Ik word in maart 2014 49 jaar. In mijn jeugdjaren heb ik 6 jaar aan wielrennen gedaan (nieuwelingen-juniors-amateurs, telkens 2jaar). Nadien heb ik met tussenpozen wat gefietst, soms jaren niet vanwege beroepsbezigheden. Ongeveer 5 jaar geleden heb ik terug het plezier van fietsen ontdekt, vooral door de "schuld van mijn getrainde overbuur Marc".

Op een winteravond in 2009, tussen pot en pint, ben ik met hem de weddenschap aangegaan om de Mont Ventoux (op de Sporta-dag in juni 2010) te bedwingen. Onmiddellijk heb ik toen een mtb Cannondale F1 gekocht, en samen met Marc en Koen (andere overbuur) zijn we wat gaan mountainbiken met teveel stops onderweg. Ook ben ik af en toe een toertocht mtb beginnen rijden. 

Begin 2010 kreeg ik de melding dat ik op 45 jarige leeftijd de ziekte van Parkinson had . Weinig aan te doen, dan ermee te leren leven.

Later dat jaar  heb ik mijn 20 jaar oud stalen Eddy Merck ros uit de kelder gehaald en 500 km verder stond ik met Marc aan de voet van de Ventoux. Hij werd de grote kampioen in onze tweestrijd. Maar er is nog steeds discussie of zijn prestatie "reglementair en volgens onze afspraken en reglementen" is verlopen . Ik deed over mijn eerste col-avontuur in 25 jaar, op een veel te grote versnelling, 2 uur en 20 minuten. Maar dat was de start van mijn tweede "fietscarierre", die van ontspanning en plezier.

Ik kreeg de smaak terug te pakken, kocht mij in 2011 een hedendaagse wegfiets. Een Scott CR1 waar ik sindsdien jaarlijks ong. 5000 km mee afleg. Met de mtb ong. 2500 km. 

21-01-2014 om 19:21 geschreven door Jan Buelens