Zangkoor Vlissegem bestaat 25 jaar

Het Vlissegems zangkoor bestaat een kwarteeuw en dat werd zondag gevierd in een volle kerk. 'We zijn nog met acht originele leden', zegt voorzitter Christiaan Beirens. Tegelijk werd de Geestig Vlissegem-route geopend.
'Dit is geestig Vlissegem', zong het 18-koppige koor toepasselijk.

Het is 11u30 op zondag 10 april 2011.

De laatste noten van het jubilerende Vlissegems Zangkoor doven uit in het sfeervolle Sint-Blasiuskerkje. Het klokkengelui(d) ebt weg …

Tijd voor G-E-E-S-T-I-G  V-L-I-S-S-E-G-E-M

Op het programma :

Aankondiging vanop een mini-podium aan de voordeur van de pastorie

Belgerinkel

In de naam van de Vader, de Zoon en Geestig Vlissegem, Amen !

Beste mensen,

Allo micro die ontbreekt … !

En ost mo goe volk is - je ziet stief, stief welgekomn

We zouden graag het Vlissegems Zangkoor willen danken voor het vrolijke lied 'Dit is Geestig Vlissegem' dat ze zullen zingen (meezingen mag !!!) en hen willen proficiateren met hun jubileumviering : applaus !!!

Zie junder mien ier stoan op da klein podiumptje ?

Het is een eer om jullie allemaal te mogen verwelkomen bij de feestelijke opening van Geestig Vlissegem.

We hebben een fiets- en wandelparcours kunnen realiseren die aangekondigd wordt als het geestigste aan zee maar het is eveneens het gezondste want zeg nu zelf :  “fietsen en lachen da zien twée gezoende dingn tegoare”.

En er is meer : dit is bovendien ook een kindvriendelijk parcours met dieren als meneer de uil, een blinde vink, een muzikale bella-koe, een aangespoeld dolfijntje, brave slangen, een vissende ijsbeer, kleine blokzwientjes, een bakkersbeer op rust, twee koele kikkers in een keukenrobot. Er zijn twee parken : een windmolenpark en een pretpark én er zijn ook heel rare tweewielers met zadelverwarming, vierkante wielen en een bakfornuis vooraan. En … een heuse Flintstone-mobiel, een brossertje … Ja, er is onderweg zelfs kinder-op-vang voorzien…

We konden dit realiseren door zelf het voortouw te nemen,
en we : dat zijn Hervé Wouters, zijn zoon Kevin en ikzelf.

 
Metje Christiane en petje Jan in andere tijden ...

Het gemeentebestuur biedt een receptie aan in de pastorie, alwaar ook een expo is van afbeeldingen van alle 40 attributen op de Geestig Vlissegem-route te zien is in den hof, met zon overgoten.

Maar er is ook nog een verrassinge voorzien voor een Vlissegems koppel da vandejoare under goeden jubilee viert : het zien vrée broave menschen met een groate gastvryhyd en die echt begoan zien met Vlissegem en Vlissegem Kerremesse. Het voorstel van aangespoelde kunstenaars Jules Van de Weyer en Irène Wauters was om een paar Vlissegemnaars te portretteren en Jules heeft dat voortreffelijk gedaan : zo dadelijk zien jullie wat hij in zijn mars heeft …

Jacqueline en Michel, een gouden Vlissegems koppel

In afwachtinge meug junder e ki roendloopn in ’t dorp (volg de gids Hervé) : maar dat is facultatief, zeker niet verplicht. Hier in ’t ronde kunnen op korte afstand al enkele geestige attributen bezocht worden …

Voor de mensen die hier blijven, hebben we gezorgd voor muzikale omlijsting door de West-Vlaamse kampioen orgeldraaien met Vlissegemse roots uit te nodigen : hij is een echt dunekeun want kleinzeune van Camiel Vanhaeren.

Deze reeks van 40 attributen – we hadden er eigenlijk maximum 20 voorzien – besluiten we met de eerste en de laatste bezienswaardigheid op deze Geestig Vlissegem-route …

Dames-kunnen-sjotten (Grotestraat 57)

Bakker-op-rust (Warvinge 99)

Daniël Michiels is als dorpsbakker gestopt in 1990. Hier werd zijn mascotte een bakkersplunje aangemeten
vrolijk uitrustend bij de broodwagen van weleer en een houten schep voor de broodoven…

"Als je broodje gebakken is, moet je stoppen”

Herneming van een korte historiek :

Bakker Duynslaegher had zijn bakkerij met winkel van koloniale waren in de Kerkstraat.

Arthur Duynslaeger en familie

Zo herinnert Francine Van Haecke zich haar nonkel Tuur Duynslaeger en tante Maria met Helène, Germaine en Thérèse Duynslaeger. “Een brood snijden was toen schelle per schelle”.

Robert Michiels huwde met de dochter van Tuur Duynslaegher en nam in 1961 de zaak over. In 1966 richtte Robert samen met broer Daniël de vennootschap “Gebroeders Michiels” op tot in 1976. Toen stopte Robert en zou Daniël nog doorgaan als warme bakker tot in 1990. Op zijn vierentwintigste kwam zoon Kurt in de bakkerij waar het “Vlissegems boerenbrood” de specialiteit was. Hij verkocht de zaak in 2000 aan de familie Haers die in oktober 2004 noodgedwongen moest stoppen wegens een faillissement. Toen was er opeens geen bakkerij meer in Vlissegem.

