In Frankrijk zaten we midden tussen de koeien. De weilanden stonden vol met verschillende soorten .

 

De zogenaamde Limousin-koeien werden door de straat langs ons huisje naar een ander weiland gebracht

 Dan werden de straten met linten afgezet zodat ze ze niet het één of andere erf op zouden lopen. En daar kwamen ze, achter een boer aan die iets van "Ek, Ek," riep. Toen het vrouwtje naar het hek liep om foto's te maken, liet de boer, die achteraan liep, precies voor het vrouwtje de koeien halt houden, zodat ze rustig haar gang kon gaan.

 

De eerste dagen nadat de baasjes terug waren van vakantie was het erg warm en omdat Arcil in het voorjaar 

al zo had lopen puffen dachten ze hem een plezier te doen met een zwembadje.

Na eerst droog geoefend te hebben werd er langzaam aan steeds iets meer water in het badje gedaan.

Maar zodra er water in kwam kostte het steeds meer moeite om Arcil een poot in het bad te laten zetten. 

Op alle manieren hebben de baasjes geprobeerd hem het badje in te krijgen. Snoepjes, brokjes of speeltjes

niets hielp. Zelfs het er zelf in gaan zitten en zo idioot mogelijk te doen leverde slechts een enkele stap in 

de goede richting op.

Als hij dan uiteindelijk 1 of 2 poten in het water had gehad kwam er weer een klein beetje water bij.

Eén keer heeft hij er met 4 poten ingestaan maar dat was kennelijk per ongeluk want hij wist niet hoe snel hij er weer uit moest springen.

Op het laatst heeft het vrouwtje één van zijn favoriete speeltjes aan de binnenkant met smeerkaas ingesmeerd 

(vindt hij erg lekker) en in het water gelegd.

Het stormt, het regent het is 14 graden. Een mooie gelegenheid om nog eens de foto's en filmpjes van de vakantie te bekijken.

 Eén filmpje heeft het vrouwtje gemaakt toen het baasje was gaan paardrijden.

 Ze wilde apporteren gaan oefenen met Arcil. Thuis doen ze dat ook weleens in de tuin, maar nu hadden ze een hele grote tuin tot hun beschikking. 

De eerste de beste keer dat het vrouwtje de dummy (een oude dummy van Kyra van Sonja) had verstopt had Arcil hem al heel snel gevonden 

en heel netjes teruggebracht.

Zo goed, dat ze besloot er een filmpje van te maken, dus statief erbij en een beetje goochelen en hier is-ie dan.

 

Het is weer pruimentijd, beduidend vroeger dan vorig jaar. 

Je moest goed kijken maar op een bepaald moment werden de eerste pruimen zichtbaar, 

net zo groen als het omringende blad. En dat waren er een hoop.

En nu, nu kunnen de baasjes niet opeten tegen wat er van de boom afkomt.

En Arcil, die helpt dit jaar niet mee. Die heeft kennelijk slechte herinneringen aan de pruimen.

Die zijn nog maar voor één ding goed en dat is er lekker overheen rollen.

En dat is lekker kleverig.

Ook Arcil had het kennelijk een vermoeiende wandeling gevonden.

Maar gelukkig wachtte er thuis een lekker zacht kussentje.