Gisteren hadden we een facultatieve verlofdag op school. Tijd dus om te genieten van het schitterende weer. Om kwart voor negen zat ik al op de fiets en eens niet vertrokken langs onze oude vertrouwde spoorweg, maar door de prachtige polders van Meerdonk. (2) Al snel reed ik langs de kreken en welen die je in onze buurgemeente nog vindt. (1) Als je eens een bezoekje wil brengen aan dit bijzondere natuurgebied kan je steeds een afspraak maken met natuurpunt Het Pannenweel . Zij verzorgen ook tijdens het weekend geleide natuurwandelingen.
Vanuit Meerdonk ging het via Vrasene, Beveren en Melsele richting Kruibeke. De knooppunten leidden mij vooral langs verkeersluwe boerenweggetjes. Een minpunt was de 2 a 3 km die ik moest peddelen langs de parallelweg naast de Expressweg. Vanuit Kruibeke vervolgde ik mijn weg naar Bazel. Onderweg kwam ik nog eens voorbij het cafeetje van Rozeke Pap (de Voermansrust) en daar maakte ik tijd voor een eerste tussenstop. Dit kleine cafeetje is werkelijk een juweeltje. De tijd is daar blijven stilstaan. De inrichting is nog van in de jaren stillekes, iedereen kent daar iedereen en als je daar als fietser 3 keer langs bent geweest herkennen ze je onmiddellijk. De service is prima en de prijzen heel democratisch.
In Bazel zelf is het kasteel van Wissekerke de moeite waard om eens te bekijken. (3) Het is knap gerestaureerd en de hangbrug die op dit moment gerestaureerd wordt is een unicum voor het Waasland. (4)Vanuit Bazel zette ik dan koers naar Rupelmonde, het geboortedorp van onze grootste carthograaf Gerardus De Creemer alias Mercator. Op het gezellige dorpspleintje naast zijn standbeeld en in de schaduw van de originele kerk (5) nam ik ruim de tijd voor een middagpauze. Britse of Amerikaanse toeristen reden af en aan op hun fietsen (Ik was ze ook al tegengekomen in Bazel.) maar meer dan een korte groet kon er bij hen niet af. Wat een verschil met Nederlandse of Belgische fietsers die vaak een hele babbel komen doen tijdens een pauze. Vanaf het dorpsplein reed ik dan in de richting van de toren waar Mercator gevangen heeft gezeten.(6) Daarna werd ik richting Steendorp gevoerd. En zo kwam ik op de Scheldedijk terecht. Via Temse, waar het tijd was voor een tweede terrasje, fietste ik langs de Zaat (de oude Boelwerf) tot in Tielrode vanwaar de Durme mijn metgezel werd. (7) Via Hamme en de Mirabrug (die ze volop aan het restaureren of herstellen zijn) kwam ik in Waasmunster terecht. Daar was het even zoeken naar de juiste weg door de werkzaamheden. Maar de wegwijzer naar Lokeren hield mij op het juiste pad. Via een parallelweg beneden de E17 peddelde ik richting Molsbroek. Dit stuk vond ik ook weer minder aangenaam , maar gelukkig had ik de wind in de rug en ging het snel voorbij. En ... het Molsbroek maakt werkelijk veel goed. (8 +9) Dit is een pareltje van een natuurgebied, ook echt een bezoekje waard. We hebben al heel wat keren met het derde en zesde leerjaar van onze school een geleide natuurwandeling gedaan en dit is steeds de moeite waard. Via de Durme, het Verloren Bos en de Daknamse Meersen kwam ik in het schilderachtige Daknam terecht. (10) Een laatste terrasje wenkte hier. Via de oude spoorwegverbinding Lokeren- Moerbeke ging het dan richting Klein-Sinaai waar ik op onze oude vertrouwde spoorweg terechtkwam die mij veilig naar De Klinge bracht. 104 km stonden er thuis op de teller. Blij dat ons Waasland zoveel mooie plekjes heeft !

De knooppunten: 73, 75, 70, 69, 1, 8, 10, 51, 50, 47, 48, 49, 71, 72, 86, 74, 75, 76, 79, 47, 42, 39, 29, 28, 27, 24, 23, 20, 81, 80, 19, 99, 94, 91, 86, 84, 81, 80