Heb je dat soms ook niet, dat gevoel dat de wereld stilstaat? Dat er niks is dat vooruitgaat? En je slaagt er zelf ook niet in om ook maar iets zinnigs gedaan te krijgen?
Het is ook zo het moment dat er heel veel dingen plotseling stuk gaan. Want natuurlijk, als er iets stuk gaat, is het alsof het de andere dingen aansteekt. Je zou dan denken: jamaar, dat is omdat je al die dingen tegelijk hebt gekocht, dus logisch dat die ook tegelijk stuk gaan. Mis. Wie heeft het geld om tegelijkertijd TV, wasmachine, computer, bril, vaatwasser, haardroger enz te kopen? Trouwens, een aantal van die dingen zijn allang vervangen. Die zijn vroeger al stuk gegaan. Een ander aantal van die dingen had ik al. Maar toch: het fenomeen blijft.
En bovendien kondigen ze dan nog aan op het nieuws dat het weer tijd is voor de jaarlijkse gruwel: het uur verandert. Net als je die lentemoeheid een beetje te boven begint te komen, nemen ze je haast onmerkbaar een uur slaap af. Een kleine ingreep waar de meeste mensen toch ongeveer een week lopen over te klagen. Vreemd fenomeen. Ja, we zullen weer moeten opstaan in het donker. Dat kleine uurtje gooit ons ritmegewijs een maand terug in de tijd. Kan iemand me nog eens diets maken waarom we dit doen?
er zijn verschillende manieren om iemand gevangen te zetten. het besef van gevangen te zitten is beangstigend. je weet niet hoe je eruit moet geraken. je verliest je oriënteringsvermogen, realiteitszin.
een echte gevangenis heb ik nog niet meegemaakt.
maar ik vermoed dat het gevoel uiteindelijk hetzelfde is: je bent machteloos en iemand anders beslist over je doen en laten. en je kan niet anders dan ondergaan. voorlopig dan toch.
een gouden kooi is in zekere zin misschien nog erger: je hebt ze voor een stuk mee gecreëerd, of alleszins aanvaard. en je beseft dat ze leeg is. je hebt gefaald.
dat is eigenlijk wat men je in een echte gevangenis ook wil duidelijk maken: je hebt gefaald. je hebt iets gedaan wat in deze maatschappij niet juist is, je hebt een fout gemaakt. maar of dat altijd zo is en of dat iets opbrengt? ik zou enkel maar meer rebelleren, denk ik. of ben ik braver dan ik dacht?
er zijn momenten dat ik niet wil bellen. en dan doe ik het ook niet. er zijn ook momenten dat ik gewoon moet bellen, er is iets, ik moet direct bellen, weten of alles ok is.
en dan zijn er van die momenten dat het me eigenlijk koud laat. en soms bel ik dan toch. omdat het nu mijn beurt is. omdat het al zo lang geleden is. misschien heeft hij wel geen geld om te bellen...
en dan scheept hij me af, met een of ander plat excuus. als ik bel is het nooit het goeie moment, ook al zegt hij dat niet zo. ik hou niet van dat gevoel. misschien is het gewoon ook maar een gevoel. dat weet je natuurlijk nooit zeker. waar ligt die lijn tussen wat een ander bedoelt en je eigen overgevoeligheid? wanneer ben je aan het overdrijven, hersenspinsels aan het kweken? wanneer is het echt?
heeft het belang? heeft het zin dat ik veronderstel wat een ander denkt? is hij zelf niet verantwoordelijk voor de leugens en het bedrog dat hij mij eventueel op de mouw zou kunnen spelden? moet ik er nu echt heel mijn leven van blijven uitgaan dat een of ander persoon mij in de luren zou willen proberen te leggen, vooral als dat iemand is die je zou moeten kunnen en willen vertrouwen?
en vooral: heeft hij al ooit gewild en bewust tegen mij gelogen?
en als dat zo zou zijn: waarom? javascript:emoticon(' ')
ah ja, ik heb een blog. en wat moet ik daar nu mee? mijn leven vertellen? maar wie in godsnaam interesseert zich daaraan? wel, je weet maar nooit - grijns...
Tremelo heeft Obama uitgenodigd. Damiaan wordt heilig verklaard. Mijn ouders wonen in Tremelo. 3 goeie redenen om dus naar Tremelo te gaan op 4 oktober!
Ja, ik heb het voor Obama. Wie niet?
En Damiaan? Die zijn bidprentje heeft heel mijn grootvader zijn lange leven in zijn portemonneetje gezeten. En nu zit dat portemonneetje met bidprentje in mijn "saccoche"...
Onze va moest van kerk en pastoor niet veel hebben, "maar die Damiaan, dat was een echte heilige en 't was er ene van bij ons". En zouden ze Damiaan dan nooit heilig verklaren? "maar nee menneke, daarvoor is hij voor die gasten in Rome niet belangrijk genoeg". Awel... hij moest eens weten, onze va... ze nodigen er zelfs de president van Amerika voor uit
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Over mijzelf
Ik ben Ann Van Goidsenhoven, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blablamie.
Ik ben een vrouw en woon in Anderlecht (België) en mijn beroep is heel polyvalent tewerkstellingsconsulente bij Actiris.
Ik ben geboren op 17/11/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Arabische taal en cultuur, dieren, koken, reizen, mensen, ontdekken, werken, computernetwerken, muziek, ....
This Blogging Type is Unique and Avant-Garde
')
