Wist U dat er naast het BRUTO NATIONAAL PRODUCT ook een BRUTO NATIONAAL GELUK bestaat? Awel, ik vertel het U! Rijke landen in het Westen tellen helemaal niet méér gelukkige mensen dan Afrikaanse landen met een lager inkomen. Jawel, geld maakt niet gelukkig. Er bestaat zoiets als een SET POINT theorie: een shock kan je wel tijdelijk van je "aangeboren" niveau van geluksbevinden duwen, maar met de tijd keer je automatisch terug naar je "setpoint". De tijd heelt alle wonden...
Ik ben een leek in de economie. Dat neemt niet weg dat ik me meer dan eens aangesproken voel met opinies/commentaren die me intrigerend en dus boeiend lijken. Zo bijvoorbeeld de theorie die men in de socio-psychologie ontwikkelde omtrent de "omstaanders", het "Bystander-effect". Hoe meer getuigen er zijn van een misdaad, hoe kleiner de kans dat ze verijdeld wordt. De apathie van de massa? "Er staan hier mensen genoeg, iemand anders zal wel tussenbeide komen." Recent gebeurde er iets gelijkaardigs in Anderlecht met een carjacking, een vrouw die in mekaar geslagen werd en tientallen getuigen. Niemand greep in. Nassim Nicholas Taleb (professor Risicomanagement aan de universiteit van New York) legt in The Financial Times de link met de financiële markten. (overgenomen in De Morgen). "We zijn getuige geweest van een misdaad. Er is een slachtoffer: de hulpeloze gepensioneerde, het fondsenverlies bij de belastingbetaler, misschien zelfs het kapitalisme en de vrije samenleving. Er is een roofoverval gepleegd: riant beloonde bankiers hebben risico's verzwegen en dikke bonussen ontvangen, overbetaalde risicomanagers hebben systematisch bedrieglijke methodes aangesmeerd." Wie zijn de omstaanders? Kwantitatieve toepassingen worden gebruikt om eventuele financiële verliezen te meten of te voorspellen, om complex afgeleide producten in te schatten, om kredietwaardigheid te bepalen. Iedereen in het risicomanagement wist, volgens Nassim Taleb, dat deze kwantitatieve toepassingen niet werken en tot een bedrieglijke zekerheid leiden omdat ze risico's verbergen. (Momenteel leren volgens Taleb nog zo'n honderduizend MBA-studenten over de Portfolio-theorie: het standaard programma voor het volgend semester!) Hallo ? De verantwoordelijkheid van de crisis ligt bij de anderen, Lehman brothers en dergelijke. Ja, hallo? De Value at Risk (VAR) is vandaag nog in gebruik en is nog altijd een maatstaf om het risico van een optieportefeuille te berekenen. Vandaag de dag kan ze volgens Taleb als oorzaak van de crisis worden aangeduid!
Liesbeth Van Impe (DM 2/01/09): "Alles van waarde is weerloos in een democratie, in een vrije markteconomie, in een samenleving. Hoe dramatischer de cijfers, hoe meer uit het oog verloren wordt wat niet te meten valt."
De mensheid houdt van opdeling in vakjes en hokjes. Die "dichotomie", die gespletenheid, schizofreniën.. het is ons, moderne mens, niet vreemd. Is dàt niet vreemd? Rijk of arm, links of rechts, winnaars en "losers", in elke grote maatschappelijke discussie kom je ze tegen, de believers en non-believers. We delen ons graag in kampen, de goeden en de slechten, de zwarten en de witten. Ook nu, vanzelfsprekend nu, in deze 'Grootste Economische Crisis sinds tachtig jaar' (de "Moeder van Alle Crises" - vreemd dat ik dat nog niet gelezen heb) horen we doemdenkers en positivo's. POSITIEF? in 1929 zakte de economische groei verder weg, in 2009 zal ze heropleven dankzij Obama en zijn relanceplan van ettelijke honderden millions of $... NEGATIEF? er is geen vertrouwen, dit is een crisis van het systeem, zowel economisch als financieel, het zal jaren duren. De Belgische bevolking verloor 125 miljard van de 750 miljard aan financiële activa die ze had bij het begin van 2008. Voorwaar geen peulschil!
En toch, zoals Jeroen Olyslaegers schrijft in DeMorgen van vandaag: "Hoe meer angst mij wordt aangepraat over recessie en avondland, hoe meer bevrijd ik me voel. Hoe waanzinniger het er in de wereld aan toe gaat, hoe positiever ik word."
Ik wens U allemaal veel.. waanzinnigheid.
ik ben de waanzin
want ik meen dat deze aardkloot niet elliptisch rondraait maar stil stilstaat en elke omwenteling revolutie een recuperatie elke beweging een stotterende komedie
(ja ik ontkracht je argument van gestadige evolutie)
Vandaag vraagt Jeroen Olyslaegers in De Morgen zich af of de gemeenschappelijke woede, de woede uit een hoger belang, nog wel bestaat? Filosoof Peter Sloterdijk beschrijft in zijn essay "Woede en Tijd" hoe woede kapitaal werd. Sociale onvrede werden "gekapitaliseerd door rechts en links en de woedenden werden wraakdividenden beloofd zodra de leider van de ideologie aan de macht kwam." Olyslaegers besluit: "we zijn de ideologie voorbij, het wordt tijd voor pragmatiek (sic), over alle grenzen heen."
Welke ideologie ? Elke ideologie, links of rechts, is al jaren dood,- tenzij (over)consumptie-materialisme-individualisme-ideologieën zijn of een ziekte: het "elk voor zich"-syndroom. Pragmatisme is dan resultaat-gericht handelen, waarbij het doel de middelen heiligt? Voorwaar, niet ongevaarlijk. En wie vertelt mij wat het "doel" is. In welke richting stappen we eigenlijk, zo zonder ervaren gids? Ieder voor zich, leve de willekeur? Precies deze deregulatie, het ontbreken van regelgeving, leidde tot onverantwoord gedrag in de financiële wereld: slachtoffers zijn de gepensioneerden en de belastingbetaler die een pak geld kwijt gespeeld is. Hetzelfde onverantwoord gedrag zien we in de politiek: vervagend normbesef dat leidt tot excessen, zoals "schending der machten" of benoemingen met een reukje. Goed bestuur ? Failliet bestuur!
Dit is mijn verwelkomingstekst, sinds enkele dagen ben ik een blog / heb ik een blog - what's in a name. Wat mij treft leg ik hier vast: onthutsende cijfers, verrassende economische berichten/analyses/commentaren, het spannende vervolgverhaal van onze binnenlandse politiek... onze bronnen zijn onuitputtelijk. "Gazettepraat" dus over onze wonderlijke wereld. En we beginnen d'eraan met het nieuwe jaar - kan het symbolischer? Een "nieuwe-oude" regering, een nieuwe blog, een nieuw geluid.. en hoor, ginder komt de lente reeds aanwaaien...