Het piste-seizoen komt maar traag op gang. Nog maar 1 meeting (IC Lier) heb ik gedaan en het begint serieus te kriebelen. Maar er is beterschap : op 30 mei is er een meeting in Machelen, 13 juni PK meerkampen in Duffel en eind juni het PK te Brasschaat. Begin juli is er nog een meeting in Humbeek. Ondertussen zitten wij wel niet stil. We (Jo, Thijs, Laura, Moon, Brent, Jente, Oona......) zijn ons volop aan het klaarstomen voor deze meetings. Ik voel dat ik stilaan terug goede benen begin te krijgen. Ik ben natuurlijk wel 1ste jaars miniem en op meetings moet ik opboksen tegen 2de jaars. Maar, ik zal mij daar nooit achter wegsteken. Het zijn dit seizoen de prestaties die tellen en iets minder de plaatsen. Al hoop ik toch op een paar medailles. Ondertussen is André wel al in topvorm. Hij brak het BR bij de 50+ en dit met een betere tijd dan bij de 45+. Onwaarschijnlijk. Het was Bruno die ons hiervan gisteren live op de hoogte bracht. Ik was aan het optreden (als goede fee) in een optreden op school en stond op het podium toen papa het mij toeriep. Papa en de papa van Jente en Oona hebben er ene op gedronken (of waren het er meer).
Gisteren vond de interclub voor onze cadetten en scholieren in Mol plaats. One meisjes zitten in een hoge en dus ook zware reeks en dienden goed te presteren om niet te zakken. Er waren 12 ploegen en de laatste 2 zakken. Ons Julie, die eigenlijk een veldloper is, was ook van de partij. Ze deed mee aan de 300m horden (1ste maal) en op de 1500m. Dit zijn nummers waar meestal niet iedereen aan wil mee doen. Maar wel ons Julie als echte clubman. Julie deed het volgend papa zeer goed en ze sprokkelde met veel moed haar puntjes. Papa zei dat ze heel goed over de horden ging maar een klein beetje snelheid mankeerde. Het is in ieder geval voor herhaling vatbaar. Dankzij een aantal zeer goede prestaties (o.a. Lize op de 100m en Kaat op hoog, en een fantastische Emma op de 400m) aangevuld met voldoende punten werden onze meisjes prachtig 8ste. Ze blijven dus gemakkelijk in deze moeilijke reeks. Proficiat. Hilde en Magda waren er als trainers en begeleiders. Dat is natuurlijk een stimulans om te presteren. Ook Ine Lauwers zorgde als ervaren atlete voor een heleboel tips en tricks. Jef zorgde er voor dat alles administratief in orde was. Dankzij Jef werden er 2 onterecht afgehouden punten gerecupereerd.
Heb je het nieuwste clubblad al gezien ? Ik sta toch wel niet op de cover, zeker. Wat een leuke verrassing, mijn allereerste cover. Deze foto is door André genomen op het Belgisch Kampioenschap op 1 maart in Oostende ter hoogte van de fameuze berg-af op 250m van de finish. Het meisje met nummer 7254 die vlak achter mij loopt is nog compleet ingestort en eindigde nog 9 plaatsen na mij. Ook in het clubblad schrijft Bruno hoe hij mijn sportieve toekomst ziet. Je moet het tekstje maar eens zoeken. Donderdagmiddag zijn we doodmoe thuisgekomen van een vierdaagse boerderij-klassen met school en om 18h moesten we al in de kerk zitten om te repeteren voor onze Plechtige Communie. Gisteren was dan de Plechtige Communie zelf onder een stralende zon. In de namiddag was er dan mijn feestje. Het was heel leuk en ik heb vele mooie kado-tjes gekregen, maar vooral veel gezelligheid. Hierdoor miste ik wel de meeting in Duffel maar ik ben al wel naar de resultaten gaan kijken. Onze Rammers hebben weer goed gepresteerd. Moon liep een schitterende 3.28 op de 1000m. Dat belooft voor de toekomst.
Deze morgen vond de jaarlijkse interclub AWE tegen Olympia Londerzeel plaats. Dit zijn steeds duels op het scherp van de snee. Mama kon niet mee gaan zien want ze heeft 4 uur aangeschoven om mij in te schrijven in mijn school voor volgend schooljaar. Er was vandaag op de interclub een individueel en collectief klassement. Vorig jaar was ik 2de. Ons eerste nummer was het verspringen, ik moet de afstand nog zien maar ik denk dat ik mijn PR heb gebroken. Daarna kwam de 80m sprint waarin ik mijn reeks won tegen 2 meisjes van AWE. Ook op het kogelstoten kon ik meer dan de schade beperken. Dan kwam eindelijk mijn nummer, de 1000m. Vorig jaar won ik deze als pupil. Een van mijn tegenstandsters was Hannah Claus (2de jaars minem) die mij vorig jaar nog ruim klopte op de AWE-cross. Daar de piste in Londerzeel 250m is moesten we 4 ronden lopen. Met papa en Hans werd aldus de normale strategie aangepast. Ik dacht enkel, knallen van in't begin. De 1ste ronde sloeg ik al een kloof met Claus in de achtervolging. In de 2de ronde heeft ze geprobeerd om mij los te gooien en ze nam 5m. Ik volgde gemakkelijk en ze liet mij kop doen. Papa riep mij aan de kant toe om voor eenmaal niet van mij te laten profiteren en de kop op te dringen aan Claus. Dat deed ik dan ook (voor 1 maal) en bij het ingaan van de laatste ronde bleef ik achter haar. Op 200 m van de finish plaatste ik mijn aanval langs de binnenbaan maar werd (bewust of onbewust) gehinderd door een atlete van Londerzeel en stond ik compleet stil. Dit werd op smerig applaus onthaald door de vader van Claus. Papa diende hem serieus van antwoord waarop een woordenwisseling volgde, dewelke papa naar het schijnt won. Dus, ik stond compleet stil en Claus wachtte niet. Ik moest alles uit de kast halen (wie zegt er steeds dat ik geen karakter heb, he papa) en kon ze nog voorbij gaan in de laatste 50m. Heel Londerzeel stond met verstomming dat de plaatselijke topvedette op eigen terrein werd geklopt. Precies of België ging winnen in Bosnië. Ik vierde ingetogen met papa en met alle supporters. Ik werd tijdens de wedstrijd luid aangemoedigd door iedereen en kreeg steeds instructies en informatie van onze trainers en Stefan (een van mijn motivators die mij steeds vraagt of ik het volkslied al ken). Ik won aldus net als vorig jaar, nu bij de miniemen en klopte een 2de jaars miniem. Ook onze andere AWE-ers deden het goed, Jente won ook haar 1000m op een schitterende manier. Jo en Thijs liepen fantastisch en werden beiden 2de. Dan kwam de prijsuitreiking. Wat bleek, door een probleem van de computer werd de uitslag van de 1000m niet opgenomen in de uitslag. Ik werd aldus 3de na Claus en Marian. Echter, Jente, Jo en Thijs vielen aldus compleet uit de medailles. Wel sleepte Bram een prachtige zilveren medaille uit de wacht. In de totaalstand won Londerzeel.
Ik ben Eline
Ik ben een vrouw en woon in Nieuwenrode () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/05/1997 en ben nu dus 28 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Atletiek, paardrijden, skieën.
