Vandaag heb ik misschien wel mijn mooiste fietstocht tot hiertoe gereden. Man, man, wat heb ik genoten !
Hoewel er behoorlijk wat wind stond, was het ideaal fietsweer. Te koud voor de tijd van het jaar en behoorlijk bewolkt gedurende het grootste deel van de dag, maar voor een hooikoortslijder zoals ik is dat uitstekend weer om er met het stalen ros op uit te trekken. Ik hou nochtans ook heel veel van zon en warmte hoor.Via onze spoorweg ging het nog maar eens richting Sint-Niklaas. Door de rustige buitenwijken en boerenwegen bracht de wind me al snel Temse binnen. Deze keer moest ik niet over de brug , maar werd ik reeds voor de brug afgeleid richting Schelde. Dit stuk had ik nog nooit gedaan, maar het kon me heel goed bekoren. Een pad ligt in de Scheldemeersen in plaats van net naast de rivier. Zo krijg je nog mooiere vergezichten en landschappelijke variatie. Toen ik aan de overkant van de Schelde het prieel uit Stille Waters zag liggen, wist ik dat de overzet van Rupelmonde naar Wintam niet ver meer af was. En inderdaad, vlak naast het ex - marine-opleidingsschip De Westhinder lag het veerpont al op mij te wachten. Het bracht me snel en gratis naar Wintam. Nog even de dijk gevolgd tot aan de imposante zeesluis. Daar was het even zoeken voor iedereen om de juiste poort te vinden om deze sluis te kunnen oversteken. Direct daarna moest ik het pontje naar Schelle nemen, zodat ik mijn metgezel de Schelde kon inruilen voor de Rupel. Via Willebroek en Boom kwam ik het land van de steenbakkerijen binnen. Tussen Rumst en Terhagen ligt een prachtig bewaarde en als museum ingerichte steenbakkerij. Zo krijg je een goed idee hoe het er vroeger aan toe ging en kon ik mij een idee vormen van het beroep van mijn grootvader tot het eind van de jaren 40, begin jaren 50. Na dit historisch intermezzo vervolgde ik mijn weg langs de Rupel tot ik aan prachtige voetgangersbruggen kwam. Daar boog mijn fietsweg zich af richting de Dijle. Dit werd mijn nieuwe metgezel. Na een aantal prachtige kilometers kondigde de Sint-Romboutstoren al van ver Mechelen aan. Maar je fietst langs het water tot aan de rand van de stad. Het was lang geleden dat ik nog eens in dit stadscentrum was geweest, dus ik nam ruim de tijd om te genieten van het prachtige marktplein vanop een van de vele terrasjes. Na dit deugddoend intermezzo ging het richting de Nekker. Via landelijke wegen kwam ik in Sint-Katelijne Waver terecht om van daaruit op een jaagpad naast de Nete uit te komen. Deze kilometers vlogen vooruit, maar toch nam ik de tijd om te genieten van de schitterende waterlopen links en rechts van mij. Zo bereikte ik Lier, de stad van Pallieter en een van de gezelligste stadjes van Vlaanderen. Een gezellig terrasje op het Zimmerplein in de schaduw van de Zimmertoren lonkte.
Na een welverdiende verpozing ging het richting station. Daar nam ik de trein naar Berchem, gevolgd door die naar Sint- Niklaas. Via de spoorweg bereikte ik De Klinge. 98 prachtige kilometers stonden er op mijn teller.
De knooppunten: 50, 80, 81, 82, 83, 36, 45, 48, 99 75, 74, 86, 54, 31, 34, 29, 28, 26, 50, 51, 52, 96, 57, 99, 98, 65, 55, 56, 66, 31, 89
|
