Zeg Ja, tegen de Liefde van ons Heer, Jezus Christus. Say, Yes to The Love of Our Lord Jesus Christ.
22-06-2011
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand. dag 4
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.
Vierde dag
O Moeder,O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, met Jezus uw goddelijke Zoon en met allen die lijden, met alle kinderen en moeders die lijden, leer mij beledigingen te vergeven, Gods wil te aanvaarden.
Geef mij moed, edelmoedigheid, overgave aan Gods Voorzienigheid.
O Moeder, vergiffenis voor al het lijden dat Jezus en gij , mijn tedere Moeder voor mij geleden hebt.
O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....
O Moeder van Altijddurende Bijstand, waak over mij, bid voor mij.
1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand. dag 3
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.
Derde dag
O Moeder,O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, leer mij in mijn leven steeds het essentiële, het noodzakelijke te zoeken.
Leer mij steeds te luisteren naar de Heer, en in zijn dienst te staan.
Leer mij met vertrouwen de eisen en verlangens van de eeuwige Vader te aanvaarden ook al begrijp ik het dikwijls niet en sterk mij om er mij nederig aan te onderwerpen.
O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....
O Moeder van Altijddurende Bijstand, waak over mij, bid voor mij.
1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand. dag 1
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.
Eerste dag
O Moeder, O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, leer mij, niettegenstaande het lijden, mijn ziel te bewaren in vertrouwen, rust , en kalmte.
Leer mij iedere dag te herhalen:
Ziehier de dienstmaagd des Heren, mij geschiede naar uw woord...
Leer mij mijn lijden te aanvaarden, zoals gij, met Jezus, voor Jezus. Leer mij blootgesteld te zijn aan tegenspraak, Moge uw Zoon door allen erkend en bemind worden. Moge ook Uw moederlijke liefde erkentelijk bemind worden.
O Moeder van Altijddurende Bijstand, bekom voor mij bij de Heer deze genade....
O Moeder van Altijddurende Bijstand, waak over mij, bid voor mij.
1 Onze Vader.... 3 Weesgegroet ..... 1 Eer aan de Vader....
De H.Mis wordt opgedragen in de" buitengewone vorm" ( missaal 1962)
ZATERDAG 25 JUNI OM 16 UUR
Dit jaar wordt het hoogfeest van Sacramentsdag gevierd op zaterdag 25 juni om 16 uur in de kerk van het Allerheiligste Sacrament te Luik Église du Saint-Sacrement,BoulevarddAvroy132
De plechtigheid zal worden opgeluisterd door de Schola Sainte-Cécile (dir. Henri Adam de Villiers), een uitstekend vocaal ensemble uit Parijs, dat vooral gregoriaans en barokmuziek brengt. Dit koor, met als thuisbasis de kerk Saint-Eugène in Parijs), zal onder andere het eigen gregoriaans van Sacramentsdag zingen, de vierstemmige mis « ad majorem Dei gloriam » van André Campra (1660-1744) evenals Franse en Luikse motetten uit de XVIIe eeuw (Michel de Lalande, Léonard de Hodémont, Henri Du Mont, Lambert Pietkin).
Na de H. Mis zal de processie uitgaan in het stadsdeel Avroy, samen met het voornoemde koor en de Koninklijke Fanfare Saint-Georges uit Montzen. Vertrek is voorzien aan de kerk van het Allerheiligste Sacrament rond 17.30 u. Langs de Boulevard dAvroy gaat het langs de rue Sainte-Marie, rue Louvrès, rue des Augustins terug tot aan de kiosk van het Parc dAvroy aankomst voorzien rond 18.30 u. Deze H. Mis en processie staan open voor iedereen. Het is niet zomaar spektakel, noch een folkloristische stoet, maar een religieuze processie die wil aansluiten bij de traditie die zeven eeuwen geleden ontstond in het land van Luik, onder de impuls van de heilige Juliana van Mont Cornillon.
Nuttige informatie:
Zaterdag 25 juni 2011 Start: 16u00 In de kerk van het Allerheiligste Sacrament te Luik (Église du Saint-Sacrement, Boulevard dAvroy 132)
het Heilig Hartbeeld. Het beeld staat onder een boom. Af en toe moet het beeld schoongemaakt worden. Wanneer dat gebeurd is, dan ziet het er als nieuw uit. Er schijnen vroegere tijden geweest te zijn waarin er een grote Heilig Hartdevotie was. Sommigen zien zo een Heilig Hartbeeld als iets vanuit een ver verleden maar eigenlijk is Misschien moeten we zoals het beeld van Luyksgestel af en toe eens het beeld oppoetsen ?
