Guy Vandendriessche Oyez ! Oyez ! Oyez ! Aandacht ! Aandacht ! Boeren, Burgers en Buitenlui !...Ja, zo begint een Engelse 'town crier', een Vlaamse 'belleman' of een Nederlandse 'stadsomroeper' zijn betoog. U krijgt hier een overzicht van de herkomst van deze beroepsactiviteit, met een blik in het verleden en hoe het op de dag van vandaag nog steeds, zij het nu eerder als hobby of toeristische attractie, in ere wordt gehouden.
Hier kunnen jullie dan ook mijn reilen en zeilen als de Izegemse stadsomroeper volgen, vanaf het begin (met de opening van de Izegemse Centrale Doortocht in 2004)tot op heden. De nieuwste berichten staan telkens bovenaan.
Lees er alles over op dit blog. WELKOM ! En vooral : Zegt het voort ! Zegt het voort !
27-05-2007
Dag van het Park Izegem 2007
Dag van het Park, alles in het teken van de BOMEN, koning(inn)en van parken en bossen !
En in Izegem zette het Kasteel Wallemote dit weekend opnieuw zijn poorten open en zijn prachtige tuinen ter beschikking van deze Park-opendeurdag, een gelegenheid waarvan de Vlaamse Vaste Planten Vereniging VZW gretig gebruik maakte om het geheel nog wat groener, kleuriger en geuriger te maken tot groot genoegen van de honderden bezoekers.
Er was uiteraard de traditionele plantenbeurs maar er was ook decoratie- en tuinmateriaal te bezichtigen en te kopen. Biezondere aandacht dit jaar ging naar de siergrassen en persicaria. Ook tientallen kunstenaars en hobbyisten stelden hun werken tentoon en te koop of waren ter plaatse aan het werk zoals de kunstsmid en de ceramiekbakkers.
'witte' kruidenheks Epona
Bijkomende activiteiten waren : de keltische boomwandeling met kruidsenheks Epona, bloemschikken, knutselen, demonstratie ceramiekbakken in een prehistorische 'papieroven', men kon de 'boomchirurg' aan het werk zien, schapendrijven met bordercollie en de imkervereniging de Kasteelbie uit Ingelmunster en hun bijen waren ook present.
De belleman van Izegem nam het onthaal voor zijn rekening en hield daarbij een oogje in het zeil, want zoveel volk in zijnen hof was hij niet gewoon.
... hier met de voorzitter van de VVPVvzw Marnix Oosterlinck
En ondanks de slechte weersvoorspellingen hadden we 'chance' met het weer : het terras voor het kasteel was dan ook steeds overvol bezet.
Ter promotie van de Rollegemse Folklorefeesten heeft het de Folkloreraad behaagd een nieuw bier geboren te laten worden. het heet 'Ne Rollo', genoemd naar de reus van Rollegem en naar de eerste Heer van Rolleghem in de vroege middeleeuwen.
Het feestelijke gebeuren vond plaats op 22 mei in de cafetaria van het Sportcomplex 'De Weimeersen' te Rollegem.
Op een ludieke wijze en in gloednieuw kostuum vertelde de belleman van Kortrijk en Rollegem, Peter Caesens, hoe dit bier tot stand is gekomen. (lees zijn uiteenzetting op http://blog.seniorennet.be/bierblog/archief.php?ID=267)
Het etiket is ontworpen door Herwig Derijckere uit Bellegem naar een ontwerp van een tapijtillustratie van een zekere Plateau.
Peter Caesens, zo fier als een Gemberbier
De bestuursleden van de Rollegemse Folkloreraad heffen het glas op het welslagen van de komende Folklorefeesten die plaatsvinden van 24 tot 26 augustus 2007 in Rollegem (Kortrijk)
Ne Rollo, mooi poserend met ondergaande zon. Een Gemberbiertje uit de ketels van brouwerij 'De Graal'.
Ter info: de verkoopsprijzen 1 fles = 1,50 euro 6 flessen = 7,5 euro 12 flessen = 15 euro Vaderdag actie 6 flessen voor 6 euro Te bestellen bij Hoorens Jean-Pierre Tulpenpark 7 Rollegem tel: 056 22 62 53
Mag ik jou vriendelijk vragen enige aandacht te besteden aan het hiernavolgend bericht, waarvoor dank.
