08-09-2011 om 12:40 geschreven door willy  

All Our Care is to be Placed in God

The Voice of Christ:

My Child, allow me to do what I will with you. I know what is best for you. You think as a man; you feel in many things as human affection persuades.

The Disciple:

Lord, what You say is true. Your care for me is greater than all the care I can take of myself. For he who does not cast all his care upon You stands very unsafely. If only my will remain right and firm toward You, Lord, do with me whatever pleases You. For whatever You shall do with me can only be good.

If You wish me to be in darkness, I shall bless You. And if You wish me to be in light, again I shall bless you. If you stoop down to comfort me, I shall bless You, and if You wish me to be afflicted, I shall bless You forever.

The Voice of Christ:

My child, this is the disposition which you should have if you wish to walk with Me. You should be as ready to suffer as to enjoy. You should as willingly be destitute and poor as rich and satisfied.

The Disciple:

O Lord, I shall suffer willingly for Your sake whatever You wish to send me. I am ready to accept from Your hand both good and evil alike, the sweet and the bitter together, sorrow with joy; and for all that happens to me I am grateful. Keep me from all sin and I will fear neither death nor hell. Do not cast me out forever nor blot me our of the Book of Life, and whatever tribulation befalls will not harm me.

04-09-2011 om 07:45 geschreven door willy  

Vrienden,

Eerwaarde Heren,

Waarde katholieken,

Graag maak ik even reclame voor de maandelijkse 'Rosary for Life', waarvan de eerst komende editie nu zaterdag 3 september zal plaatsvinden.

Maandelijks, elke eerste zaterdag van de maand, bidden enkele Rooms-katholieke jongeren de rozenkrans aan de abortuscentra in Gent en Antwerpen. Aan de poorten van deze slachthuizen bidden wij voor alle slachtoffer van deze genocide, een genocide die dagelijks plaatsgrijpt en waarbij er in België alleen al 20.000 kinderen per jaar op industriële wijze vernietigd worden.

De rozenkrans werkt. Nog maar enkele edities geleden werd de industriële slagerij te Gent tijdelijk gesloten tijdens Rosary for Life omdat de moordenares van dienst het mentaal moeilijk kreeg.

Bij deze dan ook een warme oproep tot aanwezigheid komende zaterdag!

Gent - 10u00 - Martelaarslaan 303

Antwerpen - 10u00 - Lange Gasthuisstraat 45

Leven is een recht. Abortus is moord.

Met vriendelijke groeten,

Met dank aan Thomas en in nagedachtenis van wijlen Koning Boudewijn

01-09-2011 om 00:04 geschreven door willy  

Bijlagen:
http://ria-natuurmijnpassie.blogspot.com/p/maria-vrouwe-van-alle-volkeren.html    

† 71 Bartolomeus Apostel

Bartolomeus (ook Nathanaël) Apostel & Martelaar (ook van Albanopolis), Albanopolis, Armenië; † 1e eeuw (71 na Chr.?).

Feest 25 februari (Armeense kerk) & 11 (oosterse kerk) & 18 juni (kopten & Ethiopiërs) & 24 & 25 & 29 (Arabisch-Jakobitische kerk) augustus & 20 november (kopten & Ethiopiërs) & 4 (overbrenging relieken) & 8 december (Armeense kerk).



Geschiedenis

Bartolomeus behoorde tot de twaalf leerlingen die Jezus zelf als zijn meest intieme vriendenkring had uitgekozen (Mattheus 10,03; Markus 03,18; Lukas 06,14). Men neemt aan dat hij dezelfde is als de trouwe Joodse wetgeleerde Nathanaël, aan wie Filippus kwam berichten:

"Wij hebben Hem gevonden van wie Mozes in de Wet geschreven heeft en de profeten: Jezus, de zoon van Jozef, uit Nazaret."
Zijn antwoord was:
"Kan er uit Nazaret iets goeds komen?"
Filippus reageerde slechts met:
"Kom dan kijken."
Toen Jezus hem op zich af zag komen, zei Hij:
"Kijk, een ware Israëliet in wie geen bedrog is."
Nathanaël reageerde verrast:
"Hoe kent u mij?"
Waarop Jezus zei:
"Eer Filippus u riep, zag Ik u onder de vijgenboom."
[Johannes 01,46-49].

Voor het overige komt zijn naam in het Nieuwe Testament niet meer voor. We weten dus in het geheel niet wat voor persoon hij was.

Volgens de legende zou hij na Jezus’ heengaan naar het oosten zijn getrokken en het evangelie hebben gepreekt in Frygië, India, Mesopotamië en/of Perzië. Ook op dit punt geven de verhalen geen duidelijkheid; daarvoor lopen ze te ver uiteen. Hij zou omwille van Jezus’ evangelie levend zijn gevild en uiteindelijk onthoofd.

Legende

[ontleend aan de Legenda Aurea door Jacobus de Voragine († 1298; feest 13 juli)]

’De apostel Bartolomeus ging naar de Indische gebieden, die helemaal aan het einde van wereld liggen. Daar ging hij een tempel van de afgod Astaroth binnen. Hij deed net alsof hij een pelgrim was. Die afgod Astaroth bediende zich van een duivel, die zogenaamd alle ziektes kon genezen. In feite nam hij alleen maar de pijn weg.

De legende suggereert, dat deze god wel de buitenkant kon genezen, maar niet de binnenkant; alleen het lichaam, niet de ziel. Dat kon immers - naar de overtuiging van de legendeverteller - Christus alleen.

Er was juist een enorme menigte pelgrims in de tempel, maar de afgod weigerde zijn gebruikelijke weldaden van genezing aan de bidders. Toen begaven de pelgrims zich naar het naburige dorp, waar je een tempel van de boze geest Berith had. Daar gingen ze aan vragen waarom Astaroth geen zieken meer wilde genezen. "Dat komt" - zo antwoordde Berit - "omdat Astaroth op dit moment gevangen wordt gehouden door gloeiend hete ketenen: hij kan niet meer ademhalen en zich niet meer bewegen. Dat is gebeurd op het moment, dat de apostel Bartolomeus in de tempel is verschenen."

