Steun het IDF Support IDF Steun het Diabetesfonds Check for Obesitas and Diabetes! Word bewust van Obesitas & Diabetes!
About: Dokter on line
· Snel · Voordelig · Discrete verzending . Erkende Artsen · Authentieke medicijnen · De grootste online -apotheek · Geen afspraak nodig · Vertrouwelijk en veilig · Geen wachtkamer · Bestel thuis of op het werk · 20% korting op sommige kosten voor trouwe klanten!
http://nl.dokteronline.com/669/coupon/C1070674/ Met de coupon code krijgt u extra 10 euro korting! Deze actie is alleen via deze blog, en nergens anders verkrijgbaar. Let op: als u naar bestellen gaat bij het product van uw keuze dan ziet u de korting onder COUPON rechts. U krijgt deze bovenop de al geldende acties en aanbiedingen! en profiteert dus dubbel!
The prevalence of obesity is rising to epidemic proportions worldwide. In some countries, an astonishing half of the population is overweight. Being overweight or obese seriously increases an individual’s risk of developing other health problems such as type 2 diabetes, coronary heart disease, and some forms of cancer.
In both men and women, the more overweight an individual is, the greater the risk of developing type 2 diabetes. The means by which excessive body fat causes type 2 diabetes is not clearly defined, but it appears that excess fat increases insulin resistance, raising blood glucose levels and the likelihood of developing diabetes. People with a greater amount of abdominal fat have a higher risk of developing the condition.
Diabetes is the most preventable consequence of the obesity epidemic. Figures from the International Obesity Task Force (IOTF) suggest that up to 1.7 billion of the world’s population are already at a heightened risk of weight-related non-communicable diseases such as type 2 diabetes and cardiovascular disease. In fact, the risk in type 2 diabetes appears to be mainly related to the increasing prevalence of overweight and obese individuals worldwide. One in three Americans born today is predicted to develop diabetes as a consequence of obesity.
Prevention
Although obesity can affect anyone, the main risk factors are high-fat, high-energy dense diets and physical inactivity. Growing trends in many countries portray an ‘obesogenic’ society where the consumption of high-fat, high energy dense food is preferred to healthy fresh fruit and vegetables, and where the level of physical activity has dramatically been reduced or substituted by the constant usage of motor vehicles.
The importance of eating a low-fat, low-energy dense diet and participating in physical activity should be greatly promoted in order to reduce the risks of becoming overweight or obese. If these habits are introduced in children, there is a greater chance that they will continue into adulthood.
Public health programmes should stress the importance of a healthy environment, promoting improved diet and activity throughout communities. National programmes should be especially aimed at improving education and awareness of obesity and its consequences in schools and in youth recreational centres.
Treatment options
Weight management is the best strategy to prevent the development of type 2 diabetes. Research has shown that even a small amount of weight loss can decrease or slow down the risk of developing type 2 diabetes. Group therapy is advised to improve the psychological approach to weight loss, and to maintain an appropriate weight. Drugs to assist weight loss play a role in individuals for whom lifestyle changes alone may be insufficient to produce the required weight loss.
Facts
The prevalence of obesity is rising to epidemic proportions at an alarming rate in both developed and developing countries worldwide.
Overweight and obesity affect over half the world’s population and diabetes rates are climbing to 20% of all adults in many Middle Eastern, Asian, and Latin American countries.
Two thirds of adult men and women in the US with type 2 diabetes have a BMI of 27 or greater.
It is estimated that at least half of all diabetes cases would be eliminated if weight gain in adults could be prevented.
Non-communicable diseases such as diabetes now account for more deaths each year worldwide than AIDS.
The twin epidemics of obesity and diabetes already represent the biggest public health challenge of the 21st century.
Lifestyle interventions, including diet and moderate physical activity, can reduce the risk of developing type 2 diabetes by as much as 40-60%.
Public and professional awareness of the risk factors for and the symptoms of diabetes are an important step towards its control and prevention.
Diabetes prevention can be categorized into two groups:
Primary prevention
Secondary prevention
Primary prevention identifies and protects individuals at risk from developing diabetes. It therefore has an impact by reducing both the need for diabetes care and the need to treat diabetes-related complications.
While there is yet no conclusive evidence to suggest that type 1 diabetes can be prevented, primary prevention of type 2 diabetes is potentially possible.
Lifestyle changes aimed at weight control and increased physical activity are important objectives in the prevention of type 2 diabetes. The benefits of reducing body weight and increasing physical activity are not confined to type 2 diabetes; they also play a role in reducing heart disease, high blood pressure, etc.
Secondary prevention involves the early detection and prevention of complications, therefore reducing the need for treatment.
Action taken early in the course of diabetes is more beneficial in terms of quality of life and is more cost-effective, especially if this action can prevent hospitalization.
There is now conclusive evidence that good control of blood glucose levels can substantially reduce the risk of developing complications and slow their progression in all types of diabetes. The management of high blood pressure and raised blood lipids (fats) is equally important.
Prevention in developing countries
As the developing world is expected to bear the brunt of the escalating diabetes epidemic in the future, diabetes prevention is proving especially urgent and difficult in developing countries.
In most developing countries, health policies and services need to put more emphasis on non-communicable diseases such as diabetes, but in many of these countries (as well as in developed ones) decision-makers lack awareness of diabetes and the political will to invest in prevention.
The resources required for future research need to be found. Standards in diabetes monitoring and surveillance need to be set in countries where progress has been limited.
Individuals can experience different warning signs, and sometimes there may be no obvious warning, but some of the signs are commonly experienced:
Type 1 diabetes
The onset of type 1 diabetes is usually sudden and dramatic and can include symptoms such as:
Abnormal thirst and a dry mouth
Frequent urination
Extreme tiredness/lack of energy
Sudden weight loss
Slow-healing wounds
Recurrent infections
Blurred vision
Type 2 diabetes
The same symptoms that are listed above can also affect people with type 2 diabetes, but they are usually less obvious. The onset of type 2 diabetes is gradual and therefore hard to detect. Indeed, some people with type 2 diabetes show no obvious symptoms early on. These people are often diagnosed several years later, when various complications are already present.
People who think they might have diabetes should consult a healthcare professional.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Tags:Why you should care
Types of diabetes
Types of diabetes
There are two main types of diabetes:
Type 1 diabetes is sometimes called insulin-dependent, immune-mediated or juvenile-onset diabetes. It is caused by an auto-immune reaction where the body’s defence system attacks the insulin-producing cells. The reason why this occurs is not fully understood. People with type 1 diabetes produce very little or no insulin. The disease can affect people of any age, but usually occurs in children or young adults. People with this form of diabetes need injections of insulin every day in order to control the levels of glucose in their blood. If people with type 1 diabetes do not have access to insulin, they die.
Type 2 diabetes is sometimes called non-insulin dependent diabetes or adult-onset diabetes. People with type 2 diabetes do not usually require injections of insulin. Usually they can control the glucose in their blood by watching their diet, taking regular exercise, oral medication, and possibly insulin.
Type 2 diabetes is most common in people older than 45 who are overweight. However, as a consequence of increased obesity among the young, it is becoming more common in children and young adults. Type 2 diabetes is the most common type of diabetes and accounts for 90-95% of all diabetes.
If people with type 2 diabetes are not diagnosed and treated, they can develop serious complications, which can result in an early death. Worldwide, many millions of people have type 2 diabetes without even knowing it. Others do not have access to adequate medical care. The onset of type 2 diabetes is also linked to genetic factors but obesity, physical inactivity and unhealthy diet increase the risks.
Some women develop a third, usually temporary, type of diabetes called ‘gestational diabetes’ when they are pregnant. Gestational diabetes develops in 2-5% of all pregnancies but usually disappears when the pregnancy is over. Women who have had gestational diabetes have an increased risk of developing type 2 diabetes later on.
