mevrouw Jefke gaat naar het OCMW. verfoeilijk vind ik dat. vooral omdat mevrouw alle troeven in huis heeft om werk te vinden, behalve dat ze het niet kan houden. geraakt nooit uit haar bed. zelfs al is het beginuur 3 uur in de namiddag, of 6 uur 's avonds.
nu gaat ze akkoord om binnekort een kleinere flat te huren. waar hij natuurlijk alleen kan gaan wonen, want zij gaat dan wel terug naar haar moeder. want een kleine flat, da's toch niks voor haar? (heb ik er zelf bijgevoegd, sorry, ik kan het niet laten)
o ja, en ze zal wel langs komen als hij daar zin in heeft. (of was het nu eerder andersom?)
Jefke wil ook naar het OCMW, nu nog niet, later misschien, volgend jaar, als hij zijn studies verder zet. want die grote droom wil hij toch nog altijd waarmaken, maar werk en studies combineren blijkt niet te lukken. zeker niet als je een luie luxemadam moet onderhouden en uitgebuit wordt door je baas, want die is vergeten dat een werkdag maar 8 uren bevat en dat een weekend twee dagen telt.
alle respect voor die grote droom, hij moet dat doen vind ik, en als hij dat dan moet doen met steun van het OCMW, dan moet dat maar. (maar of OCMW dat gaat willen? tja, in studentengemeenten kan dat) maar al die rest, dat is zo'n zever, dat is al 100 keer hetzelfde verhaal dat verteld wordt, daar komt niks van in huis en als het in huis komt, onder voorwaarden. zij houdt hem voor het lapje. of hij mij? waarom veeg ik dat laatste altijd van tafel? buikgevoel zeker?
hoe dan ook, ik geloof er niet in. ik heb dit al zo vaak gehoord. net zoals buurvrouw die me vertelt dat nu alles weer ok is met haar man. ja, ze maken nog veel ruzie, ze hebben nu eenmaal allebei een temperament, maar hij slaat niet meer. ah? met de deuren dan misschien? hopelijk. ik hoor het wel, boenk, bang, bots. deuren? niet overtuigd.
en buurvrouw is blijkbaar nog zwanger ook.
maar goed. terug naar Jefke. het zou allemaal al veel duidelijker worden als de Belgische staat nu eindelijk eens haar werk zou doen, de wijkagent langs zou komen en een dossier zou opmaken, positief of negatief. al die mensen die jaren moeten wachten op een antwoord in hun dossier (en dan heb ik het nu over mensen die in het Klein Kasteeltje zitten) zouden de Belgische staat een proces moeten aandoen. dit is niet menselijk. die mensen mogen zelfs niet eens werken, niet studeren, kunnen geen kant uit. en wij, onwetende Belgen, dan maar kakken op "al die illegalen die hier komen profiteren van ons systeem" (ja, gooi ze maar op een hoop, tuurlijk)
In Jefke zijn geval is het, hoe banaal ook, al slopend, ook al is het een stomme administratieve aangelegenheid, gecombineerd met een vergetelheid (nalatigheid? moedwilligheid?) van de gemeentelijke ambtenaar in kwestie. schandalig vind ik dat. zouden ze eens moeten durven met twee Belgen. ah? u woont hier al een jaar meneer, ah, en u bent zelfs getrouwd? sorry, ik was op vakantie, ik ben uw dossier eventjes uit het oog verloren, excuseer hoor. ah, en uw naam op de bel is niet leesbaar meer meneer, tja, zo kunnen we ook niet verder he (inkt op het etiket vervaagd door de tijd). grrrrrrr.
ondertussen is die naam terug leesbaar aangebracht, maar komt die gemeentelijke ambtenaar niet uit zijn kot. zodat de inkt weer kan vervagen? grrrrrr.
ambtelijke pesterijen noem ik dat. veel subtieler als wat ze indertijd met Raif en mij uithaalden. niks tegen te beginnen. maar zo vermoeiend. en dan verschieten ze dat er al even onwetende snotapen de brand steken in een (onbemand) commissariaat. niet meer of niet minder dan een geweldige GRRRRRRR.
18-10-2011 om 21:11
geschreven door blablamie
|
