Wat doet een mens op zondag, op zo een zondag na enkele dagen van klussen en van her naar der rijden om alles in huis te halen. Om dan verder te kunnen klussen. Profiteren van het regenweer dat niet erg uitnodigt tot lopen, laat staan fietsen om zo de klussen af te krijgen tegen het zonnetje terug door de wolken komt piepen. En als die zondag dan ook al begint met een uur minder slapen dan heb je de eerste uren na het ontwaken niet veel zin om iets te doen. Zo was het bij mij toch, al goed dat ik dat gevoel niet elk weekend heb. Dat uurtje minder slapen kwam door het inschakelen van het zomeruur en daar ben ik nu eens grote voorstander van. Ja de eerste dagen heb je wat last met de omschakeling en ik geef het toe de laatste jaren heb ik er ook wat meer last van dan toen ik nog dat jong veulen was dat een triatlon en een duathlon deed op één zondagmiddag. Dus ja wat doet een mens dan, de krant lezen en nalezen en uitpluizen, hetgene dat je anders niet leest lees je nu wel. En eens je dat allemaal gelezen heb heb je nog het televisietoestel. Een blik op de wijde wereld waar je eens in rondneust alvorens je de verslaggeving van de Brabants Pijl kan volgen. Zo kwam ik op een programma waar men de mensen meeneemt in een woning die volledig onder handen is genomen door op het eerste zicht een nog jonge man. Een mens vraagt zich af waar haalt zo'n jonge kerel het geld om zelfs al alleen maar het huis aan te kopen. Maar we doen er nog een schepje bovenop en het stulpje is gerenoveerd van kelder tot dak rekening houdend met het oorspronkelijk karakter van het huis. Met weliswaar hier en daar een hedendaagse toets, zoals een extra groot televisiescherm die van achter een kast komt naar boven geschoven, in het plafond zijn de luidsprekers ingewerkt voor het cinema-effect en dan nog een keukenblok waar men SOS Piet niet achter terug zou vinden. Eens men wat beter luistert hoor je bepaalde klanken in de stem van het jonge gastje en bij mij begint dan al een lichtje te branden. Niet dat ik iets tegen de roze jongens heb maar mij valt meer en meer op dat eens men het over inrichting van huizen praat er men blijkbaar een homo koppel moet bijhalen. Geen kwaad woord over homo's, ik ken er enkele en het zijn stuk voor stuk fijne kerels. Maar toch voel ik me als man een beetje achter uit gestoken. Man ben je tegenwoordig maar als je kan koken. Zet je tv open, zap en ik garandeer je enkele programma's waar een man achter het fornuis je uitlegt hoe je een drie sterren menu maakt. Dit heb je blijkbaar nodig om het bij de vrouwen te maken. Koken en romantisch. Dat romantisch heb ik met een half oog gezien bij de zoektocht van Pheadra Hoste. De romantiek loopt van het scherm, diner bij kaarslicht, wandelingen langs het strand, rozeblaadjes van keuken tot aan de jammer genoeg gesloten deur van haar slaapkamer. Mooi allemaal, ik ben er zelf ook niet ongevoelig voor, maar kunnen die mannen ook iets wat een echte man kan. Een tuin omspitten, een muurtje metsen, een put graven, terrasje aanleggen, behangen, verven, en al die andere zaken die je meer dan nodig hebt om het thuis voor elkaar te krijgen. Ik denk het niet. Strandjanetten!
Ik ben Cosyn Frank, en gebruik soms ook wel de schuilnaam FrankC.
Ik ben een man en woon in Oostakker (België) en mijn beroep is Ploegbaas bij Stad Gent.
Ik ben geboren op 06/10/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon /PC/ Lezen/ Verbouwen.
Beleef heel veel plezier aan de sport, ook al is de snelheid er niet meer zoals ik begon.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
