Na een rustige nacht in een goed bed en een ontbijt dat oke was, moesten wij vandaag alweer met de regenpakken aan vertrekken. We zien het nog steeds zitten, maar de barometer van ons humeur staat niet elk moment van de dag meer op zonnig. Fietsen in de regen mat meer af en zorgt voor strammere spieren. Daarbij zorgen de steeds langere hellingen van 5 tot 10 procent voor een behoorlijk vermoeidheidsgevoel . Toch wordt de omgeving waar we doorfietsen steeds mooier. "Dit lijkt steeds meer op Frankrijk" , liet Sandra zich vandaag ontvallen. Dit klinkt misschien een beetje raar, maar ik begrijp het wel. Als je naar het zuiden rijdt, rijd je door de prachtige glooiende heuvels waar wij nu doorfietsen. Op onze route passeerden we vandaag Clermont, niet te verwarren met het veel bekendere Clermont-Ferrand . Het is een oud stadje, gelegen op een heuvel, ontstaan bij een burcht. Het centrum is beslist een bezoekje waard. Daarna ging het richting Mouy, een dorpje dat vele watermolens telde. Wij grepen deze stop aan om onze reserves aan te vullen met een heerlijke pasta. Op de langste en zwaarste helling van de dag werden we voorbijgefietst door een Nederlandstalige man. Op de top namen we de tijd om met hem een praatje te slaan. Zijn vrouw kwam zich even later ook puffend bij ons voegen. Zij kwamen van Puurs, niet zo ver bij ons vandaan en wilden naar Lourdes fietsen. Wat is de wereld toch klein ! Na de vele kilometers door slapende dorpjes moesten we dan toch even een drukkere plaats door, Meru. Dit is altijd weer even opletten. Je moet dan veel geconcentreerder bezig zijn met de andere weggebruikers. Niet altijd vanzelfsprekend als je de hele dag in de rust en de natuur fietst. De laatste kilometers van ons traject leiden ons naar Henonville. Daar hadden we een camping geboekt voor vannacht. Na 66 km hadden het behoorlijk koud en smachtten naar een warme douche. Maar wat een tegenvaller. De camping leek werkelijk nergens op ! Omdat we geen zin hadden in nog meer kilometers, zetten we de tent maar op en maakten er het beste van. Toen we een douche gingen nemen kwam onze Dendermondse fietsgezel de camping opgedraaid. We hadden nog een interessant gesprek over het deel van Frankrijk waar we tot nu toe zijn doorgefietst. We hadden alle drie het idee dat dit het armere deel van Frankrijk is met heel weinig voorzieningen voor toeristen. Je ziet de armoe ook aan de verwaarloosde huizen en de weinige moeite die wordt gedaan voor de toeristen die er toch passeren. Wie ooit de film : Bienvenue chez Chetis gezien heeft, weet waarover wij praten.
Reacties op bericht (0)
Beoordeel dit blog
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek