprekend de presidentsverkiezing in de US. Een stijlbreuk: Barrack Obama, een man met een plan. Een idee, een bezieling, een enthousiasme dat een publiek in vervoering brengt. Een verhaal dat elke politicus zou moeten vertellen: over rechtvaardigheid en de herverdeling van rijkdom, over samen leven in een maatschappij, over een "gelijke kansen"-beleid. Een verhaal dat geen sprookje hoeft te zijn, maar dat puur informatief de burger kan overtuigen van het belang van de juiste keuze, want.. waar willen we naartoe, waarom, wat en hoe. Allemaal vragen die een concreet antwoord moeten krijgen. Elke politieke visie begint immers met een duidelijke ideologie, een duidelijk mens- en maatschappijbeeld. Enfin, dat zou je toch denken. Een paar dagen geleden postte ik hier een artikel onder de naam "Failliet"in een reactie op Jeroen Olyslaegers in De Morgen. Hij schreef dat de ideologie dood is, leve het pragmatisme. Helaas, het pragmatisme is inmiddels ook reeds overleden. Wat ben je met "resultaatgericht, zakelijk handelen" als je geen resultaten haalt, omdat iedereen bij zijn grote gelijk blijft? We zullen opnieuw moeten vertrekken van een idee, een ambitie, een lange termijn visie: waar willen we naartoe, wat willen we bereiken, waarom en hoe. Steeds diezelfde vragen. Ook al draait alles vierkant, de cirkel blijft rond. Dus: Leve de ideologie?!
Wist U dat er naast het BRUTO NATIONAAL PRODUCT ook een BRUTO NATIONAAL GELUK bestaat? Awel, ik vertel het U! Rijke landen in het Westen tellen helemaal niet méér gelukkige mensen dan Afrikaanse landen met een lager inkomen. Jawel, geld maakt niet gelukkig. Er bestaat zoiets als een SET POINT theorie: een shock kan je wel tijdelijk van je "aangeboren" niveau van geluksbevinden duwen, maar met de tijd keer je automatisch terug naar je "setpoint". De tijd heelt alle wonden...
Ik ben een leek in de economie. Dat neemt niet weg dat ik me meer dan eens aangesproken voel met opinies/commentaren die me intrigerend en dus boeiend lijken. Zo bijvoorbeeld de theorie die men in de socio-psychologie ontwikkelde omtrent de "omstaanders", het "Bystander-effect". Hoe meer getuigen er zijn van een misdaad, hoe kleiner de kans dat ze verijdeld wordt. De apathie van de massa? "Er staan hier mensen genoeg, iemand anders zal wel tussenbeide komen." Recent gebeurde er iets gelijkaardigs in Anderlecht met een carjacking, een vrouw die in mekaar geslagen werd en tientallen getuigen. Niemand greep in. Nassim Nicholas Taleb (professor Risicomanagement aan de universiteit van New York) legt in The Financial Times de link met de financiële markten. (overgenomen in De Morgen). "We zijn getuige geweest van een misdaad. Er is een slachtoffer: de hulpeloze gepensioneerde, het fondsenverlies bij de belastingbetaler, misschien zelfs het kapitalisme en de vrije samenleving. Er is een roofoverval gepleegd: riant beloonde bankiers hebben risico's verzwegen en dikke bonussen ontvangen, overbetaalde risicomanagers hebben systematisch bedrieglijke methodes aangesmeerd." Wie zijn de omstaanders? Kwantitatieve toepassingen worden gebruikt om eventuele financiële verliezen te meten of te voorspellen, om complex afgeleide producten in te schatten, om kredietwaardigheid te bepalen. Iedereen in het risicomanagement wist, volgens Nassim Taleb, dat deze kwantitatieve toepassingen niet werken en tot een bedrieglijke zekerheid leiden omdat ze risico's verbergen. (Momenteel leren volgens Taleb nog zo'n honderduizend MBA-studenten over de Portfolio-theorie: het standaard programma voor het volgend semester!) Hallo ? De verantwoordelijkheid van de crisis ligt bij de anderen, Lehman brothers en dergelijke. Ja, hallo? De Value at Risk (VAR) is vandaag nog in gebruik en is nog altijd een maatstaf om het risico van een optieportefeuille te berekenen. Vandaag de dag kan ze volgens Taleb als oorzaak van de crisis worden aangeduid!
