Vanmorgen tijdens de ochtendwandeling, met de slaap nog in haar ogen, zag het vrouwtje vanuit een ooghoek iets heel kleurigs.
Na een keertje goed de ogen uitgewreven te hebben zag ze een prachtig eendje zwemmen.
Ze neemt zich steeds voor het kleine foto-toestelletje mee te nemen (zeker nu, nu er overal lammetjes in de wei huppelen),
maar vergeet het iedere keer weer.
Nou dan maar hopen dat het eendje er straks ook nog is. Na de wandeling, toen Arcil thuis afgeleverd en verzorgd was,
ging het vrouwtje weer op pad. Gelukkig was het eendje er nog, maar was driftig aan het heen en weer zwemmen.
Dat kon met het kleine toestel niet goed worden vastgelegd, dus weer naar huis om het andere toestel te halen.
(Stom dat ze dat niet gelijk had meegenomen).
Kennelijk vond het eendje die belangstelling maar niks en had zich aan de andere kant van het prutslootje op de kant teruggetrokken.
Na wat zoeken in de vogelboeken blijkt het om een mandarijn-eend te gaan.
|