A R C I L , EEN DRENTSCHE PATRIJSHOND
28-06-2011
Toen we dan eindelijk aangekomen waren mocht ik gelijk de tuin in en die was hartstikke groot.
Ik ben die ook gelijk maar goed gaan verkennen. Maar toen de baasjes samen met een meneer een huis binnengingen ben
ik maar gauw meegelopen. Dat moest ik toch wel allemaal in de gaten houden.
Het zag er allemaal best leuk uit. Er stonden 2 grote banken, waarvan ik dacht dat ik die maar eens uit moest proberen,
maar dan wel stiekem 's nachts als de baasjes sliepen. De baasjes vonden het allemaal prachtig en
het werd nog mooier toen die meneer vertelde dat hij een ovenschotel in de oven had klaargezet.
Ook lag er nog een hele mooie fles bier koud. Na een hele dag in de auto was dat een heel aangename verrassing.
Na alles uitgepakt en lekker gegeten te hebben zijn we gaan slapen met een gevoel van
verwachting voor de dag van morgen.
De baasjes zeiden dat ik me heel goed had gedragen 's nachts, maar ik was ook best wel moe.
's Morgens om een uur of 9 ben ik maar eens met mijn neus onder de slaapkamerdeur door aan het snuffelen gegaan
en toen ze dat hoorden kwamen ze gelijk.
Na een paar boodschapjes gehaald te hebben, in het dorp +/- 2 km. verderop, hebben we eens goed het huis
en de tuin verkend en alles een beetje een plaats gegeven.Want we zouden er wel 3 weken blijven.
Op het stuk grond naast ons stond een paard, Pomme heette zij. Daar ben ik eens even flink tegen tekeer gegaan,
maar zij keek me eens aan en ging gewoon door met haar bezigheden.
In de tuin stond ook een zwembad, dat was wel naar de zin van het baasje. Het vrouwtje zei, na er één hand
(als het al een hele hand was) te hebben ingestoken: "Brr, ik denk niet dat ik daar in zal gaan".
Het baasje ging 's middags al, hij deed wel stoer, maar aan zijn gezicht te zien was het toch wel erg koud.
Ja, als je één keer door was, dan...... was het heerlijk.
Maar ja, dat doorkomen, hè. Het vrouwtje geloofde het wel.
De eerste paar dagen was het goed weer, daarna volgden er een paar redelijke, maar ook wat behoorlijk regenachtige dagen.
Maar we hadden het alledrie reuze naar onze zin.
Zelfs was ophangen is dan leuk.
Wordt vervolgd
28-06-2011 om 17:21
geschreven door Jiltje
26-06-2011
Hallo, wij zijn weer terug. We zijn hééél ver weg geweest, met vakantie. We gingen (4 juni) al om 7 uur 's morgens weg.
Ik moest hééél lang achter in de auto. En dat vind ik niet zo leuk. Uit mezelf ga ik er dan ook niet in.
Het baasje moet me er dan maar in tillen, als ze willen dat ik meega. De baasjes zeggen dat het een fraai gezicht is,
zo'n grote hond die als een baby wordt opgetild. Op de parkeerplaatsen waar we stopten hadden we dan ook veel bekijks.
Daar ging ik dan ook best wel tekeer, maar dat was omdat ik blij was dat ik weer even de poten mocht strekken.
En dan wilde ik er natuurlijk weer niet opnieuw in. Maar verder heb ik me volgens de baasjes voorbeeldig gedragen.
We hebben ook een heel eind maar heel langzaam gereden en zelfs heel veel stil gestaan..
Ik denk dat het met iets dat "Parijs" heet te maken had, want dat woord heb ik heel vaak gehoord.
Maar toen ik na 12 uur en 850 km eindelijk echt uit mocht stappen,
was ik die lange vervelende reis gauw vergeten.
Het vrouwtje en ik gaan dat allemaal nog wel vertellen.
26-06-2011 om 22:53
geschreven door Jiltje
03-06-2011
Baasje,
zou je de plantjes niet eens water geven???
03-06-2011 om 18:01
geschreven door Jiltje
28-05-2011
Van de week had ik een klein ongelukje. Het baasje kwam thuis en dan ben ik altijd heel blij en ren en spring ik alle kanten op.