Een tijd geleden vroegen kinderen mij wat dat Heilig Hartbeeld betekende. Ik heb hen toen gezegd: wat denk je als iemand jou een kaartje geeft met een hartje erop getekend ? Ze begonnen te lachen en een van hen zei: Dan zou ik denken dat er iemand verliefd op mij is. Zo heb ik dat beeld uitgelegd. Een Heilig Hartbeeld wil ons zeggen: Jezus houdt veel van ons. Hij houdt zoveel van ons, dat Hij Zijn leven voor mij persoonlijk heeft gegeven op het Kruis. Daar op het Kruis, waar Hij Zijn leven voor mij gaf, is Zijn Hart zelfs nog eens met een lans doorstoken. In Johannes 19,34 wordt het ons verteld dat een van de soldaten met een lans zijn zijde doorstak en er vloeide meteen water en bloed uit. Het is vanuit die zekerheid dat Hij van ons houdt en Zijn leven voor ons gaf, dat wij, christenen, echt kunnen leven. Vanuit dat bemind-zijn door Hem hebben christenen door de eeuwen heen grote dingen kunnen doen.
Een verhaal wat op mij als kind indruk heeft gemaakt is het volgende verhaal wat priester De Swaef schreef in zijn boek Filter: Driehonderd jaar geleden waren Franse Jezuïeten naar Canada getrokken om de Roodhuiden te bekeren. Een aanvankelijk succes bij de Huronen zouden zij met bloedige tol betalen in de pogingen om daar te dringen bij de Irokezen. In het martelaarsboek der missie heeft ons altijd een episode getroffen. Pater de Brébeuf, een stoere Normandiër, werd aan een boom gebonden en op verfijnde en wrede wijze gefolterd. Maar, sterk als een hercuul, weerstond hij, zonder een klacht of zucht, verbazend lang de vreselijkste martelingen. In een aanval van woede en ongeduld, sprong dan een Irokees toe en haalde met zijn tomahawk het hart uit het lichaam van de martelaar. Zij zogen er allen om beurt wat bloed uit en aten er een stukje van: aldus wilden zij deel hebben aan de kracht, de moed en het uithoudingsvermogen van het bleekgezicht. Ook hier werd het bloed van de heilige Jean de Brébeuf en zijn gezellen, het zaad van nieuwe christenen. Geen vijftig jaar later schreef de Kerk de eerste heilige van Nieuw-Frankrijk in haar heldenboek: de Irokese maagd Tekawitha. (Filter, D. De Swaef, blz. 90)
Elke keer als we de beeltenis zien van Jezus die ons Zijn Hart toont, mogen wij ons afvragen: wat doen wij met Zijn Liefde ? Een liefdesverklaring vraagt altijd om een antwoord. Je kunt ze aannemen en beantwoorden of je kunt ze afwijzen. Wat doe ik met Zijn Liefde ? Hoe klinkt bij het kijken naar het Heilig Hartbeeld niet wat we in het Johannesevangelie lezen: Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. (Joh. 3,16)
H. Mis opgedragen door Mgr. Léonard in de parochiekerk van O.L.V.-Waver op woensdag 18 mei om 20u.
Een kind verliezen, ook tijdens de zwangerschap, is een groot verdriet dat ook lang verborgen in stilte wordt meegedragen.
De vzw Levensadem organiseert de eucharhistievieringen voor mensen die betrokken waren bij de dood van een kindje nog voor de geboorte, ofwel door miskraam, ofwel door abortus. ... Ouders, grootouder, vrienden, verwanten en allen die een hart hebben voor deze kinderen zijn welkom om voor hun thuiskomst bij God te komen bidden.
Bij het overlijden van een kind nog voor de geboorte was er meestal geen afscheidsviering, geen graf, geen rouwperiode... De eucharistieviering "Geboren in de eeuwigheid" wil deze leemte opvullen.
In een serene sfeer kunnen alle gevoelens van onmacht, spijt, rouw, leegte,... aan bod komen. De misviering wil uitdrukkelijk een verrijzenisviering zijn omdat we geloven dat ook elk kind gestroven tijdens de zwangerschap geboren wordt in de eeuwigheid en verder leeft in de liefdevolle armen van God. Voor diegenen die dat wensen is er gelegenheid om het sacrament van verzoening te ontvangen.
Iedereen is van harte welkom.
Voor meer informatie: Levensadem Floralaan 6 2640 Mortsel (03/449 48 26)
Het doet er niet toe of men het kind recent heeft verloren of dat het al jaren geleden is...
Levensadem heeft ook al eucharistievieringen rond hetzelfde thema georganiseerd in Brussel, Hasselt... Voor de ouders die rondlopen met een groot stil verdriet is het een stap naar verzoening en verwerking.
Eerste verschijning van de Heilige Maagd Maria in Fatima
Op 13 mei 1917 is dan de eerste verschijning van 0.L. Vrouw.
Zij waren aan het spelen en bouwden een muurtje, toen zij plotseling een bliksem zagen. Zij dachten dat er eenonweer op komst was en dreven de kudde schapen bijeen, om naar huis te gaan.
Weer zagen zij de bliksem en kort daarop zagen zij boven een steeneik, een Dame geheel in het wit en stralender dan de Zon.
,
Zij stonden zo dichtbij, dat zij binnen dit Licht stonden. De mooie Dame zei:
"Wees niet bang, Ik doe jullie geen kwaad".