Many adults have had diabetes for several years before their symptoms are recognised. By the time they are diagnosed, a great many have already started to develop the complications of diabetes - visual impairment, kidney failure, heart disease, stroke and nerve damage. In many parts of the world, people with diabetes are not diagnosed at all.
Spotting diabetes early means that it can be treated and the risk of the serious complications can be greatly reduced.
A number of factors contribute to the likelihood of someone developing diabetes.
Risk factors for type 1 diabetes:
These are not very well defined, but it would appear that genetic and environmental factors could trigger the development of this type of diabetes. If there is someone in your family who has diabetes, then your chances of developing the disease are increased.
Risk factors for type 2 diabetes:
Age
90-95% of people with diabetes have type 2 diabetes. This type usually occurs in people over the age of 40 but is now also affecting children and adolescents to a greater extent. The older you are, the greater your risk of diabetes.
Obesity
Over 80 per cent of people with type 2 diabetes are overweight. The more overweight you are, the greater your risk of diabetes.
A family history of diabetes
Research has shown that people are more at risk if there is a history of diabetes in close family members. The closer the relative, the greater your risk of diabetes.
Physical inactivity
Research has shown that people who do not lead an active life are more at risk of developing type 2 diabetes. The less exercise you do, the greater your chances of developing diabetes.
Impaired glucose tolerance (IGT)
A healthy person’s blood sugar is usually between 70 and 110 mg/dL (milligrams of glucose in 100 millilitres of blood) or, in millimols, between 3.9 and 6.0 mmol/L. Impaired glucose tolerance is a level of blood glucose which is higher than normal, but not high enough to be in the range where doctors classify this as diabetes.
Race/ethnicity
As far as we know, race and ethnicity are important in determining the possibility of a person developing diabetes. Little research, however, has been undertaken outside of the United States. Within that population, African-Americans, Hispanic Americans, Native Americans, Asian-Americans and Pacific Islanders are more likely to have diabetes.
Diabetes during pregnancy
Some women develop a temporary type of diabetes called 'gestational diabetes' when they are pregnant. Gestational diabetes develops in 2-5% of all pregnancies, but usually disappears when the pregnancy is over. However, women who have had gestational diabetes or who have given birth to a large baby (4kg/2lb or greater) are at a greater risk of developing type 2 diabetes at a later stage in their lives.
If you think that are you are at risk of developing diabetes, you should talk to a healthcare professional.
EU Diabetes Policy Audit: following the success of the first report carried out in 2005 ('Diabetes - The Policy Puzzle: Towards Benchmarking in the EU 25'), a new edition has been published:
IDF Europe's comment on food labelling.
For further information on the European Region, please contact:
Lex Herrebrugh Regional Manager IDF Europe Chaussée de la Hulpe 166 B-1170 Brussels Belgium Tel: +32 2 5371889 Fax: +32 2 5371981 e-mail: info@idf-europe.org
When your cells become insulin resistant, they lose their sensitivity to insulin. As a result, large quantities of glucose cannot enter the cells, remaining instead, in the blood stream where it passes to the liver and is converted to fat. This process often leads to weight gain.
the 6th World Congress on Prevention of Diabetes and its Complications
Welcome
Welcome to Germany in 2010!
On behalf of the Local Organizing Committee it is my pleasure to invite you to participate in the 6th World Congress on Prevention of Diabetes and its Complications (WCPD 2010), to be held in Dresden, Germany on April 8-11, 2010.
We know that diabetes prevention is effective but diabetes prevention presents many different faces creating unknown challenges, such as medical and psychological, but also shows political, economical, social and environmental expressions. Currently we know numerous diabetes prevention concepts which can be implemented into clinical practice in various countries worldwide, but we lack the exchange of their ideas, experiences and often problems with management.
The 6th WCPD provides a great opportunity to enable a more effective communication between all people interested in diabetes prevention and its management. Here we have the opportunity to learn from the experiences of others especially discussing barriers encountered during prevention programme implementation. Our aim is to have the translation of what we have learned in Science into practical skills of prevention. We want to encourage the adoption of best practices in diabetes prevention involving a good partnership between all relevant players. Effective primary prevention is essential to reduce the epidemic of type 2 diabetes throughout the world. To achieve this, action is needed not only in the field of policy making but also in the development of targeted intervention programmes which address the needs of people with an increased risk of diabetes, clinical- and community-based healthcare professionals and the general population. In addition we have included other issues such as city planning aspects, funding opportunities and support for policy development because they affect the efficiency and efficacy of diabetes prevention programmes.
We are looking forward seeing you in Dresden in 2010!
Prof. Peter Schwarz President
Prof. Stefan Bornstein Vice President
World directory for people active in the prevention of diabetes –Register Today!
Our aim is to bring people world wide together interested in diabetes prevention. We invite everyone who is active in the prevention of diabetes and chronic diseases - medical professionals but also lay-people, politicians, administrators, public health specialists, health care providers and many, many others - to become a partner in the network.
We would like to establish an online world directory for “people active in diabetes prevention” to connect individuals who are interested and active in the field of prevention of diabetes mellitus.
This should help to:
build up a network of people being active in the prevention of diabetes worldwide
exchange information and experiences leading to successful implementation of prevention programs
With this network we would like to build a climate of understanding of success but also difficulties in the process of implementation.
If you are interested please go ahead and register with your name and Email address today. Step by step we would like to extend the information based on your inputs and responses.
Join the network "people active in diabetes prevention" and make the prevention of diabetes mellitus become reality.
IDF has three categories of association membership:
1. Provisional members
Between meetings of the General Council, associations may be admitted to provisional membership by the Board of Management upon the recommendation of the appropriate Regional Council.
At the next meeting of the General Council, provisional member associations are elected to full membership (provided they have been recommended by the Board of Management).
Provisional member associations pay an annual membership fee (equivalent to half of that which they would have to pay as a full member), for which they receive certain benefits.
Provisional members can appoint up to two observers to the General Council.
A full member association is any national association or society that is actively concerned with diabetes or diabetes-related conditions. An association is admitted to full membership by the General Council and pays an annual membership fee, which entitles it to special benefits.
Full members can appoint delegates to the General Council.
Full members may also nominate individuals for election to honorary membership.
Associate member associations are national or international associations actively concerned with issues related to diabetes and related conditions and affiliated to IDF. They are admitted to membership by the Executive Board upon the recommendation of the Board of Management.
Associate member associations pay an annual membership fee and may appoint one observer to the General Council.
Honorary Presidents and Honorary Members are elected by the General Council from among the candidates put forward by the Special Nominating Committee. There can be a maximum of 12 Honorary Presidents.
Honorary Presidents act as observers to the General Council.
Further information about IDF membership can be found in the IDF Articles of Association under Part II Membership, Article 4 to 9 and Part VII, Article 31.
If you have any additional questions regarding IDF membership please contact the IDF Executive Office.
Diabetes is recognized as a group of heterogeneous disorders with the common elements of hyperglycaemia and glucoseinsulin deficiency, impaired effectiveness of insulin action, or both intolerance, due to 1 . Diabetes mellitus is classified on the basis of aetiology and clinical presentation of the disorder into four types.
Type 1 diabetes is sometimes called insulin-dependent, immune-mediated or juvenile-onset diabetes. It is caused by destruction of the insulin-producing cells of the pancreas, typically due to an auto-immune reaction, where they are attacked by the body's defense system. The beta cells of the pancreas therefore produce little or no insulin, the hormone that allows glucose to enter body cells. The reason why this occurs is not fully understood.
The disease can affect people of any age, but usually occurs in children or young adults. Type 1 diabetes is one of the most common endocrine and metabolic conditions in childhood. People with type 1 diabetes need injections of insulin every day in order to control the levels of glucose in their blood. Without insulin, people with type 1 diabetes will die.
