Fietsen vergt toch enige improvisatie als het over het parcours gaat waar je de kilometers wil afmalen. Akkoord iedereen heeft zo zijn rondjes die hij na verloop van tijd blindelings rijdt, maar eerlijk gezegd na enige tijd heeft men wel eens zin in verandering. Net zoals ik en ik durf me dan wel eens laten leiden door het lot. Zo wist ik vandaag niet direct langs waar mijn 2 uur durend gepland ritje aan voorbij zou gaan. Dus vertrok ik gewoon en liet me leiden door verkeerslichten (is het rood dan sla ik rechts, zoniet dan ga ik rechtdoor) of gewoon door een straat te volgen in plaats van de straat links te nemen. Van die wist ik naar waar ze toe leidde.Van fietspaden enkel toegankelijk voor fietsers ben ik hevige fan, vooral omdat je dan rijdt in rust en zonder opgeschrikt te worden door voorbij vliegende auto's of andere snelheidsduivels. Zo zag ik vandaag opeens een paadje langs een uitgebaggerde gracht en onbewerkte akkers. Hoewel ze een lentezonnetje hadden beloofd reed ik in een winters landschap. Het paadje leidde me terug naar een bekende weg en zo blijkt alweer eens dat alle wegen leiden naar ge weet wel. Maar naar het einde toe weet ik toch graag waar ik ben. Eens goed getraind kan er gerust enkele extra kilometertjes bij maar nu ben ik al tevreden met 60 kilometers. En dat lukte me vandaag terug om aan die afstand te geraken tegen dat ik thuis was. Voor februari zit ik al goed met 160 km fietsen, jammer genoeg gooit mijn hiel wat roet in het eten om even goed te scoren in het lopen. Hoewel had ik vandaag veel minder last dan anders en dit na een ganse avond rechtstaan op het concert van Zornik in het Gentse kuipke. Overigens terug een prima show. Een aanrader die van rock houdt en dit gepaard met een lichtshow die je niet vaak ziet in België. Hun laatste CD heet Crosses iets wat paste bij mijn tochtje vandaag. Alles wat me kruiste en onbekend was ben ik ingeslagen. Pure rock and roll. Train ze!!!!!
Na meer dan een week niet lopen kon ik het vandaag niet meer houden. Pijnlijke hiel of niet, ik wilde de beentjes strekken. Gelukkig heb ik dichtbij een klein bosje waar het lopen gaat op een zachte ondergrond. Juist naast het bedevaartsoord Oostakker Lourdes kan je rondjes van 700 meter lopen op paadjes die niet geasfalteerd zijn. En om de hiel niet te veel te belasten heb ik voor alle zekerheid naast de paden gelopen in de malse ondergrond van gevallen bladeren. Ik voelde meteen het verschil en kon zo de snelheid eens wat opdrijven mede door de opzwepende muziek komende uit mijn gsm/walkmen. Op de tonen van Rihanna begon ik bijna iets te snel te lopen. Al goed dat mooie liedjes niet te lang duren. Ook Madonna deed haar duit in het zakje en zorgde voor kleine vleugeltjes. Madonna zowaar en dat naast een bedevaartsoord. Na mijn laatste rondje besloot ik eens tot aan de grot te wandelen om aan de kraantjes iets te drinken. Helaas in de winterperiode zijn ze afgesloten. Wondere zijn er wel maar helaas geen anti-gel. Het gedacht om mijn hiel eens onder het heilige kraantje te steken, hopend op een wonderbaarlijke genezing van mijn hielspoor mocht ik dan ook vergeten. Madonna gaf me vleugeltjes, Maria daar en tegen hield de kraan dicht. Dan gaan we ons maar bij een zakje ijs houden, een sorbetje erbij zal smaken. Halelujah!
Ik ben Cosyn Frank, en gebruik soms ook wel de schuilnaam FrankC.
Ik ben een man en woon in Oostakker (België) en mijn beroep is Ploegbaas bij Stad Gent.
Ik ben geboren op 06/10/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Triatlon /PC/ Lezen/ Verbouwen.
Beleef heel veel plezier aan de sport, ook al is de snelheid er niet meer zoals ik begon.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
