Een oude omgevallen spar wordt uit de natuurlijke context gehaald en in
een (kunstzinnige) serre (18/24 meter) ontstaat daaruit nieuw leven. Alles
wetenschappelijk benaderd en uitgelegd. De vraag is: is dit in leven houden of
blijft de boom uit zichzelf verder leven in de voort-planting op zijn massa? Is
deze boom de moule voor andere sparren?
The Macabre Treasury(2012)
Tijdens Documenta 13 legt hij de nadruk op bewaren en presenteren (nu
niet in bokalen met preserveervloeistof) maar in de museale kasten van het
Ottoneum (natuurhistorisch museum Kassel)[i]. Vgl.
met zijn collega Ballengée en de opgezette vogels.
Decorator Crab (2016)
Nu presenteert hij een reuzenrad (zéér groot) waarvan de ernst en de
humor samengaan.
Humor: verhaal dat het dier in die collosale vorm voor onze kust is
gevonden.
Ernst: het verwijzen naar de adaptabiliteit van dieren in een ecologisch
ongunstige omgeving.
Dit dier camoufleert zich ook met opportunistisch materiaal, van plastiek
tot herkenbare resten van menselijke consumptie. Hij verwijst daarmee naar de
vervuiling van ons eigen strand.
Ondertussen laat hij een reuzenmeeuw langs onze kust reizen. Persbericht
van coördinator-conservator Mathieu de Meyer:
Dat is van Mark Dion: op 1 juli
vertrekt het mobiel Meeuwenmuseum van de Amerikaanse kunstenaar Mark Dion
vanuit Koksijde voor een tocht van een maand langs alle kustgemeenten (Mobile
Gull Appreciation Unit, 2008). Het is een bemand mobiel reuzenbeeld van een
meeuw die deze dieren wil promoten. Bij het kunstwerk vind je meer informatie
over de meeuw en zijn manier van leven. Meeuwen zijn elke zomer prominent
aanwezig aan de kust, en zijn vaak het onderwerp van kwakkels en onwaarheden. Het
is de bedoeling om toeristen, kustbewoners, tweede verblijvers enz. te
sensibiliseren over hoe ze met de overlast kunnen omgaan, maar ook om een
positief verhaal over de meeuw te brengen, een dier waar Mark Dion sterk mee
begaan is. Het beeld werd met dezelfde doelstellingen eerder ingezet in
Folkestone (UK) & Pas-de-Calais (FR). Kun je de meeuw spotten, neem dan
snel een selfie en mail ze door naar kust@west-vlaanderen.be. Je maakt kans
op een strandlaken, aangeboden door de Provincie West-Vlaanderen!
(Ik blijf refereren naar Sweetlove. Ook hier: een oversized krab, zoals
oversized honden en undersized olifanten bij William. Basis: ecologische
problematiek uitbeelden met ecologisch problematisch materiaal.)
Houdt zich als kind vooral bezig n de haven van Antwerpen: meenemen van
vondsten die juist onder de grond liggen. Nu is hij meer de tekenaar dan de
verzamelaar. Zijn atelier is nu in een oude verlaten textielfabriek: dat brengt
andere resten mee. Hij spreekt ook over de pracht van metaalschroot op een
stapel, de chaos waaruit plots vorm ontstaat door observeren.
Anthro-genetica (2015/16)
Hij combineert nieuw en oud met de vraag: wat komt uit het genetisch
geknoei? Eigenlijk zou het geen probleem mogen zijn dat dingen verdwijnen. We
maken dan zelf iets. Hij verwijst daarbij naar het maken van een levende
(verwijst naar een muis zonder hoofd 2010) wezen uit gevonden DNA dat vanaf dan
open staat voor de evoluties van Darwin: the survival of the fittest. En de
mens kan dan de creatieve schepper zijn.
Een zeer goed tekenaar. Op gevonden papier, bestaande prints of gewoon
goed papier!!!! Een esthetisch aspect dat in deze tentoonstelling vaak vergeten
wordt. Daarover een afzonderlijke tekst.
De dieren die ontstaan zijn combinaties van mens en dier, van dier bij
dier, skelet bij fossiel, ...
