Zaterdag ben ik een halve dag bezig geweest met het lezen van de handleiding van de GPS en het uitzoeken hoe ik op die ingewikkelde "evadeo met stafkaarten" fietsroutes kon importeren en oproepen . Uiteindelijk is het gelukt en gisteren heb ik het dan ook voor de eerste keer uitgeprobeerd. Het is namelijk de bedoeling dat we op  onze fietsvakantie in Nederland de GPS naast de knooppunten achter de hand hebben. Extra kaarten bij je hebben, is namelijk nooit een overbodige luxe.

Het weer zag er zeer wisselvallig uit en na 15 km fietsen met behoorlijke tegenwind had ik al een hagelbui en twee regenbuien over me heen gekregen. De waterdichtheid van regenjas en fietsbroek is dan ook goed bevonden. Ook belangrijk om te weten natuurlijk, want voor de fietsreis naar Praag en naar Denemarken had ik dit niet uitgetest en bleek twee keer een niet gewassen en dure regenjas en - broek toch niet meer helemaal waterdicht te zijn na een jaar hangen en liggen in een kleerkast. Een fototoestel had ik niet bij deze keer met mijn dure grap van de fietsreis naar Bordeaux in het achterhoofd. (GSM en fototoestel gesneuveld na dagenlange regen in een waterdichte stuurtas, maar geveld door condens.) De fietsroute voerde me via ons bos (eerste hagelbui) naar het gezellige Hulst (eerste regenbui). Van daaruit ging het recht de polders in . In Schuddebeurs (Ja, ja dat bestaat echt en is een gehucht van Hulst) kreeg ik de derde regenbui over me heen met zicht op een regengordijn zover ik kon kijken. Eventjes dacht ik aan terugkeren, maar met de wetenschap dat ik de volgende twee weekends verplichtingen heb op school, zette ik toch maar door. Ik bolde dus vrolijk verder langs Terhole, Roversberg en Lamswaarde waar de regen eindelijk ophield. Moedig vervolgde ik mijn tocht naar Hengstdijk, waar een warme thee op mij wachtte. Een beetje opgewarmd en opgekikkerd, maar ondertussen weer achtervolgd door een bui reed ik richting en naast de Schelde tot in Griete. Via Zaamslag leidde de weg mij terug naar Hulst. Een mooie fietstocht die ik zeker nog eens ga rijden als het mooi weer is, want dit was maar niks. En alsof het weer mij wilde uitlachen stond de zon stralend aan een azuurblauwe lucht toen ik thuiskwam natuurlijk. Nog snel de laatste 20 kilometers van een saaie Amstel Gold race meegenomen (wat een verschil met die prachtige Parijs-Roubaix van vorige week !) en daarna nog een tweetal uurtjes verder gewerkt aan de voorbereiding van de fietsvakantie.

De knooppunten van deze route: 50, 52, 49, 47, 58, 68, 14, 55, 13, 17, 11, 19, 10, 40, 41, 42, 46, 43, 44, 45, 78, 79, 89, 88, 80, 50. Een totaal van 66 km.