The onset of type 1 diabetes is often sudden and dramatic and can include symptoms such as:
abnormal thirst and a dry mouth
frequent urination
extreme tiredness/lack of energy
constant hunger
sudden weight loss
slow-healing wounds
recurrent infections
blurred vision
The incidence of type 1 diabetes is increasing, the reasons for which are unclear but are likely to be mainly due to changes in environmental risk factors. Environmental risk factors, increased height and weight development, increased maternal age at delivery, and possibly some aspects of diet and exposure to some viral infections may initiate autoimmunity or accelerate an already ongoing beta cell destruction.
Type 2 diabetes
Type 2 diabetes is characterized by insulin resistance and relative insulin deficiency, either of which may be present at the time that diabetes becomes clinically manifest. The diagnosis of type 2 diabetes usually occurs after the age of 40 years but could occur earlier, especially in populations with high diabetes prevalence. There are increasing reports of children developing type 2 diabetes. Type 2 diabetes can remain undetected, i.e. asymptomatic, for many years and the diagnosis is often made from associated complications or incidentally through an abnormal blood or urine glucose test.
Type 2 diabetes is often, but not always, associated with obesity, which itself can cause insulin resistance and lead to elevated blood glucose levels. It is strongly familial, but major susceptibility genes have not yet been identified. There are several possible factors in the development of type 2 diabetes. These include:
Obesity, diet and physical inactivity
Increasing age
Insulin resistance
Family history of diabetes
Less than optimum intrauterine environment
Ethnicity
In contrast to type 1 diabetes, people with type 2 diabetes are not dependent on exogenous insulin and are not ketosis-prone, but may require insulin for control of hyperglycaemia if this is not achieved with diet alone or with oral hypoglycaemic agents.
The rising prevalence of type 2 diabetes is associated with rapid cultural and social changes, ageing populations, increasing urbanization, dietary changes, reduced physical activity and other unhealthy lifestyle and behavioural patterns 2 .
Gestational diabetes
Gestational diabetes mellitus (GDM) is a glucose intolerance of varying degrees of severity which starts or is first recognized during pregnancy. The definition applies regardless of whether insulin is used for treatment or if the condition persists after pregnancy.
Maintaining control of blood glucose levels significantly reduces the risk to the baby as an increased maternal glucose level could result in complications in the baby including large size at birth, birth trauma, hypoglycaemia and jaundice. Women who have had GDM have an increased risk of developing type 2 diabetes in later years. GDM is also associated with increased risk of obesity and abnormal glucose metabolism during childhood and adult life in the offspring.
In virtually every high-income country, diabetes is ranked among the leading causes of blindness, renal failure and lower limb amputation. Diabetes is also now one of the leading causes of death, largely because of a markedly increased risk of coronary heart disease and stroke (cardiovascular disease). In addition to the human suffering that diabetes-related complications cause, to those with diabetes but also to their carers, their economic costs are huge. Costs include those for healthcare, loss of earnings, and economic costs to the wider society in loss of productivity and associated lost opportunities for economic development.
Chronic elevation of blood glucose, even when no symptoms are present to alert the individual to the presence of diabetes, will eventually lead to tissue damage, with consequent, and often serious, disease. Whilst evidence of tissue damage can be found in many organ systems, it is the kidneys, eyes, peripheral nerves and vascular tree, which manifest the most significant, and sometimes fatal, diabetes complications (see Figure 1.1).
Unsatisfactory metabolic control in children can result in stunted growth, and exposure to both severe hypoglycaemia and chronic hyperglycaemia can adversely affect neurological development. Children are more sensitive to a lack of insulin than adults and are at a higher risk of a rapid and dramatic development of diabetic ketoacidosis (diabetic coma).
The mechanism by which diabetes leads to these complications is complex, and not yet fully understood, but involves the direct toxic effects of high glucose levels, along with the impact of elevated blood pressure, abnormal lipid levels and both functional and structural abnormalities of small blood vessels.
Cardiovascular disease is the major cause of death in diabetes, accounting in most populations for 50% or more of all diabetes fatalities, and much disability. The kinds of CVD that accompany diabetes include angina, myocardial infarction (heart attack), stroke, peripheral artery disease, and congestive heart failure (CHF).
Nephropathy
Diabetes is an increasingly important cause of renal failure, and indeed has now become the single most common cause of end stage renal disease, i.e. that which requires either dialysis or kidney transplantation, in the USAhttp://www.usrds.org/adr.htm] fade=[on] fadespeed=[0.05]"> 3 , and in other countries.
Neuropathy
When blood glucose and blood pressure are not controlled, diabetes can harm the nerves. Problems with digestion and urination, impotence, and many other functions can result, but the most commonly affected area is the feet and legs. Nerve damage in these areas is called peripheral neuropathy and could manifest in many ways including loss of feeling in the feet and toes. Loss of feeling is a particular risk because it can allow foot injuries to escape notice and treatment, leading to major infections and amputation.
Amputation Through effects on peripheral nerves and arteries, diabetes can lead to foot ulceration, infection and the need for amputation. People with diabetes carry a risk of amputation that may be more than 25 times greater than that seen in those without diabetes 4 .
Retinopathy Diabetes can harm sight and cause blindness in several ways. The most common cause of blindness in diabetes is macular oedema, caused by fluid build-up behind the retina of the eye. A more common complication is background and proliferative retinopathy, which can cause blindness as a result of repeated haemorrhages at the back of the eye. Diabetes also increases the risk of cataracts and glaucoma.
Impaired glucose tolerance
Impaired glucose tolerance (IGT) is an asymptomatic condition defined by elevated (though not diabetic) levels of blood glucose two hours after a 75g oral glucose challenge. Along with impaired fasting glucose (IFG), it is now recognized as being a stage in the transition from normality to diabetes. Not surprisingly, IGT shares many characteristics with type 2 diabetes, being associated with obesity, advancing age, insulin resistance and an insulin secretory defect.
Insulin
Insulin is the internal secretion of the pancreas formed by groups of cells called the islets of Langerhans. It is the hormone needed to enable glucose to enter the cells and provide energy. Insulin is also important in keeping blood glucose levels within acceptable limits.
Insulin is injected into the body by people with type 1 diabetes in whom the cells that produce insulin have been destroyed. This is the most common form of diabetes in children and young adults, and they depend on insulin for survival. Insulin may also be used by people with type 2 diabetes. In type 2 diabetes, the body needs more insulin than it can produce.
Since the landmark discovery of insulin by Frederick Banting and Charles Best in 1921, huge steps forward have been made in research and development in creating genetically engineered human insulin. Until relatively recently insulin was derived from a limited resource of the pancreas of cattle and pigs.
1: Harris M, Zimmet P. Classification of diabetes mellitus and other categories of glucose intolerance. In Alberti K, Zimmet P, Defronzo R, editors. International Textbook of Diabetes Mellitus.Second Edition. Chichester: John Wiley and Sons Ltd; 1997. p9-23. 2: World Health Organization. Prevention of diabetes mellitus. Report of a WHO Study Group. Geneva: World Health Organization; 1994. No. 844. 3: United States Renal Data System. Annual Data Report. 2002. http://www.usrds.org/adr.htm 4: Davis TM, Stratton IM, Fox CJ, et al. U.K. Prospective Diabetes Study 22. Effect of age at diagnosis on diabetic tissue damage during the first 6 years of NIDDM. Diabetes Care 1997; 20 (9): 1435-1441.
SHORTFACTS
What is diabetes?
Diabetes is an illness which occurs as a result of problems with the production and supply of insulin in the body.
Most of the food we eat is turned into glucose, a form of sugar. We use glucose as a source of energy to provide power for our muscles and other tissues. Our bodies transport glucose in our blood. In order for our muscles and other tissues to absorb glucose from our blood, we need a hormone called insulin. Without insulin, our bodies cannot obtain the necessary energy from our food.
