Vrijdag 21 juni – Bradwell

Ontbijt in de kuip, op de langste dag van het jaar (of zoals de Fransen blijken te zeggen, de kortste nacht van het jaar)… op ons programma vandaag, een wandeling naar St. Peters Chapel, het op één na oudste kerkje van Groot-Brittannië, gebouwd in 654, op de resten van een Romeins fort.

We vertrekken met de regenjasjes in de rugzak, want het zou veel regenen vandaag… echter, en gelukkig, geen druppel gezien. We wandelen langs de seawall heen, voorbij één van de oudste kerncentrales in het land, dat nu ontmanteld wordt : er schijnt nu meer volk te werken dan toen de centrale actief was. De dijk is begroeid met grassen en bloemen, en alles staat geel van de pollen, Kurt is aan het vechten tegen zijn hooikoorts, geen preventief pilletje genomen… onze broeken zien gewoon geel. Na een tijdje kunnen we gelukkig op het schelpenstrand wandelen. 

Het kapelletje wordt mooi onderhouden en ’s zomers zijn er regelmatig diensten en concertjes. Via Bradwell Village belanden we in de King’s Head, voor een fris glas, want het is best warm nu. Keuken is gesloten, en er kan zelfs geen broodje meer af. Nog even binnen in de local shop, die wordt uitgebaat door vrijwilligers omdat een “echte” winkel er niet meer rendabel was.

’s Avonds worden we eerst verwacht bij David en Theresa thuis, ze willen ons enkele oude Engelse zeilboeken laten uitkiezen ; en de langgezochte Magic of the Swatchways van Maurice Griffith (die we al wel in het NL van Inge en Erik konden lenen) kunnen we ook in het Engels lezen nu ! En dan diner in The Green Man, de pub die op vrijdagavond behoorlijk vol loopt.   

Life is good in Bradwell…

Donderdag 20 juni –  Woolverstone – Bradwell : 32 M

Bij het ontbijt, weer twijfel … plan om noord te gaan, hadden we al naast ons neergelegd, en zodoende moeten we ons ’s morgens niet haasten. Maar nu blijkt het veel rustiger te zijn dan voorspeld, en had Lowestoft toch mogelijk geweest zijn.

We maken ons rustig klaar, bestemming Bradwell gekozen, omdat die haven “lang” aan te lopen is, ca. HW -/+ 4 u. Het is vanavond pas om 22.30 u hoogwater, dus we vertrekken om 13 u, en hebben geen haast. De rivier Orwell met het tij afgaand, op het fokje tot Felixtowne. Aan de zeemonding ziet het er heel grijs uit, enkele druppels vallen, maar eigenlijk geen naam “regen” waardig. Wel trekken hele fog patches de regio binnen. We zijn nu op vol zeil, met ruime en halve wind, want het is nogal variabel, en sturen eigenlijk enkel op de elektronische kaart. Gelukkig is dit een rustig gebied, bovendien kunnen we in het ondiepe gedeelte varen, ca. 5 tot 10 m, omdat de zee zeer slight  is, en al goed. Kurt gooit zijn vislijntje uit, tevergeefs; wel komen enkele zeehonden hun kopje boven steken. Na een tijdje toch de motor aan, want de wind valt volledig weg. We kunnen gemakkelijk ons avondeten klaarmaken.

We lopen dus, nog steeds in een dichte mist, Bradwell aan. Sommige boeien zien we slechts op een afstand van 90 m !! Er staat voldoende water in de kreek, en zo meren we tegen 20 u aan in de gereserveerde box.

Bradwell heeft een zeer leuke pub, op zeer korte afstand van de haven, en daar gaan we natuurlijk naartoe. We hebben er 6 jaar geleden David ontmoet, en we sms’en even naar hem : “Are you in for a pint in The Green man  ?” – 2 seconden later antwoord : “yes !” – en 2 minuten later was hij er, verrast natuurlijk omdat we niet eerder gebeld of gemaild hadden. Ook zijn vrouw Theresa is later nog gekomen, een leuk weerzien natuurlijk.

Woensdag 19 juni – Levington  - Woolverstone : met een omweg, toch 6 M 

Grijs bij het ontwaken, maar later klaart het open… in B en NL zo het vandaag heel warm zijn, naar  het schijnt.

In de chandlery van de haven kopen we de kaarten van de Wash, een soort waddengebied ten noordwesten van Lowestoft, we weten het nog niet zeker, maar moest het lukken met weer en getij, willen we al voorbereid zijn met de juiste kaarten.

We vertrekken met bijna windstil, en varen de Orwell-rivier verder op. Op motor, want het is afgaand water, … het is een mooie en rustige rivier, 1 of 2 keer per dag zien we een coaster die tot Ipswich vaart. Verder honderden bootjes achter hun mooring wiegend met tij of wind mee. We varen voorbij Pin Mill en Woolverstone tot aan de Orwell Bridge, en draaien 180 °, nu tij en wind mee, fokje open, en met een snelheid van 0,5 kn door het water en 2 kn over de grond, “scheuren” we naar de marina van Woolverstone. Hier moet je dus op stromend water aanleggen, en dat gaan we zonder brokken proberen te doen. Op de kopsteiger zien we een ruime plaats, en dat lukt zonder problemen. We gaan meteen betalen bij de havenmeester,  en ze zegt dat we in een box moeten gaan liggen, dus we mogen meteen ons maneuver nog eens opnieuw ten beste geven. No problem, we liggen nu naast een Nederlandse boot, diegene wiens plaats we gisteren in de Suffolk Yacht Harbour innamen. Het is een schipper uit Hellevoetsluis, en hij wacht op nog 2 andere bevriende zeilschepen.