Bakker Daniël Michiels met zijn helpers : v.l.n.r. zoon Bart, Deschacht, Lydou, …, zoon Kurt, e.a., L. Sansens

 Uit boek “Vlissegem, van Scamele Weke tot SunParks De Haan”

Pomp-hier (Lepelemstraat 2C)

Vroeger stond er in de dorpskom een waterpomp
waarvoor men jetons nodig had om een emmer water te vullen.

Oproep : wie bezit er een afbeelding van die pomp en/of nog zo’n jeton ?

Lees de naam van dit attribuut ook als volgt :

Pomp hier in ’t WC (=2C) van de Lepelemstraat.

Vrijwillige brandweer Wenduine – De Haan

De eerste tekenen van een georganiseerde brandbestrijding in onze gewesten en in Wenduine dateert van de 16de eeuw.

Het eigenlijke brandweerkorps van Wenduine is opgericht in 1905. Op 12 april 1905 besliste het gemeentebestuur van Wenduine een "brandspuit" aan te kopen en een maand later werd beslist een pompierkorps op te richten. Enkele jaren later, in 1909, werd een "stoompomp" aangeschaft, waarvan het debiet 1000 liter per minuut bedroeg.

Aangezien de eerste brandweerlieden ook zouden helpen om de orde te handhaven en als burgerwacht dienst doen, werd in 1906 het korps ingericht als een gewapend brandweerkorps. In 1933 werd dat gewapend brandweerkorps ontbonden en onmiddellijk daarna opnieuw opgericht als een ongewapend vrijwillig brandweerkorps. In 1935 werd Wenduine een eerste maal een centrumkorps met als beschermde gemeenten Klemskerke, Vlissegem, Houtave, Nieuwmunster en Zuienkerke. In 1976 is Wenduine gefusioneerd met De Haan dat zelf niet over een brandweerkorps beschikte. Het korps van Wenduine werd omgedoopt tot het korps van De Haan-Wenduine met als beschermgebied de voormalige gemeenten Vlissegem, Klemskerke en Wenduine.  In 1986 werd het korps een tweede maal een centrumkorps met als beschermde gemeente de gemeente Zuienkerke (met als deelgemeenten Zuienkerke, Nieuwmunster, Houtave en Meetkerke).

 Een embleem van de lokale brandweer

In 1982 werd gestart met een jeugdbrandweer. Het jeugdkorps bestaat uit maximaal 20 jongeren tussen 12 en 18 jaar. Onder leiding van eigen personeel wordt hun een opleiding gegeven ter voorbereiding van hun aanwerving bij de eigenlijke brandweer.

Kazerne en materieel

De kazerne is gelegen op de Markt te Wenduine en bestaat uit een garage waar de voertuigen staan en het aanpalende gebouw "De Zeeridder", dat enkele jaren geleden opnieuw volledig werd gerenoveerd ten behoeve van de brandweer.  In de garage staan op vandaag negen voertuigen en er is bijkomend voorzien in een duiklokaal en een volledig ingericht persluchtlokaal. Het onderhoud van al het materieel wordt in hoofdzaak door eigen personeel verzorgd.

In de Zeeridder werden een verpozinglokaal, een werkruimte voor de beroepskorporaal, diverse bergplaatsen, administratieve lokalen, vergaderzalen en een leslokaal voor ongeveer 60 mensen ondergebracht. Verder wordt de kelder van het gebouw gebruikt om persluchtoefeningen te houden in kunstmatige rook.

Opdrachten

In al die jaren zijn de opdrachten van de brandweerdiensten eveneens geëvolueerd. Waar de taak van de brandweer zich vroeger voornamelijk beperkte tot het blussen van branden, wordt de brandweer vandaag voor veel meer taken opgeroepen. Dit gaat van blussen van branden over het bevrijden van personen in een wrak, tot interventies bij stormschade, overstromingen, bestrijden van wespennesten, tussenkomsten bij gasgeur, opkuisen van het wegdek, bevrijden van personen die vast zitten in liften,… en noem maar op.

Om al die opdrachten tot een goed einde te brengen worden veel oefeningen georganiseerd. Het korps heeft gemiddeld om de twee weken een oefening, naast de vele aparte oefeningen van de duikers en de jeugdbrandweer. Daarnaast worden  nog specifieke oefeningen gehouden bij de aankoop van nieuw materieel.

Uit boek “Wenduine, van middeleeuws vissersdorp tot familiebadplaats”

‘t-Is-een-bescheten-commisje (Groenestraat 27)

Een commisje is het Vlissegems woord voor boodschap of bestelling.

Deze uitdrukking betekent het volgende : iets wat je moet afhandelen, maar dat niet plezant is. Ook : iets wat je niet graag doet maar waarvoor men je in t gat gestoken heeft.

Letterlijk wordt dat dan een oude winkelkar opgevuld met koopwaren en met  bovenop een namaak-drol rustend.