Ook over Jezus wordt verteld, dat hij boze geesten in bedwang kon houden (bv. Markus 05,01-20; 09,14-29).

Zij vroegen dus: "Wie is dat dan, die Bartolomeus?"
En de duivel Berith weer: "Dat is een vriend van de God van hemel en aarde. Hij is hier gekomen om alle Indische goden te verjagen."
Zij: "Waaraan is hij te herkennen?"
Berith: "Hij heeft zwart kroeshaar, een blanke huid, grote ogen, symmetrische neusvleugels die wijd open staan, een dikke baard met hier en daar een witte haar, normaal postuur. Hij draagt een witte mantel, met rode sierstenen aan de vier hoeken."

Deze beschrijving ligt aan de basis van de manier waarop Bartolomeus vanaf de vroegste middeleeuwen in de kunst wordt afgebeeld.
De mantel met stenen aan de vier hoeken verwijst naar de dracht van de hogepriester in het Oude Testament; daar waren klokjes en granaatappels bevestigd aan de zoom (vgl. Exodus 28,01-08).

"Hij is zesentwintig jaar oud. Hij vertoont ook nog de eigenaardigheid, dat zijn kleren en sandalen niet verslijten of vuil worden, terwijl hij - dag en nacht samen genomen - toch zo’n honderd keer neerknielt om te bidden. Onderweg wordt hij vergezeld door engelen, die er voor zorgen, dat hij niet moe wordt en geen dorst krijgt. De blijheid van zijn ziel straalt van zijn gezicht; hij weet alles, verstaat alle talen, en voorziet vele gebeurtenissen. Hij weet bv. al dat ik op dit moment met jullie sta te praten. Als hij jullie te woord wil staan, wil je dan asjeblieft niet meer hier terugkomen; want hij is in staat om met mij hetzelfde te doen als met mijn collega Astaroth."

Bartolomeus wordt beschreven in termen die stuk voor stuk aan Jezus ontleend zijn: hij is dus een echte leerling van zijn Heer: een ’ander Christus’, vervuld van dezelfde Heilige Geest, die Jezus bezielde. De vermelding, dat hij alle talen verstaat, verwijst nog naar het talenwonder van Pinksteren (Handelingen 02,01-12), waar de leerlingen Jezus’ boodschap zo verkondigden, dat ieder het in zijn eigen verstond.

Men ging dus op zoek naar Bartolomeus. Maar twee dagen lang was hij onvindbaar.

Bartolomeus wordt dus gevonden op de derde dag, een bijbels thema, waarin niet alleen de terugvinding van het kind Jezus in de tempel doorklinkt (Lukas 02,41-52), maar ook zijn opstanding uit de dood.

Op het moment echter dat de apostel over straat liep, riep een duivel die een bezetene als medium gebruikte:
"Bartolomeus, apostel van God, je gebeden branden me in de ziel!"
Waarop de apostel zei: "Hou je mond en ga weg uit die man."
Op datzelfde ogenblik bleek die man verlost.

In dit verhaal van de verdrijving der boze geesten worden we eens te meer herinnerd aan Jezus zelf.

Het nieuws van dit wonder kwam ook de koning ter ore. Hij heette Polemius. Deze had een geestesziek dochtertje, en liet hem dus vragen of hij haar wilde komen genezen. De apostel ging erheen, en bevond, dat ze het meisje met kettingen hadden vastgebonden, omdat ze naar iedereen beet die bij haar in de buurt kwam. Hij gaf opdracht haar los te maken. Maar de dienaren van de koning durfden daar niet aan te beginnen.
Daarop zei hij: "Je hoeft niet bang te zijn, want de duivel die haar gevangen hield, heb ik op mijn beurt met ketenen vastgebonden."
En inderdaad, op het moment dat zij losgemaakt was, kwam zij bij haar verstand. De koning liet nu een complete schat aan goud, zilver en kostbare edelstenen op een kameel laden, en gaf opdracht deze naar de apostel te brengen; want die was al weer vertrokken. En nergens in het koninkrijk bleek hij nog te vinden.
De volgende morgen bevond de koning zich alleen in zijn vertrek. Daar verscheen hem Bartolomeus met de woorden:
"Waarom heb je mij gisteren met al je cadeautjes lopen zoeken? Die cadeautjes betekenen iets voor lieden die op aardse schatten uit zijn; maar voor mij betekenen zij niets: ik ben niet op aardse schatten uit."
Daarna legde hij aan koning Polemius de geheimen van ons geloof en van onze verlossing uit. Hij zei er nog achteraan, dat als de koning zich wilde laten dopen, hij hem zou laten zien, hoe zijn oude afgod met kettingen gevangen zat.
De volgende morgen waren de tempelpriesters vlakbij het paleis bezig te offeren aan hun goden; daar begon de duivel te roepen:
"Stommelingen, houdt maar op met je offers, want ik word met gloeiend hete ketens gevangen gehouden door een engel van Jezus Christus, die door de Joden is gekruisigd. Deze Jezus heeft de dood overwonnen, onze vorst; de oorzaak van alle dood!"

Mooi detail: hier verkondigen de boze geesten zelf de Blijde Boodschap!

Toen wilde de menigte de afgoden te lijf gaan met touwen, maar ze konden er niet bij in de buurt komen. Daarop beval de apostel aan de duivel het afgodsbeeld te verlaten en in stukken te laten vallen. Onmiddellijk ging de duivel eruit, en viel het beeld in gruzelementen, net als trouwens alle andere godenbeelden in de tempel. Nu richtte Bartolomeus een gebed tot God en genas vervolgens alle zieken die voor hun genezing eigenlijk naar Astaroth waren gekomen. Ook wijdde hij die tempel aan God toe, en gaf opdracht aan de duivel zich terug te trekken in de woestijn. Op datzelfde ogenblik zag je een engel komen aanvliegen; terwijl hij een cirkel om de tempel beschreef, maakte hij op elke hoek een kruisteken, met de woorden: "God heeft jullie geheiligd en gezuiverd van je ziektes; op dezelfde manier wordt nu deze tempel van alle onreinheid gezuiverd en geheiligd. Voordat de duivel jullie voorgoed verlaat naar een eenzame plaats, zal ik hem aan je laten zien. Je hoeft niet bang te zijn; maak maar op je voorhoofd hetzelfde teken als je mij daarnet zag maken op de hoeken van de tempel."