Insulin is made in a large gland behind the stomach called the pancreas. It is released by cells called beta cells. When a person has diabetes, either their pancreas does not produce the insulin they need, or their body cannot use its own insulin effectively.
As a result, people with diabetes cannot use enough of the glucose in the food they eat. This leads to the amount of glucose in the blood increasing. This high level of glucose or "high blood sugar" is called hyperglycaemia. High levels of glucose in the blood can lead to serious complications.
At present there is no cure for diabetes.
The International Diabetes Federation estimates that more than 245 million people around the world have diabetes. This total is expected to rise to 380 million within 20 years. Each year a further 7 million people develop diabetes.
Ja. Het woord is vroeger bedacht nog voordat men wist wat diabetes precies is. Wel was bekend dat de urine van mensen met diabetes zoet is. Vandaar de term suikerziekte. Later ontdekte men dat ook het bloed van mensen met diabetes te veel suiker bevat. Door het woord suikerziekte is de misvatting ontstaan dat als iemand suikerziekte heeft, die persoon alleen nog voeding zonder suiker mag.
Soms wel, dat hangt ervan af. Mensen met diabetes type 2 die veel te zwaar zijn en insuline gebruiken, hoeven vaak minder insuline te spuiten als ze veel afvallen. Of kunnen terug naar medicijnen in pilvorm. Maar er zijn ook mensen met diabetes type 2 bij wie de alvleesklier niet meer goed werkt, of mensen die niet te zwaar zijn, en sowieso alle mensen met diabetes type 1. Dan helpt afvallen niet om van insuline af te komen. Uiteraard is het voor iedereen die te zwaar is wel gezond om wat af te vallen.
Voorlopig is diabetes alleen te behandelen en nog niet te genezen. Verder onderzoek maakt de behandelmethoden beter, en zorgt ook voor meer kennis over diabetes. Als we weten hoe diabetes precies ontstaat, dan kunnen we nog beter behandelen. En hopelijk ooit voorkomen en genezen.
Iemand met diabetes mag in principe alles eten, dus ook nog best een gebakje. Als hij er wel rekening mee houdt wat hij verder eet die dag. Suikervrije producten zijn niet nodig. Wel is het voor mensen met diabetes extra belangrijk om gezond en regelmatig te eten, en veel te bewegen. Mensen met diabetes moeten rekening houden met de hoeveelheid koolhydraten die ze eten en hun medicijngebruik hierop afstemmen. Koolhydraten zitten bijvoorbeeld in brood, aardappelen, deegwaren, rijst, suiker, fruit en melk. Na het eten van koolhydraten stijgt de bloedsuiker en is er insuline nodig om te zorgen dat dit niet te hoog wordt. Mensen met diabetes moeten dus altijd nadenken bij wat ze eten, en goed plannen.
Ja, het is zelfs goed om regelmatig te bewegen. Het helpt om het gewicht onder controle te houden en het werkt tegen stress. Stress ontregelt het bloedglucosegehalte. Door bewegen voel je je fitter. Mensen met diabetes die insuline spuiten moeten wel voorzichtig zijn bij heel zware inspanningen, zoals duursporten als marathonlopen en wielrennen. Hun bloedglucosegehalte kan daarbij namelijk plotseling extreem stijgen of dalen, en dat kan gevaarlijk zijn. Er zijn echter topsporters met diabetes, dus het kan wel. Goede regulering en adviezen van een arts zijn dan strikt noodzakelijk. Minder verstandig zijn sporten waarbij een levensgevaarlijke situatie kan ontstaan bij een plotselinge hypo. Zoals duiken, zweefvliegen, bergbeklimmen en dergelijke.
Ja, je mag zwanger worden als je diabetes hebt. Het is wel belangrijk dat de bloedsuikerwaarden stabiel zijn, en dat al ruim van tevoren. Ook in de eerste maanden van de zwangerschap is dat erg belangrijk. Dan worden de organen bij het kind aangelegd en kunnen er bij een te hoog bloedsuikergehalte afwijkingen ontstaan. Ook verhoogt een te hoge bloedsuiker de kans op een te snelle of te langzame groei en zelfs een miskraam. Omdat het bloedsuikergehalte steeds wisselt onder invloed van zwangerschapshormonen, is een goede begeleiding van een internist nodig. Het is verstandig om zwangerschapsplannen al van tevoren met een arts te bespreken.
Bij mensen die geen diabetes hebben schommelt de bloedsuiker tussen de 4 en 8 millimol per liter (mmol/l). Mensen met diabetes moeten proberen hun bloedsuikerniveau (bloedglucose) vergelijkbaar te laten zijn met mensen zonder diabetes, dus ook tussen de 4 en 8 mmol/l. Daarmee houden ze de kans op diabetescomplicaties zo klein mogelijk. Dat geldt voor volwassenen en kinderen.
Ja, dat kan. Wel zijn er een paar beperkingen in de geschiktheid van lichaamsmateriaal van mensen met diabetes, maar dat is ter beoordeling van de arts op het moment dat het aan de orde is (na overlijden). Dus ook mensen met diabetes kunnen zich gewoon laten registreren als donor.
De bruikbaarheid is van een aantal dingen afhankelijk, zoals de leeftijd bij overlijden. Bij iemand met diabetes wordt ook gekeken naar de staat van bijvoorbeeld bloedvaten en het hart. De beperkingen wat betreft diabetes en donatie hebben voornamelijk te maken met de schade aan kleine bloedvaten die bij langdurige diabetes kan zijn ontstaan, of met de alvleesklier die bij diabetes meestal niet meer goed werkt.
Voor weefseldonatie geldt dat de huid meestal niet wordt gebruikt vanwege mogelijk slechtere doorbloeding. Bij type 1 diabetes worden botweefsel, kraakbeen en pezen niet gebruikt als iemand al langer dan vijftien jaar diabetes heeft. Voor orgaandonatie is in principe alleen de alvleesklier niet mogelijk.
Als u diabetes hebt, wordt af en toe het zogeheten HbA1c-gehalte in het bloed bepaald. Dat is een gemiddelde van de bloedsuikerspiegel in de voorafgaande 6 weken. De afkorting staat voor Hemoglobine A1c, dat zijn in feite versuikerde cellen van de rode bloedkleurstof. De beste waarde voor het HbA1c is lager dan 7%. Dat wil zeggen dat de bloedsuikers gemiddeld tussen de 6 en 9 mmol/l waren, net als bij mensen zonder diabetes. Let op: de waarde HbA1c 7% is heel wat anders dan 7 mmol/l (die u zelf meet). Het zijn verschillende dingen die worden gemeten.
Een paar jaar terug bleek uit een Pakistaans onderzoek dat kaneel een bloedsuikerverlagend effect kan hebben. De proefpersonen slikten wel vrij grote hoeveelheden, van 1 tot 5 gram: behoorlijke scheppen kaneel. Er is nog geen bewijs dat kaneel in lagere hoeveelheden ook werkt. Of over wat het doet op de lange termijn. In grote hoeveelheden is kaneel giftig. Bovendien spreken de resultaten van verschillende studies sindsdien elkaar tegen. De Voedsel en Waren Autoriteit heeft in 2006 verboden dat fabrikanten van kaneelcapsules gezondheidsclaims op de verpakking zetten. Meer onderzoek moet worden afgewacht voordat er wat zinnigs kan worden gezegd over de toepassing bij diabetes.