Guy Vandendriessche De Izegemse Belleman
De 50 Meesterdichters van de
Lage Landen bij de Zee
Een exclusieve club onder voorzitterschap van Thierry Deleu
Reeds 39 Nederlandstalige dichters werden geselecteerd om lid te worden van de exclusieve club “De 50 Meesterdichters van de Lage landen bij de Zee”.
Sommigen onder hen hebben hun proefperiode als “solliciterende Meesterdichter” bijna achter de rug. Na deze periode worden zij “Meesterdichter”. Deze eervolle titel kan ik vanaf nu dragen en voluit gebruiken.
Het zijn (in alfabetische volgorde en niet volgens de datum van hun selectie) :
De sollicitant hoort een goede reputatie als dichter te hebben of als een beloftevolle dichter zijn (h)erkend.
De titel van “solliciterende Meesterdichter” wordt verleend aan dichters die, ofwel minstens drie gedichten hebben gepubliceerd in een bloemlezing/tijdschrift/e-magazine, ofwel gelauwerd of geprijsd werden in de Lage Landen. Ze worden geacht de toekomst van het poëtisch patrimonium van de Lage Landen bij de zee te vormen.
De aansluiting tot (eerst) de club van de “solliciterende Meesterdichters” en (daarna) tot de club van de “50 Meesterdichters van de Lage Landen bij de zee” is relatief eenvoudig:
worden aangeschreven of aangesproken door de voorzitter (en/of een lid)
voldoen aan de voorwaarden zoals hierboven opgesomd
In Nederland spreekt men dus niet over 'de belleman' (niettegenstaande er toch een aantal zijn die dit instrument gebruiken), maar eerder over de Stads- en Dorpsomroeper, wat eigenlijk de correctte benaming is van de persoon die deze functie bekleed. De 'bel' verwijst enkel naar het instrument die men gebruikt om de aandacht te trekken.
En zo vinden wij bij onze Nederlandse collega's een klein arsenaal van instrumentaria die men door de jaren gebruikt aldaar.
Men vindt er terug, naast allerlei bellen groot en klein, de ratel, de klepper, de gong of bekken, de tamboer, het klophamertje, de spreekbuis, het visserstoetertje, de bazuin en zelfs de koehoorn.
"Hoort en zegt het voort." "Boeren, burgers en buitenlui..."
Hier een aantal van die fameuse objecten en hun bedieners...
De laatste stadsomroeper van IJsselstein was Hein Voorendt. Tot 1958 bracht hij de bevolking op de hoogte van mededelingen van het stadsbestuur en aanbiedingen van de middenstanders. Voorendt was eerder werkzaam als hoepelmaker. Toen zijn laatste slag op het koperen bekken had geklonken, kwam een einde aan vele eeuwen stadsomroep in IJsselstein. Een eerste vermelding van de IJsselsteinse stadsomroeper komt voor in 1597. De omroeper trok meerdere malen per week (en soms meerdere malen per dag) door het stadje met mededelingen als "Heden aan de slachtplaats verkrijgbaar, rund- en varkensvlees". Regelmatig kon hij na zijn berichtgeving er direct opnieuw op uit gaan om aanbiedingen van de concurrent om te roepen. Dat gebeurde niet alleen voor de slagers, maar ook voor de visafslag, voor het aanslaan van een nieuw vat bij de tappers, voor het verlies van spullen, of wanneer er, buiten de beurtschepen om, werd gevaren naar naburige steden. Het vak ging over van vader op zoon.
collectie: Stadsmuseum IJsselstein Edam
Sloten
DE STADSTROMPETTER Zutphen.
Leerdam Almelo
Almelo
Elburg
Culemborg
Blokzijl
Achtergrondinformatie Gemeenteomroeper
Omroeper met bekken.
Dorpsomroeper uit Noordwijk-aan-Zee.
Ambacht. Het beroep van omroeper is al eeuwenoud. In de middeleeuwen had ieder dorp, iedere gemeente en elke stad zijn eigen omroeper. De omroeper maakte geboorten, overlijden en andere gebeurtenissen in zijn leefomgeving bekend. Een veel belangrijker aspect van zijn taak was het uit naam van de overheid aankondigen van besluiten en wetten. Immers veel mensen konden niet lezen en schrijven maar moesten wel op de hoogte zijn van wetten en regels. Daarnaast werd de hulp van de omroeper ook in de arm genomen door lokale middenstanders, bijvoorbeeld door de slager voor het bekendmaken van een noodslachting.