Vlg. Met Albertus Seba[i] (NL,
1665-1736): schetsenvan vondsten die
hij ontvangt via de zeilvaart. Daaruit ontstaan dan boeken.
Verwijzing naar:
Private Shelter (2015): Tastportretten in Dark Sense.
Genetic Ceramics (2015-16):
Verwijst ook naar de maaltijd waarbij zijn hoofd op de tafel werd
gezet. Wiens hoofd en waarom is er altijd iemand nodig met een slechte
eigenschap.... die dan moet geneutraliseerd worden?
Kunstenaar, bioloog en zegt dat niet meteen - activist. Hij heeft een
eenvoudig standpunt. Volgens het WWF zijn 40 à 50% van de amfibieën nu al
verdwenen (vraag: welke zijn er bij
gekomen, d.w.z. pas ontdekt?). We geven er géén aandacht aan, maar wel aan
honden, katten en kippen.
Honden = zie Dog Republic[i] en Yona
Friedman[ii] (hond
Balkis kiest zelfs postuum artistieke ingrepen), maar ook steeds meer, o.a.
Documenta en kennel.
Katten = Erik van Lieshout[iii] in Manifesta
10: de katten in de catacomben van de Hermitage Sint-Petersburg.
Kippen = duidelijk doelend naar de manipulaties en genetica van Koen
van Mechelen.[iv]
Recent knipt hij verdwenen dieren uit oude 19de eeuwse
prenten van fauna en flora. Vgl. met Jef Geys[v] en het
uitknippen van beeldfragmenten uit de populaire schilderijen van de familie van
Martin Douven. Uitknippen is uiteraard de nadruk leggen op wat verdwenen is.
Temple of Akéso, 2016.
Akéso (genezen) = dochter van Asklepios (geneeskunde)
Een U vormigaltaar ruimte met
achteraan een foto van diepgevroren vogels (slachtoffers van...) allemaal
gelabeld 2015 (datum waarop hij die foto gemaakt heeft bij de opstart van
ManMade).
Boven de rand van de ruimte: opgezette vogels uit de collectie van VOC.
(Vgl. eventueel met nieuw opgezette voorstellingen in Zwin Natuur Domein,
Knokke). Zou aanvankelijk een afzonderlijk kunstwerk zijn (Apparitions) waarbij
de dieren de mens de rug toekeren (letterlijk)
Vooraan los geplaatst kartonnen dozen waarin gekwetste dieren werden
vervoerd (met nog restjes en de luchtgaatjes zijn dominant).
Daarin plaats de kunstenaar een reeks (13?) prints van dode gelabelde
vogels gepresenteerd worden. Totale oplage 26.000 en één per bezoeker.
Let op: zeer fijnen druk = betekent iets i.v.m. broosheid maar ook
i.v.m. wegwerpmaatschappij. Hoe bewaar je een broze print die je uit een vuile
doos haalt? Verfrommelen, plooienof
koesteren?
Tuur Van Balen (BE) & Revital
Cohen (GB, start circa 2008)
Het artificiële staat centraal. Zaken en dieren die gemaakt zijn,
gekweekt, gecreëerd. Er is vaak humor aan toegevoegd, terwijl de ondertoon een
(pseudo) wetenschap is. Een beetje te vergelijken met de ernst van Patrick
Corillon in Mu.ZEE (De ZEE: de aquaria en psychologische testen op visjes).
Ander link: enigma-machine in de Atlantik Wall. Hoe?
In het werk Do Androids dream of
electric Beatles willen ze de realiteit zo dicht mogelijk benaderen.
Daarbij zouden ze hun resultaat kunnen late testen op de wijze door Allan
Turing (Enigma-decoder) voorgesteld: een jury mag géén verschil horen tussen
een echte stem (bijvoorbeeld) en een elektronische stem. Dat is ondertussen nog
niet gelukt!!!!