Commisjes doen …

Een man is samen met zijn vrouw boodschappen aan het doen.
Op een gegeven moment is hij zijn vrouw kwijt en hij rijdt dus alleen met het
karretje door de winkel, op zoek naar zijn vrouw…
Plots botst hij met zijn karretje tegen het karretje van een andere man aan.
‘Oh, mijn excuses meneer’ zegt hij. ‘Ik lette even niet op, het is namelijk zo dat
ik mijn vrouw kwijt ben en die ben ik aan het zoeken’

‘Dat is toevallig’ zegt die andere man. ‘Ik ben ook mijn vriendin kwijt en zoek haar ook’
‘Dat is inderdaad toevallig’ zegt hij en vraagt hoe zijn vriendin eruit ziet.
‘Wel’ zegt de man.. ‘Ze is lang, slank, lang blond haar, mooie taille, lange benen, zwarte laarzen en een kort rokje…
‘En hoe ziet die van jou er uit ??’.
‘Wat kan mij dat schelen’, zegt hij, ‘We gaan die van jou zoeken !!’

‘t-Vlissegems-pretpark (Warvinge 62)

Geen plaats voor Walibi, Bellewaerde of Plopsaland in Vlissegem. Maar toch is ons dorp sinds 1 april 2011 een pretpark rijk.

Een pretpark is een attractiepark (ook themapark of amusementspark) en is een gecentraliseerd en immobiel amusementsoord waar, meestal tegen één toegangsprijs, grote attracties zijn opgesteld. De attracties kunnen uiteenlopen van een sprookjestuin tot de meest geavanceerde achtbanen.

Doch in de letterlijke betekenis gaat het hier over “pret” wat Vlissegems is voor de groente prei. We hebben een wit houten kinderpark voorzien van enkele mandjes met aarde en daarin enkele preistaven geplant.

Prei wordt niet alleen gekookt en soms rauw als groente gegeten, maar wordt ook als keukenkruid gebruikt en verwerkt in salades. Met wortels en knolselder wordt prei in soep gebruikt.

Binnenpretje : een inwendig pleziertje.

In een afzonderlijk mandje is één klein preitje te zien. Met nog een overdekking wordt dit het binnenpretje. Wordt vervolgd van zodra doorzichtig deksel gevonden.

Het geheel vormt dan het Vlissegems pretpark.

Het meisje met de prei is een filmpje dat 5 jaar geleden over het internet verspreid werd en tot een hype uitgroeide.

Kijk en luister op Leekspin.com, site geheel gewijd aan het liedje en de animatie. 

Vandaag komen twee vreemde vogels aan bod !

Blinde-vink (Tijl Uilenspiegellaan 11)

Blinde vink is een Belgisch gerecht, gemaakt van gekruid gehakt omwikkeld met een dun lapje vlees (bijvoorbeeld kalfsvlees of hamlap). Een bijzondere vorm van de blinde vink is de slavink waarbij het gehakt met spek wordt omwikkeld.

De blinde vink wordt gebraden en in het algemeen gegeten met patatten en groente, waarbij (een deel van) het vet waarin het vlees gebraden is over de aardappelen gegoten wordt.

In het franstalige deel van België is blinde vink "oiseau sans tête" genoemd.



Onze blinde vink met hoedje ziet letterlijk volledig niets en is voorzien van een donkere zonnebril en wit blindenstokje. Dat het gevogelte hier terug te vinden is bij de woning van Etienne Deleersnyder en zijn echtgenote, zal wel geen toeval zijn zeker ?

Pluimveeslachterij Deleersnyder was vroeger gelegen aan de Grotestraat 147. Louis Delanghe had er tot in 1932 zijn kippenkwekerij. In 1956 nam Etienne Deleersnyder het bedrijf over en toen was er een periode van overschakeling naar pluimveeslachterij (beginjaren ’60). Luc Deleersnyder (°1963) nam de pluimveeslachterij van vader Etienne over in 1988 en investeerde heel wat om te evolueren tot een EU-erkende uitsnijderij voor wild en gevogelte. En die investering moest renderen. Daarop nam hij in 1988 de zaak van een pensioengerechtigde invoerder van struisvogelvlees over. Deli Ostrich werd een belangrijke invoerder en bewerker van vlees van struisvogels en andere exotische dieren als kangoeroes, kamelen, slangen en krokodillen.

Etienne Deleersnijder maakt glasmozaïek sinds 1997. Eerst wordt een modelletje getekend op hout, daarna wordt het uitgezaagd en vervolgens worden scherven van gekleurd glas (vaak uit Roemenië) met cementlijm vastgemaakt. Etienne is autodidact en stelt regelmatig tentoon op Trammelant. Hij maakt vaak figuren op aanvraag; zijn kunst is voor hem een passie geworden ! Zijn werk is zeer kleurrijk. Hierbij nog een mooie en welsprekende illustratie daarvan …  

Hallo-meneer-de uil (Warvinge 87)

Hallo, meneer de Uil

Waar breng je ons naar toe?
Naar Fabeltjesland?
Euh, neen, naar Gees-tig-Vlis-se-gem

 Of Vlis-se-gem Ple-zant

 
                 
De Fabeltjeskrant was een dagelijks terugkerende korte uitzending juist voor kinderbedtijd op de Nederlandse televisie over de gebeurtenissen in het Grote Dierenbos in Fabeltjesland. Het nieuws werd voorgelezen door Meneer de Uil. Ook in Vlaanderen groeide een hele generatie op onder de vleugels van Meneer de Uil. In 2005 werd het programma in Nederland verkozen tot Beste Kinderprogramma Aller Tijden.

