Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
30-06-2007
Chris Pedersen-Brown, TC Oakville
In June 2007, the Town appointed Chris Pedersen-Brown as the new Official Town Crier! As part of the Town's 150th Anniversary celebrations, the Town held a competition at the Oakville Waterfront Festival to determine the successful appointment of the official Town Crier. Each competitor was judged according to established criteria. When the marks were tallied, Ms. Pedersen-Brown was clearly the winner.
As Oakville's new Town Crier, she will attend events as requested, write and develop original Town proclamations for special events such as Oakville Waterfront Festival, Canada Day Celebrations and Oakville Santa Claus Parade, as well as accommodate outside agency requests.
More About Town Criers The origins of town crying are shrouded in mystery. Messengers in Ancient Greece and Rome performed many of the functions of town criers as they ran from town to town announcing news and royal proclamations.
In the British Isles, the post of town crier dates back to the 12th century. Town criers were literate and were officers of the government. A town crier was usually mentioned in the Charter of his respective town, and was elected by the court and performed numerous functions within the court.
In the days when few people were able to read, the custom of town crier was valued as a sure way of getting a message to the public. They informed townsfolk of current events, new laws and sales of merchandise. ~ from The Ringing Tones of an Ancient Calling ~ David A. Bullock, Buckingham
Gent : vrijdag 29 juni 2007 12u52 , Michel Vuijlsteke en Charles Strijd
Het “ontroerendste beeld van de dag”, zo zegt Michel het over Julien Pauwels op de grote nieuwjaarsreceptie van 2006. Julien Pauwels was vele jaren lang onze eerste echte Belleman. Decennia lang liep hij vooraan de Gentse Feesten-stoet, “het gruut laweit” werd hij genoemd, maar voor vele mensen was hij vooral een icoon, de man die de met luide stem de start van de Feesten inluidde en telkens weer voorop liep in alle optochten, marsen en stoeten. Daarnaast was Julien ook een groot kenner van onze stad en haar erfgoed. En toen zijn gezondheid minder goed werd, bleef hij zich inzetten om zijn kennis over Gent te delen door kleine groepjes mensen rond te leiden door de Stad. Amaibel, warm. Hij werd ooit verkozen tot sympatiekste Belleman ter wereld, maar dat wisten wij al veel langer.
Clouseau had niets te zoeken op de Feesten, maar wel de vele onbekende en grote artiesten van Gent zelf, voor wie hij het altijd opnam.
Zijn grote droom was dat er tijdens de Gentse Feesten ooit terug een groot Bloemencorso zou zijn, want ach… “is Gent niet de stad van de bloemen“?
Gegroet, Julien. Misschien wordt uw droom ooit nog werkelijkheid. Ergens daarboven hebben ze vast en zeker een eeuwige Belleman nodig. Althans, dat hopen wij.
Persbericht
Gent vrijdag 29/06/2007 13:32 Julien Pauwels, de bekendste belleman van de stad Gent, is woensdagnacht 27 juni 2007 op 78-jarige leeftijd overleden.
Hij stierf op vakantie in Noorwegen aan de gevolgen van een slepende ziekte. Pauwels was 35 jaar lang belleman, eerst in Drongen en dan in Gent. Hij opende sinds 1978 jaarlijks de Gentse Feestenstoet.
Onder zijn impuls werd De Orde van de Belleman opgericht in 1984. Pauwels werd vier jaar later aangesteld als de officiële belleman van Gent. Hij nam als enige Europeaan deel aan het eerste wereldkampioenschap voor bellemannen en werd verkozen tot sympathiekste "Town Crier".
Pauwels moest begin dit jaar stoppen met het uitroepen van berichten. Hij had keelkanker en gaf de bel na een zware operatie door aan twee opvolgers. De Gentse burgemeester Daniël Termont omschreef Pauwels als "een goede vriend, de beste belleman ooit en de vader van alle bellemannen".
Het overlijden van Julien Pauwels, blijft Gent beroeren. De dood van de belleman zinderde gisteren nog na op het stadhuis. Iedereen maakte zich op om waardig afscheid te nemen van deze sympatieke 'gruute muile'.
NEVELE/GENT - Zijn reis naar Noorwegen in de jaren zeventig was zijn droomreis. Hij deed ze nu over, met zijn levensgezellin. Daar is Julien Pauwels, bellenman in Gent, maar geboren in Nevele, woensdagnacht gestorven. Een longembolie velde hem.
