15 mei 2010 12.00 , drie uur voor ik me op weg begeef richting Brussel en de bekerfinale …

Het zijn de laatste uurtjes van het lange wachten , de halve finale ligt al ver achter ons en ook de tickets liggen al een paar weken te blinken op mijn aanrecht. Terwijl ik gisteren nog droog en rustig de geschiedenis van Cercle kon beschrijven en daar waar ik toen nog vol goede moed zat … is dat nu allemaal volstrekt verleden tijd. Ik ben één brok zenuwen , heb zelfs gedroomd van de bekerfinale en loop nu al enkele uurtjes rond te zwerven door mijn huis en de Gentse binnenstad.

De zon is van de partij ,de hele binnenstad kleurt Blauwwit, de Gentenaar heeft vandaag de AA Gentenaar en overal kom ik mensen met sjaaltjes en buffalotruitjes tegen. In Brussel beginnen de vroegste vogels al aan het feest maar ik houd me nog even afzijdig. In de late namiddag stort ik me dan volop in het feestgewoel. Ik zal nog wat gaan petanquen , sjoelbakken of vogelpikken om de tijd te doden en mijn gedachten te verzetten. Mijn arme hart, maag en de rest van mijn lichaam (niet in het minst mijn lever) zullen het zwaar te verduren krijgen maar dat hoort er nu eenmaal bij. 

Het is echt iets speciaals die bekerfinale. Het zijn die dagen die u nog lang bijblijven , niet enkel door de wedstrijd zelf maar de verbroedering vooraf , de sfeer , de zenuwen die door de keel gieren en de emoties bij winst of verlies. Je moet het minstens een keer hebben meegemaakt om het te kunnen begrijpen. Overal waar je kijkt lopen supporters in de vreemdste outfits, volwassen mannen met een gezicht vol blauw witte schmink en nerveuze glimlachjes naarmate het wedstrijdbeging dichterbij komt. De geur van vuile hamburgers, verschraald bier en bezwete dronkelappen hoort er vreemd genoeg ook bij. Maar dit keer zou ik alle pre match fun wel inruilen voor een bekersucces. Een saaie middag met een knallend einde in plaats van de superdag met een vreselijk einde vorige keer. De teleurstelling die ik toen voelde is moeilijk te beshrijven , ik herinner me nog dat we met onze hele groep sprakeloos en vol ongeloof voor ons zaten uit te staren na het laatste fluitsignaal ... zelfs nadat bijna iedereen het stadion had verlaten zaten we daar nog. Dit keer mag dat niet gebeuren , dit keer dansen we de polonaise en omhelzen we complete onbekenden na het laatste fluitsignaal. Dit keer is het aan ons om te grijnzen ...

Het doet me plezier te zien dat Kaa Gent en de blauw witte kleuren Gent beginnen te heroveren op de boerkes en de sporting successo's , klein mannen lopen trots rond met hun splinternieuwe Kaa Gent outfits , de blauw witte stroppen hangen in vele wagens, veel horecazaken hebben affiches hangen en de vlaggen wapperen fraai op meerdere gevels in en rond Gent. Het is ooit anders geweest.
 
De bekerfinale leeft dus meer dan ooit in Gent  … nog maximaal 12 uren en we weten of de beker 2009-2010 ook in Gent verder leeft.

Forza Buffalooooooo !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

15-05-2010 om 12:03 geschreven door Father Sha  

Money time is een term die vooral werd gebruikt in de Amerikaanse profbasketbal competitie NBA. Het slaat dan vooral op de laatste paar minuten uit het vierde kwart van een wedstrijd , die laatste paar minuten die vaak beslissen over winst of verlies. Echte toppers blinken uit in of leven zelfs voor die momenten. De term wordt ondertussen voor alle sporten gebruikt om de momenten te beschrijven dat het er echt om doet. Momenten zoals een rechtstreeks duel voor de tweede plaats of … een Cup Final.

We staan dus halfweg onze eigen Money Time, de voorronde van de CL is al binnen en het wordt tijd om ons praktisch lege palmares op te poetsen. Een tweede plaats is mooi maar het weegt niet op tegen een mooie glanzende trofee. Ploegen die een rotseizoen hebben kunnen met die ene zege in het koning Boudewijnstadion alles rechtzetten. Wij hebben dat gelukkig niet nodig maar dat wil niet zeggen dat verliezen in de allerlaatste wedstrijd met inzet van het seizoen ‘09-’10 niet ongelooflijk zuur zou smaken. Bepaalde gevestigde waarden in het Belgische voetbal verwijzen graag spottend naar het gebrek aan prijzen bij Kaa Gent als ons topclubstatuut ter sprake komt. Het volstaat niet om die top 5 plaats jaar na jaar te consolideren want je wordt slechts een topper als je in Money Time een versnelling hoger kan schakelen. Want zeg nu zelf ,slechts twee bekerzeges in 110 jaar is veel te weinig voor een stad en club als Gent.

