Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist,van zodra er een nieuw artikel op deze blog verschijnt vertrekt er een reminder per e mail.
Beoordeel dit blog
Kreten vanuit het Ottenstadion
De beste stuurlui staan aan wal
30-10-2009
Zondagsmis
Voor de meeste religieuzen onder ons is zondag een heilige dag, een dag van vrede en rust. Deze zondag is bovendien nog een dag waarin voetbal in de schaduw staat van de herinnering aan de overledenen. Ik kan me echter al de hele week niet van de indruk ontdoen dat het voor Kaa Gent spelers en supporters helemaal geen rustige dag gaat worden.Meer nog, ik ben er bijna van overtuigd dat zondag de match wordt waarin de toon gaat gezet worden voor het vervolg van het huidige voetbalseizoen (althans voor Kaa Gent).
Een match tegen Germinal Beerschot als match van het jaar bestempelen zal voor de meesten wel een stapje te ver zijn. Maar sta me toe om hier een beetje dieper op in te gaan. We staan namelijk op een kruispunt in de competitie. Winnen we de match op zondag dan zijn we weer vertrokken en lijkt het me zelfs niet onmogelijk om een indrukwekkende reeks neer te zetten. Ik geloof dit vooral omdat ik het moet geloven , omdat ik moet kunnen hopen dat wat we de laatste weken te zien kregen gewoon lag aan een aantal onverklaarbare factoren als pech , vertrouwenscrisissen , familiale beslommeringen of andere mentale obstakels. Ik moet dit geloven omdat de andere uitleg zou zijn dat dit het niveau is dat de huidige spelersgroep waard is. De teleurstellende vaststelling dat er simpelweg niet genoeg kwaliteit aanwezig is wil ik niet hoeven te maken.
Ik ben gek op voetbalclichés en voor clubs in vrije val hoor je vaak dat één overwinning voor de déclic kan zorgen. Die fantastische ommekeer die van een ploeg in accuut degradatiegevaar plots een onoverwinnelijke machine maakt. Het zijn geen omkooppraktijken , aanmoedigingspremies of toevalligheden die deze ploegen redden , neen het is die ene wedstrijd die voor de déclic heeft gezorgd. Wij zijn nu niet direct in degradatiegevaar maar qua spelniveau en resultaten zijn we ongetwijfeld in vrije val en we snakken naar die geheimzinnige déclic. Die ene match waar plots alle spelers hun zelfvertrouwen terugvinden en we de tegenstander kapot spelen. De match van zondag heeft alles om voor die déclic te zorgen. We hebben met veel goede wil tekenen van beterschap gezien in het laatste half uur tegen Sint Truiden en de blamage tegen White Star werd net vermeden. Bovendien speelt de tegenstander uit Beerschot ook rotslecht en draait het daar al het hele seizoen vierkant.
Alle elementen voor een thriller zijn aanwezig dus zal het wel uitdraaien op een rotslecht saaie match tussen twee ploegen zonder vertrouwen. De aanwezigheid van de vaak originele Beerschotfans gekoppeld aan buffalofavorieten als Bart Goor en Philippe Clement zorgt alleszins voor boeiende randanimatie. Het is alsof je naar het circus gaat , het spektakel is niet gegarandeerd maar je krijgt toch zeker clowns te zien.
In afwachting van het ongetwijfeld adembenemende Arteveldestadion hebben nu ook de Tottenham Hotspurs hun stadionontwerp voorgesteld. Er werd al jaren gespeculeerd over een waardige vervanger voor het legendarische White Hart Lane en nu zijn de bouwaanvragen voor een nieuw stadion dat plaats kan bieden aan 56.000 fans. Ik wou dat ik over the Lane kon spreken alsof ik er ook al effectief een match heb bijgewoond en het niet enkel van buitenaf heb kunnen bewonderen. Maar nu dat er een datum is vastgelegd voor de verhuis naar het (please insert corporate name) stadion heb ik een deadline. Voor het einde van het seizoen 2011 moet ik absoluut een live wedstrijd kunnen meemaken in WHL, iets wat minder evident is als het lijkt.