Functie-eisen. Men werd vaak omroeper uit armoede, om zo wat geld of goederen bij te verdienen. Toch moest de omroeper een redelijk geschoold werkman zijn, want hij moest in elk geval kunnen lezen. De persoon moest goed bekend staan en mocht geen dronkelap zijn. Hij mocht geen problemen hebben met de Schout en de Schepenen en was een "oppassend persoon".
Kleding en uitrusting. Vaak was de omroeper zeer sober gekleed, in een boerenkiel met pet en klompen. In de tweede helft van de 19e eeuw stelde in veel steden het stadsbestuur een reglement op voor de stadsomroeper. In dit reglement werd ook een kledingvoorschrift opgenomen. De omroeper moest gekleed gaan in een donker kostuum en was verplicht tot het dragen van een hoed of pet. Het hoofddeksel diende voor de herkenbaarheid van de stadsomroeper en was voorzien van een lint met daarop "stadsomroeper".
Attentie. De omroeper beschikte over een grote bel of een bekken om de burgers attent te maken op zijn te melden boodschappen. De boodschappen begonnen vaak met teksten als "Boeren, burgers en buitenlui", of "Hoort, hoort, en zegt het voort...."
Van ambacht naar hobby. In de eerste helft van de 19e eeuw was de stem van de omroeper in vrijwel alle gemeenten van Nederland nog een bekend geluid. Anno 2005 zijn er in ons land nog zo'n 30 omroepers. Zij zijn aangesloten bij een gilde "De Eerste Vereniging van Stads- en Dorpsomroepers Nederland". De vereniging is erg actief en organiseert onder andere jaarlijkse concoursen.
Sinds 2005 beschikt Veurne over een officiële belleman. De belleman verwijst naar de functie van de vroegere stadsomroepers die van op de pui van het stadhuis of van op de roepsteen nabij de kerken de gemeentelijke berichten aankondigden voor de bevolking. Dit gebeurde vaak op zondag. Dit ritueel was sinds vele jaren niet meer in gebruik.
De functie van stadsbelleman is de laatste jaren in vele Vlaamse steden terug in ere hersteld. De functie behelst het aankondigen van evenementen en feestelijkheden in de stad. Hij moet bij festiviteiten ook de “orde” handhaven. Een stadsbelleman moet over een krachtige stem beschikken, een voornaam voorkomen (een soort veldwachterskostuum) hebben en ook de plaatselijke geschiedenis kennen.
De Veurnse belleman Joris Goens is in 2006 kampioen van België geworden. Op zondag 5 augustus 2007 wordt het kampioenschap voor bellemannen trouwens in Veurne gehouden.
De belleman is ook lid van de "Orde van bellemannen" van ons land. Deze organisatie neemt ook deel aan het Europees en Wereldkampioenschap.
De belleman van Veurne is aanwezig op verschillende Veurnse activiteiten. In 2007 zijn het alvast:
28 mei, bloemenjaarmarkt
23 juni, internationaal draaiorgelfestival
11 juli, Veurne zingt en swingt
14 juli, sporkinfeesten
20 juli, avondje Veurne
28 juli, opening van de jaarlijkse kermis
4 augustus, Veurnse feesten
25 augustus, internationale taptoe
10 november, sint-maartensstoet
24 november, intrede Sinterklaas in Veurne
15 december, opening ijsschaatsbaan Veurne on ice
Verder is hij omroeper bij speciale gelegenheden: verwendag bibliotheek, 11-11-11 actie, Dag van de klant bij de middenstand, Â…
JP Vander Perre roept hier het aperitiefconcert van een harmonie af op het StPietersplein en de later op de avond nog eens op de Vrijdagmarkt. Daar riep hij de opening en het druk gevulde programma van de kermis op Gentbrugge aan staande zondag af.
De 33ste editie van Izegem Fietst van 13 mei laatstleden kon slechts rekenen op een 300-tal deelnemers. "Vorig jaar telden we 800 deelnemers", weet de Izegemse sportfunctionaris Stijn Werbroeuck, "maar door het slechte weer van de dagen ervoor zullen vele mensen wel iets anders/binnenshuis gepland hebben, en natuurlijk was het die dag Moederdag !" Toch schreven een driehonderdtal kranige fietstoeristen zich aan het Wallemotekasteel in voor een tocht van een kleine dertig kilometer. Fietsclub VVVG was met 36 deelnemers het best vertegenwoordigd. De Izegemse Belleman mocht het start'schot' geven, maar dan niet met een pistool maar met zijn bel !