Hier:
Infrastructures of National
History. (2016)
Voor dit project gemaakt, i.s.m. K.M.M.A (opgezette dieren) en UZ Gent
(X-Ray) Hoe ziet een opgezet dier er van binnen uit? Wat is nog echt (skelet)
en wat is van de taxidermist (ijzerwerk). Het dier wordt gemaakt naar een
menselijk inzicht = kijken als een mens, met poppenoogjes en een houding vanuit
menselijke gevoelens (angst, agressie, aanvallen, ...) Mooi vb. is de mengeling
van Impala en Luipaard in een filmische pose. Daar tegenover zijn de
verstrengelde paarden van Berlinde de Bruyckere poëtisch beelden van samenzijn.
Ik heb verstaan dat de er sprake is van diverse fotos op elkaar??)
Zijn dit nog dieren? Of alleen lichamen, vellen, façades...
Kingyo Kingdom (2013)
Gaat over antropomorfisme of hoe de mens de vorm van een dier bepaalt.
De goudvisjes (Rancu-vis) in deze film wordt zo gekweekt = lees
gemanipuleerd, dat ze lijken op de leeuwhonden (ShiShi) die voor de Japanse
tempels staan . Feit: ze zijn gemaakt, nadruk op kop, weinig staart en geen
rugvin meer. Ze kunnen dus niet meer zwemmen. Ze zijn ManMade. Wat zijn ze dan
nog?
Basis: conceptuele kunst, maar principieel overgestapt naar
objectinstallateur. De vanitas van de mens wordt meestal in beeld gebracht.
De eigenwaarde t.o.v. de sociale context.
Voorbeelden:
Openbare Gevangenis (Psychiatrisch
Instituut Duffel).Combinatie van
architectuur (openbare telefooncel), gevangenis (tralies) en locatie: een
open instelling voor mensen met een (mentale) achterstand of disfunctie.
Dark Museum (MSK Gent):
verduisterde museum waarin je door een blinde suppoost wordt rondgeleid.
Bevraging van wat zie ik?
111 grafzerken (Track-Citadelpark
SMAK Gent) Wijzen op de doodsheid van de bestaande musea. Wat is een museum
eigenlijk anders dan een plaats waar kunst getoond en bewaard wordt, vaak begraven
in de depots.
Brandende Zee (De Zee Mu.ZEE
Oostende) Kan de zee (uit zichzelf) branden? Contradictie of paradox. En hoe
lang. Heeft het met milieu te maken of met het onmogelijke mogelijk maken, ManMade
dus.
Allegorische koppen (Leopoldpark Oostende),
4 bronzen koppen van 4 beelden die bij een (Frans) advocatenkantoor stonden.
Allegorie: rechtspraak, rechtvaardigheid, welsprekendheid en geschiedenis.
Maar: het water staat hen dicht bij de mond = spreken is bijna niet mogelijk.
En nu:
Zwaard van ijs = zwaard van
Damocles over het milieu, aangezien die uit het ijs kan smelten. Uitgevoerd als
performance tijdens de officiële opening op 8 juni.
Collectief: Helen Evans (GB, 1972) & Heiko Hansen (D, 1970)
Gekende stukken:
Nuage Vert (Helsinki) 2008.
Duiden op ecologische drama van uitstoot van een koolcentrale via omranden van
de wolk met groene laserrand
Undercurrent (Triënnale Brugge)
2015. Omgevallen elektriciteitspyloon in water + geluid van elektrische
ontlading= onder-stroom
Opmerking: in 1986 had Luc Deleu al schetsen over dit thema.
In 2050, a brief history of the futur, het werk: Fleur de Lys (Brussel KMSK) 2015. Een miniatuurfabriek die
gevaarlijke gassen uitstoot en waardoor ook miniatuur onweertjes ontstaan.
Allemaal in een glazen doos.
altijd gericht op vaststellen van ecologische problemen en aanbieden van
oplossingen. Vaak een soort spel of spektakel.
Bv. Riga 2014, culturele hoofdstad Europa:
Radeau de sauvetage = op ongebruikt
spoorwegtraject. Daarop een wagentje, bestaande uit (bv) de helft van de ton
waarin een reddingsvlot niet opgeblazen bewaard wordt. Dit wagentje wordt
aangedreven door een zeil.
In Catastrophes Domestiques n° 2:
Prise en charge (2011) toont HeHe gas als dooddoener of hoe de
antropogene gasuitstoot (dus menselijk of door de mens gemaakt gas) even
gevaarlijk kan zijn. Hoe banaal het er ook kan uitzien.
Stichters: Chip Lord (VS, 1944) en Doug Michels (VS, 1943-2003)
Starten bij inflatables en stoppen wanneer hun werkplaats uitbrandt.
Vergelijkbaar met Luc Deleu = alternatieve architectuur. Of: Anders Bouwen,
d.w.z. minder of niet. Zijn ze comedians of guerrilla artists. Beïnvloed door
o.a. Buckminster Fuller[i], - verwijzen
naar de geodesic dome van Astrid Bossuyt tijdens= Freestate II, Paolo Solari[ii] - en
waarom niet naar Ante Timmerman, zelfde Freestate II, Archigram[iii] - waar
framework belangrijk is = vergelijk Felix & Tanghe
Vooral over de invloed van de media (typisch voor die periode 60-70?)
Cadillac Ranch:
Cadillac (stichter Detroit in 1701): in een hoek van 51° 10 Cadillacs in
de grond plaatsen als menhirs, in een chronologie van 1947 tot 1963. Is dit
chronologie of hiërarchie? Lijkt op evolutietheorie voor autos: geplaatst naar
evolutie van de staartvin (tailfin) van de Cadillac.
Is er een vergelijk tussen 51° helling = hellingsgraad (Gizeh) en 52°
helling = vissershuisje t.o.v. poolster???
Dolphin Embassy:
Een driezijdig gebouwd eiland, drijvend platform met een architecturaal
zeil, met als opdracht: communicatie zoeken met de dolfijnen.
Utopisch of visionair? De dolfijn is langer op aarde dan de mens = hoe
overleven zij in dit milieu? = bevragen, dus de taal van de dolfijn kennen. X
zou dit al kunnen door studie van behaviour.
Oostende en Dolfijnen n.a.v. bevallen onder water:
-bevallen met vroedvrouw-dolfijnen in zee nabij San Fernando.
Niet uitgevoerd.
-Info, bezoeken en oefeningen met Jacques Mayol in
Hotel Bero.
Heather Ackroyd (UK, 1959) & Dan Harvey (UK, 1959)
De vraag is: kan je met de natuur, in de staat waarin die zich nu
bevindt, iets esthetisch aanvangen. Ja dus. De natuur als bedekker van muren,
als portretkleur, ...
Kassel: van de 7000 door Beuys geplante eikenbomen hebben ze 60
eikeltjes genomen en daaruit nieuwe eikels doen ontstaan (groeien). Vraag: is
dit een nieuwe boom of een moule voor nieuwe creaties. Of: als een boom
kunstwerk wordt, zijnde vruchten
daarvan dan ook kunstwerken?
Hier worden twee werken getoond. Let wel: hier is ook oog voor de
esthetiek.
Polar Diamand (2008-9) = verschil in
ontstaansgeschiedenis tussen een echte diamant (miljoenen jaren oud) en een man
made diamanten (één dag?). Maar de tweede laag is ook belangrijk. De stof
waaruit de koolstof gemaakt wordt, is een been van een ijsbeer. Een dier dat
met het afsmelten van de ijskappen ook in et gedrang komt. Een contradictie
dus: zeldzaam t.o.v. synthetisch (veelvuldig maar man made). En dat de ene het
andere niet uitsluit. Wat is dan zeldzaam?
Ice Lens (2005) = tweede
contradictie. IJs laten smelten door ijs dat vrij komt door smelting. Dat is
spelen met de fossiele waarde van water in twee richtingen: als ijs gebundeld of
als water gedooid. Door de grilligheid van de lens was er geen focus = niet
gelukt. Het fotografisch verslag is wel zeer poëtisch. En dus aanleiding voor
gesprekken.
= banaliteit tonen of een analyse maken van de volkse smaak?
Dit zijn twee verschillende werelden
Verwijzingen naar:
Caterpillar in Middelkerke (verhaal van Ground Zero)
Betonmolen, voetbal doel, pipeline, ... in Mu.ZEE
Verhaal aankoop werk D. Boël in Koksijde + verwijzing naar hun
samenwerking in Biënnale van Venetië.