Bij mensen met diabetes type 1 kan geestelijke stress het bloedsuikergehalte flink ontregelen. Het kan ervan stijgen maar ook dalen. Erg lastig bij een examen of zelfs bij een vakantie, die ook stress kan opleveren. Bij mensen met diabetes type 2 stijgt de bloedsuiker meestal onder invloed van stress. Daarnaast zijn er aanwijzingen dat mensen met veel stress vatbaarder zijn voor diabetes type 2. De chronische verhoging van stresshormonen kan waarschijnlijk leiden tot ongevoeligheid voor insuline en zo tot diabetes, bij mensen die er al een genetische aanleg voor hebben.
Bepaalde medicijnen voor mensen met diabetes type 2 kunnen aanvankelijk misselijkheid veroorzaken. Metformine is daar een voorbeeld van, daarom wordt het meestal geleidelijk opgebouwd om het lichaam eraan te laten wennen. Sommige mensen hebben er meer last van dan anderen. Maar maagdarmklachten kunnen ook te maken hebben met diabetes zelf. Na verloop van tijd kan het hele zenuwstelsel lijden onder diabetes, ook de zenuwen die de maagbewegingen regelen. Wanneer dat regelsysteem niet meer goed werkt, wordt de snelheid onvoorspelbaar waarmee voedsel vanuit de maag in de darmen komt. Het medische woord daarvoor is gastroparese. Daardoor krijgen mensen soms last van een opgeblazen gevoel, misselijkheid en buikpijn. Naar schatting hebben drie tot vijf van de tien mensen met diabetes daarmee te maken. Overleg met uw dokter wat in uw geval de oorzaak van de klachten kan zijn.
De nicotine uit sigaretten verhoogt de hartslag en vernauwt de bloedvaten. Ook raakt de wand van de bloedvaten beschadigd. Daardoor blijven cholesteroldeeltjes er gemakkelijk aan kleven. Dat zorgt voor een grotere kans op hart- en vaatziekten. Dat is vervelend voor mensen met diabetes, die daar toch al een grotere kans op hebben. Roken is extra schadelijk in combinatie met onder meer een verhoogd cholesterolgehalte en verhoogde bloeddruk, wat vaak voorkomt bij diabetes. Daarnaast verhoogt roken de bloedsuikerspiegel doordat het lichaam minder gevoelig wordt voor insuline.
Nee, ook als je geen insuline of medicijnen meer gebruikt, heb je nog diabetes. Alleen is die door gezond leven zo goed onder controle dat er op dat moment geen medicijnen meer nodig zijn. Mensen die een dieet volgen waarbij ze geen koolhydraten (zetmeel en suikers) eten, zeggen vaak dat ze van diabetes af zijn. Dat lijkt maar zo. Wanneer je geen koolhydraten eet, komt er nauwelijks bloedsuiker vanuit voeding in het bloed, en daardoor is minder insuline nodig. Weglaten van koolhydraten wordt afgeraden door voedingsdeskundigen, omdat je dan allerlei voedingsstoffen en vezels mist. Een korte tijd om af te vallen kan geen kwaad, maar onder goede medische begeleiding. Ook bij diabetes zijn koolhydraten belangrijk, zonder ermee te overdrijven.
Wanneer iemand met diabetes ziek is door een virus, zoals verkoudheid of buikgriep, dan stijgt vaak de bloedsuikerspiegel. Het lichaam maakt meer glucose aan, als een natuurlijke reactie op het ziek zijn. Ook kan het lichaam tijdelijk wat minder gevoelig zijn voor insuline. Daarom luidt het advies aan mensen die ziek zijn, ook als ze minder eten, toch door te gaan met insuline. Overleg in ieder geval met een arts, soms moet er zelfs wat extra insuline worden gespoten om een hyper te voorkomen.
Wanneer iemand die te zwaar is een paar kilo afvalt, heeft dat meteen effect. Bij iedereen, dus mensen met en zonder diabetes. Het lichaam kan dan weer beter suikers uit het bloed verwerken, doordat het hormoon insuline beter zijn werk dan doen. Dat betekent minder kans op hart- en vaatziekten, een betere bloeddruk en de bloedsuiker is makkelijker te regelen. Vijf tot tien procent van het lichaamsgewicht kwijtraken helpt al: dus iemand die 100 kg weegt, heeft al baat bij 5 tot 10 kilo eraf.
De adem en huid van iemand met diabetes kunnen naar aceton ruiken. Dat is een teken dat de bloedsuikerspiegel enorm hoog is geworden. Het lichaam kan geen suikers meer uit het bloed halen en krijgt daardoor een tekort aan energie. Als alternatief gaat het lichaam vetten verbranden, waarbij afvalproducten vrijkomen. Die ruiken naar aceton.
Ja, ook onder huisdieren komt diabetes voor, zowel type 1 als type 2. Het bekendst is het verschijnsel onder honden en katten, maar het overkomt ook andere huisdieren, bijvoorbeeld hamsters, cavia's en zelfs vogels. Ze hebben dezelfde klachten als mensen, zoals veel drinken en plassen.
Dat is iets nieuws: in Amerika worden honden getraind om ernstige hypo's te voorspellen bij hun baasje. Vermoedelijk ruiken de honden een chemische verandering bij bloedsuikerdaling. Vooralsnog is het zo'n kostbare zaak dat het helaas maar voor weinig mensen is weggelegd.
Men denkt weleens dat de zoetstof fructose beter zou zijn voor mensen met diabetes dan gewone suiker (glucose), omdat het langzamer in het lichaam wordt opgenomen. Uit onderzoek blijkt echter dat fructose niet goed is voor de vetstofwisseling. Bij diabetes is dat onhandig want het betekent een grotere kans op hart- en vaatproblemen. Ook lijkt fructose voor meer buikvet te zorgen dan glucose. Dat komt omdat fructose slecht is voor de lever. Ook dat is bij diabetes ongunstig, want buikvet is ongezonder dan heupvet. En de lever speelt een grote rol bij de suikerstofwisseling. Dus bij twijfel is het beter te kiezen voor iets dat gezoet is met glucose (gewone suiker) dan met fructose. Maar let op: ook gewone suiker bestaat voor de helft uit fructose! Maar dat is altijd nog minder erg dan pure fructose. Het is in ieder geval beter om zo min mogelijk suiker te gebruiken. Let ook op met vruchtensap. Dat klinkt gezond, maar zit vol suiker en is daarom niet aan te raden, zeker ook niet voor kinderen.
Helaas zijn dit de officiële namen voor de meest voorkomende soorten diabetes. Wij zijn er ook niet dol op. Maar andere kloppen gewoon niet: ‘ouderdomsdiabetes' kan ook bij jonge mensen voorkomen. ‘Jeugddiabetes' kun je op volwassen leeftijd krijgen. ‘Insulineafhankelijk' kan ook iemand met diabetes type 2 zijn. Dus we moeten het ermee doen!
Soms wel, soms niet. Dat hangt af van het onderzoek waaraan u meedoet. Het kan zijn dat u wat hebt aan de lichamelijke checks. Of aan een nieuwe cursus die wordt uitgeprobeerd. Maar vaak zult u het echt voor anderen doen.
U kunt u zich alleen aanmelden als er een oproep staat op de website onder 'Deelnemers gezocht'. U kunt zich dus niet aanmelden voor ander onderzoek waarover u leest op de website.
Elk onderzoek is anders, maar u moet er vaak wat voor doen. U kunt te maken krijgen met regelmatige controles in het onderzoekscentrum, bloed of urine afstaan, vragenlijsten beantwoorden, misschien een aantal keer testjes ondergaan, of een cursus volgen. Dat verschilt enorm per onderzoek. Soms hoeft u er maar weinig voor te doen, soms veel. Dat staat altijd al in de oproep.
Deelname blijft vrijwillig. U hebt een deelnameformulier ondertekend, maar dat is geen contract. Mocht het u om wat voor reden dan ook te veel worden, dan mag u altijd stoppen.