Julien Pauwels werd 35 jaar geleden de bellenman van Gent. Hij had in Nevele nog de aloude bellenmannen aan het werk gezien, de mannen die het gesproken dagbladrondkeelden, die het dorp op de hoogte brachten van belangrijke gebeurtenissen.
In 1978 opende hij voor de eerste keer de Gentse Feestenstoet en hij is sindsdien nooit meer verdwenen uit de stad. Hij behoort er tot het collectief geheugen. Markten, huwelijksfeesten, recepties, stadsfeesten,... iedereen wilde er graag de bellenman bij.
Na een zware operatie besloot hij nog eens naar Noorwegen te gaan. Plots werd hij ziek, longembolie.
God de Vader had blijkbaar een gruute muile nodig aan zijn hemelpoort. Met Julien heeft hij de ideale portier gevonden.
Er wordt afscheid genomen van Julien aanstaande vrijdag om 11 uur in het crematorium Westlede te Lochristi.
Voor de gasten, hieronder de te volgen route.
Volg R4 richting Zelzate (haven), Afrit 3 Lochristi. Volg N70 richting Lokeren, na 1km linksaf in de Palingstraat. De Smalle Heerweg loopt evenwijdig met de Antwerpsesteenweg.
Men zegge het voort !
Rouwbetuigingen.
Many good memories with Julien.
We wish to condole hereby his family and friends.
John Karsten. American Guild of Towncriers. Holland Michigan USA.
Although most of the criers of the American Guild never met Belleman Julien Pauwels , we will feel his loss. I have heard of his career as a crier. He had been to all of the World's competitions. He carried his bell and scroll in high honor. He set a standard for all of us to follow. If there is a legion of merit and a board of trust in Heaven , he is among the group that will hail other in as they depart this Earth. I wish to extend the sympathies and well wishes from the American Guild of Town Criers. His bell and voice may be silent but his memory will live on. Rest in peace Julien Munchkin crier
I was shocked to read about the passing of Julian. Betty Jean and I have many fond memories of the times we were together at many events, including the Millennium Championship in Gent in 2000.
I remember the first time we met Julian. It was at the 1995 World Championships in Markham. His pantomime performances showed me it was possible for a Town Crier to entertain without making a sound. Also during that week, when I asked him if he was enjoying his stay in Canada, he said he was but he really could use a good beer. I knew a store in Toronto that sold the Trappiste beer, so we bought him a bottle. He savoured each mouthful.
Another thing I remember about Julian was the times his uniform would get lost by the airlines. The World's in Markham and one in Sidney are two I can think of.
Anyway, I have to say the world of Town Crying is diminished by his loss.
Betty Jean & I send condolences to Julian's family, the City of Gent and all his friends around the world.
David McKee,
Town Crier, Brantford, Ontario, Canada.
Onze Culturele Vereniging voor Visueel gehandicapten is diep bedroefd bij het vernemen dat de gekende en geliefde belleman JULIEN PAUWELS plots is heen gegaan. Julien zijn familie en alle belleman vrienden bieden we onze oprechte deelneming aan in de rouw die U treft.
We verliezen een waardig en fiere man die zijn terrein onder alle bellemannen van de wereld goed kon beheren.
Cyriel De Vijlder, Jeannine, Veerle, Roger... en nog zo velen.
Hello All: I too would like to add my name in tribute to Julian, who I had the pleasure to meet at Two World events, one in Fredericton ( and Halifax the week earlier at the International), and the other in Markham. He was indeed a fine gentleman and a fine Ambassador for his community and his country. One of my truly fond memories of him was his pantomine depiction of The Flight Of The Bumblebee. It was sometime to behold, and I have often spoken of it under the "remarkable feat" category when telling my friends about it. Unfortunately I missed being in Ghent, although I was registered but had to miss it. That's one of the regrets of my life!
We have lost a truly fine world crier, and I extend my sincere sympathies to his close friends and comrades. Regards Gerald A "Jerry" Randall Amherst Town Crier Honorary Town Crier of Parrsboro, Oxford, Pugwash and Springhill Past President Nova Scotia Guild of Town Criers
Well folks, it's time to pay tribute to a great Town Crier, a great ambassador and a true gentleman.
Betty Jean and I first met Julian in Markham in 1995. When he decried the quality of Canadian beer (How dare he?), we bought him a Belgian beer in Toronto. His gratification showed with each sip. We remember that his luggage got lost on the way to both Markham and Sidney and he had to borrow bits of gear to compete. But most of all we remember Julian's humour, especially as conveyed in his pantomimes at the talent shows. The event he ran in Gent in 2000 was another special memory of Julian - especially the parades with the huge effigy of himself being carried through the streets.