En de engel toonde hun een pikzwarte Ethiopiër met een ongure tronie, met een dichte baard, haargroei over zijn hele lijf, vlammende ogen, en een bek waar de zwaveldamp uit stonk. Zijn handen waren op zijn rug vastgebonden. Toen liet de koning zich dopen, tezamen met zijn vrouw en kinderen en met heel zijn volk. Hij deed afstand van de troon en werd leerling van de apostel.
De afgodspriesters, die door Polemius de laan uitgestuurd waren, zochten hun toevlucht bij diens broer Astíages. Ze deden bij hem hun beklag over de wandaden van de apostel. Astíages was woedend, en hij stuurde er een heel leger op uit om hem te zoeken. Dat kreeg hem uiteindelijk ook inderdaad te pakken.

Net als Jezus moet Bartolomeus terecht staan en zich verantwoorden voor de koning op beschuldiging van de priesters!

Astíages brieste hem toe: "Ben jij degene die mijn broer zo in de war heeft gebracht?"
Bartolomeus antwoordde: "Ik heb hem niet in de war gebracht, maar juist bekeerd tot het goede levensinzicht."

Astíages: "Jij hebt mijn broer zover gekregen dat hij zijn eigen goden in de steek heeft gelaten ten gunste van jouw God; precies zo zal ik jou zover krijgen, dat je jouw God afzweert om te offeren aan die van mij!"

De apostel zei: "Ik heb de god die je broer aanbad in de boeien geslagen voor het oog van alle mensen; ik heb hem gedwongen zijn eigen beeltenis te vernielen. Als jij in staat bent met mijn god hetzelfde te doen, zal ik jouw afgodsbeelden aanbidden. Maar als je dat niet kunt, zal ik op mijn beurt jouw afgodsbeelden vernietigen; dan zul je wel moeten geloven in mijn God."

Hij was nog niet eens uitgesproken, of men kwam de koning berichten, dat het beeld van zijn god Baldak zojuist van zijn voetstuk was gevallen en in stukken gebroken. Dat maakte de koning witheet van woede, hij scheurde zijn purperen koningsmantel in tweeën, gaf bevel de apostel met verse twijgen te geselen, en liet hem tenslotte levend villen.

In de straf van de geseling lijkt de apostel eens te meer op zijn Heer, diezelfde straf heeft moeten ondergaan.

De christenen kwamen het lijk van de martelaar ophalen, en bewezen hem de eer die hem toekwam.
En hoe het afliep met koning Astíages en zijn priesters?
Boze geesten kwamen bezit van hen nemen; waardoor ze afschuwelijk aan hun eind gekomen zijn. De voormalige koning Polemius daarentegen werd bisschop gewijd. Twintig jaar lang besteedde hij al zijn zorgen aan het bisschopsambt.’

De schrijver van De Legenda Aurea, Jacobus de Voragine, besluit zijn relaas:

’Over de precieze marteldood van de heilige Bartolomeus heerst verschil van mening. De heilige Dorotheüs houdt bij hoog en bij laag vol, dat hij gekruisigd is, en wel ondersteboven. Hij voegt er aan toe, dat deze marteling zou hebben plaats gehad in een Armeense stad, Albana genaamd. Van de andere kant benadrukt de heilige Theodorus, dat hij levend werd gevild. Bovendien zijn er nog andere geschiedschrijvers, die weten te vertellen dat hem de schedel werd gekliefd. Bij nader inzien zijn dit alles bij elkaar maar schijntegenstellingen. Want wat is er op tegen om te denken, dat hij eerst aan het kruis werd geslagen; vervolgens - om hem nog meer te laten lijden - levend werd gevild en tenslotte onthoofd?’
[183:08.24]

Verering & Cultuur

Onder de talloze vroegchristelijke geschriften is er ook een zogeheten ’Evangelie van Bartolomeus’; het stamt uit de vierde eeuw. De onbekende schrijver bediende zich dus van de naam van de beroemde apostel om meer gezag aan zijn geschrift te verlenen. In die tijd een gebruikelijke methode.

Aanvankelijk bevonden Bartolomeus’ relieken zich te Nephergerd (Mijafarkin); rond 507 gingen ze naar Daras in Mesopotamië. Circa 580 werd zijn gebeente overgebracht naar het eiland Lipari, in 838 naar Benevento en in 983 uiteindelijk naar de St-Bartolomeuskerk in Rome. In 1515 werden ook relieken van hem overgebracht van St-Martens-Lierde naar Geraardsbergen in Vlaanderen. Vandaar dat tot op de dag van vandaag in Geraardsbergen op de zondag in het octaaf van 24 augustus een processie van ’Plaisance en Cavalcade’ wordt gehouden ter herinnering aan de overbrenging van zijn relieken.

In de kunst wordt hij meestal afgebeeld op blote voeten (duidt op het volgen van Jezus als apostel), met een boek of een rol (verwijzing naar het evangelie); verder met een mes en/of een afgestroopte huid (verwijzingen naar zijn marteldood); soms met kruis vanwege zijn kruisiging.

Hij geldt als patroon van Frankfurt am Main, Maastricht en de Tsjechische stad Plzen. Daarnaast is hij patroon van de zondaars (op grond van zijn legende, waarin zondaars op spectaculaire wijze tot bekering worden gebracht) en van allerlei beroepen, waarbij met huiden of leer wordt gewerkt of waarbij een mes wordt gebruikt, zoals slagers en huidhandelaren, leerlooiers, leerbewerkers, schoen- en handschoenmakers, kleermakers, snijders, boekbinders, stukadoors en wijnbouwers; bovendien is hij patroon van herders en landbouwers, van mijnwerkers en zoutdragers, en in Florence van de zout- en kaashandelaren..

