Omdat ik mijn benen en conditie nog even wou testen voor onze Ronde van Nederland (Maandag vertekken we !) had ik een route van 135 km uitgestippeld met de monding van de Westerschelde als bestemming. 's Morgens om half negen vertrok ik onder een lichtbewolkte hemel naar Hulst. Vandaaruit ging het naar onze vertrouwde Luntershoek. Wat was het uitzicht daar weer mooi. (foto 1) Vervolgens liep mijn route recht naar Terneuzen. Niet via de Honte maar wel door de polders. Hier en daar kom je onderweg een oude arm van de Schelde tegen. (foto 2) Voor Terneuzen kan je al snel op de Scheldedijk. Daar is het prachtig om te rijden en rustig ! Kilometerslang is de Schelde je bondgenoot. (foto 3)
Eens je Terneuzen hebt bereikt, kan je de Schelde nog een heel eind volgen. Tijd genoeg om de mastodonten van zeeschepen eens goed te bekijken. Als je voorbij het kleine haventje bent, is het even kijken over welke brug je over de sluizen rijden kan. Vandaag had ik geluk en moest ik niet omrijden. Dan is het een beetje draaien en keren door Terneuzen tot je in het industriegebied komt. Al snel zie je aan je linkerkant het prachtige natuurreservaat De Braekman. (foto 4) Hier was het even zoeken naar de weg. Het bordje van knooppunt 11 wijst rechtdoor aan, maar dan kom je in het industriegebied en deze weg loopt dood (heb ik enkele kilometers uitgeprobeerd) . De fiets-GPS stuurde mij een weg in die er niet was. Dan maar de gele bordjes van de omleiding voor de fietsers gevolgd. Deze liep door het natuurreservaat. En aan het eind kwam ik weer op de knooppuntroute uit. Na dit intermezzo ging het door de polders en langs de Scheldedijken richting Breskens. De knooppuntenroute loopt beneden de dijk, maar je kan net zo goed op de dijk gaan rijden als je af en toe maar naar links kijkt om te zien of de weg nog steeds parallel loopt aan de dijk. En het uitzicht is veel mooier. Uiteindelijk kwam ik in Breskens aan. Maar dit dorp (of is het stadje ?) viel mij heel erg tegen. Men klaagt wel eens van de Vlaamse badsteden met hun hoge flatgebouwen, maar in Breskens is weinig ruimtelijke ordening te zien. Het oogt allemaal zo slordig. Ik liet Breskens dan ook maar snel achter me liggen na een bezoekje aan het strand. (foto 5) Vervolgens voerde de route mij naar Groede. Dit badplaatsje is bekend van het naaktstrand. Maar het dorpsplein is heel erg gezellig. Naast de kerk met een gedeeltelijk houten toren, staat een oude kiosk. (foto 6) In de schaduw daarvan vind je leuke terrasjes voor een welverdiende verfrissing. Na het terrasjesbezoek ging het richting Ijzendijke. Een kerk met een opvallende toren (foto 7) en een goed onderhouden windmolen bepalen er het dorpsgezicht.
Daarna voerde de weg mij naar Sluiskil om weer aan de andere kant van het kanaal Gent-Terneuzen te geraken. Dit deel was het minst aangename van de tocht, omdat je een hele tijd langs druk bereden banen moet rijden. Dan ging het richting Axel om via Zuiddorpe, Absdael en Sint-Jansteen opnieuw De Klinge te bereiken. Op dit stuk kwam ik nog eens langs de prachtige Spaanse linies, die ik in een vorige tocht reeds aanprees. 145 km stond er op de teller, met dank aan de onduidelijke bewegwijzering in Terneuzen. Eén ding is zeker : de benen zijn er klaar voor.
De knooppunten: 50,49,47,46,45,44,15,54,41,40,28,25,17,11!,34,24,23,22,7,20,16,15,17,43,21,50,31,32,36,39,19,10,15,16,26,27;22,29,73,71,74,75,77,78,LF38b
    
 
|