Julian Pauwels will be sorely missed in the World of Town Crying.
David McKee, Town Crier, Brantford, Ontario, Canada.
Alistair Chisholm, de belleman van het Engelse Dorchester, is eindoverwinnaar geworden in de nationale competitie aldaar, onlangs in juni gehouden in Cheshire. Daarvoor moest hij 29 andere 'town criers' vanover het ganse land verslaan en kon bijgevolg aanspraak maken op zijn tweede titel op rij en reeds voor de vierde keer in zijn loopbaan. Alistair is natuurlijk in zijn nopjes om voor zijn stad de kampioenstitel te winnen. In competitie moest hij twee 'roepen' doen en eentje daarvan ging over een andere fameuse 'Dorset', Admiraal Hardy Thomas, de kapitein van Admiraal Nelsons' vlaggeschip tijdens de Zeeslag bij Trafalgar...
Following the successful Town Crier Championships at Blakemere Craft Centre in August 2005, Vale Royal is now pleased to host the Loyal Company of Town Criers British Championship 2007.
30 Town Criers and their costumed escorts, including international competitors, will once again be descending on Blakemere Craft Centre on the 23 June from 10am until 4pm.
The Craft Centre's Edwardian stable block will provide the beautiful backdrop for the competition. As well as enjoying the fantastic spectacle of the world's loudest and most colourful characters competing in a number of categories there is plenty to keep all the family entertained.
There are numerous craft shops at the centre offering gifts galore, beautifully handcrafted either on site or around the world including Mexico, India and Thailand. There is a children's indoor playbarn, craft activities and a restuarant & coffee shop.
Parking and entry is free so why not bring the family along and enjoy this very exciting and noisy affair!
He is a colourful appearance on Cathedral Square. And not just that. He is loud. He does not need a microphone to be heard over the whole place. Every weekday when the Cathedral's bells are silent after the noon bells have told, the Towncrier takes a handbell to attract the people's attention, and shouts: "Oyez, oyez", which sounds like the Spanish word for "Listen"", and that is exactly what it means, although its origins are anglo-norman. Then he opens a big scroll and reads out what's on in the city - which BTW is good information for locals and tourists who do not have plans for the day or the evening yet.
The tradition of towncriers dates back to the Middle Ages, and like then their job is to make public announcements, but the innovation of their costumes somehow stopped in the 18th century. So you will spot the Christchurch towncrier in his spectacular historical costume rather easily. He wears a rich red robe, black breeches, white stockings, and a black cocked (or: tricorne) hat.
Like in the days long gone by, the towncrier is employed by the City Council. Stephen Symons is the man who has been doing this job in Christchurch for 18 years (as June 2007). He is on Cathedral Square on weekdays from 11am to 1pm - but not like the Wizard who has reduced his freelance work to summer and sunny days, he shouts his information over the Square year-round. On normal days he works three hours but during special events he also guides tours and has official tasks, so it can happen that he walks around in his spectacular costume up to 40 or 50 hours per week.
Of course he is a great object for tourist photos. He also talks to tourists. But whereas he knows everything that's on in Christchurch I would not believe everything he tells you about other regions. When I was there the other day he told American tourists they should not walk on the glaciers of the West Coast because every now and then a visitor would die there, falling into crevasses. Which, of course, is absolutely not true if you go on a guided tour.
Stadsomroepersconcours in Winschoten, Nederland 2007
Stadsomroepersconcours terug in Winschoten
Op 23 juni 2007 keren de stadsomroepers terug naar Winschoten. Voor de tweede keer in de geschiedenis zal door elf omroepers uit heel Nederland worden gestreden om het Kampioenschap van Winschoten.
Het eerste Kampioenschap van Winschoten vond twee jaar geleden plaats. Vorig jaar is er geen concours gehouden, maar toen wisten een aantal omroepers een onuitwisbare indruk achter te laten tijdens de Adrillen. Het concours zal worden gehouden voor het voormalige bankgebouw in de Langestraat naast de HEMA. De organisatie is dit keer in handen van de Stichting Marketing Binnenstad Winschoten. Het concours telt ook weer mee in de strijd om het Nederlands Kampioenschap.