Hij wordt aangeroepen door vrouwen in barensnood, alsmede tegen zenuwziekten en stuipen. Hij wordt ook vereerd als patroon van braambessen, koolplanten en van moestuinen (alweer vanwege zijn mes!).

Weerspreuk(en)
In het westen zijn er op zijn feestdag 24 augustus talloze weerspreuken gemaakt:

’A la Saint-Barthélemy
La grenouille sort de son nid.’
[Met Sint Bartels dag
doet de kikker van zijn komst gewag]

’A Saint-Barthélemy,
La perche au noyer,
Le trident au fumier.’
[Met Sint Bartel
de noten uit de bomen slaan,
de mest op de vork gedaan]

’Cigognes à la Saint-Barthélemy
Un doux hiver nous est promis.’
[Zwanen met Sint Bartolomee
brengen een zachte winter mee]

’Frimas vers Saint-Barthélemy:
sème ton blé d’hiver tard,
car la gelée l’attendrait.’
[Rijp zo tegen Bartolomee
zaai’t winterkoren laat,
want de nachtvorst loert erop]

’Gelijk Sint-Barthel,
zo ook het najaar.’


’Pluie à la Saint-Barthélemy,
il ne faut pas en faire fi.’
[’Sint-Bartel nat:
het kan me wat!’]

’Pluie de la Saint-Barthélemy
de la vigne est l’ennemie.’
[Met Sint bartel regen
daar is de wijngaard tegen]

’Pluie de Saint-Barthélemy,
Chacun (s’) en fait fi.’
[Regen met Bartolomee
daar houdt elk rekening mee]

’Presque toujours l’été finit
avec la Saint-Barthélemy.’
[De zomer zegt meestal tabé
op’t feest van Sint Bartholomee]


’S’il pleut le jour de Saint-Barthélemy,
Tu t’en moques, non pas moi.’
[Als het regent met Sint Bartolomee,
mag jij’ t leuk vinden, maar ik: nee!]

’Si Barthélemy fait ciel d’ange,
Beaucoup de fruits, belles vendanges.’
[Met Sint Bartel de mooiste luchten,
de oogst is rijk, en geeft veel vruchten]

’Sinte-Bartel-dag ons vaak vermeldt
hoe het in de herfst zal zijn gesteld.’


’Zoals Bartel is,
wordt ook de herfst gewis.’

’Zoals Sint-Bartel is gesteld
is ’t ganse najaar besteld.’

Bartolomeusnacht

Berucht is nog de zogeheten Bartolomeusnacht: in het jaar 1572 werden te Parijs in de nacht van 23 op 24 augustus enige duizenden Hugenoten afgeslacht op last van koningin-moeder Catharina de Medicis. Zij waren op dat moment in Parijs bijeen om de bruiloft te vieren van hun leider koning Hendrik van Navarra met de zuster van de koning: Margaretha. Vandaar dat die nacht ook wel ’Parijse bloedbruiloft’ wordt genoemd.

Delft

Ook in de geschiedenis van Delft speelt Bartolomeus’ dag een belangrijke rol.

Delft

Ook in de geschiedenis van Delft speelt Bartolomeus´ dag een belangrijke rol. Op 24 augustus 1566 breekt in de Delftse Oude of Hippolytus-Kerk de beeldenstorm los. Er is geen houden aan. Een groot deel van het kostbare kerkinterieur gaat hierbij verloren. Beroemde kunstwerken, zoals het altaar van de kunstenaar Tetterode en het miraculeuze beeld van Maria van Jesse, gaan verloren. Het was precies op de feestdag van de heilige Bartholomeüs, nota bene de oorspronkelijke patroonheilige van de kerk. Sommige gelovigen wisten te vertellen, dat dit de straf was van de apostel voor het feit, dat hij zijn patronaat in 1396 was kwijtgeraakt aan Hippoliet!

Bron:HH-3s

24-08-2011 om 00:00 geschreven door willy  

Om mee te maken!

op de laatste zondag van augustus dit jaar

28 augustus 2011

40^ste INTERNATIONALE BEDEVAART
van het
Legioen Kleine Zielen

Te Chèvremont

Pontificale Eucharistieviering door

Mgr. Aloys JOUSTEN, bisschop van het bisdom Luik

Priesters die willen concelebreren brengen hun albe en een

witte stool mee.

thema:

"Er zijn altijd Martelaren van de Liefde geweest."

Programma van de dag

11 U Pontificale Eucharistieviering

Er is Biechtgelegenheid voor de H Mis.

Na de Eucharistieviering PickNick

Aanbidding van het Heilig Sacrament in de Kapel

14 U Toespraken in de tent.

15 U Rozenhoedje in meerdere talen.

Lof en zegen met het H Sacrament.

+/- 16 uur 30Veilige terugreis

Er zijn verschillende autocars die die dag ingelegd worden, aarzel niet daar gebruik van te maken, enkele contactpersonen:

Vanuit Oost Vlaanderen: ( 20 euro), de terugweg loopt via Banneux.

Dhr De Paepe Omer tel 03 775 78 32 vooral Lokeren, Sinaai, Sint Niklaas, Beveren, Zwijndrecht enz

E.H. De Keiukelaere Julien tel 09 360 09 17 vooral ST Maria Oudenhove, Burst, Erpe Mere, Aalst, enz

Mevr van Goethem Anna tel 052 47 32 92 vooral hamme, Overmere, Dendermonde, Sint Gillis dendermonde, enz

Vanuit Antwerpen ( 18 euro)

Mevr Van denBergh- Breugelmans tel 014 41 94 53

Mevr De proost Adeline tel 014 61 22 71

Mevr Huybrechts-De gruyter tel 03 312 22 16

O.A. Turnhout, Vosselaar, Beerse, Vlimmeren, Oostmalle, Zoersel, Antwerpen Berchem, Kontich, Mechelen, enz.