Op verschillende plaatsen in Nederland doen wetenschappers diabetesonderzoek. Bijvoorbeeld aan een universiteit, via een academisch ziekenhuis, in gewone ziekenhuizen of in onderzoeksinstituten.
Bij de meeste onderzoeken krijgt u een vergoeding. Die kan bestaan uit alleen reiskosten, of een kleine onkostenvergoeding. Wanneer u veel tijd kwijt bent (in een uiterste geval dagen of nachten) kan het oplopen. De vergoeding moet altijd in verhouding staan tot de moeite die u als proefpersonen moet doen voor het onderzoek, of de nadelen en risico’s die u eventueel ondervindt. De vergoeding mag niet zo hoog zijn dat het voor u de belangrijkste reden is om mee te doen aan onderzoek.
Dat kan alleen in speciale gevallen, wanneer het onderzoek alleen met kinderen kan worden uitgevoerd. En ook alleen als uw kind zelf baat kan hebben bij het onderzoek. De wet heeft namelijk extra strenge regels voor onderzoek met kinderen. Voor deelname van kinderen onder de 12 jaar is de toestemming nodig van beide ouders / wettelijk vertegenwoordigers. Bij minderjarigen tussen de 12 en 18 jaar is daarnaast ook die van de tiener zelf verplicht.
De huisarts wordt meestal vooraf door de onderzoekers ingelicht dat u meedoet aan een onderzoek, hoewel het niet altijd verplicht is. Toch kan het belangrijk zijn, want uw huisarts kent uw gezondheidssituatie vaak goed. Het kan ook handig zijn als u twijfelt over deelname aan een onderzoek om dit met uw huisarts te bespreken.
Soms kan een proefpersoon onverwacht klachten krijgen of bijwerkingen. Dat kan gebeuren bij een geneesmiddelonderzoek. Maar ook tijdens een uitgebreide medische test tijdens een onderzoek. Er zijn strikte regels voor wat de onderzoekers dan moeten doen en aan welke instanties ze het moeten melden. In het ergste geval moet een onderzoek worden stopgezet. Maar dat zijn meestal uitzonderingsgevallen.
Na afloop van een onderzoek krijgt u meestal een korte samenvatting van de resultaten. Het kan ook zijn dat er besloten wordt tot verder vervolgonderzoek. Dan vragen de onderzoekers u later nog eens om mee te doen. Nadat het onderzoek voor u als proefpersoon afgelopen is, gaan de onderzoekers de resultaten uitrekenen. Dat kan soms een paar maanden duren. Daarna publiceren ze de resultaten meestal in een vaktijdschrift, vaak internationaal. Zo kunnen andere wetenschappers die nieuwe kennis ook gebruiken. Op die manier leidt onderzoek tot nieuwe behandelingen of nieuwe richtlijnen voor artsen en hulpverleners.
Ja. Iemand die niet snoept, kan toch diabetes krijgen. Door andere oorzaken gaat er in het lichaam wat mis. Het lichaam wordt minder gevoelig voor insuline en na verloop van tijd produceert de alvleesklier niet meer voldoende insuline. Waarom dat gebeurt is nog niet helemaal duidelijk. Sommige dingen vergroten de kans op diabetes type 2, zoals overgewicht en weinig bewegen. Maar veel suiker eten vergroot wel de kans op diabetes. Deels via het bestanddeel fructose (zie ook de vraag verderop over fructose). En daarnaast is het ook een feit dat veel suikerrijke producten ook meer vetten en calorieën bevatten. Daarvan word je dik, en dat op zich kan weer wel leiden tot diabetes. Advies: eet zo min mogelijk suiker. Pas ook op met vruchtensap.
Je kunt diabetes niet rechtstreeks erven van je ouders. Wel de aanleg ervoor. Of het echt tot diabetes komt, hangt bij diabetes type 2 deels af van leef- en voedingsgewoonten. Over wat diabetes type 1 in gang zet, is minder bekend. Erfelijkheid van ‘diabetesgenen’ speelt bij diabetes type 1 een veel kleinere rol dan bij diabetes type 2. Bijvoorbeeld: als een van de ouders diabetes type 1 heeft, is de kans voor hun kind 1 tot 4 procent. Voor diabetes type 2 is dat veel meer: 10 tot 20 procent. Als je broer of zus diabetes type 1 heeft, is je kans 1 tot 8 procent om het ook te krijgen, bij diabetes type 2 is dat 15 tot 20 procent. Opvallend is het ook bij eeneiige tweelingen: heeft de één diabetes type 1 dan heeft de ander een kans daarop van 23 tot 50 procent. Voor diabetes type 2 loopt die kans op tot 70 à 90 procent.
Dat kan het beste bij uw huisarts. Die kan met een vingerprik een druppel bloed afnemen en het bloedsuikergehalte daarin meten. Vaak gebeurt het ook met een buisje bloed in een laboratorium. Soms houden apothekers actieweken waarbij u gratis kunt laten testen. Dat is meestal in november.
Ja. Bepaalde soorten ontstekingsremmende medicijnen, waaronder prednison, kunnen als bijwerking diabetes hebben. Dat heet steroïd-geïnduceerde diabetes. Ruim twee op de tien mensen die deze medicijnen gebruiken, krijgen daardoor diabetes. Dat komt vooral doordat het lichaam door de medicijnen minder goed reageert op het hormoon insuline, dat de bloedsuikerspiegel in balans houdt. De diabetes gaat soms weer over na afloop van de prednison-kuur, maar kan ook blijvend zijn.
Medisch onderzoek doen is de manier om ziektes beter te kunnen begrijpen. Voluit heet het 'medisch-wetenschappelijk onderzoek'. We willen meer weten. Medisch onderzoekers hebben bepaalde vragen waar ze antwoorden op willen hebben. Dat doen ze door iets op een bepaald gebied uitgebreid te bestuderen. Met ‘medisch onderzoek’ bedoelen we niet onderzoek dat artsen doen ter controle van de patiënt, zoals het maken van een röntgenfoto, MRI-scan, echo, hartfilmpje, of het luisteren naar hart en longen.
We willen ziektes graag beter begrijpen. Kunnen we ze voorkomen? Beter behandelen? Of genezen? Hoe krijgen mensen met een ziekte de beste begeleiding? Om antwoord op dat soort vragen te krijgen moeten we meer weten. En daar is medisch onderzoek voor nodig.
Nederlandse wetenschappers op het gebied van diabetes werken vaak in groepen en ook met buitenlandse onderzoekers samen. Dat kunnen artsen zijn, of wetenschappers aan een universiteit. Ook het Diabetes Fonds zelf bundelt soms de krachten met binnen- en buitenlandse fondsen, om zo veel mogelijk te kunnen bereiken in de strijd tegen diabetes.
Er is veel geld nodig om al dat onderzoek mogelijk te maken. Het Diabetes Fonds financiert al dit onderzoek uit particuliere giften, zonder subsidies van de overheid. Het fonds is de belangrijkste financier van diabetesonderzoek in Nederland. Toch moeten wij zo’n driekwart van de onderzoeksaanvragen afwijzen, omdat er onvoldoende budget is.
Het Diabetes Fonds kiest bewust voor financiering van verschillende soorten onderzoek. Het geld wordt verdeeld over onderzoeksprojecten die op korte termijn al bruikbare resultaten opleveren (toegepast onderzoek), en projecten die een stapje zijn in een langer traject (fundamenteel onderzoek, naar de oorzaak en basis van diabetes). Beide soorten onderzoek zijn even hard nodig. Alleen de allerbeste, belangrijkste en best toepasbare Nederlandse onderzoeken krijgen geld van het Diabetes Fonds. Bovendien moet het onderzoek zijn dat nog niet elders in de wereld wordt uitgevoerd.