We lagen nog nooit in deze marina, en van hieruit is het een must om tot Pin Mill te wandelen, naar de beroemde zeilerskroeg The Butt & Oyster. Langs een mooi kustpad tussen velden en bossen kom je in 20 /30 minuutjes bij de oude werven van Pin Mill. Hier hebben we 6 jaar geleden met Christel en Stéphane, en met de vorige boot Bussola, ook geweest, maar toen hebben we de “natte” landing beleefd, met de bijboot van de Saltwater… ook speciaal natuurlijk. Veel volk op het terras, en het is ondertussen zo heet dat we verkiezen om binnen een hapje te eten.

Als we terug op de boot komen, is het al wat afgekoeld, we kunnen nog wel buiten zitten, beetje plannen voor de volgende dagen, maar niet te ver, want het weer is eigenlijk zo onstabiel, en verandert met elke keer dat we de gribfiles binnenpakken, of de weerberichten bekijken… dus van dag tot dag…   

Dinsdag 18 juni – Levington

Om 6 u wakker van 2 meeuwen die op het raam van onze slaapkooi aan het vechten en krijsen zijn: Kurt smijt het venster open, ik dacht dat een van die meeuwen naar binnen zou schieten, zo vrank was die !

English breakfast op de Balena, onder een stralende en warme zon !! we liggen voor de ingang van de haven en zien op de rivier al de zeilbootje voorbij glijden. Ook zo’n mooie oude Thames Barge met zijn bruine zeilen. We rommelen wat op, en verhalen de boot naar de plek vanwaar een Hollandse boot net vertrokken is. We liggen naast een Engelsman en die trakteert met… thee en zijn maat met een andere boot presenteert er zelfgebakken scones bij. Ze komen van Lowestoft, en vertrekken naar Ipswich straks. En wij … blijven liggen vandaag.

Na douche en bezoek bij de havenmeester, gaan we lunchen in de yachtclub, gevestigd in het lichtschip.

En verder genieten van een dagje vakantie…

Maandag 17 juni – Breskens – Harwich : 104 M

Wekker staat net voor 5 uur, zodat we nog het nieuws en weerbericht kunnen horen. Het is nog rustig in Breskens… we maken brood voor onderweg en drinken zoals gewoonlijk voor een lange tocht, geen koffie maar thee, en maken een thermos met kokend water klaar.

Om 6 uur gaan de trossen los. We hebben een reef in het grootzeil want het zou 4/5 wellicht tot 6 bft waaien, NO-wind is goed voor onze bestemming Lowestoft. Vanaf Breskens vertrekken we genoodzaakt tegen de stroom, maar onze snelheid door het water is al gauw 6,5 tot 7 knopen. Aan de kop van Walcheren veel minder wind, de reef gaat er uit, maar dat is slechts voor even, want eens vrij van het land, terug veel wind. Het is zonnig weer, uit voorzorg hebben we toch maar onze thermische onderkledij aangetrokken, en maar goed ook. Ook muts en handschoenen komen tevoorschijn.

We zeilen voortreffelijk, wel wat schuin natuurlijk, maar comfortabel. De stuurautomaat kan de koers tot het waypoint aan de Traffic Lane goed houden. De wind blijft wel aanwakkeren, toch al 6 bft, en de zee wordt ook wat ruwer, dus de tweede reef erin. In het verkeersscheidingsstelsel is het eigenlijk rustig, enkele boten glijden rustig voorbij, wij achter hen door. Als we bijna het stelsel achter ons hebben, rond 14 u, waarschuwt de Britse weerdienst via de marifoon, voor “gale warning, 8 bft, soon” in de regio Thames (waar we ons dus bevinden) … oei, dat hebben we gehoord… De wind is ondertussen ook gekrompen, dus nu NNO en ons doel is dus steeds scherper (en met deze wind ook schever) bezeild. Wat gaan we doen ? Terug heeft geen zin, we zijn ongeveer halverwege; naar Lowestoft, nog ca. 45 M, wordt misschien te scherp; en als er werkelijk 8 komt, is Harwich wel een veilige grote haven om binnen te varen. We beslissen dus om de koers te verleggen (dan is het ook terug halve wind, en iets minder schuin), maar we moeten wel voorbij het Gabbard-windmolenpark en terug zuidelijk (en tegen de stroom Harwich aan lopen)… en dat duurt langer dan voorzien. Om 23.30 lopen we, uiteraard in het donker, de haven van Felixtowne/Harwich binnen. De havendienst van Harwich volgt alles goed op, we varen nog door tot het haventje van de Suffolk Yacht Harbour in Levington. Daar is het reuze uitkijken om de 4 onverlichte staken te vinden die het geultje aanduiden: het is net nu laagwater dus veel extra zullen we niet hebben. Gelukkig hebben we de “gale” niet op ons dak gehad, wellicht was het in het zuidelijkere deel van de Thames-regio. Hier op de Orwell-rivier is het nu rustig, een stuk beschut natuurlijk, en om 00.15 u leggen we vast aan het eerste ponton dat vrij is (dat is wel de dieselpomp), maar dat kan ons nu even niks schelen. We zijn allebei stikkapot, alleen brood en ham gegeten overdag, wegens niet te veel zin, en enkele koeken… wat thee en water. Een pintje kan nog net, en dan … diepe slaap.

Zaterdag 18 en zondag 19 mei
Geen al te mooie voorspellingen... we gaan niet zeilen, wel wandelen aan op het trand, van Vrouwenpolder tot De banjaard, de retour via het strand. In de late namiddag rijden we naar het Goese sas, daar zijn Marc en Annick aangekomen, en ook Piet en Riet komen aangevaren. Ines en Luc zijn net op tijd voor het aperitief. Diner in het Loze Visserke...
Zondag ontbijt in Wolphaartsdijk en dan... regen en naar huis.