Ook vanuit Limburg zijn er autocars.

Volgorde van opstappen: Lillo-Houthalen (7.30 uur), Helchteren, Wijk Ten Hout, Diepenbeek, Bilzen, Hoeselt, Tongeren, Vreren (8.50 uur)
Aankomst Chèvremont 10 uur.

Contactpersoon: Mevr. Germaine Baeten-Kenens
Tel.: 011-57 37 29
0494-22 19 81

Contactadres NEDERLAND

Mevr L.Beurkens-v.d.Rijdt
Rijksweg 90
NL 5941 AH Velden
tel 077-4722959


JEZUS ZEGT:
"Ge moet kunnen spreken zonder u van buiten af te laten beïnvloeden.
Ik laat Mij niet manipuleren:
dit Werk is geen mensenwerk:
het behoort Mij toe en gij zijt mijn klein werktuig."
Boodschap 02-02-1984


Iedereen is welkom, de Kleine Zielen, de sympathisanten en vooral de zoekende mensen, het is de Heer zelf die ons oproept om samen te komen naar de heuvel van de Liefde te komen vieren.

Men zegge het voort

20-08-2011 om 00:00 geschreven door willy  

Bijlagen:
Zalige Elisabeth van de Drie-eenheid GVA 08-08-2011.pdf (235.4 KB)   

MOEDERKESDAG TE ANTWERPEN 14-15 augustus

Vieringen in de O.L. Vrouw Kathedraal van Antwerpen

Zondag 14 augustus vooravond van het hoogfeest

17.00 u Plechtige intredeprocessie met het Mariabeeld.

Aansluitend gaat Mgr Paul Van den Berghe voor in de pontificale Eucharistieviering, die muzikaal wordt opgeluisterd door het Kathedraalkoor.

Maandag 15 augustus Hoogfeest Tenhemelopneming van Maria.

09.00 u Eucharistieviering met samen zang Vlaamse Marialiederen.

10.30 u Pontificale hoogmis voorgegaan door Mgr Paul Van den Berghe

in concelebratie met het kapittel van kanunniken.

Polyfone zang van het kathedraalkoor, afgewisseld met

samenzang.

12.15 u Eucharistieviering met samenzang van Vlaamse Marialiederen.

We verwelkomen in deze viering o.m. de mensen van de

vereniging Kruis en Beeld.

Na de Eucharistieviering blijft de kathedraal vrij toegankelijk voor stil gebed bij het beeld van Onze-Lieve-Vrouw dat vooraan in de middenbeuk staat opgesteld.

15.00 u Mariale gebedsdienst met afwisselend samenzang van

Vlaamse Marialiederen, het alternerend bidden en overwegen

van de 5 mysteries van het Rozenhoedje.

17.00 u Pontificale vesperdienst m.m.v. het kathedraalkoor.

Aansluitend wordt het Mariabeeld in processie terug begeleid

naar de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-Lof.


Ter info : de Antwerpse Kathedraal bevindt zich op wandelafstand van het Pre metro station Groenplaats, rechtreekse verbinding met Centraal station is steeds gegarandeerd, parkeergelegenheid is tevens gecentraliseerd rond dit centrale punt van Antwerpen.

04-08-2011 om 14:20 geschreven door willy  

January 30th 1979

Marguerite:

I have prayed for a long time without too many words…

Jesus:

A chosen child should represent my choice of her.

Within a soul there are so many ways of giving Me to souls.

I pass through her heart, thence through her kips, thereafter through her arms. Love clears a way for itself through her, and my gaze blends into hers!

I observe the depths of souls; I watch the world live and die. Most of the time, my glance is caught by nothing but the vanity of some and the pride of others, but, beyond these trifles, it encounters with love the humility of the very little ones.

How far I am from these timid hearts which can only express their gratitude and their love by thwarting my Works.

The world is near its downfall… if it does not convert.

And conversion is not for tomorrow. If an instant is enough for Me to renew a soul, weak an staggering, but wanting to succeed, it is equally true that an instant is amply enough for Me to destroy all that exists on earth.

My Cross is planted at the heart of the world. People de not understand… I see in you, my daughter, the desire to know more about this; it is better that I leave you in ignorance.

31-07-2011 om 13:04 geschreven door willy  

Boodschap van 18 mei 1991

Jezus tot Marguerite

De waanzin van de huidige wereld heeft de grenzen van mijn geduld bereikt. Het is door het Kruis dat ik de wereld wil redden.

De kracht van mijn Liefde zal hen treffen in hun vlees,in hun geest.

Kijk naar degenen die hen voorafgegaan zijn, die het Kruis omhelsd hebben om gered te worden.

Voorwaar, Ik zeg u: niet allen zullen gered worden, want ze hebben de maat overschreden die Ik hun had toegestaan.

Voor velen is het te laat, en dit aantal neemt dagelijks toe.

Ze zijn niet meer te redden. Mijn Liefde kan niets meer voor hen doen en mijn Gerechtigheid zal zich voltrekken.

Diegenen zullen nochtans gered worden die, nog tijdens dit leven, tot inkeer komen door een oprecht berouw over hun zonden.

Zie Mij opstijgen naar de Vader en met Mij diegenen die gered worden door mijn Offer. “ Wanneer Ik zal opgeheven zijn van de aarde, zal Ik alle zielen tot Mij trekken”. De zielen die Mij zullen volgen, maar niet zij die tot het einde toe in hun ellende zullen blijven steken.

Ik zal Licht brengen aan hen die niet begrepen hebben.....

Maar ik zal het ontnemen aan hen, die, nadat ze het Offer van een reddende Liefdegod begrepen hadden, vergeten dat ze christenen zijn en niet ophouden Me te beledigen.