Ik was met een speeltje aan het rondrennen, maar dat schoot weg, richting de schuifpui. Die stond open en
ik wilde het nog pakken voor het naar buiten ging, maar zag te laat dat de schuifhor ervoor zat.
Ik probeerde nog wel te remmen door op mijn kont te gaan zitten, maar ik schoot zo door de hor heen.
Toen zat ik ineens buiten op de hor.Het vrouwtje heeft maar geen foto gemaakt.
Het baasje was net thuis en was nogal moe, dus het vrouwtje had het idee dat het baasje het niet op prijs zou stellen
als ze vroeg nog even te wachten met het weer in elkaar zetten van de hor, zodat ze een foto kon maken.
Later zei het baasje, toen de hor weer in elkaar zat, dat ze dat goed had gezien. De baasjes zeggen dat het wel goed spul is, die hor.
Het is al de tweede keer dat ik erdoorheen ga. De eerste keer kon ik er eigenlijk niks aan doen.
Ik zag het baasje achter in de tuin lopen en wilde naar hem toe en rende heel hard naar buiten. Maar doordat het donker was (het was zomer en nog laat warm) zag ik niet dat de hor ervoor zat en toen lag ik met hor en al op straat. Dat was schrikken, zowel voor de baasjes als voor mij.
Maar net als toen waren de baasjes ook nu niet boos. Ze zagen dat ik nog probeerde te stoppen en zeg nou zelf: Wie kan er nou boos zijn op mij?
Ze hadden zelfs nog een verrassing voor mij. Mijn oude benchkussen was helemaal op.
Ik had er ook wel een beetje aan geknaagd en geknabbeld, maar dat was al hééél lang geleden en
nu hebben de baasjes precies zo één weer gekocht en voor een zeer fatsoenlijke prijs, zegt het vrouwtje.
En hij past ook precies achter in de kofferbak. Dat is makkelijk voor in de vakantie.
Dan lig ik tijdens het reizen lekker en op de plaats van bestemming heb ik mijn eigen kussen.
28-05-2011 om 23:13
geschreven door Jiltje
22-05-2011
Alles gaat hier zijn gangetje. Geen ups, geen downs.
De tuin wordt maar droger en droger.
Gras groeit er nauwelijks meer, behalve op de plekken die het vrouwtje ingezaaid heeft.
Dat lukt enigszins doordat daar regelmatig gesproeid wordt.
Het onkruid groeit nog wel, maar dat vindt het vrouwtje nu niet zo erg, als het maar groen is.
Dan lijkt het van een afstandje nog wat en stuift het niet zo.
Mijn pootjes hoeven nu ook niet afgedroogd en schoongemaakt hoeven te worden na het wandelen.
Dat is dan ook weer een voordeel.
Vannacht werden we wakker van onweer en dat ging wel heel erg tekeer. Meestal slaap ik er wel doorheen,
maar nu vond ik toch wel dat de baasjes wakker moesten worden. Het baasje kwam dan ook naar beneden om de
stekkers overal uit te halen. Het regende ook heel hard en het hield maar niet op. Het baasje was weer naar bed gegaan
en dat vond ik niet zo leuk. Toen ben ik maar weer gaan blaffen want ik zag ook maar steeds lichten, dan aan de voorkant
en dan weer aan de achterkant. Het vrouwtje is dan maar naar beneden gekomen en ik ben heel dicht tegen haar aan gaan zitten.
Ze vond het kennelijk wel wat zielig voor mij en is maar verder gaan slapen op de bank
en ik ben op de grond vlak onder haar gaan liggen. Ze zei wel dat dat opvoedkundig niet juist was,
maar ik heb geen idee wat dat betekent.
En zo vermaak ik mezelf ook wel eens:
VIDEO
22-05-2011 om 16:34
geschreven door Jiltje
17-05-2011
Voor Herma: Wie zegt dat wij niet struikelen?
Ik let op niets anders dan het touw, waarschuw Hans continue en desondanks vindt er nog wel eens
een struikelpartijtje plaats, gelukkig (tot nu toe) zonder letsel. Afkloppen!!!!
Voor Jan: verstopte hond
iets duidelijker.