Toepasselijk genoeg komt er morgen opnieuw een club uit die andere ambitieuze vlaamse stad op bezoek. Niet het verfoeide blauw zwart maar de sympathieke groenzwarten van Cercle. Als je de geschiedenis van Cercle bekijkt dan zijn de parallelen met onze Buffalo’s niet ver weg. Het bekende belletje zal wel af en toe rinkelen bij het lezen de volgende paragraaf.

 Cercle Brugge , stamnummer 12, mag dan nu wel een kleinere club zijn maar ze kunnen wel nog steeds pronken met drie titels en twee bekers. Al dateren die titels wel van uit de prehistorie van het Belgische voetbal en waren de meeste onder ons nog peuters toen de club in 1985 (een jaar na de laatste bekerzege van rara … AA Gent)  de beker pakte. Na die zege kwam Cercle (dankzij Weber en Munteanu) nog tweemaal als finalist naar de toenmalige Heizel maar beide keren trokken ze aan het kortste eind. In het seizoen ’96-’97 volgde dan de ontnuchtering , club zat op zwart zaad (ding ding) en moest de volgende 5 seizoenen aantreden in de tweede afdeling. Er werd gevreesd voor het voortbestaan van de club (ding ding) , toeschouwersaantallen liepen terug (…) en men vergeleek Cercle al met andere vergane gloriën als Union en Beveren.  Dit veranderde echter drastisch toen de ploeg rond voorzitter Schotte het roer van de club overnam  (hoor je het rinkelen?). De club speelde kampioen in tweede klasse en er waaide een frisse sportieve en commerciële wind door de hele vereniging. De banden met het stadsbestuur werden nauwer aangehaald en er werd flink geïnvesteerd in de jeugd.  Sinds Glen De Boeck de sportieve leiding overnam wordt er ook fris en offensief gevoetbald.

Maar vergis je niet , ondanks de gelijkenissen is er slechts een van beide ploegen een Belgische topper en is er slechts een van beide ploegen voor wie het van moeten is. Het is voor ons meer dan ooit tijd om te oogsten. We hebben veel te vaak aan het kortste eind getrokken maar de club lijkt nu volwassener dan voorheen. Niet op zijn minst dankzij onze beide Michels. Ik mag dan al geen fan zijn van Preud’homme , maar wat hij zijn ploeg vorige week zondag liet doen zal me steeds bijblijven. Swingend offensief voetbal als het er echt toe doet. We hebben gespeeld onder het motto van de Silence Lotto wielerploeg : No balls , no Glory!.

Het wordt mijn tweede bekerfinale met de buffalo’s en ondanks het feit dat ik erg genoten heb van de vorige finale (tot net voor die goal van Gillet) moet het dit keer beter kunnen. Na 90 of 120 minuten mag er slechts één winnaar zijn en die mogen geen Dominic Foley in hun rangen hebben. Als er al zaterdag al feestende ex-spelers rondlopen dan zullen die Grondin en De Smet heten.   

De volgende keer dat ik naar een dvd over de cup final kijk moet die wel een happy end hebben. De blauw-witte attributen liggen al klaar , de lever is goed getraind en de zenuwen zijn tijdens het schrijven hun kop beginnen opsteken.

Zaterdag 15/05/2010 23.30 op teletekst : Kaa Gent pakt de beker.

14-05-2010 om 15:51 geschreven door Father Sha  

Waar moet ik beginnen, ik weet het echt niet, bij de grijns die maar niet van mijn gezicht verdwijnt? Bij de beschrijving van het absolute ongeloof dat zich van me meester maakte na de eerste 4 goals of bij de enorme voldoening over het feit dat blauw zwarte Frank ons niet eens kon tegenhouden? Het was een briljante avond en de beelden van zaterdag zullen me nog lang bijblijven.