Mijn kindje , gij zijt het zaadje van de Liefde. Het is reeds op vele plaatsen in de wereld ontkiemd. Deze kleinen, die mijn Hart bemint, zijn tot genade herboren. Stap voor stap volgen ze Mij op de weg naar de Hemel. Op hun weg ontmoeten ze dikwijls het Kruis dat de Liefde hun vraagt te dragen en te offeren.

Voor kinderen van de Liefde, is het Kruis hun enige hoop geworden door geloof in mijn Belofte : “ Zullen gered worden, zij die de ziel van een arme hebben”.

Zie hoe mijn allerheiligste Moeder, in een smekend gebaar, haar handen uitstrekt naar de zielen in nood.

Ja, de mensen doen mijn Moeder wenen, maar nog steeds verspert mijn Hart de weg van mijn Gerechtigheid die hen wil vernietigen.

Voor hoelang nog?

Troostvol bezie Ik mijn kleintjes, die Ik ben komen redden en die in hun hart de klacht horen van hun goddelijke Vriend: de Offerende Liefde.

Marguerite tot Jezus

Het is vreselijk, mijn goede Redder !

Jezus tot Marguerite

Het is vreselijker dan ge denkt. Op vele plaatsen in de wereld triomfeert het gouden kalf, niettegenstaande mijn waarschuwingen. Deze triomf is weiswaar van korte duur, maar toch verwoestend voor de zielen. En Ik kan er niets aan doen, want Ik eerbiedig hun vrije wil tot op de dag dat de tijden zullen voltooid zijn en dat de Immanente Gerechtigheid in werking zal treden.

Marguerite tot Jezus

Wat kan ik doen, Heer? Ik ben zó klein en zonder aanzien; er valt nog zoveel te doen !

Jezus tot Marguerite

Ik zal uw Kracht zijn tot op het einde.

Marguerite zegt : En vol tederheid zegt Hij mij:

Jezus tot Marguerite

Mijn liefdebloempje !

Laat Mij u ontbladeren zoals het Mij bevalt. Ik zal u geen pijn doen. Ik zal slechts het gouden hart van het bloempje bewaren.

28-07-2011 om 15:49 geschreven door willy  

Boodschap van 15 januari 1967

Jezus tot Marguerite

Ze hebben hun leven uitgebouwd naar hun voorkeur, naar de maat van hun pover verstand.

En ze blijven met miljoenen broeders toch alleen, omdat ze zich opgesloten hebben in hun eigen “ik”. De ideologie van de volkeren is in strijd met mijn bedoelingen te hunnen opzichte.

Ik zal hun gouden kalf vernietigen.

Zo het moet , zal ik snoeien en verder snoeien.

Om hen te redden.

... ... ...

De schim van de verwoesting waart over de wereld. Als de volkeren zich niet bekeren, mogen ze zware rampen op aarde, op zee en in de lucht verwachten. Laat ze in hun ijdelheid en overmoed op hun hoede zijn, dat ze niet te gronde gaan door de machten van het kwaad, die ze zelf zullen ontketend hebben.

Maat ik zal mijn getrouwen niet in de steek laten.

... ... ...

Wees blij in de moeilijkheden. Ze zijn het onloochenbaar teken van mijn liefde.

Marguerite tot Jezus

Och jezus, Gij hebt het hart van uw kind genezen, en ik geloof niet dat ik me wat inbeeld, Gij zoudt het niet toelaten.

Jezus tot Marguerite

Inbeelding is er in het hart van hen die weigeren in mijn Woord te geloven, in het hart van ongelovigen, die al te ijverig willen zijn en zonder meer verwerpen wie Ik zend.

25-07-2011 om 11:31 geschreven door willy  

16-07-2011 om 00:00 geschreven door willy  

Marguerite:

One day, Lord, You told me:

“For you, sentimentality only serves to sustain your love.”

Today, my sensibility is nil. In me there is nothing but an isolation of all the powers of my soul. It is as if I had been cast out of the light into the dark of night. This is the time of Hope. We can only hope for what we don’t have or for what we have lost.

If I have not lost my faith, it is as if I had lost it, but if this were so, I would not be here now.

Thus my faith exists in spite of darkness and doubt.

It is good for me to realize that the thread that hold me is the faithfulness of my presence! Events prove to me that God is watching over me. I hat to think that my contacts with Jesus might become mere habits.

May the awareness of divine matters which I have experienced Project me against so great and evil. It is true that physical and moral sufferings are not made to sort things out, even if they are necessary to invite our ego to get beyond itself and to prove thereby to the Lord that our love is a gift that we owe Him, without any merit on our part, except for being ready to receive and to give back when God wills.

Hope, a theological virtue par excellence, necessarily brings along the other two virtues which are interconnected: Faith and Love. They must not be parted from each other. This is the solid base upon which my life must rest.

These three graces are not incompatible with the state of drought wherein my soul is plunged. They have no need of sentimentality to blossom out.

The roots of a tree serve just one purpose: feeding the branches and yielding good and sound fruit. The roots are in the soil; the tree is in broad daylight.

My problem, my only aim, is to give good fruit to the world. I draw my sap from Jesus. I do not always understand his designs for me, but I want to remain ever available for his creative action in my soul.

I have suffered a lot from being deprived of perceptible graces.

The weaning had even caused some sort of imbalance in my soul, and it remains hard for me to fully recover from it, even at this time. Hence my doubts and worries.

However, I understand that in this darkness God carries on his work of sanctification in me. Certainly, my shortcoming are more difficult to overcome, because my is ailing. I could do this, and it all seemed so easy, at the time when everything was given to me.

Today, the Lord does it all, just as He did at the time when I thought it was I, in the excess of love that swept me along, while everything came from Him!

Nothing has changed. In joy as in sorrow, my soul remains the little soul which Jesus moulds to his liking. I give Him thanks for this meditation which gives some light to the poor little creature I am.

If He wills it, I shall be able to swim through the difficulties like a fish in the water and to savour every bitterness not having any other food to take.