Strijden om de hoogste eer ! Tijdens het concours zullen de deelnemers twee keer de strijd met elkaar aangaan. De jury bestaat uit voorzitter Harry Jansema (Wethouder gemeente Winschoten), Wim van Bommel (De Klinker) en Bert Smit (Stichting Oud-Winschoten). Zij zullen beide optredens beoordelen.
In de eerste ronde zullen de deelnemers een Winschoter onderwerp aansnijden. Dit jaar is daarbij voor historische en culturele onderwerpen gekozen. Er zal worden geroepen over de vlag en het wapen van Winschoten, Wiebe Hayes, Winschoten molenstad en natuurlijk de Blauwestad. De tweede, vrije roep is een onderwerp naar keuze. In de praktijk prijzen de omroepers dan hun eigen stad of streek aan bij het publiek.
Heuse toppers in Winschoten ! Een concours vanuit de Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland (EVSDON) is elke keer weer een bont spektakel. Winschoten mag zich gaan verheugen op de aanwezigheid van een aantal toppers. Het podium van het Nederlands Kampioenschap van vorig jaar is in Winschoten van de partij. Nederlands Kampioen Henk van de Nieuwenhuizen uit Oisterwijk (ook in Winschoten een bekende verschijning ondertussen) zal zich weer van zijn beste kant laten zien. Nummer twee Klaas Koper uit Zandvoort kent ook het hoogste trapje van het ereschavot goed. Hij is in het verleden meerdere keren Nederlands Kampioen geweest. Geert Veen heeft een thuiswedstrijd. Hij heeft nog niet de palmares van de andere twee, maar wist zich in zijn eerste twee seizoenen twee keer op de derde plaats te nestelen van het Nederlands Kampioenschap.
Ook de overige deelnemers zijn zeker het aanzien en aanhoren meer dan waard. De presentatie van het geheel is in handen van omroeper Fred Martens uit Blokzijl. Ook Shantykoor Maritiem zal een optreden verzorgen.
Lijst van deelnemers Harry van Doormaal uit Haghorst, Dick Jans uit Enkhuizen, Reindert Kok/ Freelance, Klaas Koper uit Zandvoort, Sibe van de Meulen uit Oosterend, Henk van den Nieuwenhuizen uit Oisterwijk, Wim de Smit uit Nisse, Geert Veen uit Winschoten, Harmen de Vries uit Ijlst, Peer Witzel uit Alphen a.d. Maas, Gerard van Gelder uit Ravenstein,
Presentator: Fred Martens uit Blokzijl Ria Engel, Penningmeester, Purmerend
Programma 09.30 uur : Ontvangst: Aankomst en verkleden in “Hotel de Nederlanden”, Torenstraat 2 Tel; 0597-41395: Koffie met Groninger Pofferd Parkeren Burg. Schönfeldplein, Achter “Hotel de Nederlanden”
10.30 uur : Officiële ontvangst: Stadhuis, Langestraat 11, door wethouder Dhr. F. Verheggen
11.30 uur : Roepen in centrum: Bekendmaking concours in centrum. Concours vindt plaats in de Langestraat (voor het oude ING bankgebouw) naast de HEMA.
12.30 uur : Lunch: Broodje en Zo”. Israelplein
13.15 uur : Roepen in centrum: Bekendmaking concours (indien nog tijd )
The Loyal Company of Town Criers British Championship 2007
Loyal Company of Town Criers British Championship 23 June 2007
Following the successful Town Crier Championships at Blakemere Craft Centre in August 2005, Vale Royal is now pleased to host the Loyal Company of Town Criers British Championship 2007.
30 Town Criers and their costumed escorts, including international competitors, will once again be descending on Blakemere Craft Centre on the 23 June from 10am until 4pm.
The Craft Centre's Edwardian stable block will provide the beautiful backdrop for the competition. As well as enjoying the fantastic spectacle of the world's loudest and most colourful characters competing in a number of categories there is plenty to keep all the family entertained.
There are numerous craft shops at the centre offering gifts galore, beautifully handcrafted either on site or around the world including Mexico, India and Thailand. There is a children's indoor playbarn, craft activities and a restuarant & coffee shop.
Parking and entry is free so why not bring the family along and enjoy this very exciting and noisy affair!
Peter White werd aangeduid als dienstdoende belleman voor de stad Seaford, waar hij moest 'roepen' tijdens het zilveren jubileum van Queen Elisabeth in 1977. Hiermee is hij een van de langst-dienstdoende bellemannen van Engeland. In 1980 werd hij lid van The Ancient and Honorable Guid of Town Criers.
