Deze morgen liep de wekker al om 7 uur af, want ik wilde de kaap van de 100 km ronden vandaag. Aanvankelijk wilde ik vanuit De Klinge naar Leuven fietsen, maar onze teergeliefde NMBS maakt het bijna onmogelijk om met de trein terug te keren naar Sint-Niklaas. Ik had dan wel zin in een ritje met de Schelde als leidraad, maar koos deze keer voor onze noorderburen en de Westerschelde. En wat voor een tocht zou het worden. De hele dag heb ik over dijken gereden, met een prachtig zicht op de polders of op de rivier. Genieten !

Via ons bos reed ik richting Hulst. Daar reed ik langs een helemaal andere kant het gezellige stadje uit, dan wat ik gewoon ben. Zo kwam ik aan de Brug, een prachtige school voor kinderen met een beperking. Hun aanpak kan echt als voorbeeld dienen voor het bijzonder onderwijs. Net voorbij de school draaide ik een schitterende lange dijk op, de Moerschansdijk. Hier had ik nog nooit gereden, maar hij zit opgeslagen in de map "prachtige plekjes in Zeeuws- Vlaanderen" . Zo kwam ik uit in het gehucht Zandbergen. Van daaruit ging het naar Graauw en Paal. Even voorbij Paal kwam ik een probleem tegen. De weg naar Perkpolder was versperd voor doorgaand verkeer en ik had even niet goed opgelet waar de gele borden stonden die ik als fietser moest volgen. Maar ik heb daar al zo vaak verkeerd gereden (Ik heb daar zeker al drie keer hetzelfde bord gemist en nog onthoud ik het niet.) dat ik ondertussen wel weet dat ik via Kloosterzande weer op de goede weg kom, met de nodige extra meters natuurlijk. Daarna volgde ik de prachtige Scheldedijk verder tot aan de Griete. Uiteraard stopte ik af en toe om boven op de dijk te klauteren en een blik te werpen op de Westerschelde. In het gezellig cafeetje De Griete was het tijd voor een terrasje. Na een lekker vers kippensoepje met brood was de inwendige mens een beetje gesterkt en kon ik weer verder tot op de dijk naar Terneuzen. Op een bankje at ik mijn boterhammen op met zicht op de Schelde die er heel rustig bij lag. Een groot schip en twee binnenschepen was de enige beweging die te zien was. Dan was het even opletten om Terneuzen uit te geraken. Gelukkig stond er maar een brug open aan een sluis, zodat ik snel weer op de juiste route zat. Aan die sluis zag ik ook de eerste vakantiefietsers van dit jaar. Het waren Fransen uit de buurt van Lille en Parijs. Madame was blij dat ze een vrolijk babbeltje kon slaan, terwijl de mannen een lekke band moesten herstellen. Daarna ging het richting Sas van Gent. Een mooie route, alleen af en toe ontsierd door de industrie van Terneuzen, Sluiskil en Sas van Gent. Jammer dat die industrie zo dicht bij de woningen ligt. Nadat ik het kanaal Gent-Terneuzen overgestoken was, ging het weer recht de polders in richting Axel. Nu ben ik al zo vaak door Axel gereden dat ik het bijna met mijn ogen toe kan, maar toch miste ik een knooppuntbordje. Waarschijnlijk omdat ik meestal vanuit de andere richting kom. Toch heb ik mij de omweg niet beklaagd, want de route over de dijken was zo mooi. En ... ik heb meteen ook een cafeetje ontdekt dat ik nog niet kende. Het terras is goedgekeurd hoor van de Bourgondier. Daarna ging het richting Hulst en de Klingse bossen om zo met 100,6 km op de teller de oprit op te draaien. Moe, maar voldaan.

De knooppunten : 80,50,52,49,62,66,67,59,16,9 (omleidingsbordjes volgen of centrum Kloosterzande doorrijden en dan de 11 volgen tot je weer  op de 18 komt), 18, 10, 40, 28, 25, 26, 27, 20, 21, 24, 79, 72, 70, 71, 74, 43 (Als je hier een bordje mist, gewoon rechtdoor rijden tot je een wegwijzer naar Hulst voor fietsers ziet . Die rode wegwijzers blijven volgen tot je weer op de 45 uitkomt.), 44, 45, 46, 47, 49, 52, 50, 80.

Net voor je Hulst binnenrijdt.

De Moerschansdijk

Kreken genoeg onderweg.

De Westerschelde

Schapen op de dijk

Dit monument herdenkt de watersnood uit 1958.

Terneuzen komt dichterbij.

Ossenisse

Terneuzen

Kanaal Gent- Terneuzen

Een 225 jaar oude zeesluis

Axel