Kopies.
De keramische stijl Delft is een kopie van oude Spaanse Majolica, op
zich een kopie van de oud-Chinese stijl. En later in goedkope versie nagemaakt
in Groot-Brittannië. Dus: kopie van kopie van kopie IN een kopie (van een oude
kast)
Wim Delvoye neemt twee vragen van Georges Bataille mee: Wat is iets
eigenlijk? En: Wanneer wordt (dat )iets iets anders?
Kijken = er is een beeld, een beeld wordt gezien, een beeld ontstaat met
en nà het kijken. Dat laatste beeld is eerder flou: zoals in een First Person
Game.
Vandaar die flou-heid in de fotos, vanop een safe distance.De anekdote wordt vervangen door een
impressie, iets dat je herkent, en dat een bepaalde rust zou kunnen geven, als
je de gelijklopende horizonten belangrijk vindt = Gouden Eeuw
marine-schilderijen. Goed te weten dat de beelden gevonden media-beelden zijn,
genomen vanuit het standpunt van de overwinnaar. (overwinnaars-strategie: past
ook in Atlantik Wall en politiek standpunt van Dönitz aan het einde van de
oorlog: allen samen tegen communisme.)
Er worden nogal wat vragen gesteld:
1.Wat is een ruïne (in werk waarin gevraagd wordt na
te denken over het verschil in een ruïne voor en nà ene tweede beschadiging.
2.Wat is een piraat. In de gidsinformatiebundel wordt
een opsomming gemaakt, waarbij piraterij ten tijde van Walraversyde en nu in
Somalië vergeleken wordt.In tegendeel:
er zijn minder slachtoffers in de strijd rond de Golf van Aden dan toen de
middeleeuwse piraten met toestemming de andere over boord gooiden. Het is dus
wat de MEDIA er van maken: hoe wij kijken naar iets.
De piraten van Somalië beschermen in eerste instantie hun eigen visgebied,
vaak nabij kleine vissersdorpjes, waar het geglobaliseerd vrachtverkeer over
zee sterk in ingrijpt.
3.Beschermen wordt door de andere vaak als agressie
aanzien. Verwijzing naar film KAPRINGEN (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapringen) waar de spanning
hoog oploopt, de dramatiek boven alles uitstijgt, maar het eindresultaat
uiteindelijk (bijna) banaal wordt.
4.De film gaat dus over de grenzen van deze wereld.
En hoe je te veel vanop een safe distance kijkt naar de echte problematieken.
De 9 planetaire grenzen - waarbinnen we safe zijn - van o.a. Johan Rockström worden
erbij gezet. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Planetaire_grenzen)
Rune Peitersen studeerde in 1999 af aan de Koninklijke
Academie van Beeldende Kunst en in 2001 aan de Masteropleiding van het Frank
Mohr Instituut in Groningen. Sinds zijn afstudeerjaar wordt hij gerepresenteerd
door Ellen de Bruijne Projects in Amsterdam, waar hij ook woont en werkt. Zijn
werk is te zien geweest in internationale tentoonstellingen op uiteenlopende
podia. Naast zijn praktijk doceert Peitersen aan de AKV|St.Joost, geeft hij
regelmatig lezingen en gastlessen en is hij medeoprichter en voorzitter van
Platform Beeldende Kunst.
-Hij heeft
ook online beeldmateriaal verzameld van rellen in Turkije, van drones die
missies uitvoeren boven Afghaans en Irakees grondgebied en van de ruïnes in
Palmyra.
-Hij
bewerkt de beelden en geeft er een eigen interpretatie aan zodat er een
dualiteit ontstaat tussen het esthetische en de inhoud (misschien als gevolg
van zijn opleiding in de klassieke schilderkunst ook zijn verwijzing naar
maritieme schilderkunst uit de Gouden Eeuw)
-Hij bevraagt
zowel zijn eigen positie als maker als die van de toeschouwer ( voor beiden
geldt een safe distance )
-Wat is
onze rol daarin ? Actief of onverschillig.