As the saying goes: beggars cannot be choosers!

All is Grace.

09-07-2011 om 17:37 geschreven door willy  

Jesus:

The radiance of the Work, intensifying even to the confines of the world, is greatly exceeding your expectations.

It is like the morning dew on rough ground that has been ravaged by pride and violence.

This Work demands of all its adherents a great freedom of soul and spirit, a total abandonment to My Will. This Will I manifest by My messenger.

At this moment My Heart is ulcerated by the Massacre of innocent victims of an impious society – a society whose first duty is to protect life, sacred from the moment of its conception, but which renders itself guilty of the most horrible of crimes while seeming to brave God’s anger with impunity.

The souls of these scarified children cry vengeance to Heaven.

The inertia of many Christians confronted by such unnamable horrors is for Me a second agony.

Behind the appearance of hones men is hidden the gangrene of souls rotted by perversion. But beyond there appearances, the work of grace is carried out in faithful souls who are invited to “fight the good fight”.

The little souls understand that only I can save the world.

I am the Resurrection and the Life, and My help I promised to souls of good will.

My justice be appeased by the love of My little souls.

Pray much, for the measure is full.

You, My daughter, whom I have marked with My seal, accomplish your mission with love and firmness.

….

After Communion:

Your mission consist in seeing things as there are, and putting them to rights by your love.

Permit Me to stand with you.

Do not leave Me alone.

Spread abroad My love to the ends of the earth

30-06-2011 om 11:44 geschreven door willy  

ROME, JUNE 27, 2011 (Zenit.org).- Abortion is a warning of something pervasive and deeply rooted in our society -- the loss of human identity, so that men and women no longer see themselves as called to participate in God's creative power.

This is the observation made by Father Robert Gahl, an associate professor of ethics at the Pontifical University of the Holy Cross.

Father Gahl spoke with the television program "Where God Weeps" of the Catholic Radio and Television Network (CRTN) in cooperation with Aid to the Church in Need, about the history of abortion and what it means for the future.

Q: Abortion is a universal suffering: More than 53 million abortions are carried out every year worldwide. In some countries, more than 70% of women have had an abortion. Why are these questions suddenly so prevalent today: abortion, euthanasia?

Father Gahl: Well, it is a sad paradox, which is evocative ultimately of Original Sin. With Original Sin, Adam and Eve really tried to supplant God by being gods in his place. When humans today try to take divine power -- the power over the origin of life -- and supplant him so that they can control the beginning of life in a way that is contrary to God's design and therefore contrary to the design of love, they feel powerful for a moment. They may even see themselves as successful in the product they have achieved. Yet shortly thereafter, they experience frustration and even a denial of their own identity because their identity is one of love, because we are made for love.

Our hearts are made for love. So, rather than people who are in love, instead of our family bonds, we become simply makers -- people who are in control of products. It becomes a denial of our own dignity because if our power to give life is simply that of producing elements that entail that "I've been produced" and "I'm simply the end line of a mechanized production system," this will be a denial of my own dignity as a child of God -- as the son of my parents.

Q: If we were to look back in history, what was the moment, the trigger if you will, that allowed us to take a step where, for example, abortion and stem cell research has become accepted and euthanasia is on the horizon?

Father Gahl: Abortion is sadly all over the place to the extent that many today, and documents of the U.N. even, see it as a reproductive right. The origin of this is the sexual revolution, which was not a revolution of liberation but a revolution of narcissism, of demise, of cutting bonds, affection, friendship, and of love with others. And central to the sexual revolution, which acted as a kind of a catalyst -- like pouring gasoline onto a wild fire -- was the development of chemical contraceptives, which allowed people to have sex without having babies so people could enjoy sexuality as simply a selfish pursuit. They were able to disconnect that intrinsic ordering toward the gift of life, and in doing so, they disconnected sexuality from serious commitments of love, from forming a family, and of course from becoming a father and a mother -- a diminishing of human dignity really.

I think the problem of abortion is like a warning light. It is a very severe warning light in which lives are being taken, but it's indicative of something even more pervasive and deeply rooted in our society which is deeper that one might think.

Q: And what is that?

Father Gahl: That is this loss of the identity of one's self as participating in God's creative power and being called to being Mother and Father.

Q: Abortion has often been justified as the right to choose but it has also been justified as an appeal to love. For example, I would prefer to abort my child than to raise it unloved. How is it that we have come to this inverse situation where death is justified by love?

Father Gahl: True human love is unconditional. It is when you love someone no matter what. No matter what happens to them you will take care of them. If they get sick, even if they are in a car accident and paralyzed, you take care of them the rest of their lives. Another kind of love -- maybe a selfish kind of love -- is where you give yourself to someone only for as long as you like it. Abortion becomes this instrumentalized kind of love -- as a means for a way out. We need to turn the whole issue around and say that we need to accept everyone, all human life, the way Mother Teresa said, there are no unwanted children. If there is a child that someone said is unwanted, bring that child to me and I will take care of that child because I love that child.

And this is the truth of the matter. So if one were to make a claim that abortion allows us to act out some kind of altruistic care for other people by avoiding hardship, that logic leads tragically, I'd say murderously, to claiming that handicapped people shouldn't exist. Once you do that, it's the denial of all human dignity.

Q: We have moved from life as inherently important to an emphasis on a quality of life. The shift to a quality of life then begs the question: What is my quality of life? Am I enjoying my quality of life? This then points to the handicapped: Are they enjoying the quality of life they should be enjoying, which in fact places their very life in question?

Father Gahl: Exactly. Part of the abhorrent logic that is inherent in what you just described also leads to judgments of each of us according to our performance; my worth is based on what I can do in society. If, at some point, my results would disappoint due to sickness, mistake, or being in a sector of the industrial economy that is no longer desired by the consumer, I would feel no longer desired and therefore I am no longer important. This structure of judgment also comes up with mothers who give birth to babies who, for instance, have Down's syndrome. These mothers are judged severely and negatively; this is horrible, as though it was a bad choice to bring into this world their baby, which is a beautiful human being. This is eugenics, which has been substantiated in Western societies where nearly 90% of Down syndrome babies are aborted before they are born because of this perverse logic.