Dit keer een erg lang matchverslag in een iets andere vorm:

Aftrap: Van zodra de stadionomroeper aangaf dat we gingen starten met Yassin en Randall (de speler die al het langst bij Gent is van de huidige elf )wist iedereen wat er te gebeuren stond: We gingen er vol voor gaan. Er wordt Michel vaak verweten (ook door mij) dat hij te weinig lef toont als het er op aankomt maar daar was dit keer niks van te merken. De honger in de ploeg was dan ook enorm groot en vanaf minuut één vlogen de Buffalo’s er keihard in. We moeten Stijnen en Geeraerts dankbaar zijn voor de extra motivatie, al dat gezever over schrik hebben en willen maar niet kunnen had duidelijk zijn effect niet gemist. Als je zag hoe de Gent spelers elkaar stonden op te peppen en hoe flets Brugge (we gaan dit varkentje wel eens wassen) aan de wedstrijd begon dan moest je het eigenlijk al beseffen … Hun CL dromen eindigden hier. Stijnen en Geeraerts moesten boeten voor hun denigrerende uitspraken, dat kon je zo van de gezichten aflezen. En te denken dat ik een ongemotiveerd Kaa Gent verwachtte. Ik sta te bibberen op mijn benen.

1’- 10’: Als fanatieke doemdenker heb ik er nog geen goed oog in, ook al blijven Randall, Yassin en Roberto de tegenstander geselen met hun rushes en perfecte passing, dan nog denk ik dat we het wel gaan weggeven. Ik begon  te begrijpen wat Preudhomme bedoeld met een cultuur van winnen integreren in de club , een cultuur die aangeeft dat je altijd gelooft dat je kan winnen.  Vadis glijdt keer op keer weg en Dirar begint frustratie te tonen. De spionkop speelt het spelletje mee en de verbale oorlog richting de gruute muilen zwelt aan.

14’ Thompson zet zich door en via een mooie combinatie met Coulibaly komt de bal in de voeten van de alomtegenwoordige Randall Azofeifa, hij gaat door op links, kijkt even naar Couli maar besluit Stijnen te grazen te nemen vanuit een moeilijke hoek. Hij blijft enorm koel en het stadion ontploft 1-0 na 14 minuten, ik grijp iedereen rond me vast en gooi daarmee bijna mijn madam over de stoeltjes. Zo weet ze ook terug hoezeer supporteren voor Kaa Gent soms pijn kan doen. Mijn hartslag haalt pieken van boven de 180 en mijn stem begint van zijn pluimen te laten. Nog 75 minuten stressen en de tweede plaats is van ons. Het hele stadion danst en lacht met de makke tegenstander.

14’-32’ De mannen uit de polders doen hun best om te illustreren waarom ze de vuilste ploeg van België zijn (en dat in een competitie met Standard) maar onze nationale nummer één heeft zijn rode kaarten in de kleedkamer laten liggen. Ik roep en tier van verontwaardiging na de tackel van Kouhehaha, bal over de voet vol doorgaan op uw tegenstander was toch een rode kaart? Frank staat er net naast en trekt slechts geel, even later trapt Stijnen overduidelijk na op Coulibaly (die totaal niks verkeerd deed). Frank staat opnieuw perfect opgesteld maar trekt geel voor beide spelers terwijl Coulibaly voor zijn doen eigenlijk erg rustig bleef. Ondertussen blijven de Gentse aanvalsgolven onder leiding van de aalvlugge Yassin (scoort bijna met het hoofd maar mist de open doelkans) paniek zaaien bij de tegenstander. Maar Yassin wil altijd alles dus vond hij het tijd om via een dom balverlies ook bij ons paniek te zaaien. Ik vloek luidop want iedereen weet dat je daar niet moet dribbelen maar een of andere speler in witte uitrusting verkwanseld de kans. De eerste sterretjes dansen voor mijn ogen onder meer door het vlotte combinatievoetbal van Kaa Gent , niks lange ballen maar verzorgde snelle uitbraken. Meer van dattum!

23’ Tussendoor speciale vermelding voor de huldiging van Sterchele, Gent supporters tonen zich sportief en klappen mee. We tonen de klasse die zij misten enkele jaren terug.

33’ De zoveelste goed getrapte hoekschop van Randall wordt door Leye binnengekopt, ik word gek en moet tegelijk ook lachen. Er wordt wat gelachen met het feit dat het net Leye is die scoort, de mensen rondom mij weten hoe ik over hem denk. We schreeuwen ons allemaal schor tijdens aanmoedigingen en bespottingen. Blondel moet onder hoongelach al van het veld en wordt vervangen door Vargas, dat zou wel eens de motor kunnen doen aanslaan. Nog 60 minuten, nog 59 minuten … Komaan Lieuwe !