In 1982 wordt hij officiële 'Stadtausrufer' van Bönningstedt, in 1984 een zusterstad van Seaford. In 2002 wordt hij daarbovenop nog eens Stadsomroeper van Crivitz, die zelf verbroedert is met het eveneens Duitse Bönningstedt, zodat hij nu kan gaan 'roepen' in Bönningstedt, Hamburg en in het voormalige Oost-Duitsland ! Onderweg durft hij al eens halt houden in Parijs of geeft hij een performance op de Channel ferry.
Peter White was verleden maand (16 Juni 2007) eregast op de 'First Seaford Celebration of Sussex Day', die gehouden werd op St. Richard's Day, 16 Juni. Hij introduceerde er de Burgemeester van Seaford, Ralph Taylor, die een nieuwe vlag ontplooide bij de Martello Tower. Een kleine menigte zong het lied "Sussex by the Sea" (zing mee op http://www.youtube.com/watch?v=Nv9rILExaXo) en de klokken van de St. Leonard's Parish Church weerklonken boven de daken van het dorp.
Als Town Crier las Peter een 'Sussex Day Proclamation' voor die hij speciaal voor de gelegenheid had geschreven...
OYEZ! OYEZ! OYEZ!
On 16th June we mark the festival of St. Richard of Chichester, a Bishop of that Cathedral. We celebrate the beautiful county of Sussex, home to the South Saxons, men who will not be druv!
Sussex was violated by the Romans at Pevensey, the Normans at Senlac Hill, and the Valois French in Seaford Bay until repelled by Sir Nicholas Pelham and the men of the Cinque Ports Federation.
Sussex has welcomed French Huguenots to Brighton, Sudanese refugees to Hove, children to its Pestalozzi international village, and German twins to Seaford from Pinneburg County.
Sussex can boast Wealden Iron, Windmills of Jack and Jill, and Tidemills of Bishopstone, the High Weald, Chalk Downs, Chichester Harbour and Romney Marsh.
Famous sons of Sussex include the Pelhams, the Gages, the Dukes of Norfolk, Richard Cobden, Alma Cogan, the Copper family of folksong fame – and the Kooks!
Sussex has given the world fine food like Sussex Pond and Banoffee Pie, Southdown Lamb and Breaky Bottom wine; discoveries like dyslexia, and inventions like television and motor racing.
We love Sussex, the county of our birth or our adoption:
"For weÂ’re the men from Sussex, Sussex by the Sea! We plough and sow and reap and mow And useful men are we And when you go to Sussex Whoever you may be You may tell them all that we stand or fall For Sussex by the sea!
Hear ye, hear ye town crier rivals clash over shouting rights in seaside town.
A shouting match has broken out between two town criers who both claim the right to shout "oyez oyez oyez" in a seaside town.
Decibels were raised when Doris Eastwood accused rival crier Alistair Chisholm of venturing onto her patch, breaking town crier etiquette.
The war of words began when Mr Chisholm, the crier of Dorchester in Dorset, was asked to compere the annual birdman competition in nearby Weymouth.
But this appointment upset Mrs Eastwood, the crier of Langton Herring, who claims that as her crying area is nearer to Weymouth she should have compered.
Doris Eastwood is angry that she was ignored by organisers of the annual birdman competition in Weymouth
Mrs Eastwood, 74, cried foul and cited the rule book of the Ancient and Honourable Guild of Towncriers, which she claims states that the nearest crier should be asked.
She said she has compered Weymouth's annual Trawler Race - held on the same day as the birdman competition - for years.
And she said she was "heartbroken" when officials overlooked her for the birdman competition - in which daft competitors jump from a pier in an attempt to fly.
Alistair Chisholm admits he doesn't see eye-to-eye with fellow town crier Doris Eastwood
Mr Chisholm, 61, the reigning British champion of the Loyal Company of Town Criers, said the problem would be resolved for good if Weymouth got its own town crier.
He claims that the "absence of sweetness and light" between the pair is a "sadness", but if a town doesn't have an official crier it can ask anyone to do the job.