Dit lijkt er wel op maar is slechts de speling van het zonlicht.
17-05-2011 om 00:00
geschreven door Jiltje
16-05-2011
Eindelijk weer eens een regenachtige dag. Arcil en het vrouwtje hebben vandaag al 2 keer heerlijk gewandeld in herfstachtig weer.
Harde wind en regen. Heel grappig, maar ineens zijn er geen andere honden meer op straat.
Helaas regent het niet hard genoeg om de tuin eens goed te verwennen. Maar alle beetjes helpen.
En ook mooi weer om nog wat foto's van ons weekje Duitsland te plaatsen.
Deze zijn van wandelingen die Arcil en de de baasjes gemaakt hebben.
Helaas moest Arcil wel aan de lijn, maar gelukkig hadden ze de lange lijn meegenomen zodat hij
hij toch lekker kon struinen.
16-05-2011 om 15:35
geschreven door Jiltje
14-05-2011
Aan de bezitters van een Facebook-account.
Help het baasje van Belle, Heros en Hera een prijs (een fototoestel, dan kan hij nog mooiere foto's maken) te winnen met een foto van Heros door op onderstaande link te klikken en vervolgens op "like".
namens Belle en co, bedankt.
14-05-2011 om 14:29
geschreven door Jiltje
Nog even de oplossing waar Arcil verstopt zit op de foto in het bericht van 7 mei
14-05-2011 om 14:21
geschreven door Jiltje
11-05-2011
Arcil en de baasjes zijn er een weekje tussenuit geweest. Zoals ze zelf zeggen, een generale repetitie voor de grote vakantie.
Een slechte generale belooft een goede uitvoering is het gezegde. De baasjes hopen dan maar dat een goede generale ook een
goede uitvoering oplevert, want ze hebben een heerlijke week gehad.
Alles paste in en op de auto (omdat ze een nieuwe auto hebben was dat weer even passen en meten).
De reis ging naar Duitsland, naar Emsland, waar de baasjes een huis gehuurd hadden.
Onderweg kwamen ze nog langs de geboorteplaats van Arcil, Nieuw Amsterdam. Dat moest natuurlijk even op de foto gezet worden.
Het huis was van alle gemakken voorzien tot en met manden en etensbakken voor de hond toe. Zelfs een hondendouche,
die ze niet gebruikt hebben, was aanwezig. Het weer zat ook mee, hoewel het wel aan de frisse kant was.
Maar om te wandelen was het prima weer en uit de wind en in de zon was het ook heerlijk om een boek te lezen.
En dan de tuin: een waar paradijs voor honden.
De tuin was volledig omheind en 2000 m² groot. Eigenlijk kun je het niet eens een tuin noemen,
het was gewoon een bos. Op een morgen kwam er zelfs een konijn voorbijschieten om het plaatje compleet te maken.
Helaas voor Arcil moest hij het jagen stoppen toen het konijn achter het gaas verdween.
Maar gelukkig waren er nog allerhande vogels om achterna te zitten.
Arcil had het lekker druk in de tuin, hoewel hij er niet al te lang in zijn eentje bleef. Hij had liever dat één van de baasjes meeging.
Waar Arcil in de eigen tuin lekker zijn gang kon gaan, moest hij op de diverse wandelingen aangelijnd worden.
In hele stukken bos mogen de honden voor een groot deel van het jaar wel los lopen, maar nu niet.
11-05-2011 om 15:11
geschreven door Jiltje
07-05-2011
Het was wat stilletjes omdat we een weekje naar Duitsland zijn geweest.
Afgelopen week was dit allemaal mijn terrein. Groot hè??
Kunnen jullie me vinden?
Meer volgt.
07-05-2011 om 14:26
geschreven door Jiltje
20-04-2011
Dit was de oorzaak van heel wat burengerucht om een uur of 11 gisteravond.
Arcil mocht nog even in de tuin, zoals iedere avond voor de deuren op slot gaan.
In de hoek van de tuin was hij al heen en weer springend aan het blaffen en zoals het vrouwtje al vermoedde was de egel
de oorzaak van al dat kabaal. Arcil naar binnen gelokt en de egel verteld dat hij het beter verderop kon zoeken.
