Na de ochtendwandeling die zowaar droog verliep, de woonkamer maar weer eens flink onder handen genomen.

"Nee vrouwtje, afblijven, hier lig ik en zie maar dat je me eruit krijgt". 

Maar omdat hij  tijdens het dweilen, keurig, in zijn bench of ergens anders gaat liggen,

waar hij het vrouwtje niet in de weg loopt,  krijgt hij een lekker kluifje als beloning.

.

De volgende dag was het te warm om 'wat dan ook' te doen en hebben ze geprobeerd wat verkoeling te zoeken in de

inmiddels afgezette voortuin

 

Op onze dagelijkse wandelingen proberen we zo te lopen dat we weinig verkeer tegen komen. 

Helaas ligt de officiële uitlaatstrook langs een weg waar nogal hard wordt gereden. Maar daarna komen we langs heerlijk rustige stukjes, 

waar Arcil dan wel niet los maar wel aan de flexlijn mag. Vandaag hebben we het fototoestel maar eens meegenomen. 

Het vrouwtje wilde een paar koeien fotograferen. Normaal gesproken liggen die heel lief tegen elkaar aan,

 maar juist nu liepen ze meters uit elkaar.

Ook de schapen die ons altijd heel geïnteresseerd bekijken hadden meer belangstelling voor het gras,

waarschijnlijk omdat het tussen de buien door even droog was

en  dat toch wat prettiger eet.

De laatste uitlaat-strook waar we komen ligt langs een weg waar veel te hard wordt gereden,

maar daar is de strook gelukkig wat breder en moest Arcil ook even poseren.

Omdat het nou niet bepaald lange-wandelingen weer was, bedacht het vrouwtje dat Arcil wel eens een opknapbeurt kon gebruiken. 

Dat begon er allemaal mee dat er een plakkaat poep tegen Arcil zijn poeperd aangeplakt zat. 

Kennelijk aan het oog ontsnapt, want het was inmiddels opgedroogd. Tsja, hoe krijg je dat er dan vanaf? Eerst maar eens met een kam proberen. 

Maar dat vond Arcil niet zo'n goed idee. Als het vrouwtje al met de kam wees, draaide hij mooi met zijn kont weg. 

Dat werd dus rondjes om elkaar draaien. Zeggen dat ie moest zitten had ook geen zin, want uiteraard moest juist dat gedeelte zichtbaar zijn. 

Met de borstel kwam ze al wat beter in de buurt, maar als er wat meer druk uitgeoefend werd ging hij op de loop.

Dat lukte dus niet. Eerst maar eens naar de bijkeuken, daar is minder ruimte om er vandoor te gaan. 

Oud handdoekje gepakt en nat gemaakt en dat, toen Arcil weer eens op zijn poeperd zat, er maar onder geschoven. 

Kennelijk kreeg hij toch in de gaten wat de bedoeling was en dat het eigenlijk toch wel fijn was dat de boel gereinigd werd en

 kon het vrouwtje heel voorzichtig haar gang gaan. 

 Daarna nog een lekkere borstelbeurt en omdat ze toch bezig waren moesten de overhangende oorharen ook maar even bijgepunt,

 maar ook dat was makkelijker gedacht dan gedaan. Maar met wat paaien met kauwstaafjes is ook dat weer gelukt 

en is hij weer het heertje.

Uit  honderden foto's heeft het vrouwtje een foto-album samengesteld, zodat ze

de vakantie zo af en toe nog eens opnieuw kunnen beleven.

Ze hebben het er zo naar hun zin gehad, dat ze volgend jaar wel weer willen.