Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist,van zodra er een nieuw artikel op deze blog verschijnt vertrekt er een reminder per e mail.
Beoordeel dit blog
Kreten vanuit het Ottenstadion
De beste stuurlui staan aan wal
21-08-2009
Het vel van de beer is al lang verkocht
Dit is dus het beeld dat op dit moment mijn bureau siert :
Ik weet dat het nog erg vroeg op het seizoen is maar Spurs staan aan kop en spelen fantastisch en de Buffalos spelen iets minder maar pakken punten en maken erg mooie goals. Beide ploegen ogen heel erg volwassen en gebalanceerd. Als alles zou mislopen dan kan ik nog doen alsof het seizoen 2009-2010 slechts twee of drie speeldagen duurde
Een beetje zielig i know maar als je al zo lang naar succes snakt ben je blij met elk kruimeltje dat op succes lijkt En wat zou voetbal zijn zonder de rollercoaster van hoop en teleurstelling , realisme is mooi maar tegelijkertijd ook rottig saai. Dus laat de hype maar komen , Buffalos en Spurs kampioen + beker dit seizoen !
Het zou een beetje simplistisch zijn om mijn persoonlijke geluk te laten afhangen van de prestaties van mijn beide geliefde teams. Een weekend is sowieso aangenaam wegens de not having to work factor die toch een bepalende rol speelt in mijn persoonlijke geluksbarometer.
Maar dit weekend hebben twee fantastische doelpunten die barometer wel flink omhoog gedreven. Ik zou een wedstrijdverslag willen schrijven over La Gantoise alsof ik het met eigen ogen heb mogen aanschouwen maar dat zou niet helemaal waarheidsgetrouw zijn. De vrienden van Belgacom TV hebben namelijk besloten dat het geen goed idee is om al een maand vooraf uw verhuis te melden en hebben me dan maar zonder signaal gezet. Wat een arrogantie ook om ze al een maand op voorhand aan het werk te zetten. Maar wegens hun absurd hoge bijdrage aan de financiële toestand van de Jupiler League zal ik ze niet te streng beoordelen.
Blijkbaar heeft Gent een afschuwelijk slechte eerste helft gespeeld met een volledig onnodige rode kaart voor Adriano Duarte, de voorlopige flaterbuffalo van het seizoen. Hij is zich wel persoonlijk gaan excuseren bij de supporters na de match wat in zijn voordeel spreekt. Als ik zie wat die allemaal uitsteekt dan denk ik bijna met weemoed terug aan onze Australische rots in de branding Stephen Laybutt. Kennen jullie hem nog? Die blonde verdediger/surfer die middenin de gokchinees hysterie de ene flagrante inschattingsfout na de andere maakte? Gelukkig hebben we als de nood het hoogst is nog een Sloveense international lopen, een international die tot mijn grote verbazing ook een afstandschot in de benen heeft.
Met Zlatan hebben we dus een topspits in wording. Trouwe volgers van de Buffalos zijn hier al een tijdje van overtuigd maar het grote publiek kent hem nog niet echt terwijl hij ongeveer even belangrijk is als Maric. Er waren wel wat twijfels toen hij begin 2008 met grote trom werd overgenomen van de Sloveense topclub Nk Domzale. Hij werd verkozen tot speler van het jaar in Slovenië en het was verbazingwekkend dat hij Gent verkoos boven alle grote ploegen die hem het hof maakten. Dat soort uitspraken doen me altijd een beetje huiveren. Je weet dan al bijna zeker dat die topploegen hem gescout hebben maar om een of andere reden afgeschreven. De manager van die speler goochelt dan met die zogezegde belangstelling om nog het onderste uit de kan te halen en het bestuur van de club gaat daar vlot in mee. Als men de speler zelf confronteert met het missen van een toptransfer dan legt die steeds de nadruk op het feit dat hij bewust koos voor een tussenstap in zijn carrière en pas later naar de top wil doorgroeien, carrièreplanning heeft zoiets dan. In sommige gevallen klopt dit ook maar in veel gevallen klinkt het gewoon beter dan ik was niet goed genoeg dus kom ik maar naar België.
Bij de aanwerving van Zlatan organiseerden we een persconferentie waarop De Witte de volgende uitspraak deed: Het is voor onze club eerder uitzonderlijk dat we een persconferentie organiseren als we een nieuwe speler aantrekken. Deze keer was het echter wel gerechtvaardigd. Zlatan is dan ook een speler met uitzonderlijke kwaliteiten en het mag een klein mirakel heten dat hij voor onze club heeft gekozen. De concurrentie was immers heel erg groot. Mirakels zijn voor de gelovigen onder ons, ik verkies het eerst zien dan geloven principe.
