|
MANMADE: De Kunstenaars.
Maarten Vanden Eynde (BE,1977)
Is vooral met TIJD bezig. Hoe groot is nu, hoe groot is verleden en
hoe groot is toekomst? Nadenken over begin en einde, studie van genetologie
(oorsprong) en eschatologie (catastrofaal einde). Wat blijft en hoe worden die
resten ervaren? Wordt het afval (paleontological plastic(soep)), wordt het
esthetisch (Brick Era), wordt het misbegrepen (Ikea Vase), of kunnen we via de
brokstukken nog contact maken met het verleden, met de tijd van waaruit het
komt? Onderweg vind je altijd minstens twee ladingen: de kritiek op de
consumptie en vingerwijzen naar afval.
Cosmic Connection (2016)
De basis verwijst naar de radar van Raversyde Atlantik Wall. Middenin die parabool puzzelt Maarten Vanden
Eynde een zeer ruim aantal oude (antieke?) left-overs van de PC-industrie. Wat
doe je daar mee, of wat doet een ander daar mee?
We zijn aan het einde van de Silicone-Age. Er zal dus massale veel afval
zijn. We gaan ondertussen over naar de staat van de Biological-Microchip-Age.
Wij worden een pc.
Vraag is: wat met al dat afval. Ook het afval in de ruimte (21.000
fragmenten, 300 werkende satellieten, samen 27 ton, waarvan er sedert 50 jaar
één fragment per dag naar beneden valt.
Aanvulling Linda: Hier is
het leuk om te verwijzen naar één van de proposals ( alle afval naar de zon-
toch niet echt ecologisch verantwoord idee van Luc Deleu ( zie bij document LD
)
Let wel: dit is grondstof die oorspronkelijk uit moderne slavenarbeid
komt.
Vraag: als je dingen van vroeger samenbrengt, heb je dan contact met
vroeger?
Paleontologic Plastic IV (2014)
Plastiek afval verzamelen (gans de wereld) en die dan samensmelten.
Probleem: smelten maakt gassen = ze maken je ziek. Is de persoonlijke
ervaring van het ecologisch drama!!!
Plus:
- er bestaan al plastiek
eilanden
Aanvulling Linda: Over het begrip
eiland bestaan hier nogal wat misverstanden. Volgens Colin Janssen ( professor
faculteit bioscience engineering UG ) is
dit niet het goede woord, het geeft een verkeerd beeld van de werkelijkheid
omdat de mensen zich effectief een soort plastieken eiland voor de geest halen.
In realiteit zijn het garbage pads , nu al op 5 verschille-nde plaatsen in
onze oceanen te zien. Het gaat over afval ( meestal plastic ) dat door
zeestromingen samengebracht wordt in een soort wervelkolk ( te vergelijken met
het bewegen van een lepeltje in een kop koffie )
- uit plastiek kan je
kunstwerken maken. Zie ook Sweetlove en
P.M Tayou
Brick Era (2003-2014)
Curator heeft het over Oostende, koningin der bakstenen
Lijkt op baksteen-rolsteen
Verwijzen naar Baksteen in Raversyde.
Ook te zien in bureel Vlaamse Bouwmeester, Ravenstijngalerij Brussel
IKEA-Vase (2010)
Let wel:
De archeologische reconstructie is vooral gips in vaas vorm, terwijl de
gesuggereerde vaas eigenlijk een kopje is = verkeerde interpretatie door de
archeologen.
Vraag: hoe interpreteren archeologie in de toekomst de objecten van nu?
Kunnen we de archeologie van later nu al voorbereiden voor de archeologen?
Ps.: IKEA catalogus méér druk dan bijbel (100.000.000 ex. per jaar)
http://www.maartenvandeneynde.com/
|
