Ik had het nochtans kunnen weten dat grote formaten wel eens problemen meebrengen! Enkele jaren geleden heb ik een boek gemaakt van ongeveer 60 op 85 cm: dubbele bladen gemaakt van grote tekeningen, gevouwen, geprikt, genaaid met de cahiersteek, dubbele schutbladen opgezet (schutbladen van 120 cm op 85 cm: die vind je niet eens waar ik mij bevoorraad), omslag gemaakt uit karton en linnen, boekblok in kaft gelijmd (en dat is al niet eenvoudig als het over een boekje van 21 cm op 15 cm gaat).
Vorig jaar dan twee grote mappen (70 cm op 100 cm) voor de tekeningen van twee creatieve kinderen. Probleem hierbij was dat er in heel Huize Atelier Plano geen tafel groot genoeg was voor deze klus. Dan maar een kamer ontruimd en een tijdelijke constructie verzonnen ...
Je hebt één voordeel met die gigaformaten: het is erg goed voor de conditie. Je legt kilometers af terwijl je rond je werktafel van de éne hoek van je werkstuk naar de andere loopt; je traint veel spieren bij het manipuleren en het versjouwen van het werkstuk, je verbruikt massa's energie met het zo snel mogelijk uitsmeren van de stugge boekbinderslijm op de grote lappen linnen, ... Kortom: je spaart er ook nog eens een abonnement op de fitness mee uit.
|