37’ Wie zei ook alweer dat Yassin niet kan scoren, zalig schot/lob over een ver uitgekomen Stijnen en we zijn het delirium nabij. Als zelfs Yassin al van op afstand begint te scoren dan gaan ze hier worden afgemaakt. Ongelovige en gelukzalige blikken alom. Hartslag 130, Blackberry staat nu niet meer stil met honende berichtjes van Gent en Anderlecht supporters … wat een gemeenschappelijke vijand niet kan doen voor de relaties tussen clubs.

Rust: sterretjes dansen voor de ogen maar het zicht van de Brugse brulapen die afdruipen maakt veel goed. Pak tabak is half op en de voorraad kauwgom vliegt er razendsnel door.

Aftrap tweede helft: De Buffalo’s willen duidelijk een punt maken, er wordt niet zomaar smalend gedaan over hun club. Koster vervangt Vadis door een verdediger, wie heeft er nu schrik he Kareltje?

47’ Voorzet Azofeifa, kopbal Lepoint en een grabbelende Stijnen mag zich voor de vierde keer omdraaien. Teller Randall staat op twee assist en een doelpunt na 47 minuten (doet denken aan de tweede helft van de bekermatch op de boerderij). De spionkop gaat volledig uit zijn dak, mensen worden vastgepakt rondgezwierd en de cynische rotzakjes diep binnen onszelf ontwaken. Het wordt een tweede helft om komaf te maken met het juk van Club Brugge , de machtsoverdracht (achter die mannen uit het Brusselse)  is een feit. Er is slechts 1 ploeg van Vlaanderen en we zullen het er diep inwrijven. Advocaat die had gelijk, Een gruute muil in de gazette, FCB kan niet mee en een heel stadion dat springt op de tonen van Al wie niet springt … Boeken toe voor de boerkes.

61’ Perisic scoort tegen, de zenuwen steken terug de kop op. Stelt u voor dat het nog zou mislopen, neen neen dat is doemdenken, drie doelpunten moet genoeg zijn dat moet echt. Nog dertig minuten...Het gehoon valt even stil en de minst stressbestendige onder ons bijten op wat er nog overblijft van hun nagels. Korte opflakkering van Brugge en ze missen de 4-2, maak die mannen dan toch af verdomme, laat ze niet geloven in een comeback.

63’-82’ Gent neemt het heft weer in handen en zonder doorduwen snijden ze langs alle kanten door de verdediging. De liefde voor dit spel en deze club wordt dubbel en dik terugbetaald. We denken met zijn allen terug aan die 4-1 pandoering in het Boussouffa jaar, laat het aub nog een zwaardere afstraffing worden dan toen. Een avond die ze niet licht gaan vergeten. Dirar vliegt eraf (waarschijnlijk om hem tegen zichzelf te beschermen) onder een luid fluitconcert. Het is stil aan de overkant en zelfs onze spottende gezangen kunnen hun niet motiveren. Nog 10 minuten, het kan niet meer mislopen maar waarom ben ik dan nog zo zenuwachtig.

82’ Mooie combinatie tussen Leye en Grondin snoeihard (met links!) in het doel getrapt door Custovic, de vernedering is een feit en ik nijp een van mijn mede supporters die het allemaal niet meer gelooft. Wat een prachtige prestatie van de hele ploeg, 5-1 stuur ik per sms rond. 5-1 tegen Brugge, zalig, is de teneur van de reacties.

89‘ Na de subtiele 5-2 van Kouhemaha maakt Thijs de vernedering compleet. De uitslag doet meer aan tennis dan aan voetbal denken maar het is geen droom of fantasie. We hebben de vloer aangeveegd met die gruute muilen van Brugge. Ik moet effe zitten want mijn zicht is vertroebeld, mijn stem kapot en de gevolgen van niet te eten voor de match beginnen zich te manifesteren. Achter mij lopen de tranen van een volwassen man zijn gezicht, dansen mensen de polonaise en valt iedereen in elkaars armen… om maar te illustreren wat het voor ons betekent. Oh ja en aan de overkant is het muisstil.

Eindstand: Heldhaftige Buffalo’s 6 – 2 Floppem

Wie speelt er hier nu betonvoetbal? Wie heeft er de nu scheidsrechter mee en wie is er nu over de schreef gegaan Karel en Stijn? …

De tweede maal dat we met gelijke punten eindigen trekken we wel aan het langste eind. Gerechtigheid is geschied. Nog een seizoen verprutst in Brugge en nogmaals een beter seizoen dan het vorige in Gent.

10-05-2010 om 14:18 geschreven door Father Sha