aan het werk????

 

 Dat vond ze niet zo'n goed idee en toen ze "Apport" riep heb ik hem maar teruggebracht. 

Bij de doordeweekse wandelingen met net vrouwtje gaat Arcil, als het verkeer het toelaat, het laatste eind aan de flexlijn. 

Het eerste gedeelte lopen ze langs een behoorlijk drukke weg, dus daar gaat de gentle leader om. 

Het laatste stuk langs een slootje is veel rustiger. 

Aan de flexlijn kan hij dan lekker langs het riet scharrelen en, als het meezit, nog wat eenden laten schrikken. 

Op een rustig stukje maakt het vrouwtje dan de flexlijn vast aan de halsband en maakt de gentle leader los.

 

Vervolgens zegt ze: "Ga maar". Zo ook van de week.

 En plotseling stond Arcil 25 meter verderop (terwijl de flexlijn maar 5 meter is) verbaasd te kijken vanwege zoveel vrijheid en

 had het vrouwtje een verscheidenheid aan lijnen in haar hand. Verkeerde ring dus. 

Op nog eens 5 meter van Arcil lag een eend in de kant te rusten, gelukkig had Arcil dat nog niet in de gaten. 

Het vrouwtje riep Arcil onmiddellijk bij zich terwijl er ondertussen ook nog een fietser langs kwam. 

Tot haar grote verbazing kwam hij ook nog,

Niet snel, maar toch en liet zich vrij gemakkelijk weer aanlijnen. 

Pffffff.

Vanmorgen tijdens de ochtendwandeling, met de slaap nog in haar ogen, zag het vrouwtje vanuit een ooghoek iets heel kleurigs. 

Na een keertje goed de ogen uitgewreven te hebben zag ze een prachtig eendje zwemmen. 

Ze neemt zich steeds voor het kleine foto-toestelletje mee te nemen (zeker nu, nu er overal lammetjes in de wei huppelen), 

maar vergeet het iedere keer weer. 

Nou dan maar hopen dat het eendje er straks ook nog is. Na de wandeling, toen Arcil  thuis afgeleverd en verzorgd was, 

ging het vrouwtje weer op pad. Gelukkig was het eendje er nog, maar was driftig aan het heen en weer zwemmen.

 

Dat kon met het kleine toestel niet goed worden vastgelegd, dus weer naar huis om het andere toestel te halen.

 (Stom dat ze dat niet gelijk had meegenomen). 

Kennelijk vond het eendje die belangstelling maar niks en had zich aan de andere kant van het prutslootje op de kant teruggetrokken. 

Na wat zoeken in de vogelboeken blijkt het om een mandarijn-eend te gaan.

Ze zijn weer eens naar het strand geweest. Eerst zijn ze naar de vader van het vrouwtje geweest.

 

Die woont niet ver van het strand en de baasjes hadden al gezegd: "Als het weer het ook maar een beetje toelaat, gaan we ook naar zee". 

En of het weer het toeliet en hoe!!! Prachtig was het. Ze gingen al vrij vroeg weg vanmorgen.

 Hier was het al prachtig weer, maar onderweg werd het steeds mistiger. 

Terwijl ze daar een hapje mee aten begon het ook daar rond een uur of 12 wat op te klaren.

Arcil wilde ook nog even laten zien wat een mooie staart hij heeft en zwiepte een kop soep van tafel.

Maar netjes als hij is heeft hij de grond weer keurig schoongemaakt.

 Toen ze weer opstapten besloten ze op de terugweg bij Castricum af te slaan. 

Het zonnetje was er inmiddels goed door gekomen en het leek schitterend weer voor een strandwandeling. 

Tot 1 mei mogen de honden nog op het strand komen. Het parkeerterrein konden ze (tot hun verbazing) zonder te betalen oprijden en 

het was er niet erg druk, dus stonden ze mooi vooraan.

Voor alle zekerheid hadden de baasjes ook de lange lijn meegenomen, omdat ze niet wisten of er ja dan nee paarden op het strand mochten. 

Al heel gauw bleek dat dat wel mocht. Vlak voor ons betraden 3 dames te paard het strand, 

dus Arcil eerst maar aan de lijn tot de paarden uit het zicht waren. En toen ging het los.

Het weer had niet beter gekund, heel weinig wind, een heerlijk zonnetje, wel fris, maar niet koud. 

Er waren wel mensen, met en zonder honden, op het strand, maar het was niet erg druk. Kortom: beter kon niet. 

Ook met de paarden viel het mee, pas toen ze weer teruggingen zagen ze weer wat paarden aankomen. 

Toen hebben ze Arcil toch maar weer aangelijnd, maar ze waren toch al bijna bij de strand-overgang. 

Helaas voor Arcil zat hij net vast toen hij vlakbij een enorme meeuw op het strand zag. 

Hij probeerde er nog achteraan te gaan, maar ja, dat lukte dus niet. 

 

In de auto terug naar huis: dromen van niet gevangen vogels.

Het vrouwtje had eens ergens gelezen dat azijn tegen onkruid tussen de tegels helpt om het weg te krijgen.
Dus vorig jaar azijn in de plantenspuit en aan het werk
De bedoeling was om het precies tussen de tegels en op het onkruid te spuiten, maar daar ging ook nog wel eens wat naast.
Zo langzamerhand bleek dat ook de groene aanslag langs de randen van de tegels verdween.
Dus een aantal weken geleden besloot ze het wat grootser aan te pakken en gewoon de azijn over de hele tegel te sproeien.
Om te kijken wat het resultaat zou zijn had ze gedeeltes wel en gedeeltes niet besproeid.
Wel, zie hier:

Voordelen:
Geen gif in de tuin en dus
niet aan hondenpootjes.
Je hoeft niet zo uit kijken
waar je de azijn spuit.
En... het is nog voordelig ook.