Het Diabetes Fonds betaalt geen onderzoek naar geneesmiddelen, dat doet de farmaceutische industrie. Wel betaalt het Diabetes Fonds onderzoek dat daarna de basis is voor medicijnen of hulpmiddelen, dus waaruit het idee van medicijnen is gekomen. Daar ligt meestal jaren tussen.
De wet stelt strenge eisen aan een wetenschappelijk onderzoek, om de zorgvuldigheid te garanderen. Zo moet er een uitgebreid plan komen waarin alles tot in detail staat beschreven. Een onderzoek mag alleen worden uitgevoerd door deskundige vakmensen, op plaatsen en met voorzieningen die tiptop in orde zijn, zoals laboratoria. Voor de salarissen van deze onderzoekers zijn vaste normen gesteld. Wanneer proefpersonen meedoen, moet er voor hen meestal een verzekering worden afgesloten. Dit alles kost geld, vandaar het hoge prijskaartje van goed onderzoek.
Eerst bepaalt het Diabetes Fonds in overleg met binnenlandse en buitenlandse experts én diabetespatiënten in grote lijnen een paar belangrijke onderwerpen voor de komende jaren (bijvoorbeeld genezing type 1). Onderzoekers kunnen aanvragen indienen met concrete onderzoeksvoorstellen. Die worden beoordeeld door experts en een Wetenschappelijke Advies Raad (WAR). De Raad van Bestuur van het Diabetes Fonds geeft formeel toestemming welke projecten geld krijgen, op advies van de WAR.
De overheid betaalt weinig aan onderzoek naar diabetes. Het Diabetes Fonds ontvangt geen geld van de overheid, al het onderzoek wordt betaald met ingezameld geld (bijvoorbeeld uit de collecte door vrijwilligers, uit speciale acties, erfenissen en enkele sponsoren). Een onderzoek kost gemiddeld 250.000 euro. Een beperkt deel van onze inkomsten besteden we aan algemene voorlichting over diabetes. De overheid geeft wel geld uit aan campagnes en maatregelen om diabetes te voorkomen en de zorg te verbeteren.
Daarmee maakt u wetenschappelijk onderzoek naar diabetes mogelijk. Onderzoek is nodig om de behandeling van diabetes steeds verder te verbeteren en misschien in de toekomst diabetes te kunnen genezen of voorkomen. Maar vooral ook om de behandeling van de gevolgen van diabetes, zoals hart- en vaatziekten, slechtziendheid en nieraandoeningen, te verbeteren.
Bijna één miljoen Nederlanders hebben diabetes. De kans is groot dat ook iemand in uw naaste omgeving het heeft. Veel mensen hebben het maar praten daar niet over. Of ze weten nog niet dat ze het hebben. Diabetes is een ernstige ziekte die ongeneeslijk is. De behandeling en opsporing van diabetes worden steeds beter, dankzij onderzoek. Toch krijgen veel mensen op de lange termijn last van gevolgen van diabetes, zoals hart- en vaatziekten, slechtziendheid en nieraandoeningen. Om die mensen een betere gezondheid en langer leven te bieden, is meer onderzoek nodig. Hier is veel geld voor nodig. Geld waarvoor het Diabetes Fonds afhankelijk is van mensen zoals u.
Het Diabetes Fonds ontvangt geen subsidie van de overheid en is geheel afhankelijk van giften van particulieren. Daarmee kunnen we onderzoek financieren en voorlichting geven.
Om donateurs te vinden, maken we ook gebruik van huis-aan-huis werving. Hiervoor werken we met professionele organisaties. De medewerkers worden goed opgeleid en zijn goed op de hoogte van de achtergrond, missie en doelstelling van het Diabetes Fonds. Deze medewerkers kunnen zich legitimeren, wanneer u daarom vraagt.
Wij streven bij deze donateurwerving naar een zo correct mogelijke benadering. Mocht uw ervaring toch anders zijn, neemt u dan contact met ons op. Bel (033) 422 65 20 of mail Henny Koster: h.koster@diabetesfonds.nl. (Vergeet niet uw naam, postcode en huisnummer te vermelden).
Het werven van donateurs kost altijd geld, welke methode we hiervoor ook kiezen. Het is dus inderdaad zo dat een deel van de opbrengsten wordt besteed aan de werving. Gelukkig zijn er afspraken gemaakt dat fondsen met CBF keur nooit meer dan 25% van hun opbrengsten mogen besteden aan werving. Het Diabetes Fonds zit daar zelfs onder. Natuurlijk zouden we liever helemaal geen kosten maken voor werving, maar donateurs komen niet vanzelf naar ons toe. We moeten daarom wel investeren in het vinden van nieuwe donateurs, om te kunnen blijven investeren in onderzoek naar diabetes, want dat is waar het om gaat! Huis-aan-huis werving is voor het Diabetes Fonds een kostenefficiënte en verantwoorde methode, die past in ons streven om verantwoord met de gelden van onze donateurs om te gaan.
Wij vragen om adresgegevens, zodat we mensen die daar geen bezwaar tegen hebben kunnen benaderen voor een gift. Het Diabetes Fonds is namelijk geheel afhankelijk van giften van particulieren. U kunt zelf aangegeven of we uw gegevens mogen gebruiken. Als u bezwaar hebt, dan gebruiken we uw gegevens niet. We verstrekken uw gegevens ook niet aan derden. Het Diabetes Fonds is aangesloten bij het Infofilter. Dat betekent dat we de wensen van mensen op dit gebied respecteren en hen niet benaderen als ze dat niet willen.
Verschillende call centers werven incidenteel voor ons donateurs. Wij werken hiervoor met organisaties met veel kennis van zaken. De medewerkers bellen meestal in de avonduren.
Ook hiervoor geldt dat wij streven naar een zo correct mogelijke benadering. Indien u een toezegging doet, ontvangt u binnen 48 uur een schriftelijke bevestiging. Wanneer deze niet klopt, reageert u dan alstublieft direct. Dan kunnen we deze aanpassen voordat de toezegging wordt afgeschreven. (U mag natuurlijk altijd uw bijdrage aanpassen of stopzetten). Hebt u opmerkingen, dan horen wij dit graag.
U kunt via SMS donateur worden van het Diabetes Fonds. Dit houdt in dat er maandelijks een bedrag van uw (mobiele) telefoonrekening wordt ingehouden. Er zijn dan geen adresgegevens van u bekend bij het Diabetes Fonds. Het Goede Doel SMS verstrekt deze dienst gratis aan alle goede doelen. U kunt zich aan of afmelden enkel door een SMS bericht te sturen.
Het Diabetes Fonds belt regelmatig relaties op om te vragen of ze interesse hebben in het meespelen in de Sponsor Bingo Loterij met het Diabetes Fonds als begunstigde. Uniek aan de Sponsor Bingo Loterij is dat deelnemers zelf kunnen bepalen voor welk goed doel ze meespelen, in dit geval het Diabetes Fonds. De helft van de maandelijkse inleg van € 8,50 gaat dan rechtstreeks naar het Diabetes Fonds. Jaarlijks ontvangt het Diabetes Fonds uit deze bron van inkomsten ongeveer 1,4 miljoen euro.
Een periodieke schenking aan het Diabetes Fonds houdt in dat u, gedurende minimaal vijf jaar, elk jaar een vaststaand bedrag van minimaal € 150,- schenkt (bij overlijden vervalt deze verplichting automatisch). U laat dit notarieel vastleggen. Dit kan kosteloos bij de notaris van het Diabetes Fonds.
U schenkt jaarlijks een bedrag aan het Diabetes Fonds, voor een periode van minimaal vijf jaar. Deze afspraak wordt vastgelegd in een notariële akte. a. De hoogte van het bedrag bepaalt u zelf. b. Bij een schenking vanaf 150 euro per jaar (min. 5 jaar) neemt het Diabetes Fonds de notariskosten voor haar rekening als u de akte door de notaris van het Diabetes Fonds laat opstellen c. De fiscus betaalt mee, waardoor er meer geld naar het Diabetes Fonds gaat dan zonder de notariële akte. d. Het kost u geen extra geld en weinig moeite. e. Omdat u steun toezegt voor minimaal vijf jaar, zorgt uw schenking voor zekerheid in de financiële planning van onze projecten. Dat is in veel gevallen van beslissende betekenis!