Liesbeth Van Impe (DM 2/01/09): "Alles van waarde is weerloos in een democratie, in een vrije markteconomie, in een samenleving. Hoe dramatischer de cijfers, hoe meer uit het oog verloren wordt wat niet te meten valt."
De mensheid houdt van opdeling in vakjes en hokjes. Die "dichotomie", die gespletenheid, schizofreniën.. het is ons, moderne mens, niet vreemd. Is dàt niet vreemd? Rijk of arm, links of rechts, winnaars en "losers", in elke grote maatschappelijke discussie kom je ze tegen, de believers en non-believers. We delen ons graag in kampen, de goeden en de slechten, de zwarten en de witten. Ook nu, vanzelfsprekend nu, in deze 'Grootste Economische Crisis sinds tachtig jaar' (de "Moeder van Alle Crises" - vreemd dat ik dat nog niet gelezen heb) horen we doemdenkers en positivo's. POSITIEF? in 1929 zakte de economische groei verder weg, in 2009 zal ze heropleven dankzij Obama en zijn relanceplan van ettelijke honderden millions of $... NEGATIEF? er is geen vertrouwen, dit is een crisis van het systeem, zowel economisch als financieel, het zal jaren duren. De Belgische bevolking verloor 125 miljard van de 750 miljard aan financiële activa die ze had bij het begin van 2008. Voorwaar geen peulschil!
En toch, zoals Jeroen Olyslaegers schrijft in DeMorgen van vandaag: "Hoe meer angst mij wordt aangepraat over recessie en avondland, hoe meer bevrijd ik me voel. Hoe waanzinniger het er in de wereld aan toe gaat, hoe positiever ik word."
Ik wens U allemaal veel.. waanzinnigheid.
ik ben de waanzin
want ik meen dat deze aardkloot niet elliptisch rondraait maar stil stilstaat en elke omwenteling revolutie een recuperatie elke beweging een stotterende komedie
(ja ik ontkracht je argument van gestadige evolutie)
Vandaag vraagt Jeroen Olyslaegers in De Morgen zich af of de gemeenschappelijke woede, de woede uit een hoger belang, nog wel bestaat? Filosoof Peter Sloterdijk beschrijft in zijn essay "Woede en Tijd" hoe woede kapitaal werd. Sociale onvrede werden "gekapitaliseerd door rechts en links en de woedenden werden wraakdividenden beloofd zodra de leider van de ideologie aan de macht kwam." Olyslaegers besluit: "we zijn de ideologie voorbij, het wordt tijd voor pragmatiek (sic), over alle grenzen heen."
Welke ideologie ? Elke ideologie, links of rechts, is al jaren dood,- tenzij (over)consumptie-materialisme-individualisme-ideologieën zijn of een ziekte: het "elk voor zich"-syndroom. Pragmatisme is dan resultaat-gericht handelen, waarbij het doel de middelen heiligt? Voorwaar, niet ongevaarlijk. En wie vertelt mij wat het "doel" is. In welke richting stappen we eigenlijk, zo zonder ervaren gids? Ieder voor zich, leve de willekeur? Precies deze deregulatie, het ontbreken van regelgeving, leidde tot onverantwoord gedrag in de financiële wereld: slachtoffers zijn de gepensioneerden en de belastingbetaler die een pak geld kwijt gespeeld is. Hetzelfde onverantwoord gedrag zien we in de politiek: vervagend normbesef dat leidt tot excessen, zoals "schending der machten" of benoemingen met een reukje. Goed bestuur ? Failliet bestuur!