Ook internationaal was De Fabeltjeskrant een succes. De rechten op het programma werden verkocht aan meer dan 40 landen over heel de wereld.

En lees je ons dan voor
Uit de Fabeltjeskrant

Ja, ja, uit de Fabeltjeskrant
Want daarin staat precies vermeld
Hoe het met de Vlissegemnaars is gesteld

Echt waar? Echt waar?
Echt waar mijnheer De Uil ?

Mmmmmmmmm
Ja
2x20 geestige dingen staan bij de mensen
Met heel veel ludieke wensen
En alle Wouters- en Vandaele-streken
Die staan allemaal in de blogkrant
Van Fabeltjesland, van Fabeltjesland

   Bekijk hier de clip : http://www.youtube.com/watch?v=Qz42I-Tgn54

Beha-record 1998 en 2001 (Warvinge 5)

VLISSEGEM - Een goede raad aan mensen die een wereldrecord willen breken. Neem er nooit een af van het polderdorp Vlissegem, want binnen de kortste keren nemen ze hem terug. In het voorjaar van 2001 snoepte de gemeente Tongerlo het record van de langste beha-ketting af van Vlissegem, maar nog datzelfde jaar was het terug in Vlissegemse handen.

In Vlissegem riepen ze versterking in van Betty uit het Big Brother-huis. Al dient gezegd dat het dorp nog een deel van de collectie van het vorige record uit 1998 had (toen met Carmen Waterslaeghers van FC De Kampioenen als meter), wat dus een uitstekende startbasis was. Ze moesten de 7.400 stuks van Tongerlo verslaan, en omstreeks 19.30 uur kwam meester Paul Demaegdt meedelen dat er 8.802 geteld werden.

In de dorpskom stond het hele weekend een 50 meter hoge kraan opgesteld waaraan behaatjes in alle maten, cups en kleuren in een piramidevorm opgehangen waren. Het deed bij sommigen het idee ontstaan om bij de volgende poging een reuzenbeha te maken. Ze krijgen er blijkbaar niet genoeg van in Vlissegem.

Op vrijdag werd die constructie klaargemaakt, terwijl mede-organisator Eric Maelfeyt met Betty de Zeedijk van De Haan afschuimde op zoek naar beha-donoren.
Vrijdagavond was dan het grote moment. Terwijl de juristen het juiste aantal berekenden, coördineerde Rudi Rotsaert, de andere helft van de organisatoren, het ophijsen. Hij verzamelde daarvoor de helft van het dorp om een helpende hand toe te steken.

Even voor 20 uur stonden de lijnen strak en volgde het applaus.
Vlissegem had zijn record terug.

Terras-oendersteboven (Warvinge 33)

‘Het zijn de Belgisch-Oekraïnse kleuren’, geven uitbaters Jan en Ina ons mee wanneer we binnenkomen in restaurant In Den Witten Doorn. Inderdaad, het geel vinden we terug in de schoen ! Aangevuld met het blauw in de vlag van Oekraïne en het rood en zwart in de vlag België bekomen we samen met neutraal wit een opvallend vierkleurig terras dat op zijn kop staat.

Ina is namelijk afkomstig uit Oekraïne, het grootste Europese land (qua oppervlak). De hoofdstad is Kiev (Kyjiv).

Wie de Vlissegemse Sint-Blasiuskerk en omgeving dus eens ondersteboven wil zien (zie bijlage), kan eventjes plaatsnemen op dit meubilair.

Tip : voor wie een Noordzeevissoep met saffraan, garnaalkroketten in huis gemaakt, een Ierse Rib-Eye met groene peper, een soufflé au Grand-Marnier of gewoon een aperitiefje bestelt, doet er goed aan om zijn bavet, kwijllap of slabbetje aan te trekken tenzij hij of zij heel goed kan mikken in deze omgekeerde houding !

Bijlagen:
Kerk Vlissegem Gezicht naar het noordoosten.jpg (880.4 KB)   

Beer-put (Wenduinesteenweg 145)

De ijsbeer is een grote, witte beersoort : hij kan tot 3 meter lang en 800 kilogram zwaar worden. Hij heeft een lange nek en een grote neus. Onder de vacht is de huid zwart, wat te zien is op de naakte delen zoals de neus en de lippen.

De ijsbeer leeft meestal alleen en is zowel overdag als 's nachts actief. Hij zwemt veel en is erg nieuwsgierig. Zoals deze die gaat neuzen in de buurt van CenterParcs De Haan en enkele campings.

In de lente en zomer trekken enkele ijsberen, zoals deze, naar land, waar ze ook plantaardig voedsel als bessen en grassen eten. Maar ook sardienen in tomatensaus, makreel, zalm en tonijn staan op het menu.

Het lukt niet steeds even goed om de vis van tussen de schelpjes uit de put te hengelen (foto 1) maar eens op dreef haalt dit nog vrij jonge ijsbeertje een serieuze buit naar boven (foto 2). Onderschat ook de vaak hevige noorderwind niet aan de Wenduinesteenweg. “Fluorescerend regenhesje aandoen”, denkt het ijsbeertje dan “want mijn hoedje en plastron staan op onweer”.