Dank aan freelance-fotograaf Martin voor het toesturen van bovenstaande afbeelding van de start van de fietseling. (www.freelancefotomartin.be)
Volgens de politie waren er honderden, neen duizenden, mensen op het Astridplein in Antwerpen vandaag, de organisatoren en wij houden het op ... iets minder ... Een 60-tal enthousiastelingen nam de tijd om eventjes stil te staan bij 'lupus'. Wij stilstaan ? Dan ook de toevallige passanten natuurlijk, die onze kleurrijke bende bekeken alsof we van een andere planeet kwamen.
In het station passeerden nog honderden mensen ... iets minder met een blauwe paraplu, maar die hielden dan ook meteen halt en maakten zich kenbaar als de 'lupus-bende'. Het groepje groeide uit tot een groep van een 60-tal personen, niet minder ... maar zeker ook niet veel meer ...
De paraplus werden voorzien met het 'world lupus day'-logo en ballonnen werden opgeblazen. Een groepsfoto zorgde voor heel wat hilariteit bij ons en vooral bij de voorbijgangers. Probeer maar : onder een stevige zeebries (ja hoor, tot in Antwerpen !) moet je zien dat je ballon niet gaat vliegen, moet je proberen je binnenstebuitengedraaide paraplu terug in de plooi te krijgen, en op de koop toe moet je dan nog zorg dragen voor de flyers.
Een belleman trok de aandacht. sommigen hadden dat eerst verkeerd begrepen en vroegen meteen om een ijsje, maar dat moest de brave man me schuldig blijven. Jammer.
Vanaf zaterdag 12 mei zijn de gesmaakte acties op de Izegemse zaterdagmarkt weer van start gegaan. Met dit initiatief wilde de stad twee jaar geleden, in overleg met de standhouders, nieuw leven blazen in het reilen en zeilen van de wekelijkse marktdag. Door middel van het gratis aanbieden van een geschenkje, beoogde de stad een groter aantal marktbezoekers, een initiatief waar de volledige stadskern alleen maar beter van zou worden. Aangezien dit een succesformule bleek, geapprecieerd door zowel de marktkramers als de bezoekers, worden deze acties onder impuls van onze nieuwe Schepen van Feestelijkheden Kurt Grymonprez behouden. Vanwege de 'verkiezingen' zijn we er dit jaar echter maar laat aan begonnen en het startsein werd gegeven met moederdag op 12 mei waar we aan iedere (alvast de eerste 150) moeder een bloemetje boden.
Werd gevolgd door vaderdag op 9 juni en daar tracteerden we de papa's op een lekkere fruit-jenever (ik moet er niet bijvertellen dat de mama's en de oma's daar ook van mee profiteerden, zeker ?)
En wat staat er nog op het programma ?
Op 27 oktober zorgen we voor een griezelig aandenken naar aanleiding van Halloween en op 24 november komt Sinterklaas met een smakelijke verrassing voor alle kleintjes die hun ouders of grootouders vergezellen op de marktdag.
Sinds 1985 was hij ook de officiële stadsomroeper/belleman voor Brugge waar hij telkens zijn zelfgeschreven tekstrollen voorlas met een krachtige stem. De begrafenis vindt nu zaterdag 12 mei om 10uur plaats in de StAndreas/StAnna-kerk van Sint-Andries-Brugge op het Gemeenteplein.
Aan de genodigde bellemannen wordt gevraagd als eerbetoon aan hun collega in 'dienstkledij' naar de uitvaartplechtigheid te komen...
Tijdens de viering van de 21ste editie van dit Victorian Extravaganza and Transport Festival in llandudno (Wales 5-6-7 mei jongstleden) werd er ook een belleman-competitie georganiseerd.
Witheridge had spoken of having their own Town Crier for many years, and in 1927 "Penwiper" wrote in the Gazette "Witheridge needs a Town Crier". In 1990, the then Chairman of the Parish Council, Miss Peggy Miles, was instrumental in getting our Ancient St John's Midsummer Fair restarted, and for this, it was felt that having our own Town Crier would at a little colour to the event. The Fair had not been held since before the Second World War, and traditionally the fair was "held annually on the Eve, Day and Morrow of the Feast of St John the Baptist," and is now held on the nearest Saturday to the Feast of St John which occurs on the 24th June.
