Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist,van zodra er een nieuw artikel op deze blog verschijnt vertrekt er een reminder per e mail.
Had iemand me in augustus verteld dat mijn beide teams tot op het eind van het seizoen zouden vechten voor een plaats in de CL voorronde dan had ik ze uitgelachen. Maar naarmate het seizoen vorderde begon het geloof in die situatie te groeien. Gent is er uiteraard niet klaar voor maar de Spurs wel.
Woensdagavond speelden beide ploegen hun (voor)laatste troeven uit in de race voor de vierde en tweede plaats. De Buffalos gingen op bezoek bij het verrassende Sint Truiden en de Spurs werden verwacht in het City of Manchester stadion. Manchester City is altijd het kleine broertje geweest van United, de ambities en het stadion waren er al langer maar het geld ontbrak. Sinds de komst van de oliesjeiks is Manchester City echter de rijkste ploeg ter wereld. Chelsea, United en Real krijgen het schaamrood op de wangen als ze geconfronteerd worden met de bedragen die men bij City kan en wil uitgeven. Net daarom was het zo belangrijk dat het net Tottenham was die de deur naar de Sky Top 4 (Chelsea, United, Arsenal en Liverpool) openbeukte want met CL voetbal als extra argument zou City niet meer tegen te houden zijn. De allerbeste spelers bepalen hun keuze van clubs als volgt Money First gevolgd door CL voetbal. De Rooneys, Kakas en Ronaldos van deze wereld komen enkel naar een club die mag aantreden in het kampioenenbal.
Niemand geloofde in de kansen van de Spurs maar woensdag avond omstreeks 23.00 was het wonder een feit, een kopbaldoelpunt van Peter Crouch zette de hele club in vuur en vlam. Voor iemand die het Engelse voetbal niet volgt mag het misschien absurd lijken dat er een waar volksfeest losbarst na het behalen van een ochot vierde plaats. Sta me dus toe om dit even te situeren. Sinds onze vriend Roman Chelsea heeft overgenomen is er slechts één ploeg die het monopolie van de top 4 heeft kunnen doorbreken en dat was Everton. Maar dankzij het falen van Liverpool en in mindere mate Arsenal lag dit seizoen de weg open voor andere ploegen. Die ploegen die normaal gezien strijden voor de vijfde plaats , Spurs,Villa en Everton dus. Ploegen die het verdienen wegens hun geschiedenis, fanbase en financiële mogelijkheden (Spurs en Villa) of op basis van hun verstandige langetermijnspolitiek (Everton). Maar dan wordt je plots geconfronteerd met een ploeg die rustig 350 miljoen euro verlies kan verteren.
Die vierde plaats en de bijhorende voorronde van de Champions League betekent veel voor een club. Zeker voor een club met ambitie, als je tevreden bent met middenmoot voetbal dan is die Champions league niet echt een zegen. Als je zoals Spurs de top wil aanvallen dan is het onmisbaar, het is de poort naar respect en betere spelers. Het is ook een manier om het gat met de grote vier toe te rijden. De overwinning van Tottenham is er een van passie en beleving (lichte romantisering) tegenover het grote (lees: grotere) geld van City. Ik vind het grappig dat ploegen als City en Real betrekkelijk falen ondanks hun overdreven aankopen en budgetten. Het was van moeten dit seizoen want deze zomer zullen de sjeiks hun beurs nog eens opentrekken en nog een aantal getalenteerde goudzoekers aantrekken. Als de Spurs meewillen dan moesten ze CL spelen of aanvaarden dat top 4 buiten hun bereik lag. Het seizoen zou perfect zijn moesten de grote rivalen Arsenal verliezen van Fulham en Spurs winnen van Burnley want dan zouden we voor het eerst in eeuwen de grote broer overvleugelen.
In België is de kloof met de budgettaire top drie echter nog niet zo groot aangezien alle Belgische clubs voorrondes moeten spelen en dus niemand gegarandeerd kan smullen van de CL vetpotten. Maar als we morgen winnen dan zouden ook de Buffalos hun grote broer/buur overvleugelen en wordt het een leuke zomer.
Een rechtstreeks duel voor de CL is al in mijn voordeel uitgedraaid, het volgende duel komt er morgen aan. Hopelijk verslaan we die arrogante mannen van uit de polders en vestigen we ons definitief als topclub in België
Audere est Facere of op zijn Gents ... Nie Neute , Nie pleuje
Het was weer eens een bewogen voetbalweekend voor de Gantoise. Niet dat het als een verrassing kwam dat Leekens voor semi-betonvoetbal ging kiezen of dat Michel uit zijn dak ging gaan , dat Glenn een idioot van de bovenste plank blijkt te zijn of zelfs dat de scheidsrechter een cruciale rol ging spelen in de debatten. Het is een film die we al meer dan eens gezien hebben.