Mrs Eastwood, a former national champion herself, said: "I was confirmed as town crier for Weymouth and Portland 1982, but I later suffered a heart attack. I am currently the crier of Langton Herring, the village where I live, and as I am closer to Weymouth than Mr Chisholm I should have been asked. That is the etiquette and if you were to ask the secretary of the Ancient and Honourable Guild of Towncriers that is what they'd tell you. So even if I am no longer officially Weymouth's town crier I should have still been asked first. Mr Chisholm knows this but he insists on coming to Weymouth. It happens all the time. I'm 74 and all this man does is try and belittle me I have compered the Trawler Race for years and people told me they were very sad that I wasn't doing the job this year. I was heartbroken, but was encouraged by the support I got from people afterwards. Mr Chisholm is a fantastic crier and is an actor. He waves his arms around and "acts". I just stand there and cry. I think he just wants to be the crier in Weymouth when the Olympics come."
Four times national champion Mr Chisholm said: "Mrs Eastwood and I don't get on very well, but the fact is that she is no longer Weymouth and Portland town crier. She is the town crier of Langton Herring, but I've seen nothing in any rule book that states the nearest crier has the right to do the job. A town without a crier can ask anyone - even if they're from Australia. In this case I was asked to compere the birdman competition much to Doris's irritation because she still considers herself as Weymouth and Portland town crier. The simple answer would be for Weymouth and Portland to have a competition and find their own crier. Then they could have one in place for the Olympics. It's difficult sometimes for the organiser of an event to say they are bound to have their local crier even though there's a better one somewhere else. I'm four times British champion and I'm not surprised that some people want to get a town crier with that sort of track record. The absence of sweetness and light between us is a great sadness."
The row has got tempers frayed in the usually quiet area of south Dorset and commenter Stan Perks from Weymouth wrote on a website comment section: "Mr Chisholm, stay off our patch. You're not welcome in Weymouth ringing your bells and giving it Oyez, Oyez, Oyez. That me ol' mate is reserved for our Doris. Pull a stunt like that again Cocker and we'll find if you can fly or not! Oyez."
ASSENEDE Het gemeentelijke informatieblad 'De Belleman' verschijnt voortaan in kleur en wordt gedrukt op beter papier. Het blad krijgt tevens een nieuwe vormgeving en rubrieken en zal meer foto's bevatten.
Town Crier Bell. ells have been an important part of society for hundreds of years, signifying public meetings, calls of alarm, and peels of celebration. Consequently, bell foundries have also had a significant historical role to play. The Whitechapel Bell Foundry, probably one of the oldest, shares a large part of this history. Its trademark stamp of three bells can be found pressed into the iron of bells dating back over 400 years. The foundry's history can be dated back even further, with Robert Mot, who was a Master Founder for Whitechapel in 1570, tracing his lineage back to founders working in the London area since 1420. It was in the age old foundry of Whitechapel that many of today's world famous bells were born.
Before making it's trip to the United States, and it's final resting place in Philadelphia, the liberty bell was cast by Whitechapel in 1752 (the crack originated through mishandling, rather than poor craftsmanship). A little over a hundred years later another famous bell, the 13 ½ ton "Big Ben" was cast at Whitechapel in before being placed atop the tower at the Palace of Westminster in 1858. Bells which have been commissioned by the British governments, as well as countless other nations around the world, have all originated in the foundry near London.
hile many bell manufacturers have turned towards methods of mass production, Whitechapel continues to insist that there is no substitute for many of their traditional hand crafted techniques.
Town Crier Bell The Hand Bell was traditionally used in Great Britain by town criers anxious to draw attention and spread the word, the hand bell was easily adapted by 19th century rural school teachers in the United States, in order to shepherd their charges back to the classroom. The 5-inch diameter bell features a smooth finished wooden handle.
Dag van het Park, alles in het teken van de BOMEN, koning(inn)en van parken en bossen !
En in Izegem zette het Kasteel Wallemote dit weekend opnieuw zijn poorten open en zijn prachtige tuinen ter beschikking van deze Park-opendeurdag, een gelegenheid waarvan de Vlaamse Vaste Planten Vereniging VZW gretig gebruik maakte om het geheel nog wat groener, kleuriger en geuriger te maken tot groot genoegen van de honderden bezoekers.
Er was uiteraard de traditionele plantenbeurs maar er was ook decoratie- en tuinmateriaal te bezichtigen en te kopen. Biezondere aandacht dit jaar ging naar de siergrassen en persicaria. Ook tientallen kunstenaars en hobbyisten stelden hun werken tentoon en te koop of waren ter plaatse aan het werk zoals de kunstsmid en de ceramiekbakkers.
'witte' kruidenheks Epona
Bijkomende activiteiten waren : de keltische boomwandeling met kruidsenheks Epona, bloemschikken, knutselen, demonstratie ceramiekbakken in een prehistorische 'papieroven', men kon de 'boomchirurg' aan het werk zien, schapendrijven met bordercollie en de imkervereniging de Kasteelbie uit Ingelmunster en hun bijen waren ook present.
