Als jij bij mij bent, vergeet ik soms wie ik ben als alles bestaat zoals jij het ziet Als ik niet meer voel waar ik ben Dan ben ik niet meer hier Bodemloos en dakloos
Maar bij jou Alleen bij jou
laat me dan soms alleen waar ik dan de stukjes weer vind die alle kanten op waren gegaan ik plak ze weer netjes aan elkaar
Ik bouw muren om mij heen voordat ik geen huis meer heb ik metsel de voegen voordat het weer wegwaait mee met de wind die vandaag waait en mijn gedachten en herinneringen aan wie ik ook alweer ben Hier in deze wereld vergeet ik dat soms
Niet dat het ook wat uitmaakt het is net zo vluchtig als de wind
Neem het me niet kwalijk als ik soms de bouwstenen stapel wat ze ooit vergeten zijn Ik doe het gewoon maar over Metselen en voegen Daarachter kun je mij vinden Als de deur weer opengaat
Laat mij soms maar gewoon alleen met mezelf dan plak ik alle stukjes weer aan elkaar en zet ze op de juiste plaats Dan kan ik weer lopen en je aankijken vanuit mij Als je me wilt zien
