Een gebeurtenis met Lieke afgelopen zaterdag die ook wel weer leerzaam en confronterend was.... Lieke probeerde als gewoonlijk naar buiten te glippen en dit keer stond ik haar dat toe in de hoop dat ze wel bij mij zou blijven even terwijl ik buiten bezig was. Niet wetende dat ze haar doel al lang beraamd had. haar doelwit was een kip die hier altijd ronscharrelde..gezellig een kip in de tuin. Daaraan heeft Lieke aldus een eind gemaakt, de kip is niet meer. Ze heeft haar einde gevonden, deels in de maag van Lieke en deels in de GFT bak. Vooral dat laatste vind ik onverdraaglijk. Waarom hebben we haar die hele kip niet gewoon op laten eten? vraag ik me af. Ze heeft m eerlijk gevangen; de kip heeft nog een pijnlijke einde gehad doordat Lieke haar nog niet had doodgebeten terwijl ze al aan het smullen was. TOen ze dat wel had gedaan, hebben we het warme kippenlijfje in de kliko gegooid....en jawel hoor Remco had daarna kipfilet gekocht..bij AH Heel veel gekker moet het niet worden natuurlijk!
Niet dat ik zelf de kip had kunnen of willen villen maar het voelt zo onnatuurijk, zo tegen de natuur in om een dier wat op natuurlijke wijze haar leven gegeven heeft, een gezond dier nog wel, vrij rondlopend, totaal biologisch verantwoord dus, te verspillen, uit de kringloop te nemen. Het besef dat wij dat bepalen als mens, een beslissing die vooral gebaseerd is en voortkomt uit dat wat we beschaving noemen, voelt heel onnatuurlijk.
De kringloop van Leven/ Dood mag niet onderbroken worden op zo'n tegen-natuurlijke én voedselverspillende wijze. Ik heb er spijt van dat ik Lieke haar eerlijk veroverde maaltje niet heb gegund..ingegeven door de angst dat er misschien botjes in haar maag zouden komen..al die enge verhalen..gruwel.
Een veer van de kip heb ik wel bewaard, als offer van Lieke aan mij. Ze had het kippetje immers keurig midden in de woonkamer gelegd om met ons te delen, zoals de meeste roedeldieren dat doen. Het veertje als symbool voor haar offer in het bijzonder en als symbool voor de eeuwige kringloop Leven/ Dood. Dat bewustzijn heeft ze weer tot leven geroepen met haar snelle aktie.
Lieke, de volgende keer mag je je prooi gewoon houden.
