Na de loodzware Philippe Gilbert Classic van zaterdag waren het opnieuw dezelfde 3 Helden die aan de start van Mons - Chimay - Mons verschenen; Joris, Stijn en Ward. De andere Helden beperkten zich tot hetzij lokaal over honden rijden, hetzij flaneren door de polders met het meest exclusieve fietsteam van het land, hetzij de kat uit de appelboom kijken. Mons - Chimay - Mons dus. Zoals de naam het zelf zegt een rondje met start en aankomst in Mons en een passage in Chimay, het gekende bierdorp. Voor de ATC'ers was het de eerste deelname hier dus het was uitkijken naar wat de parcoursbouwers ons zouden voorschotelen.

Vrijwel meteen kregen we vlotlopende klimmen te verwerken. De combinatie hiervan met de strakke tegenwind zorgde ervoor dat het al van bij de start pittig was. Zeker met de nog niet 100% herstelde Gilbert-benen piekte het al af en toe. Tot aan de eerste bevoorrading reden we vrijwel de hele tijd met ons 3. Als bij wonder reed enkel Joris al plat op de bij momenten bijzonder slechte wegen. Maar over die wegen kwamen we wel op mooie plaatsen, dus dat namen we er maar bij. Tijdens de bandenwissel werden we voorbijgesneld door een groepje onder aanvoering van niemand minder dan Nico Eeckhout. 

Na de bevoorrading pikten we bij hen aan en na de Philippe Gilbert Classic leken we vandaag wel op de Nico Eeckhout fandag te zitten. Desalniettemin werd er stevig de pees opgelegd. In groep kan je altijd iets meer en kon er makkelijker gerecupereerd worden op de tussenstukken. Maar het ging te vlot en de groep moest stoppen voor een lekke band. Op ons eigen tempo reden we verder en we haalden zowaar Bart Deurbroeck en David Motte bij. Maar op de klim richting stuwdam van Ry De Rome schudden ze ons terug uit het wiel. Al liet Stijn zich gewillig uitzakken om bij zijn knechten te blijven.

Bij de bevoorrading aan de dam kwamen Eeckhout en compagnie terug aansluiten en we zouden de rest van de rit samen met hen afleggen. Met momenten werd er stevig gekoerst. Joris oogde verrassend fris op de vlakken en ook bergop pikte hij probleemloos zijn wagonnetje aan. Klasse komt altijd bovendrijven zeggen ze. Leuk dat we met 3 samen konden blijven en met dank aan Nico Eeckhout (die niet van de kop is gekomen) een mooi gemiddelde bijeen reden. Na 6u22, 200km en 2500hm klimplezier kwamen we terug aan in Elio zijnen hof. Mons - Chimay - Mons is een ritje dat in de toekomst zeker nog op de agenda zal staan.