-Wat is de
rol van kunst in het kader van dit soort actualiteit ? Is kritiek nog mogelijk
via de kunst ? Of blijft het steken in kunst die enkel in een
tentoonstellingsruimte thuishoort ?
-Zijn werk
is duidelijk gemanipuleerd maar behoudt toch dat gevoel van authenticiteit of
geloofwaardigheid
Computer technologie
heeft zijn werk beïnvloed. Hij volgde zijn BA en MA schilderkunst en was van
plan ook de klassieke technieken te leren maar halverwege zijn studies besloot
hij te werken met beelden via computer.
De mate en het gemak waarmee je als kunstenaar
fotografisch materiaal kan wijzigen is boeiend. Als kunstenaar kan je op
verschillende vlakken spelen met die documentatie, authenticiteit, realiteit,
ervaring, waarheid.
Kijken = er is een beeld, een beeld wordt gezien, een beeld ontstaat met
en nà het kijken. Dat laatste beeld is eerder flou: zoals in een First Person
Game.
Vandaar die flou-heid in de fotos, vanop een safe distance.De anekdote wordt vervangen door een
impressie, iets dat je herkent, en dat een bepaalde rust zou kunnen geven, als
je de gelijklopende horizonten belangrijk vindt = Gouden Eeuw
marine-schilderijen. Goed te weten dat de beelden gevonden media-beelden zijn,
genomen vanuit het standpunt van de overwinnaar. (overwinnaars-strategie: past
ook in Atlantik Wall en politiek standpunt van Dönitz aan het einde van de
oorlog: allen samen tegen communisme.)
Er worden nogal wat vragen gesteld:
1.Wat is een ruïne (in werk waarin gevraagd wordt na
te denken over het verschil in een ruïne voor en nà ene tweede beschadiging.
2.Wat is een piraat. In de gidsinformatiebundel wordt
een opsomming gemaakt, waarbij piraterij ten tijde van Walraversyde en nu in
Somalië vergeleken wordt.In tegendeel:
er zijn minder slachtoffers in de strijd rond de Golf van Aden dan toen de
middeleeuwse piraten met toestemming de andere over boord gooiden. Het is dus
wat de MEDIA er van maken: hoe wij kijken naar iets.
De piraten van Somalië beschermen in eerste instantie hun eigen visgebied,
vaak nabij kleine vissersdorpjes, waar het geglobaliseerd vrachtverkeer over
zee sterk in ingrijpt.
3.Beschermen wordt door de andere vaak als agressie
aanzien. Verwijzing naar film KAPRINGEN (https://nl.wikipedia.org/wiki/Kapringen) waar de spanning
hoog oploopt, de dramatiek boven alles uitstijgt, maar het eindresultaat
uiteindelijk (bijna) banaal wordt.
4.De film gaat dus over de grenzen van deze wereld.
En hoe je te veel vanop een safe distance kijkt naar de echte problematieken.
De 9 planetaire grenzen - waarbinnen we safe zijn - van o.a. Johan Rockström worden
erbij gezet. (https://nl.wikipedia.org/wiki/Planetaire_grenzen)
Rune Peitersen studeerde in 1999 af aan de Koninklijke
Academie van Beeldende Kunst en in 2001 aan de Masteropleiding van het Frank
Mohr Instituut in Groningen. Sinds zijn afstudeerjaar wordt hij gerepresenteerd
door Ellen de Bruijne Projects in Amsterdam, waar hij ook woont en werkt. Zijn
werk is te zien geweest in internationale tentoonstellingen op uiteenlopende
podia. Naast zijn praktijk doceert Peitersen aan de AKV|St.Joost, geeft hij
regelmatig lezingen en gastlessen en is hij medeoprichter en voorzitter van
Platform Beeldende Kunst.
-Hij heeft
ook online beeldmateriaal verzameld van rellen in Turkije, van drones die
missies uitvoeren boven Afghaans en Irakees grondgebied en van de ruïnes in
Palmyra.