Na een tijdje is het vrouwtje maar eens gaan kijken of de kust veilig was,
maar de egel had zich onder een denneboompje verschanst.
Het was wel erg donker daar, maar toch wilde het vrouwtje proberen een foto (die boven verwachting geslaagd is) te maken.
De egel is verder op zijn gemak de hele tuin door gescharreld, onder luide toejuichingen van Arcil van achter het raam.
20-04-2011 om 00:00
geschreven door Jiltje
12-04-2011
C Het vrouwtje loopt achter. Ik moet haar wat meer achter de vodden zitten.
Ze heeft nog helemaal niet verteld dat het baasje de voortuin heeft afgezet met coniferen. Dat zou hij vorig jaar al doen,
maar dat is er toen niet meer van gekomen. Er stond al wel gaas, zodat ik toch af en toe in de voortuin kon.
Straks (als ook de beukenhaag weer is dicht gegroeid) kan ik daar ook lekker spelen en hopen de baasjes dat ik niet op alles en
iedereen reageer. Langs de haag loopt een stoep en daar racen alsmaar kindertjes op fietsen en op karretjes langs
en die laat ik dan lekker schrikken door heel hard te blaffen en heel hard mee te rennen,
maar dat vinden de baasjes niet zo leuk, vooral het vrouwtje niet.
Wat het vrouwtje ook nog niet verteld heeft is dat ik laatst op een avond in de tuin aan het op en neer springen was en
dat ze zich ineens realiseerde: "O jee, het is weer paddentijd". Dus kwam ze gauw naar buiten en
zag dat ik inderdaad een regendans rond een pad aan het uitvoeren was.
Maar ze zag ook dat ik er op eerbiedige afstand van bleef.
Met een zucht van opluchting ging ze weer naar binnen en zei tegen het baasje:
"Ik geloof dat hij eindelijk zijn lesje heeft geleerd".*
* Voor de recentere blogvolgers:
Arcil heeft toen hij net een paar maanden oud was een eerste aanvaring met een pad gehad
en vorig jaar nog een tweede:
12-04-2011 om 17:32
geschreven door Jiltje
05-04-2011
Ik vond dat het vrouwtje maar weer eens wat moet schrijven. Er is best wel wat te vertellen.
Zo mocht ik vorige week weer eens mee naar de wijngaard, het was heel mooi weer. Niet dat er veel te zien is
maar er is genoeg te doen voor het baasje. Ik had ook wel willen helpen, maar volgens de baasjes loopt er achter de wijngaard
een héél gevaarlijke weg met allemaal auto's en fietsers.
Dus hadden ze me aan een lang touw aan een boom gezet, kon ik mooi rondjes lopen, zeiden ze.
Wat ze er niet bij vertelden was dat het rondje dan steeds kleiner werd. Zo klein dat ik tegen de boom aan stond.
Zei het vrouwtje dat ik de andere kant op moest draaien. Nou, daar snapte ik niks van.
Toen is het vrouwtje voor me uit gaan lopen en toen werd het rondje gelukkig weer groter.
Iets verderop lag een kat in het zonnetje, de lijn was wel lang maar niet lang genoeg.
Ik kon er niet bij komen en die kat kwam ook niet naar mij, hoe hard ik ook blafte.
Ik kon best wel een stukje lopen, ook helemaal een klein weggetje over, daar waren ook allemaal beesten, kippen,
konijnen, paardjes en nog meer. Maar daar kon ik ook al niet bij komen.
Ik ga proberen of het vrouwtje wat meer gaat schrijven, anders vergeten we zelf ook nog wat we gedaan hebben.
Maar als het goed is krijgt ze het nu wat rustiger en gaat het vast wel lukken.
05-04-2011 om 12:44
geschreven door Jiltje
26-03-2011
Het vrouwtje en ik waren de afgelopen week een paar dagen met ons tweetjes.
Het baasje was voor zijn werk in het buitenland, in Praag.
aan het werk????
Omdat het lekker weer was zijn we heel veel buiten geweest. Het vrouwtje doet de zoveelste poging om het gazon te herstellen.
