Vrijdag 21 juni – Bradwell

Ontbijt in de kuip, op de langste dag van het jaar (of zoals de Fransen blijken te zeggen, de kortste nacht van het jaar)… op ons programma vandaag, een wandeling naar St. Peters Chapel, het op één na oudste kerkje van Groot-Brittannië, gebouwd in 654, op de resten van een Romeins fort.

We vertrekken met de regenjasjes in de rugzak, want het zou veel regenen vandaag… echter, en gelukkig, geen druppel gezien. We wandelen langs de seawall heen, voorbij één van de oudste kerncentrales in het land, dat nu ontmanteld wordt : er schijnt nu meer volk te werken dan toen de centrale actief was. De dijk is begroeid met grassen en bloemen, en alles staat geel van de pollen, Kurt is aan het vechten tegen zijn hooikoorts, geen preventief pilletje genomen… onze broeken zien gewoon geel. Na een tijdje kunnen we gelukkig op het schelpenstrand wandelen. 

Het kapelletje wordt mooi onderhouden en ’s zomers zijn er regelmatig diensten en concertjes. Via Bradwell Village belanden we in de King’s Head, voor een fris glas, want het is best warm nu. Keuken is gesloten, en er kan zelfs geen broodje meer af. Nog even binnen in de local shop, die wordt uitgebaat door vrijwilligers omdat een “echte” winkel er niet meer rendabel was.

’s Avonds worden we eerst verwacht bij David en Theresa thuis, ze willen ons enkele oude Engelse zeilboeken laten uitkiezen ; en de langgezochte Magic of the Swatchways van Maurice Griffith (die we al wel in het NL van Inge en Erik konden lenen) kunnen we ook in het Engels lezen nu ! En dan diner in The Green Man, de pub die op vrijdagavond behoorlijk vol loopt.   

Life is good in Bradwell…