Ik lees deze ochtend dat Tim Pots niet meer welkom is op Gent, blijkbaar gaat de club vragen om hem te wraken. Volledig tegen de gangbare mening in begrijp ik dat eigenlijk niet zo goed. Ik heb uiteraard ook zitten vloeken tijdens de wedstrijd en gezongen dat Pots zijn moeder aan een van de vier windstreken zat maar vanuit de tribune zie je niet alles even objectief. Nadat de adrenaline van de wedstrijd wat was afgenomen heb ik de beelden eens rustig bekeken. Voor mij heeft die scheidsrechter een goede wedstrijd gefloten. Maar laat me dit verduidelijken aan de hand van een aantal spelfasen voor ik hier een kilo kasseien door mijn voorruit mag ontvangen.
1)Goal van Lepoint: Hier gaat hij voor mij slechts gedeeltelijk in de fout. We weten allemaal dat je een doelman niet mag aanraken in de kleine backlijn. We kunnen argumenteren dat hij er net buiten stond maar dat was zelfs moeilijk te bepalen aan de hand van de wedstrijdbeelden. Hij belandt er net iets buiten maar vertrekt van voor de lijn. Lepoint gaat voor de bal maar raakt de slimste mens ter wereld net voor die de bal wil vastklemmen. Het reglement is hier duidelijk dus enigszins verdedigbaar. Niet geheel want eigenlijk mag je dan als aanvaller nooit in een kopduel gaan als de keeper naar de bal gaat, Pots niet in fout maar eerder het reglement dat in fout gaat. Het feit dat elke scheidsrechter dergelijke fasen verschillend interpreteren helpt er uiteraard ook niet aan , maar in deze situatie had zelfs een scheidsrechter met een camera geen uitsluitsel kunnen bieden.
2)Yassin: We weten allemaal dat Leekens schrik heeft van Yassin,na elke wedstrijd tegen Kortrijk probeert hij onze youngster in diskrediet te brengen. Hij noemt hem een duiker, zegt dat zijn spelers zich niet belachelijk moeten maken en vind het een schande dat de scheidsrechters in de val trappen die Yassin heeft gespannen. Dit zijn allemaal zaken die we Pots niet kunnen verwijten, hij heeft consequent gefloten als ons dribbelwonder weer eens foutief werd afgestopt. Je kan argumenteren dat hij gewoon zijn werk doet en daar geen pluim voor verdient. Volledig akkoord maar het feit dat hij steevast balvoordeel gaf en nog twee kaarten uitdeelde nadat de fase volgend op het balvoordeel voorbij was spreekt wel in zijn voordeel. Hij heeft zelfs een gele kaart uitgedeeld voor een speler die Yassin foutief afstopte maar zonder dat El Ghannassy eigenlijk viel. Scheidsrechters die kaarten geven voor verdedigers die fouten begaan op een doorgebroken speler die niet valt zijn op 1 hand te tellen. Dat is een van mijn stokpaardjes : Het is niet omdat een speler niet valt dat de verdediger geen fout maakt. Het is lovenswaardig van de aanvaller dat hij doorzet maar dat wordt zelden beloond door de scheidsrechters. Wil je een vrije trap dan moet je vallen
3)Rode kaart voor Randall : Dit was waarschijnlijk het keerpunt van de wedstrijd. Randall was enorm sterk en gedreven ingevallen (getuige zijn vele verdedigende acties) maar jammer genoeg kan je zien dat tacklen niet meteen zijn sterkste wapen is. Ik was ook verontwaardigd tijdens de wedstrijd maar als ik de beelden herbekijk dan kan ik best begrijpen waarom er rood op volgde ( al had geel ook gerust op zijn plaats geweest). Hij gaat met zijn gestrekt been en zijn voet betrekkelijk hoog naar de bal. Opnieuwverwijs ik hierbij eerst naar het reglement en daarnaast naar het ongelukkige incident met Wasyl in de heenronde. Sinds die noodlottige dag worden dergelijke verdedigende acties steeds met rood bestraft. Of het nu naar de bal was of niet doet er blijkbaar niet meer toe. Maar daar kan Pots niet veel aan verhelpen, zolang de scheidsrechterscommissie achter hun adviezen blijven staan zullen de scheidsrechters rood blijven trekken. Als je de bal hebt maar een gevaarlijke tackel uitvoert mag je in mijn ogen nooit rood krijgen maar the powers that be zien dat anders. Het zijn ook die powers that be die de scheidsrechters te werk stellen en evalueren. Jammer genoeg niet het publiek noch de trainers of spelers
De rode kaart voor Ibou is eigenlijk de enige belangrijke fase waar hij in de fout gaat en die is dan nog in ons voordeel. De penaltyfase op Pieroni was zelfs op de beelden niet zo duidelijk, dus ik weet niet zo goed waarover we klagen of het zou moeten zijn dat we de scheidsrechter naar voor schuiven om ons eigen falen te maskeren. Want alhoewel Kortrijk in de tweede helft echt betonvoetbal speelde (in tegenstelling tot hun betrekkelijk open spel in de eerste) dan nog was het niet de scheids die ons met dit puntenverlies heeft opgezadeld. We verdienden de zege op basis van het aantal kansen en de aanvallende intenties maar niet echt op basis van het geleverde spel. We hebben niet genoeg tempo ontwikkeld en als we het deden waren we erg onzuiver voor doel. Het is dat en niets anders dat ons nu die punten heeft gekost