-Hij
bewerkt de beelden en geeft er een eigen interpretatie aan zodat er een
dualiteit ontstaat tussen het esthetische en de inhoud (misschien als gevolg
van zijn opleiding in de klassieke schilderkunst ook zijn verwijzing naar
maritieme schilderkunst uit de Gouden Eeuw)
-Hij bevraagt
zowel zijn eigen positie als maker als die van de toeschouwer ( voor beiden
geldt een safe distance )
-Wat is
onze rol daarin ? Actief of onverschillig.
-Wat is de
rol van kunst in het kader van dit soort actualiteit ? Is kritiek nog mogelijk
via de kunst ? Of blijft het steken in kunst die enkel in een
tentoonstellingsruimte thuishoort ?
-Zijn werk
is duidelijk gemanipuleerd maar behoudt toch dat gevoel van authenticiteit of
geloofwaardigheid
Computer technologie
heeft zijn werk beïnvloed. Hij volgde zijn BA en MA schilderkunst en was van
plan ook de klassieke technieken te leren maar halverwege zijn studies besloot
hij te werken met beelden via computer.
De mate en het gemak waarmee je als kunstenaar
fotografisch materiaal kan wijzigen is boeiend. Als kunstenaar kan je op
verschillende vlakken spelen met die documentatie, authenticiteit, realiteit,
ervaring, waarheid.
Was een tijdlang zelf visser, dus kent de impact van de mens op de
zee-omgeving.
2.
Écriture productive: artistieke ingreep die een economisch gevolg heeft
(vissen).
2a.
O.a. Ecriture Productive, Poisson (21+22 oktober 1995)
= Proceskunst. Was
sleepnet, dus niet zo goed voor natuur. Nood aan goede, effen en zachte bodem. Schrijven
duurt 7 uur, 40 km lang en uitgeschreven over 7 km lang op 1 km breed.
= Proceskunst is ook
gevangen vis (500kg) verkopen via viswinkel en veiling + de kopers moeten een
verslag maken van het verder verloop nà de aankoop = keuken, smaak en afval.
= alle onderdelen in
expositie presenteren: video van varen, kaart van de vaart met aanduiding van
het woord, fotos van voor, tijdens en na + de verslagen van de kopers.
Presenteren op een esthetische wijze.
2b.
O.a. La Tour
pélagique (2008)
Een net van het
formaat van de Eiffeltoren. De basis zeer herkenbaar, de hoogte is correct.
= Proceskunst: maken
van maquette, uitproberen in proefbad, uitwerken in fabriek en uitvaren. Alles
fotograferen en filmen. Hier is het een drijvend net = minder belastend voor de
bodem, maar wel een symbool van industrialisatie, dus vervuiling sedert de
bouw van Eiffel 1889 (wereldtentoonstelling = bewijs van economische
grootmacht)
Presentatie in Nieuwe
Gaanderijen.
3.
Récif Artificiel
Fase 1: Start 2010 =
de studie
Fase 2: uitproberen
in architecturale geometrische gestikte modellen waarin de vissen kunnen leen
èn graag zijn, beter zijn, met méér zijn, dus opnieuw productiviteit opkrikken
door het manipuleren van een ecosysteem. Ondertussen zal de natuur die riffen aanpassen
aan de natuurlijke omgeving.
Fase 3: niet
geometrische, dus organische modellen die reproduceerbaar zijn. D.w.z. modellen
waarin andere modellen passen. Bouwen tot een geheel.
Daarbij vergelijkt
hij met Japan, waar héél veel vis wordt geconsumeerd = ecosysteem aanpassen om
méér vis te hebben. Artificiële riffen maken wel dat het bevissen minder
agressief is (met de lijn). Totaal 20.000 rif(complexen).
Probleem: textiel
waarin beton gegoten wordt bevat plastiek (wegenbouw) = zoeken naar andere materie.
Er zijn gesprekken met VLIZ over eventuele uitwerking voor de Belgische kust.
4.
Taal als essentie van het leven. In o.a. Over the Edges (2000) = 26
kledijstukken met elk een letter van het alfabet = verkoop in Hema Gent
5.