Voor u: al uw giften zijn volledig fiscaal aftrekbaar bij deze vorm van schenken, terwijl u anders slechts giften kunt aftrekken als deze samen meer dan 1% van uw belastbaar inkomen bedragen. Voor het Diabetes Fonds: zonder dat uw bijdrage netto omhoog gaat, stijgen de inkomsten voor het Diabetes Fonds behoorlijk. En verzekert u ons van structurele inkomsten voor het wetenschappelijk onderzoek naar diabetes.
In de volmacht geeft u opdracht tot automatische afschrijving. U kunt daarbij kiezen uit verschillende betaaltermijnen: per jaar, per half jaar, per kwartaal of per maand.
Geeft u regelmatig aan Goede Doelen zoals het Diabetes Fonds? Dan zijn uw giften aan het Diabetes Fonds niet volledig aftrekbaar van de belasting. Er is een drempel van 1% van uw jaarinkomen, en een bovengrens van 10% van uw jaarinkomen. Dat is anders als u uw gift omzet naar een periodieke schenking via een notariële akte. Want deze vorm van schenken is altijd 100% aftrekbaar.
Fiscaal gezien is een periodieke schenking voordeliger voor u dan een gift ineens. Periodieke schenkingen zijn namelijk niet aan een minimum- of maximumbedrag gebonden om voor fiscale aftrek in aanmerking te komen. De belastingdienst betaalt daardoor een flink deel van uw gift! Het bedrag van uw schenking is ieder jaar aftrekbaar van uw verzamelinkomsten. De fiscus betaalt dan een groot deel (tot 52%) van uw gift.
Op uw belastingformulier kunt u onder ‘aftrekposten' bij ‘schenkingen' het jaarlijkse bedrag van de notariële akte als aftrekpost opvoeren. Dit staat ook omschreven in de bijlage van het belastingbiljet.
Om te profiteren van het belastingvoordeel dient u wel belastingaangifte te doen. Op het aangifteformulier kunt u bij ‘aftrekposten giften' uw schenkingsbijdragen over het hele jaar opgeven, zoals vastgelegd in de notariële akte. U ontvangt dan het voor u geldende bedrag terug via uw belastingaangifte.
Als u Het Diabetes Fonds steunt via een notariële akte kunt u bij de Belastingdienst een ‘beschikking loonbelasting' aanvragen. Met zo'n beschikking is het mogelijk om uw giften direct te verrekenen met de inkomstenbelasting. Het gevolg is dat de giftenaftrek maandelijks wordt uitgekeerd, bijvoorbeeld samen met de belastingteruggaaf voor een hypothecaire lening. U kunt uw schenkingen ook achteraf in één keer als aftrekpost opvoeren, als u in het voorjaar uw aangifteformulier over het vorige belastingjaar invult.
Nee, dat hoeft niet. U kunt een notariële akte ook heel makkelijk aanvragen met de volmacht. Stuur het ingevulde formulier met een kopie van een geldig legitimatiebewijs naar het op het formulier aangegeven adres.
Ja, dat kan. Maar zou u binnen een periode van vijf jaar stoppen met de toegezegde bijdrage, dan vervallen de (extra) fiscale voordelen en kunnen ook de (extra) fiscale voordelen over het afgelopen deel van deze periode worden teruggedraaid.
Nee, dat is niet zo. Komt u binnen de periode van vijf jaar te overlijden, dan vervalt de verplichting tot het doen van de jaarlijkse bijdrage per direct. Deze gaat dus niet over op uw erfgenamen. In dit geval vindt ook geen herberekening plaats van de eerder in deze periode genoten (extra) fiscale voordelen. Indien u gehuwd bent en als echtpaar een dergelijke schenking doet, kan de notaris u informeren over de gevolgen indien één van beiden komt te overlijden. Bijvoorbeeld over de vraag of de volledige jaarlijkse bijdrage na het overlijden van één van de echtgenoten moet doorlopen of wellicht minder moet worden, omdat ook het inkomen minder wordt.
Het Diabetes Fonds ontvangt geen subsidie van de overheid. Wij zijn dus afhankelijk van giften van particulieren en bedrijven. De opbrengsten uit de collecte vormen de belangrijkste bron van inkomsten van het Diabetes Fonds.
Wij kunnen dat zelf niet kiezen. Stichting Collecte Plan is de koepelorganisatie die ieder jaar de collecteagenda opstelt voor de diverse fondsen. (Zie voor de collecteroosters www.cbf.nl). De collecte van het Diabetes Fonds is altijd in de laatste week van oktober.
De meeste collectefondsen hebben een vaste week en houden daar ook graag aan vast. Het is herkenbaar voor de collectanten en voor de gevers. Fondsen ruilen liever niet onderling van week. Op die manier zou het ene fonds bijvoorbeeld een half jaar later weer een collecte hebben en het andere fonds pas anderhalf jaar later.
Daarnaast zijn er een aantal collectevrije weken, waarin andere kleinere fondsen de kans krijgen om op lokaal niveau een collecte te houden.
Places to go for additional information about insulin and diabetes:
American Diabetes Association
Founded in 1940, the American Diabetes Association was formed to help support patients with diabetes. Phone (Toll-free): 1-800-DIABETES Web:www.diabetes.org
American Association of Diabetes Educators
An association of healthcare professionals dedicated to integrating successful self-management as a key outcome in the care of people with diabetes and related conditions. Web:www.diabeteseducator.org
American Dietetic Association
The world's largest organization of food and nutrition professionals. ADA is committed to improving the nation's health and advancing the profession of dietetics through research, education and advocacy. Web:www.eatright.org/
American Association of Clinical Endocrinologists
The American Association of Clinical Endocrinologists (AAC) is a medical professional community of clinical endocrinologists committed to enhancing its members' ability to provide the highest quality of care. Public resources on their website include Find an Endocrinologist (a physician locator) and My Endocrine Disorder (a list of online resources sorted by condition). Phone: 1-904-353-7878 Web:www.aace.com
dLife. For Your Diabetes Life
A leading online diabetes resource, dLife offers information and community support for type 1 diabetes, type 2 diabetes, and caregivers – from questions about blood sugar to delicious diabetic recipes. Web:www.dlife.com
Institute for Diabetes, Obesity and Metabolism
The IDOM was established in 2005, at a time of ever increasing prevalence of diabetes and obesity. IDOM was formed to support and develop successful approaches for the treatment of diabetes mellitus and obesity. Web:www.med.upenn.edu/idom/
International Diabetes Center
International Diabetes Center at Park Nicollet has provided world-class diabetes care, education, and research that meet the needs of people with diabetes and their families since 1967. Web:www.parknicollet.com/diabetes/
Joslin Diabetes Center
Joslin Diabetes Center is the only diabetes institution in the world that goes beyond a single focus: research, care and education. This one-of-a-kind framework has an impact on people with diabetes locally, nationally and across the globe. Phone: 1-617-732-2400 Web:www.joslin.org
'Het verlangen om medicijnen in te nemen is misschien het belangrijkste verschilpunt tussen de mens en het dier.' (Sir William Osler (1849-1919))
Blijf altijd op de hoogte van de ontwikkelingen op KimTube.nl. Krijg als eerste te horen wanneer er nieuwe filmpjes van Kim en haar geile vriendinnen online zijn!
klik Gratis Kim Holland Film en vul jouw email-adres in en je krijgt een gratis Kim Holland film kado!