Als de tweede duurste aankoop ooit (ondertussen de derde) voor de club werd er dus veel van hem verwacht. We hebben er eventjes moeten op wachten want afgezien van dat bekerdoelpunt tegen Kortrijk waren zijn eerste maanden verre van uitzonderlijk. Het was zeker een echte Buffalo omdat hij het harde werk niet schuwde maar hij oogde beetje traag, werd geteisterd door blessures en zeker niet de koele afwerker waarop we hoopten. Opnieuw een blessure begin vorig seizoen leek het einde in te luiden, een nuttige speler maar geen topspits.
Tot hij terugkwam uit blessure en ontplofte
We zijn nu een jaar verder en hij heeft een fantastische transformatie ondergaan. Met veel plezier stel ik vast dat Zlatan, ondanks de massa spitsen in de kern, het onbetwiste nummer 1 is in de aanvallende pikorde. Alles wat er inzat en waar we flarden van zagen is er uitgekomen. Hij oogt niet langer traag, kan een dribbel inzetten, kaatst heel goed, sterk met de kop, redelijk cool in de afwerking en na dit weekend mogen we daar een goed afstandsschot aan toevoegen. Hij is niet de absolute goalgetter maar met twee goals op drie matchen kan hij voorlopig toch een mooi gemiddelde voorleggen.
De eerste topschutter van Kaa Gent na olijke Martin Arst? euh wat was het ook al weer ah ja hopen hé, hopen, hopen en nog eens hopen.
Bijna vergeten het tweede doelpunt dat me deed juichen was van Frans/Kameroense makelij (allebei de Spurs goals werden gescoord door Franse Kameroeners of is het omgekeerd). Het eerste officiële doelpunt van Benoit Assou-ekkotto voor Tottenham, maar wat een lekkere goal en direct de beste seizoensopener voor de mighty Spurs sinds de tijd dat de dieren nog spraken.
Aangezien ik nogal impulsief uit de hoek kan komen en verbaal geweld niet schuw is spijt me niet onbekend, het is zo ongeveer de rode draad doorheen mijn levensloop. De laatste in een lange rij van verbale flaters kwam er op deze blog. Na die donderdag met die Duitse Italiaan heb ik me in een uiting van frustratie negatief uitgelaten over de supporters van KV Mechelen, iets wat ze maar gedeeltelijk verdienden.
Ze gaan heel erg prat op hun reputatie als positief sfeerpubliek maar hebben dat tegen Gent niet altijd getoond, diegenen die in het Ottenstadion waren in het faillissement jaar weten waarover ik spreek. Na een match vol positieve en ondersteunende reacties van het Gentse publiek hebben ze zich toch tegen ons gekeerd. Niet dat wij daar zo rouwig om waren want dat was het sein om hun genadeloos te beginnen uitlachen. Vermoedelijk zaten wij er eigenlijk op te wachten tot we in de aanval konden gaan maar deden het niet uit respect. Respect voor een supporterskern die zelf hun club hadden gered , met eigen initiatieven en eigen geld.
In de beker was het twee seizoenen later opnieuw prijs, al waren wij daar veel minder onschuldig, en in hun kleine stadion met die roestige afrastering (waardoor je de match met moeite kan volgen) vond ik ze ook niet echt overtuigend laat staan positief ingesteld. Dat ligt heel misschien ook aan het feit dat wij een bende provocerende rotzakjes kunnen zijn, heel misschien. Ik ging er echter van uit dat zij de oorzaak waren van alle problemen en waste mijn handen in onschuld. Volgende week kijk ik al uit naar het verslag van hun match tegen GBA, das altijd een wedstrijd in een wedstrijd tussen de supporterclans. De kvers zijn luidruchtig en enthousiast maar de kielse ratten zijn creatieve smeerlapjes, iets wat ik bij ons soms mis. We staan gekend als een extreem kritisch publiek maar vallen veel te vaak in herhaling qua liedjes en kreten.
De afgelopen twee weken hebben mijn oordeel over de kakkers dus een beetje gewijzigd. Ze hebben bij ons voor enorm veel sfeer gezorgd, ondanks de nederlaag, en hebben hun ploeg naar de overwinning geschreeuwd tegen onze buren uit de polders. Zelfs tijdens het wedstrijdverslag van dit weekend kon je de sfeer in het stadion bijna voelen en je zag aan de spelers dat ze met een man minder toch voor de overwinning gingen, gedreven door een enorm enthousiasme op de tribune. Elke ploeg die verliest tegen ons en de week erna drie punten pakt tegen de liga van agriculturele brulapenmag zich automatisch tot mijn favorieten rekenen. Bij deze bied ik dus zowel mijn respect als mijn excuses aan de ploeg en de supporters van Malinwa.