Gele-schoenenmaker (Warvinge 22)

Welke kleuren, invloeden en trends zullen we zien in 2011 ? In Vlissegem is dat de gele mannelijke veterschoen, tamelijk zwaar van dracht, met een landelijk en rustiek betonzooltje,   … Deze trend zet zich op de kaart tijdens de plaatselijke lente/zomer 2011 doorheen Geestig Vlissegem.

Op de hoek Vijfwegestraat-Kloosterstraat werden vroeger schoenen gelapt door de gebroers René en Kamiel Pockelé, oom en vader van Jacques Pockelé, uitbater van de vroegere kruidenierszaak, heden van feestzaal Aan den Toren. Schoenmaker Kamiel en zijn vrouw Yvonne Casier hadden een schoenhandel aan de Warvinge tussen  1948 en 1967.

De gele schoenenmaker werd nu voor de gelegenheid van onder het stof gehaald en centraal in het dorp opgesteld. Deze machine stond de afgelopen weken niet stil en produceerde tientallen gele schoenen die nodig zijn als herkenningspunt voor een geestig attribuut op deze nieuwe toeristische wandel- en fietsroute.

Naast de antieke schoenenmaker hangt een groot bord waarop alle geestige locaties
met rode stip werden aangeduid over het 14 km lange landelijke en beboste traject.

Hij-ligt-in-‘t-bovenste-schof-en-zij-ook (Ter Bieststraat 7A)

Hij ligt er in de bovenste schuif of het bovenste schof (lade) wil eigenlijk zeggen :  hij is er 't troetelkind, hij heeft er meer te zeggen dan de eerste de beste, de bevoorrechte, de geliefkoosde zijn …

Twee ladenkastjes staan zij aan zij : in het linkerkastje ligt zij; namelijk twee dameslaarzen die vanuit de bovenste lade naar buiten komen en in het rechterkastje ligt hij; de gele schoendrager.

Hij-is-in-zijn-gat-gebeten (Groenestraat 50 )

Dat wil zeggen : gepikeerd zijn, op zijn tenen getrapt zijn, geaffronteerd, beledigd zijn of zich beledigd voelen, in zijn wiek geschoten zijn, zich geraakt voelen; ook verlegen zijn, onthutst zijn; op zijn pik getrapt, in zijn kruis getast en in zijn kuif gepikt (deze laatste zegswijze gaat terug op hanengevechten: de vogels pikken elkaar (ook) in de verenbos op hun kop)

Duitsers zeggen in zo'n geval dat ze sich auf den Schlips getreten fühlen (met Schlips in een oude betekenis: een afhangend kledingstuk zoals een voorschoot of pandjesjas).

Duitsers die in De Haan steeds meer een tweede verblijf hebben of in een hotel of CenterParcs logeren, zullen dit attribuut alleszins opmerken op de hoek van de Wenduinesteenweg met de Groenestraat : een met mousse opgevulde lange broek waarin een hondje bijt en een vals gebit in het achterste van een jongetje.

Flisseghem-Flintstone (Grotestraat 209)

Vaak komen we mensen tegen in het dorp die de noodzakelijkheid van openbaar vervoer aankaarten. Aimé Van Houtte is zo’n fervente, want bijna dagelijkse gebruiker van het openbaar vervoer (De Lijn : tram en autobus).  

Zo rees bij ons het idee om  de voorloper van de Vlissegemse belbus te vervaardigen en terug te keren naar heel lang geleden toen de Flintstones, zoals de Vlissegemnaar vandaag, voetgewijs vooruitschreden.

Maar hoe begin je nu daar precies aan ?

Van een nonkel kregen we - na lang zoeken en experimenteren met metalen vaten – op een dag twee regenwatervaten die gemonteerd werden voor en achter als wielen. We zochten planken en dunne boomstammetjes bijeen en konden 6 zitjes van het containerpark halen. Er ging heel wat denkwerk aan vooraf maar met groot succes kon Hervé in korte tijd de Flisseghem Flintstone bouwen.

'Jabedabedoe!'

Het eindresultaat is verbluffend. De mobiel staat nu aan de halte in de Grotestraat al was het even onze bedoeling om dit paradepaardje van de Geestig-Vlissegemroute pal in de dorpskern te plaatsen. Maar uit voorzorg hebben we dit niet gedaan : kinderen zouden wel eens écht met de mobiel willen rijden en zo misschien brokken maken …

Over de naam Flisseghem Flintstone …

Acht eeuwen geleden had men het niet over Vlissegem maar over Flisseghem.

En dan is er de animatieserie The Flintstones die we tijdens onze jeugdjaren na een lekker bad op zaterdagavond konden zien op de beeldbuis na de avonturen van comedy-icoon Lucille Bal. De Flintstones-serie speelt zich af in de ... steentijd en hun voertuig werd aangedreven met de voeten.

En wat is nu de meest bekende prehistorische auto? Juist de enige echt Fred Flintstone kar, met gepatenteerde voetaandrijving. Wie wil die nu niet hebben?                

Bekijk hier het filmpje : http://www.youtube.com/watch?v=2PPf3aaZmUw

’t Blok-zwientje (Ter Bieststraat 4)

Studiosus sine studio est sus. Een blokzwijn zonder blok is een zwijn.