Het riffen-project werd ook voorgesteld op de Wereld Oceanen Dag van het
VLIZ in De Grote Post, 10 juni 2016. Ik onthoud:
-activiteit in Wimereux
-plaatsen van een atomium in het water als rif
Aanvulling Guido:
Het werk van Ernst
Haeckel 'Kunstformen der Natur' (1899-1904) heeft duidelijk voor inspiratie
gezorgd bij 26 (refnr is bezoekersgids) Nicolas Floc'h. In een deel van de
vormgeving van zijn artificiële riffen herken ik direct skeletten van
microscopische organismen. Zie bijvoorbeeld de bijlage.
Alle platen en het boek
zijn te vinden op het web, het boek ook antiquarisch of in een recente
facsimile, een po-pup-versie, kleurboeken voor volwassenen ...
Is vooral met TIJD bezig. Hoe groot is nu, hoe groot is verleden en
hoe groot is toekomst? Nadenken over begin en einde, studie van genetologie
(oorsprong) en eschatologie (catastrofaal einde). Wat blijft en hoe worden die
resten ervaren? Wordt het afval (paleontological plastic(soep)), wordt het
esthetisch (Brick Era), wordt het misbegrepen (Ikea Vase), of kunnen we via de
brokstukken nog contact maken met het verleden, met de tijd van waaruit het
komt? Onderweg vind je altijd minstens twee ladingen: de kritiek op de
consumptie en vingerwijzen naar afval.
Cosmic Connection (2016)
De basis verwijst naar de radar van Raversyde Atlantik Wall.Middenin die parabool puzzelt Maarten Vanden
Eynde een zeer ruim aantal oude (antieke?) left-overs van de PC-industrie. Wat
doe je daar mee, of wat doet een ander daar mee?
We zijn aan het einde van de Silicone-Age. Er zal dus massale veel afval
zijn. We gaan ondertussen over naar de staat van de Biological-Microchip-Age.
Wij worden een pc.
Vraag is: wat met al dat afval. Ook het afval in de ruimte (21.000
fragmenten, 300 werkende satellieten, samen 27 ton, waarvan er sedert 50 jaar
één fragment per dag naar beneden valt.
Aanvulling Linda: Hier is
het leuk om te verwijzen naar één van de proposals ( alle afval naar de zon-
toch niet echt ecologisch verantwoord idee van Luc Deleu ( zie bij document LD
)
Let wel: dit is grondstof die oorspronkelijk uit moderne slavenarbeid
komt.
Vraag: als je dingen van vroeger samenbrengt, heb je dan contact met
vroeger?
Paleontologic Plastic IV (2014)
Plastiek afval verzamelen (gans de wereld) en die dan samensmelten.
Probleem: smelten maakt gassen = ze maken je ziek. Is de persoonlijke
ervaring van het ecologisch drama!!!
Plus: - er bestaan al plastiek
eilanden Aanvulling Linda: Over het begrip
eiland bestaan hier nogal wat misverstanden. Volgens Colin Janssen ( professor
faculteit bioscience engineering UG )is
dit niet het goede woord, het geeft een verkeerd beeld van de werkelijkheid
omdat de mensen zich effectief een soort plastieken eiland voor de geest halen.
In realiteit zijn het garbage pads , nu al op 5 verschille-nde plaatsen in
onze oceanen te zien. Het gaat over afval ( meestal plastic ) dat door
zeestromingen samengebracht wordt in een soort wervelkolk ( te vergelijken met
het bewegen van een lepeltje in een kop koffie )
- uit plastiek kan je
kunstwerken maken.Zie ook Sweetlove en
P.M Tayou
Brick Era (2003-2014)
Curator heeft het over Oostende, koningin der bakstenen
Lijkt op baksteen-rolsteen
Verwijzen naar Baksteen in Raversyde.
Ook te zien in bureel Vlaamse Bouwmeester, Ravenstijngalerij Brussel
IKEA-Vase (2010)
Let wel:
De archeologische reconstructie is vooral gips in vaas vorm, terwijl de
gesuggereerde vaas eigenlijk een kopje is = verkeerde interpretatie door de
archeologen.
Vraag: hoe interpreteren archeologie in de toekomst de objecten van nu?
Kunnen we de archeologie van later nu al voorbereiden voor de archeologen?
Ps.: IKEA catalogus méér druk dan bijbel (100.000.000 ex. per jaar)