Ik mocht kennelijk niet helpen want ze zette er gaas voor. Ze zegt dat ze de tuin in gedeeltes gaat herstellen,
zodat ik toch nog een stuk over hou om te rennen. Maar volgens mij kan ze zich de moeite beter besparen,
want ze is nu met hetzelfde stuk bezig dat ze vorig jaar ook al gedaan heeft.
Toen ze de vlonder van het tuinhuisje wilde vegen, was ze de veger kwijt.
Die had ze al klaargelegd, maar ik verveelde me toen ze achter het gaas bezig was en toen heb ik de veger gepakt om mee te spelen.
Dat vond ze niet zo'n goed idee en toen ze "Apport" riep heb ik hem maar teruggebracht.
Als vervanging kreeg ik een plantenpot en dat was ook leuk.
26-03-2011 om 18:55
geschreven door Jiltje
17-03-2011
Bij de doordeweekse wandelingen met net vrouwtje gaat Arcil, als het verkeer het toelaat, het laatste eind aan de flexlijn.
Het eerste gedeelte lopen ze langs een behoorlijk drukke weg, dus daar gaat de gentle leader om.
Het laatste stuk langs een slootje is veel rustiger.
Aan de flexlijn kan hij dan lekker langs het riet scharrelen en, als het meezit, nog wat eenden laten schrikken.
Op een rustig stukje maakt het vrouwtje dan de flexlijn vast aan de halsband en maakt de gentle leader los.
Vervolgens zegt ze: "Ga maar". Zo ook van de week.
En plotseling stond Arcil 25 meter verderop (terwijl de flexlijn maar 5 meter is) verbaasd te kijken vanwege zoveel vrijheid en
had het vrouwtje een verscheidenheid aan lijnen in haar hand. Verkeerde ring dus.
Op nog eens 5 meter van Arcil lag een eend in de kant te rusten, gelukkig had Arcil dat nog niet in de gaten.
Het vrouwtje riep Arcil onmiddellijk bij zich terwijl er ondertussen ook nog een fietser langs kwam.
Tot haar grote verbazing kwam hij ook nog,
Niet snel, maar toch en liet zich vrij gemakkelijk weer aanlijnen.
Pffffff.
17-03-2011 om 21:30
geschreven door Jiltje
09-03-2011
Vanmorgen tijdens de ochtendwandeling, met de slaap nog in haar ogen, zag het vrouwtje vanuit een ooghoek iets heel kleurigs.
Na een keertje goed de ogen uitgewreven te hebben zag ze een prachtig eendje zwemmen.
Ze neemt zich steeds voor het kleine foto-toestelletje mee te nemen (zeker nu, nu er overal lammetjes in de wei huppelen),
maar vergeet het iedere keer weer.
Nou dan maar hopen dat het eendje er straks ook nog is. Na de wandeling, toen Arcil thuis afgeleverd en verzorgd was,
ging het vrouwtje weer op pad. Gelukkig was het eendje er nog, maar was driftig aan het heen en weer zwemmen.
Dat kon met het kleine toestel niet goed worden vastgelegd, dus weer naar huis om het andere toestel te halen.
(Stom dat ze dat niet gelijk had meegenomen).
Kennelijk vond het eendje die belangstelling maar niks en had zich aan de andere kant van het prutslootje op de kant teruggetrokken.
Na wat zoeken in de vogelboeken blijkt het om een mandarijn-eend te gaan.
09-03-2011 om 10:50
geschreven door Jiltje
04-03-2011
Ze zijn weer eens naar het strand geweest. Eerst zijn ze naar de vader van het vrouwtje geweest.
Die woont niet ver van het strand en de baasjes hadden al gezegd: "Als het weer het ook maar een beetje toelaat, gaan we ook naar zee".
En of het weer het toeliet en hoe!!! Prachtig was het. Ze gingen al vrij vroeg weg vanmorgen.
Hier was het al prachtig weer, maar onderweg werd het steeds mistiger.
Terwijl ze daar een hapje mee aten begon het ook daar rond een uur of 12 wat op te klaren.
Arcil wilde ook nog even laten zien wat een mooie staart hij heeft en zwiepte een kop soep van tafel.
Maar netjes als hij is heeft hij de grond weer keurig schoongemaakt.
Toen ze weer opstapten besloten ze op de terugweg bij Castricum af te slaan.