Q: God's greatest gift to humanity has been this gift to co-create life with him. What is abortion doing in the breaking down of this relationship between man and God?

Father Gahl: Sometimes we forget because of "scientism" -- which reduces everything to scientific fact -- that a beginning of new human life doesn't just come from man or woman, it also comes from God. It requires three people to be involved because the human soul is immaterial. It is a spiritual soul that is created directly and immediately by God. So when a man and women come together to have a child it's also -- and as much or even more -- God's child. Therefore, if we can recover this respect for life it will be on account of our being aware anew of God's role in the giving of life and therefore this power that we have within us, which is actually a divine power and is transcended. It is a creative power whereby we almost have God in the palm of our hands because we can, in a sense, tell him when to create a new human soul. So if we renew that respect for God's intervention it will also help us to respect one another as images of God, even as another Christ.

Q: In countries like Russia, more than 70% of women have had an abortion. Abortion rates in some of the Russian provinces can be as high as eight or 10 per woman because it is used as a means of birth control. In China the one-child policy has obliged women to abort. What spiritual and psychological impact does this have on a society?

Father Gahl: In Eastern Europe where we see these high rates of abortion, which is often associated with high rates of suicide, alcoholism and severe depression, there is a sense of nihilism, of total loss as to what life is all about. That occurs in a society that is not built upon love for their children. That needs to be renewed. Thank God that some of these countries have, in fact indicated a tendency in a positive direction. In the Russian Federation, in particular, there has been a recent increase in their birth rate. The abortion rate is still very high but let's hope that this increase in the birth rate will continue in such a way that the abortion rate will be reduced.

Q: What more can and should the Church do with these issues?

Father Gahl: First of all, when we think of "The Church" we tend to think of the hierarchy -- we priests, bishops, the Pope -- but really, the Church is the whole of baptized Christians. The Church is a family, so we need everyone -- all baptized Christians -- to accept life with love. We also need to help in crisis pregnancy centers. Of course the magisterial Church, the hierarchical Church also needs to be coherent with the principles of Catholic moral theology in this matter.

The Church needs to continue in following the example of Karol Wojtyła, who as the archbishop of Krakow, opened centers to help women in situations of crises. But what it really comes down to is this: God is love. I'm a child of God. I'm made in the image of God, so I too need to make present among other human beings the face of God, which is the face of love. If we do that in all of our human interaction, if we really show respect for human dignity, if we show respect and love for people who are suffering then we can begin to recover these principles that are needed so that all of human life will be accepted. Life will then never be seen just as a product, like designer babies to be made in a test tube according to the desires of some manufacturer.

If I can just step back, I'd like to also add that our own sexuality needs to be recovered as well as our awareness that sexuality is sacred and therefore our patterns of modesty and respect regarding our sexuality and sexual desires need to be lived with chastity and fortitude in a way that is preparing to give life within a structure of the family.

* * *

This interview was conducted by Mark Riedemann for "Where God Weeps," a weekly television and radio show produced by Catholic Radio and Television Network in conjunction with the international Catholic charity Aid to the Church in Need.

28-06-2011 om 11:55 geschreven door willy  

Bijlagen:
De wonderbare genezing van Thomaske.pdf (470.4 KB)   

Voor op reis, alhoewel het hier ook kan gebeuren

Hopend dat het U niet overkomt, maar bij diefstal of verlies van uw Belgisch paspoort bel DOCSTOP

hier de link https://www.docstop.be/DocStop/docstop_nl.jsp

27-06-2011 om 18:32 geschreven door willy  

Noveen tot Onze Lieve Vrouw van   Altijddurende Bijstand.

Negende dag

O Moeder, O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, gij zijt ook de morgenster, de deur van de hemel en gij zijt er om ons te leiden naar Jezus, onze verlosser.

O Moeder van Barmhartigheid, gij zijt ook de Onbevlekte, O.L.Vrouw van de Hoop, van het Vertrouwen, van de Vrede, want gij zijt de Moeder van de Liefde.

O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....

O Moeder van Altijddurende Bijstand, waak over mij, bid voor mij.

1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....

Bijlagen:
33 Mijwerkers Chili.pdf (235.4 KB)   

Noveen tot Onze Lieve Vrouw van   Altijddurende Bijstand.

Achtste dag

O Moeder, O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, doe mij inzien dat mijn leven hier op aarde maar een doorgang is naar de eeuwigheid; dat mijn leven hier op aarde de tijd van beproeving is, beproeving van de liefde, die dank zij de verdiensten van uw Zoon en uw lijden geofferd samen met het Zijne, voor mij alle deuren zullen openen van het geluk zonder einde in uw gezelschap in de glorie van de Vader.

O Moeder, bid voor ons, arme zondaars, nu en in het uur van de dood!

O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....

O Moeder van Altijddurende Bijstand, waak over mij, bid voor mij.

1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....

26-06-2011 om 00:00 geschreven door willy  

Noveen tot Onze Lieve Vrouw van   Altijddurende Bijstand.

Zevende dag

O Moeder, O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand. Gij zijt onze machtige Voorspreekster, Middelares van al de genaden die Jezus door Zijn lijden en Kruisdood voor ons heeft verdiend.

Ik smeek U over ons, arme zondaars, alle nodige genaden te storten om blijmoedig elke dag ons kruis op te nemen en Jezus te volgen met het licht en de kracht van de Heilige Geest.

Aanvaard onze arme gebeden, onze kleine offers en inspanningen, ons verlangen en onze goede wil om U lief te hebben. Help vooral hen die U niet genoeg beminnen en leer ons verdraagzaam en liefdevol in stilte offertjes te brengen voor hen.

O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....

O Moeder van Altijddurendee Bijstand, waak over mij, bid voor mij.

1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....

25-06-2011 om 00:00 geschreven door willy