De belleman van Izegem nam het onthaal voor zijn rekening en hield daarbij een oogje in het zeil, want zoveel volk in zijnen hof was hij niet gewoon.
... hier met de voorzitter van de VVPVvzw Marnix Oosterlinck
En ondanks de slechte weersvoorspellingen hadden we 'chance' met het weer : het terras voor het kasteel was dan ook steeds overvol bezet.
Ter promotie van de Rollegemse Folklorefeesten heeft het de Folkloreraad behaagd een nieuw bier geboren te laten worden. het heet 'Ne Rollo', genoemd naar de reus van Rollegem en naar de eerste Heer van Rolleghem in de vroege middeleeuwen.
Het feestelijke gebeuren vond plaats op 22 mei in de cafetaria van het Sportcomplex 'De Weimeersen' te Rollegem.
Op een ludieke wijze en in gloednieuw kostuum vertelde de belleman van Kortrijk en Rollegem, Peter Caesens, hoe dit bier tot stand is gekomen. (lees zijn uiteenzetting op http://blog.seniorennet.be/bierblog/archief.php?ID=267)
Het etiket is ontworpen door Herwig Derijckere uit Bellegem naar een ontwerp van een tapijtillustratie van een zekere Plateau.
Peter Caesens, zo fier als een Gemberbier
De bestuursleden van de Rollegemse Folkloreraad heffen het glas op het welslagen van de komende Folklorefeesten die plaatsvinden van 24 tot 26 augustus 2007 in Rollegem (Kortrijk)
Ne Rollo, mooi poserend met ondergaande zon. Een Gemberbiertje uit de ketels van brouwerij 'De Graal'.
Ter info: de verkoopsprijzen 1 fles = 1,50 euro 6 flessen = 7,5 euro 12 flessen = 15 euro Vaderdag actie 6 flessen voor 6 euro Te bestellen bij Hoorens Jean-Pierre Tulpenpark 7 Rollegem tel: 056 22 62 53
Mag ik jou vriendelijk vragen enige aandacht te besteden aan het hiernavolgend bericht, waarvoor dank.
Guy Vandendriessche De Izegemse Belleman
De 50 Meesterdichters van de
Lage Landen bij de Zee
Een exclusieve club onder voorzitterschap van Thierry Deleu
Reeds 39 Nederlandstalige dichters werden geselecteerd om lid te worden van de exclusieve club “De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de Zee”.
Sommigen onder hen hebben hun proefperiode als “solliciterende Meesterdichter” bijna achter de rug. Na deze periode worden zij “Meesterdichter”. Deze eervolle titel kan ik vanaf nu dragen en voluit gebruiken.
Het zijn (in alfabetische volgorde en niet volgens de datum van hun selectie) :
De sollicitant hoort een goede reputatie als dichter te hebben of als een beloftevolle dichter zijn (h)erkend.
De titel van “solliciterende Meesterdichter” wordt verleend aan dichters die, ofwel minstens drie gedichten hebben gepubliceerd in een bloemlezing/tijdschrift/e-magazine, ofwel gelauwerd of geprijsd werden in de Lage Landen. Ze worden geacht de toekomst van het poëtisch patrimonium van de Lage Landen bij de zee te vormen.
De aansluiting tot (eerst) de club van de “solliciterende Meesterdichters” en (daarna) tot de club van de “50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” is relatief eenvoudig:
worden aangeschreven of aangesproken door de voorzitter (en/of een lid)
voldoen aan de voorwaarden zoals hierboven opgesomd
In Nederland spreekt men dus niet over 'de belleman' (niettegenstaande er toch een aantal zijn die dit instrument gebruiken), maar eerder over de Stads- en Dorpsomroeper, wat eigenlijk de correctte benaming is van de persoon die deze functie bekleed. De 'bel' verwijst enkel naar het instrument die men gebruikt om de aandacht te trekken.
En zo vinden wij bij onze Nederlandse collega's een klein arsenaal van instrumentaria die men door de jaren gebruikt aldaar.
Men vindt er terug, naast allerlei bellen groot en klein, de ratel, de klepper, de gong of bekken, de tamboer, het klophamertje, de spreekbuis, het visserstoetertje, de bazuin en zelfs de koehoorn.
"Hoort en zegt het voort." "Boeren, burgers en buitenlui..."