Voor deze “uitbeelding” hebben we op enkele blokken hout een stenen varkenskopje vastgemaakt op een oud schoolbankje dat we van zolder haalden. En aan het bankje werd ook een grote versleten boekentas gehangen waaruit een ander zwijntje komt piepen.

Een “blokzwijn” is vrij vertaald : hij die fel studeert.

Andere gangbare termen zijn blokbeest, blokker of nog … collegehengst.

IJverig blokken is onvermoeid studeren : ploeteren, wroeten en zwoegen op leerstof, in je oren knopen, bedreven raken, opsteken …

·        Hoe meer je leert, des te meer kom je er achter dat je niks weet.

·        Hoe meer ik leer, hoe meer ik weet. Hoe meer ik weet, hoe meer ik vergeet; Waarom leer ik dan?

·        Een goede buur is het halve proefwerk

·        Ze zeggen dat leren niet slecht is voor je gezondheid, maar ik neem geen risico's.

·        Ik wil slim worden net als mijn vader, die wil ook slim worden.

·        Leerstof: stof dat vrijkomt bij afvegen van het schoolbord.

Het is vandaag 1 april : Welkom in ... Geestig Vlissegem !!!



Deze prachtige poort kregen we in bruikleen van de Creatieve Noordzeevrouwen
en zij zorgden eveneens voor de belettering ervan !



Aan de Warvinge bij het binnenrijden van Vlissegem-dorp (rechts aan "De Snoek")
wordt iedereen verwelkomd op deze Geestig Vlissegem-route
per fiets of te voet ... bij dag of bij avondschermering ...

In Vlissegem start op 1 april 2011 een toeristische fiets- en wandelroute met 40 ludieke attributen. Deze route wordt verspreid in de toerismekantoren, het infopunt van CenterParcs en in enkele horecazaken alsook in tuincenter De Groene Haan aan de Warvinge.

Aan het project "Geestig Vlissegem" oftewel "Vlissegem, Geestigste Polderdorp aan zee" gingen enkele jaren vooraf van denkwerk, materiaal verzamelen en geestige attributen vervaardigen.

Drie lokale initiatiefnemers namen het voortouw, tientallen inwoners brachten hun ideeën aan en waren op diverse manieren betrokken bij dit unieke project, want nooit elders gezien ...

Het eindresultaat is nu te zien vanaf 1 april in het Vlissegems straatbeeld ...

Haal het grotere formaat in huis in een van de hierboven vermelde verdeelpunten !

Fietszadelverwarming  (Keydorpstraat 23)

Zelfs voor een minder warme dag als 31 maart 2011 hebben we een attribuut voorzien.

Het betreft een oude, maar dan ook zeer oude, versleten, bijna uit elkaar vallende tweewieler uit de Grotestraat die gedeeltelijk werd opgekalefaterd en deels goed was voor het oud ijzer. Het geheel kreeg een fris laagje verf.

Maar wat is er nu zo bijzonder aan deze fiets ?

Wel, de handvaten en ook het zadel werden vervangen door strijkijzers. Als dat geen mooie geste is : zo heb je het steeds lekker warm aan je gat, achterste, zitvlak, derrière, achterwerk, kont, bips, ja … allemaal tegelijk.

En ook je pollekes worden gechambreerd al rijdende want dat is wel degelijk een voorwaarde : in stilstand gebeurt er helemaal niets maar eens vertrokken sta je in een mum van tijd in vuur en vlam.

En dan kan je niet rap genoeg terug thuis zijn …

Geleerde-bolle (Drift 10 – De Lekkerbek)

Professor Zonnebloem ? Professor Gobelijn ? Professor Barabas ? Adhemar ?
Inderdaad ... allemaal geleerde bollen !

Professor Zonnebloem is een geniale geleerde in de stripreeks Kuifje, die echter zeer verstrooid is en hardhorend bovendien, waardoor de meest kolderieke conversaties tussen de professor en zijn gesprekspartners ontstaan. Opmerkelijk is tevens dat deze man van de wetenschap gebruik maakt van een slinger. Professor Zonnebloem is gebaseerd op de in het echt bestaande professor Auguste Piccard.

Professor Gobelijn is een wetenschapper (volgens eigen zeggen professor in alles) in de stripreeks Jommeke.

Zijn enig zwak punt is dat hij zo verstrooid is dat hij zich voortdurend verspreekt en vergist met vaak noodlottige gevolgen. In album Luilekkerland is hij zelfs een keer vergeten wat hij aan het uitvinden was. In album Het staartendorp, wanneer hij de benzinetank wil vol doen, stopt hij per vergissing de brandstofslang in zijn mond. Dikwijls spreekt hij de namen van zijn vrienden ook verkeerd uit. Hij bezit ook een groot laboratorium en draagt een witte lange snor. Ondanks zijn kleine gestalte, amper 1,35 meter groot en zijn dik buikje is hij heel snel ter been. Per ongeluk in album 90 drinkt hij van een verkleiningsdrank. Hij krimpt tot ongeveer dertig centimeter hoog. Hij is ongehuwd en stelt zijn leven volledig in dienst van de wetenschap. Hij behoort zelfs bij de Eurekanen, de Order der Slimste Koppen over de hele wereld.

Professor Barabas kennen we dan weer van de stripreeks Suske en Wiske en Adhemar als zoon van Nero.  Hij is een jong genie dat van vele markten thuis is: hij is uitvinder, professor, politicus en tekenaar. Inclusief zijn behaalde titels luidt zijn naam doctor professor Adhemar.