Boven : White Hart Lane Midden: voorontwerp outside Onder : voorontwerp inside Bron : tottenham hotspur official site
De eerste ontwerpen van het nieuwe Spurs stadion zijn indrukwekkend. Het bevat een mix van de typische elementen van een ouderwetse Engelse voetbaltempel met de vereisten van de moderne voetballerij. De vierkante vorm met de supporters heel erg dicht op het veld, de tribunes achter de goal die volledig doorlopen zijn eigen aan traditionele Engelse stadions. Het ontwerp heeft een tweeledige functie. Allereerst moet het publiek dichter bij het veld kunnen zitten dan in om het even welk stadion en daarnaast is het de bedoeling van het allereerste ecologisch verantwoorde stadion te bouwen (het meest ecologische stadion is nog steeds een ongebouwd stadion dat besef ik wel). Ze zijn ook niet over een nacht ijs gegaan. Ze wilden absoluut niet uit Tottenham wegtrekken (waardoor Wembley als alternatief niet meer in de running was) dus het aantal sites was beperkt. Men moest bovendien een overeenkomst vinden met de lokale middenstand en de buurtbewoners. Vervolgens zijn aan het voorontwerp regelmatige meetings met de verantwoordelijken van de grootste supportersclubs vooraf gegaan. Deze wensen werden ook door de club en de supporters openlijk gecommuniceerd en zijn blijkbaar terug te vinden in de eerste ontwerpen. Voor meer info over het nieuwe stadion kan je terecht op http://www.tottenhamhotspur.com/futureplans/index.html
Zoals in elk groot bouwproject zullen ze wel onverwachtse vertragingen oplopen maar de aanpak (zie ook de link hierboven) van het dossier oogt alleszins erg professioneel en doordacht. De verandering van stadion is absoluut noodzakelijk want er kunnen slechts 36.200 fans binnen op WHL en het is dan ook bijna altijd volledig uitverkocht. Dit seizoen zijn er meer dan 10.000 aanvragen voor een season ticket geweigerd en het gaat zelfs zodanig ver dat je voor bepaalde matchen al on line credits moet verzamelen om nog maar het recht te hebben tickets aan te kopen. Het is natuurlijk te hopen voor de Spurs fans dat het stadion de club niet financieel te gronde gaat richten maar ondanks zijn vele fouten qua transfermanagement heeft Daniel Levy de club steeds gezond gehouden. Aan het eind van het seizoen zijn er geen schulden of putten te vullen in tegenstelling tot veel andere grote clubs.
Het zal voor vele van de echte Tottenham supporters een emotioneel afscheid worden van een stadion dat hun al veel plezier maar nog meer teleurstellingen heeft bezorgd. De sfeer die in thuismatchen heerst in de West Stand vindt je in de Premier league alleen in The Kop van Liverpool en de luidruchtige Stoke fans in het Brittania stadion. De zuurpruimen van West Ham zullen zich wel de allerbeste en ruigste fans vinden maar die hebben het nu eenmaal moeilijk om te aanvaarden dat ze een klein clubje zijn en zonder de interventie van een steenrijke weldoener zullen ze dat ook blijven. Net zoals spurs fans moeten leren dat Chelsea en Arsenal nog een aantal treden hoger staan in de voetbalhiërarchie.
Ik weet niet of ik in 2025 zo veel problemen ga hebben met het verlaten van het Ottenstadion aangezien ik al jaren met veel ongeduld uitkijk naar het Arteveldestadion. Want laten we eerlijk zijn, het Ottenstadion heeft wel een emotionele waarde maar daarnaast is het eigenlijk een triestig stadion. Zeker als je het vergelijkt met de ontwerpen van het Arteveldestadion of de thuishavens van de andere leden van de G5. Het doet ook veel te veel terugdenken aan het andere Kaa Gent onder onze vriend Jean die ons op de rand van het faillissement heeft gebracht. Als we een echte Belgische topper willen worden moeten we komaf maken met het verleden en een splinternieuw stadion zou de bezegeling zijn van de nieuwe status van Kaa Gent.
Normaal gezien probeer ik op maandag het voorbije weekend te bespreken maar nu is er een onderwerp dat ik niet zo maar links kon laten liggen. Bespreking van de rotmatch op Sint Truiden volgt misschien nog maar voorlopig blokkeren mijn twijfel over ons huidige vormpeil en vooral de tactische aanpak van Michel mijn inspiratie.
De eigenaar/voorzitter is een fenomeen dat de Belgische voetbalwereld al lang domineert. Als België ooit weer iets wil betekenen op voetbalvlak dienen dergelijke figuren eigenlijk van het toneel te verdwijnen. Clubs als Anderlecht, Kaa Gent, Club Brugge, KV Mechelen, Westerlo ja zelfs Club Brugge worden bestuurd zoals het een professionele vereniging betaamt met duidelijke structuren en een betrouwbare sportieve cel. Deze clubs maken uiteraard ook fouten aangezien voetbal geen exacte wetenschap is maar ze hebben wel een structuur die deze fouten zoveel mogelijk elimineert. Het enige wetenschappelijke aan profesioneel voetbal is trouwens de correlatie tussen geld en succes, de aanwezigheid van het eerste leidt recht evenredig naar het behalen van het tweede.
We zitten daarnaast ook opgescheept met voorzitter/eigenaars (met Lokeren, Charleroi en Brussels als uitschieters) die hun privé speeltje beheren naargelang het humeur van de dag. Voorzitters die thuishoren in de lagere regionen maar door de armoede van de Belgische clubs hun vermogen kunnen aanwenden om hun hobbyproject op het hoogste niveau uit te oefenen, echte alleenheersers dus. Die figuren komen te pas en te onpas negatief in de pers en doen het imago van hun club geen goed.
