ik dacht dat foto's het moeilijkst was. ik kan ze ook niet wegdoen, die trouwfoto's, het is een cadeau van mijn broer, dat doe je niet zomaar weg. met ons huwelijk, onze relatie, alle herinneringen, zou ik dan ook mijn broer moeten weggooien? nee, out of the question. maar nog moeilijker blijken de kleren. ik kom er niet toe die kleren uit de kast te halen, ik zou ze eventueel wel in een doos kunnen stoppen, maar dat heeft geen zin, dat is verplaatsing van het probleem. ik kom er gewoon niet toe ze allemaal uit die kast te halen, ze weg te geven of naar de container te doen. die staat nochtans hier op het plein, het is echt niet ver. jeetje. het is alsof een stem me zegt: neenee, wacht nog even. hij komt ze halen. maar het zijn maar kleren?? if it's not ok, it's not the end?
gisteren uit onverwachte hoek nieuws uit Griekenland, zij het dan nieuws van een paar weken geleden. ik weet niet wat ik er moet van maken... ergens voel ik me compleet afgewezen, want zelfs in diepe nood blijk ik geen optie (tzou maar erg zijn eigenlijk). maar goed, het zij zo. ik hou me in, om niet opnieuw de eerste stap te zetten, om niet te laten weten dat de deur nog altijd een héél klein beetje openstaat - en is dat trouwens wel zo? gotta move on baby!
goooooooh! voor sommige mannen volstaat het toverwoord "single" en ze proberen al direct vanalles uit! maar die waarin ik dan eventueel zou geïnteresseerd kunnen zijn niet natuurlijk...
ik voel me goed. ik zou me nochtans belabberd moeten voelen. ik heb geen lief meer. ik heb ook geen nieuw lief. ik heb een luizig sociaal leven - daar ben ik veel te lui voor. ik heb wel vrienden ja, goeie vrienden zelfs, een flink pak, die ik altijd mag bellen in tijden van nood. maar zelf bellen ze nooit. ik heb mijn ouders, mijn broers, mijn neven en nichten. maar die hebben het allemaal druk. 3 katten die me vooral graag zien rond etenstijd. geen geld om op vakantie te gaan en die vakantie toch broodhard nodig, een keertje weg van alles. maar ja, dat kan ook gewoon in mijn hoofd.
maar ik voel me vogelvrij, het gevoel dat alles kan. ik heb constant muziek in mijn hoofd en de zomer staat voor de deur. als het weer nu ook nog een keertje wil blijven meezingen...
ik probeer een kast aan de muur te krijgen en ik boor, als een dom blondje, maar liefst 6 onbruikbare gaten in de muur. eventjes frustratie, omdat zo hoort. maar geen zorgen, morgen naar de brico en met polyfilla is dat zo opgelost. tralalala, het leven is mooi. ik ben gek!
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Over mijzelf
Ik ben Ann Van Goidsenhoven, en gebruik soms ook wel de schuilnaam blablamie.
Ik ben een vrouw en woon in Anderlecht (België) en mijn beroep is heel polyvalent tewerkstellingsconsulente bij Actiris.
Ik ben geboren op 17/11/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Arabische taal en cultuur, dieren, koken, reizen, mensen, ontdekken, werken, computernetwerken, muziek, ....
This Blogging Type is Unique and Avant-Garde