Maar onze geleerde bolle is een jong blond meisje dat met een wereldbolle op haar hoofd te prijken staat op een ladder (een léere in het West-Vlaams). Spijtig genoeg is deze Vlissegemse met haar grote verstand net over de grens in Nieuwmunster gaan vertoeven zodat er hier wel degelijk sprake kan zijn van een ‘braindrain’ (vrij vertaald: het weglopen van hersenen) of kennisvlucht : het fenomeen waarbij hoog opgeleide personen na hun opleiding uit een hun dorp vertrekken om elders een baan te zoeken. Wellicht betalen ze daar beter ?

Vliegende-schuttels  (Ter Bieststraat 1)

Een vliegende schotel of unidentified flying object (afgekort: ufo) is de Engelstalige benaming voor ongeïdentificeerd vliegend voorwerp, waarmee elk in de lucht waargenomen fenomeen wordt bedoeld waarvan de aard niet kan worden vastgesteld. De term werd in 1952 door de Amerikaanse luchtmacht geïntroduceerd om te verwijzen naar een aparte klasse van waarnemingen die chronisch onverklaarbaar blijven. Het onderzoek van ufowaarnemingen wordt ufologie genoemd. De meeste ufo's blijken later normale natuurverschijnselen of kunstlicht zoals lampen te zijn.

Zag je een vorm, gloed of voorwerp in de lucht die je niet kon verklaren ? Inwoners of voorbijgangers die het niet vertrouwen kunnen het Belgisch UFO-meldpunt contacteren.

Zo is er momenteel aan de Ter Bieststraat 1 een tweeling-UFO gespot – neen, u ziet niet dubbel - bestaande uit een fietswiel omgeven door bamboe van verandameubilair, waaraan touwtjes met bestek, soepborden, koffiekopjes, … hangen te cirkelen boven hoeve Korenzegen. Het is zeer de vraag of dat het graan alhier de zegen zal krijgen van deze ‘vliegende schuttels’ ! Of komen ze gewoon hun voorraad opslaan zonder te betalen aan boer Van Den Berghe ?  De plaatselijke champetter heeft een onderzoek ingesteld want … “De wet is de wet … voor iedereen”.

Laat het ons vandaag eens hebben over bijzondere stoelen waarop je eventjes kunt verpozen tijdens deze Geestig Vlissegem-route ...

In-den-biechtstoel (Warvinge 37)

Zoals eerder reeds op deze blog aangegeven was het Padre Jan Debruyne die sinds 1998 jarenlang uitpakte met zijn estaminet In Den Biechtstoel alwaar het Westvleterens gerstennat rijkelijk vloeide tijdens vele Vlissegemse Kerremessen …

De biecht, ook wel boetesacrament, sacrament van de vergeving of sacrament van boete en verzoening genoemd, is een van de zeven sacramenten van de Katholieke Kerk.

Een man besluit na 30 jaar dan toch maar weer eens te gaan biechten. Hij doet het gordijn opzij, gaat naar binnen en ziet tot zijn verbazing een goed gevulde minibar, een fles bubbels in een ijsemmer, een schaal gebrande amandelen, een schaaltje met Mon Cherie bonbons … Dan hoort hij ernaast de priester binnenkomen en zegt: “Eerwaarde, vergeef mij, het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst in de kerk ben geweest, maar ik moet zeggen: er is een boel veranderd!” Waarop de priester antwoord: “Eruit mijn zoon, je zit aan mijn kant!”

Zitpalen-te-koop (Vijfwegestraat 13)

Fifteen-love. Je hoort het wel vaker tijdens tenniswestrijden uit de mond van de stoelscheidsrechter die hoog boven de tenisspelers uittorent. Hij is de umpire die tijdens de wedstrijd op de baan op een hoge stoel zit en de wedstrijd leidt. Deze scheidsrechter heeft verschillende taken. De eerste taak is dat hij na elk punt de stand hardop roept. Ook roept hij als de bal uit is. De spelers hoeven dus zelf niks te zeggen. Als ze het echter oneens zijn met de umpire en kunnen aantonen dat de bal in is (of juist uit) dan mag de speler er iets van zeggen. De scheidsrechter komt dan van zijn stoel af om het te controleren. Hij kijkt dan naar de desbetreffende afdruk op de baan (alleen mogelijk op gravel) en beslist dan of de bal in of uit was.

De zitpalen in deze weide van ’t Jacobinessenhof aan de Vijfwegestraat zijn echter terrasstoelen die, uit voorzorg voor eventuele wilde bewegingen van de lokale runderen, op een paal werden bevestigd zodat je ongestoord, hoog en droog, van het lentezonntje kunt genieten. En … er is meer ! Sinds kort en zolang de voorraad van 2 stoelen strekt, zijn de zitjes ook te koop. Uiteraard mag je eerst eventjes vrijblijvend gedurende enkele uren op de paal komen zitten vooraleer je uiteindelijk besluit om tot aankoop van deze leuke zitjes over te gaan.

Hier-wonen-aangespoelden (Keydorpstraat 1)

Aangespoelden zijn inwoners die oorspronkelijk elders woonden dan in het dorp waar ze nu wonen. Het is geen scheldwoord doch een veelgebruikte term voor – in dit geval – niet-Vlissegemnaars.