Bij onze buren van Lokeren wordt er blijkbaar ook professioneel voetbal gespeeld al heb ik daar sterk mijn twijfels over. Het gaat al volledig fout als je alleen al maar het stadion en de organisatie er rond bekijkt. Elke Gent Supporter die de verplaatsing al heeft meegemaakt weet waarover ik spreek, de betonnen staantribunes, die ellenlange straat tussen de velden, die triestige loketten, het gat achter de goal aan de overzijde, de vriendelijke lokale politie, de modder overal . Je waant u eigenlijk op een provinciale club met grootheidswaanzin. Roger Lambrecht belichaamt ook echt het archetype van de Vlaamse clubeigenaar. Hij gaat vaak gehuld in een lange jagersvest die een beetje spant rond het middel ten gevolge van een rijkgevuld leven vol zakenlunches. Het type dat alles en iedereen in de club als zijn eigendom beschouwt en heerst als de kasteelheer over zijn (goedbetaalde) lijfeigenen.
Afgelopen weken zijn we getrakteerd op een aangenaam verbaal steekspel tussen de levensechte kopie van het Michelin mannetje / eigenaar van Lokeren en een van de spelers die hij riant verloont uit eigen zak, F. Dupré. Onze Gentse vriend heeft het blijkbaar zodanig verkorven in Lokeren dat zijn eigen voorzitter verklaarde dat ze met hem op het veld eigenlijk met 10 spelen. De reactie van Dupré was misschien niet goed doordacht maar berust volgens mij op een correcte analyse van de situatie. Hij verklaarde namelijk dat dhr. Lambrecht niks van voetbal kent. Een gedachte die me toch ook al een paar keer door het hoofd is geschoten. Een gedachte die zelfs niet berust op het feit dat zijn tactische analyses na de match soms zwaar bij het haar getrokken zijn maar simpelweg op het gebrek aan continuïteit in het beleid. Je kunt bezwaarlijk opperen dat het verstandig is om een buslading afrikanen aan te trekken en dan te klagen dat de eigen jeugd geen kansen krijgt, dat het doordacht is om spelers te gijzelen omdat ze hun contract niet verlengen of dat het publiekelijk slachtofferen van een van uw spelers bevorderlijk is voor het vertrouwen.
Al het bovenstaande vervalt echter in het niets als je ziet hoe hij omgaat met zijn coaches. Zo vond hij dat onder Leekens er geen attractief voetbal te zien was en met veel plezier verwelkomde hij zijn Servische wondercoach toen Georges nog eens op schattenjacht ging. Aangezien deze wondercoach geen resultaten maar redelijk voetbal op de mat toverde diende er zich opnieuw een trainerswissel aan. We wisten allemaal wel dat elke week de laatste van Jankovic kon zijn en nu is het dus zo ver. Niemand minder dan die arme Jacky Mathijssen wordt aan boord van het zinkende schip gehesen. Heeft Lambrecht dan niet naar het Belgische voetbal gekeken de laatste jaren? Heeft diezelfde Lambrecht niet gezien wat een coach kan betekenen voor een team? Want het (lichtjes versterkte) Brugge van A3 lijkt tot mijn spijt totaal niet op het team dat wij vorig jaar tot twee maal toe vernederden. Als je houdt van attractief voetbal dan geef je uw selectie niet in de handen van Jacky, zo simpel is dat. Blijkbaar is men er in Lokeren nog niet in geslaagd om Studio 1 op de kabel te krijgen, heeft waarschijnlijk veel te maken met de onvermijdelijke meerkost die je hebt bij het aanleggen van geavanceerde infrastructuur in landelijk gebied.
Ik beklaag Jacky eerlijk gezegd een beetje, eerst werd hij binnengehaald in een club wiens ambities niet strookten met het aanwezige spelerspotentieel. Daarna werd hij door iedereen in diezelfde club publiekelijk geslachtofferd gevolgd door een paar obligate steken onder water van mistevreden spelers of bestuursleden om dan zijn carrière verder te moeten zetten (wegens totaal geen andere opties) bij Sporting Lokeren. Dit seizoen zal hij niet te veel afzien want met de aanwezige spelers kan hij moeiteloos de degradatie vermijden maar volgend seizoen zullen de onrealistische ambities van Lambrecht onvermijdelijk weer rondspoken op Daknam. Er wordt dus zeker en vast gevoetbald maar in Lokeren maar om het als professioneel te omschrijven is me een brug te ver.
Lambrecht zal wel opperen dat het zijn goed recht is om de club zo te besturen aangezien het zijn centen zijn maar volgens mij gidst hij Sporting Lokeren recht de afgrond in. Iets wat ik met lede ogen zie gebeuren, het is één zaak om uw rivalen het slechtste toe te wensen, het is nog iets geheel anders om die rivalen volledig te verliezen.