Those involved in organizing the Fair in 1991 arranged a competition for the 14th June at which they would choose a suitable candidate. The judges appointed for this task were Freda Tout and Joan Pearce, and one Frank Housam eventually was chosen as the Witheridge Town Crier. Upon learning that there was to be a competition that afternoon in South Molton for Town Criers, Frank travelled over to see what he could learn about being a Town Crier. Whilst there he met the late Arthur Scoins, who had been the Town Crier at South Molton for over thirty years, and was a mine of information. Frank also had the opportunity to meet twenty five other Town Criers entered in the competition. He also found that as he had been officially nominated by the local council, he was entitled to join the Guild of Town Criers, and after completing the necessary formalities, he was duly accepted as a "Postulant" member for two years, after which he would become a full member.
One week later the village saw their first Town Crier, albeit in clothes borrowed from Steve Cunnliffe, who was the Town Crier at Dawlish. He was also a Tailor, and agreed to make the first set of Witheridge Town Crier robes in the colours chosen by the council, namely the green and gold of St John's Wort, the flower of St John. The first outing for Frank in the new robes was at Topsham Town Fair where he was favourably placed, and also won the "Best Dressed Crier" category. This in turn led to the World Championships in Shanklyn, Isle of Wight, where Witheridge was placed 23rd overall out of 107 entries, and 10th best dressed. In 1992 having gained more trophies, Witheridge acquired the right from the Ancient and Honourable Guild of Town Criers to hold the Devon County Championships at our Annual St Johns Fair. During the 11 years that Frank has been Town Crier, with Mary his wife as escort, they have represented Witheridge world wide, winning trophies in Canada, Australia, USA, amongst others. Frank Housam has also been granted the privilege of representing Witheridge until such time as he chooses to retire, and he is currently the Senior Town Crier in North Devon.
In 1994 a coach load of supporters went to Skegness and witnessed Frank and Mary win three of the available trophies, namely "Best Dressed", "Conviviality" and "Media". Frank has been adopted by the National Caravan Club, of which he is a member, as parade leader and proclaimer for the British contingent at International Rallies throughout the world. In 1995, Roger Merit of Lincoln recorded the loudest cry at 106 decibels. Later that year Frank broke the record with 110.8 decibels, but it was not long before Roger regained the record with 112.4.
Frank and Mary have had a very successful record in competitions, and have together won the best dressed couple in Devon, Somerset, Dorset, Hampshire, Gloucestershire, Warwickshire, Lincolnshire, Cambridgeshire, Lancashire, Yorkshire, and Staffordshire. They have also won the British National Championships, and last year took Silver in the World Championship. Frank also won "The Armada Trophy" for the best Town Crier in the South West of England.
In 2005, the World Town Crier Championships will be held in Maryborough City, Australia, and Frank and Mary will be attending to represent Witheridge. Situated some 3 hours drive north of Brisbane (the capital City of Queensland), Maryborough, which has a population of 26,000 is the dominant commercial centre for the surrounding local government areas of Woocoo; Tiaro and West Hervey Bay. First settled in 1847 and proclaimed a City in 1905, Maryborough was the port for wool, timber and sugar industries and the supply centre for the Gympie goldfields. Some 22,000 migrants entered Australia directly from Europe by sailing ship through the Port of Maryborough from 1859.
Mr Frank Housam
53 Apple Tree Close, Witheridge,
Devon, EX16 8AR
Charitable and Commercial Work Undertaken. Also Entertaining undertaken as Morris Muggins, The Master of Murthfull Monologues
Member of THE ANCIENT AND HONOURABLE GUILD OF TOWN CRIERS.
Ik ben Guy , en gebruik soms ook wel de schuilnaam 'De belleman'.
Ik ben een man en woon in Izegem (België) en mijn beroep is Officiële Stadsomroeper van Izegem en museummedewerker.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Europese Snorrenclub Antwerpen.
Those involved in organizing the Fair in 1991 arranged a competition for the 14th June at which they would choose a suitable candidate. The judges appointed for this task were Freda Tout and Joan Pearce, and one Frank Housam eventually was chosen as the Witheridge Town Crier. Upon learning that there was to be a competition that afternoon in South Molton for Town Criers, Frank travelled over to see what he could learn about being a Town Crier. Whilst there he met the late Arthur Scoins, who had been the Town Crier at South Molton for over thirty years, and was a mine of information. Frank also had the opportunity to meet twenty five other Town Criers entered in the competition. He also found that as he had been officially nominated by the local council, he was entitled to join the Guild of Town Criers, and after completing the necessary formalities, he was duly accepted as a "Postulant" member for two years, after which he would become a full member. 