Inwoners worden in Vlissegem dus automatisch ingedeeld in Vlissegemnaars en aangespoelden. Meestal is dat niet kwaad bedoeld en het klopt ook wel dat er  hier op een dag zomaar mensen 'aanspoelden'.

Het ludieke attribuut toont een frame van een dolfijn opgevuld met klimop, enkele andere vissen, een ton met schelpen bovenop en een prachtige rode reddingsboei. Onthou voor altijd : de term ‘aangespoelden’ blijft immer ludiek bedoeld …

‘t Vlissegems-windmolenpark (Warvinge 68)

Een windmolenpark is een verzameling moderne windmolens of windturbines, bedoeld om windenergie op te wekken. Van 1975 tot 2010 is de masthoogte opgelopen van zo'n twintig meter tot bijna tweehonderd meter hoog. Windturbine is de naam die wordt gebruikt voor moderne windmolens. Deze worden meestal gebruikt om electriciteit (groene stroom) op te wekken, soms in grote 'parken' met vele windturbines, bijvoorbeeld in België in de haven van Zeebrugge.

Zo heeft Vlissegem sinds kort zijn eigen windmolenpark en heeft het dorp niet gewacht op initiatieven van hogerhand maar het winderig heft in eigen handen genomen … Het is meestal geen streling voor het oog als windmolens zo pal in je dorp geparkeerd komen te staan maar deze strandmolentjes, ventilatoren en andere windattributen werden lieftallig in een kinderpark gemonteerd en zorgen misschien voor stroom in menige Vlissegemse huisjes. Bij het jonge koppel dat hier met hun drie kindjes kwam wonen viel het ons wel op dat er stroom in de lucht hing toen we hen vriendelijk kwamen begroeten … Dus is onze eindconclusie : ’t Vlissegems windmolenpark werkt ! En nog efficiënt ook !

Hier-knippen-we (Vijfwegestraat 20)

Het is schoorvoetend dat we Kapsalon Mia naderen want de scharen die hier aankondigen dat er een kort coupke wacht, doen inderdaad vermoeden dat er op uitdrukkelijke vraag van de klant ferm geknipt kan worden totdat er van je haarkapsel nog weinig  rest … Enfin, de vrees voor stevig pluimverlies na het zien van de reuzenscharen is wel onterecht want alle klanten worden even joviaal en correct behandeld. Hier wordt niet gezaagd of gekapt want anders zouden er wel degelijke andere attributen als zaag en bijl in de kijker staan …

Irena Van Haecke startte haar kapperszaak vanaf eind jaren ’40. In 1986 nam Mia Vandaele het kapsalon van moeder Irena over. Sinds enkele jaren helpen de dochters Isabelle en Charlotte eveneens mee zodat er hier sprake is van een derde generatie in “dezelfde stiel”.

Ik-ben-hier-al-h-é-é-é-é-é-l-lang-patiënt (Lepelemstraat 4)

Een fysiotherapeut, kinesitherapeut, ook soms kinesist genoemd, laat patiënten met verschillende lichamelijke klachten oefeningen doen ...

De kinesitherapeut begint met een vraaggesprek met de patiënt (anamnese). Op basis van de verkregen informatie gaat de kinesitherapeut over tot een onderzoek, stelt een behandelplan op en bespreekt dat met de patiënt met als doel het beter gebruikmaken van het lichaam, bijvoorbeeld door gewrichten beweeglijker te maken, en pijn te verminderen.

Kinesitherapeuten zijn onder andere werkzaam in een revalidatiecentrum, verpleeghuis, ziekenhuis maar ook in particuliere praktijken, sportverenigingen en het buitengewoon onderwijs.

Een kiné-tafel, een handdoek en een patiënt …

Dat de revalidatie niet altijd van een leien dakje loopt bewijst deze afbeelding : sommigen hebben langer dan een mensenleven nodig om alle door de kinesist opgelegde oefeningen in de vooropgestelde tijdsduur te klaren en er zo weer helemaal bovenop te komen … Een behandelplan kan soms, heel soms dan, wel tot acht decennia overspannen, daar waar het bij anderen een kwestie is van slechts acht weken …           

 

In de wachtkamer van kinesitherapeuten :

·        Er zitten een tomaat en een ei in de wachtkamer. Zegt de tomaat tegen het eitje: “Wanneer mag het gips er af?”

·        Ik was laatst bij de kiné en zag aan de muur in de wachtkamer dit bordje hangen: “Tijd heelt alle wonden... Dus wordt niet boos als u even moet wachten!”

·        Komt een sjofele jongeman vanuit de wachtzaal naar de kinétafel gestapt en zegt, "Ik voel me klote!!" Waarop de kinesist antwoord, "Haal dan je handen uit je zakken..."

·        Een man komt zonder zijn  arts te raadplegen rechtstreeks naar zijn kinesist (die ook zijn overbuur is) en zegt: als ik hier druk heb ik pijn! Als ik op mijn been druk heb ik pijn! Als ik op mijn hoofd druk heb ik pijn! “Aha, ik zie het al uw vinger is gebroken!”

·        Nog een bordje in de wachtruimte bij de kinesitherapeut: “Om gaatjes in ons tapijt en in uw longen te voorkomen, is roken verboden.”