Hier een aantal van die fameuse objecten en hun bedieners...
De laatste stadsomroeper van IJsselstein was Hein Voorendt. Tot 1958 bracht hij de bevolking op de hoogte van mededelingen van het stadsbestuur en aanbiedingen van de middenstanders. Voorendt was eerder werkzaam als hoepelmaker. Toen zijn laatste slag op het koperen bekken had geklonken, kwam een einde aan vele eeuwen stadsomroep in IJsselstein. Een eerste vermelding van de IJsselsteinse stadsomroeper komt voor in 1597. De omroeper trok meerdere malen per week (en soms meerdere malen per dag) door het stadje met mededelingen als "Heden aan de slachtplaats verkrijgbaar, rund- en varkensvlees". Regelmatig kon hij na zijn berichtgeving er direct opnieuw op uit gaan om aanbiedingen van de concurrent om te roepen. Dat gebeurde niet alleen voor de slagers, maar ook voor de visafslag, voor het aanslaan van een nieuw vat bij de tappers, voor het verlies van spullen, of wanneer er, buiten de beurtschepen om, werd gevaren naar naburige steden. Het vak ging over van vader op zoon.
collectie: Stadsmuseum IJsselstein Edam
Sloten
DE STADSTROMPETTER Zutphen.
Leerdam Almelo
Almelo
Elburg
Culemborg
Blokzijl
Achtergrondinformatie Gemeenteomroeper
Omroeper met bekken.
Dorpsomroeper uit Noordwijk-aan-Zee.
Ambacht. Het beroep van omroeper is al eeuwenoud. In de middeleeuwen had ieder dorp, iedere gemeente en elke stad zijn eigen omroeper. De omroeper maakte geboorten, overlijden en andere gebeurtenissen in zijn leefomgeving bekend. Een veel belangrijker aspect van zijn taak was het uit naam van de overheid aankondigen van besluiten en wetten. Immers veel mensen konden niet lezen en schrijven maar moesten wel op de hoogte zijn van wetten en regels. Daarnaast werd de hulp van de omroeper ook in de arm genomen door lokale middenstanders, bijvoorbeeld door de slager voor het bekendmaken van een noodslachting.
Functie-eisen. Men werd vaak omroeper uit armoede, om zo wat geld of goederen bij te verdienen. Toch moest de omroeper een redelijk geschoold werkman zijn, want hij moest in elk geval kunnen lezen. De persoon moest goed bekend staan en mocht geen dronkelap zijn. Hij mocht geen problemen hebben met de Schout en de Schepenen en was een "oppassend persoon".
Kleding en uitrusting. Vaak was de omroeper zeer sober gekleed, in een boerenkiel met pet en klompen. In de tweede helft van de 19e eeuw stelde in veel steden het stadsbestuur een reglement op voor de stadsomroeper. In dit reglement werd ook een kledingvoorschrift opgenomen. De omroeper moest gekleed gaan in een donker kostuum en was verplicht tot het dragen van een hoed of pet. Het hoofddeksel diende voor de herkenbaarheid van de stadsomroeper en was voorzien van een lint met daarop "stadsomroeper".
Attentie. De omroeper beschikte over een grote bel of een bekken om de burgers attent te maken op zijn te melden boodschappen. De boodschappen begonnen vaak met teksten als "Boeren, burgers en buitenlui", of "Hoort, hoort, en zegt het voort...."
Van ambacht naar hobby. In de eerste helft van de 19e eeuw was de stem van de omroeper in vrijwel alle gemeenten van Nederland nog een bekend geluid. Anno 2005 zijn er in ons land nog zo'n 30 omroepers. Zij zijn aangesloten bij een gilde "De Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland". De vereniging is erg actief en organiseert onder andere jaarlijkse concoursen.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
ells have been an important part of society for hundreds of years, signifying public meetings, calls of alarm, and peels of celebration. Consequently, bell foundries have also had a significant historical role to play. The Whitechapel Bell Foundry, probably one of the oldest, shares a large part of this history. Its trademark stamp of three bells can be found pressed into the iron of bells dating back over 400 years. The foundry's history can be dated back even further, with Robert Mot, who was a Master Founder for Whitechapel in 1570, tracing his lineage back to founders working in the London area since 1420. It was in the age old foundry of Whitechapel that many of today's world famous bells were born.
hile many bell manufacturers have turned towards methods of mass production, Whitechapel continues to insist that there is no substitute for many of their traditional hand crafted techniques.