Het zonnetje was er inmiddels goed door gekomen en het leek schitterend weer voor een strandwandeling.
Tot 1 mei mogen de honden nog op het strand komen. Het parkeerterrein konden ze (tot hun verbazing) zonder te betalen oprijden en
het was er niet erg druk, dus stonden ze mooi vooraan.
Voor alle zekerheid hadden de baasjes ook de lange lijn meegenomen, omdat ze niet wisten of er ja dan nee paarden op het strand mochten.
Al heel gauw bleek dat dat wel mocht. Vlak voor ons betraden 3 dames te paard het strand,
dus Arcil eerst maar aan de lijn tot de paarden uit het zicht waren. En toen ging het los.
Het weer had niet beter gekund, heel weinig wind, een heerlijk zonnetje, wel fris, maar niet koud.
Er waren wel mensen, met en zonder honden, op het strand, maar het was niet erg druk. Kortom: beter kon niet.
Ook met de paarden viel het mee, pas toen ze weer teruggingen zagen ze weer wat paarden aankomen.
Toen hebben ze Arcil toch maar weer aangelijnd, maar ze waren toch al bijna bij de strand-overgang.
Helaas voor Arcil zat hij net vast toen hij vlakbij een enorme meeuw op het strand zag.
Hij probeerde er nog achteraan te gaan, maar ja, dat lukte dus niet.
In de auto terug naar huis: dromen van niet gevangen vogels.
04-03-2011 om 20:40
geschreven door Jiltje
02-03-2011
Het vrouwtje had eens ergens gelezen dat azijn tegen onkruid tussen de tegels helpt om het weg te krijgen.
Dus vorig jaar azijn in de plantenspuit en aan het werk
De bedoeling was om het precies tussen de tegels en op het onkruid te spuiten, maar daar ging ook nog wel eens wat naast.
Zo langzamerhand bleek dat ook de groene aanslag langs de randen van de tegels verdween.
Dus een aantal weken geleden besloot ze het wat grootser aan te pakken en gewoon de azijn over de hele tegel te sproeien.
Om te kijken wat het resultaat zou zijn had ze gedeeltes wel en gedeeltes niet besproeid.
Wel, zie hier:
Voordelen:
Geen gif in de tuin en dus
niet aan hondenpootjes.
Je hoeft niet zo uit kijken
waar je de azijn spuit.
En... het is nog voordelig ook.
02-03-2011 om 10:25
geschreven door Jiltje
27-02-2011
Het weerbericht:
"Vandaag: Het is bewolkt en er valt verspreid wat regen of motregen.
In het noorden kan ook (natte) sneeuw vallen.
Het is rond 4 graden, bij een forse wind uit westelijke richtingen. "
Uiteraard kan het vrouwtje niet zien hoe het in de rest van Nederland is, maar volgens haar vallen alle verspreide buien,
die hier en daar vallen, voornamelijk hier. En die van daar vallen ook hier.
Van een echte wandeling was dan ook geen sprake.
Na een "kort doordeweeks" rondje (pakweg 20 à 30 minuten) konden zowel Arcil als het baasje uitgewrongen worden.
Het was allemaal zo nat dat Arcil zijn pootjes alweer schoongespoeld waren toen hij thuiskwam.
Het vrouwtje was wijselijk thuis gebleven,
die had haar portie gisteren al gehad. Zelfs Arcil had er niet veel trek in. Ook de tuin wordt maar mondjesmaat bezocht,
Arcil staat wel voor de deur, maar als de deur open gaat,
"Nou nee vrouwtje, toch maar niet, ik probeer het straks nog wel een keer".
Moeder Belle (links). Midden en rechts, zoon Heros en dochter Hera uit eerste nestje Belle,
met baasjes Jan en Simonne.
Een leuke bijkomstigheid van het slechte weer is, is dat ze de geboorte van de pups van Belle op de voet hebben kunnen volgen
op het Bas_en_Belle-blog. Negen stuks maar liefst.
Het baasje van Belle heeft nauwgezet de lezers van het blog op de hoogte gehouden.
Zelfs de eerste foto's staan er al op. Zie
27-02-2011 om 16:36
geschreven door Jiltje