Lucia vroeg: "waar komt U vandaan?"
"Ik kom van de Hemel"
"En wat wilt U van mij?"
Het is steeds Lucia die in naam van de drie spreekt.
De H. Maagd antwoordde: "Ik kom jullie vragen, dat jullie achtereenvolgend, zes maanden telkens op de dertiende, op hetzelfde uur hier terugkomen. Dan zal Ik zeggen wie Ik ben en wat Ik wil. daarna zal Ik nog een zevende keer hier terugkomen".
"Kom ik ook in de Hemel?" "Jawel!" "En Jacinta?" "Ook". "En Francisco?"
"Ook, maar hij moet dan eerst nog veel rozenhoedjes bidden".
Dan vroeg Lucia naar twee meisjes, die kort geleden gestorven waren, de een 16 de ander 20 jaar oud en zij vroeg, of die al in de Hemel waren. De eerste wel, de tweede niet. Zo was de eerste kennismaking, toen ging Maria over op Haar onderwerp.
Willen jullie je aan God aanbieden om al het lijden te verdragen, dat Hij jullie zal overzenden om daardoor eerherstel te brengen, voor de zonden waardoor Hij beledigd wordt en als een verzoek tot bekering van de zondaars?" "Ja, dat willen wij!" "Jullie zullen dus veel te lijden krijgen, maar de genade van God zal jullie sterkte zijn!"
Toen Zij de woorden: de genade van God zei, opende Zij Haar handen. Uit Haar handen kwam zon sterk Licht, dat diep in ons drong, tot in de diepste diepte van onze ziel, zo liet Zij ons onszelf in God zien, die dit Licht was. Wij zagen onszelf duidelijker dan in de beste spiegel; aldus Lucia. Door een innerlijke drang, die ons meegedeeld werd, vielen wij op de knieën en herhaalden: 1"0, Allerheiligste Drie-eenheid, ik aanbid U; mijn God, mijn God, ik bemin U. in het A llerheiligste Sacrament". Na enkele ogenblikken zeiO.L. Vrouw: "Bid dagelijks de rozenkrans, om de vrede voor de wereld en het einde van de oorlog te verkrijgen!" Hierna 'verdween Zij langzaam in het Oosten.
Paus Pius IX, geboren als Giovanni Maria Mastai-Ferretti (Senigallia, 13 mei1792 - Rome, 7 februari1878), bekleedde dit ambt van 1846 tot 1878, en geldt daarmee na Petrus (35 jaar) als de langstzittende paus.
Op 2 maart, Eugenios verjaardag, behaalde hij tijdens de tweede stemronde de benodigde meerderheid aan stemmen. Desondanks stond Eugenio erop dat een derde stemronde werd gehouden. Hierin kreeg hij 61 van de 62 stemmen (alle stemmen, kandidaten mogen niet op zichzelf stemmen).
Hemelse (of goddelijke) herder (Eugenio Pacelli werd gezien als een mysticus die ook visioenen ontving. Op verzoek van de hemelse vader zou Pacelli het dogma van Maria-Tenhemelopneming hebben uitgevaardigd).
++++++
Rome (Door Lidy Peters) 13 mei 2008 - Het was aan de voorspraak van Onze Lieve Vrouw van Fatima te danken dat Johannes Paulus II op 13 mei 1981 een aanslag op zijn leven overleefde. Tenminste, daar was de Poolse paus zelf ten diepste van overtuigd. Als eerbetoon aan de Heilige Maagd werd de kogel die rakelings langs de aorta van Wojtyla was gescheerd, in de kroon geplaatst van het Mariabeeld in het Portugese Fatima. Dat beeld werd vandaag in processie door Rome gedragen.
Pijn Vandaag 27 jaar geleden werd de paus getroffen door twee kogels uit het pistool van de Turk Ali Agca. De Heilige Vader keek ons niet aan', herinnerde zijn secretaris mgr. Stanislaw Dziwisz zich later. "''Mijn moeder Maria! Mijn moeder Maria!', bleef hij herhalen. Zijn ogen waren gesloten, hij had veel pijn.
Lord, they say that fear is the beginning of wisdom?
Jesus:
You say so, and it is true. But they do not possess this fear.
Marguerite:
My Jesus, You who can do all things, give them this fear which belongs to Gods children: from it will come repentance and conversion.
Jesus:
My child, I will not intervene, for I tell you, there is none so deaf as he who will not hear, none so blind as he who will not see.
They have ears for hearing, eyes for seeing.
In as much as the sin shines for all, so the Light is for all.
I have brought them salvation through love. They do not cease to outrage Me. My tenderness meets with irony and contempt. Mens passions devour their souls and enslave them.
And I think sadly of My Blood, shed uselessly for so many.
The worm is in the fruit. It must be destroyed by means of abnegation and love. Love it is that saves; to substitute anything else will bring about the loss of souls who were devoted to it.
Vandaag vieren we Beloken Pasen. Alhoewel, sedert 30 april van het jaar 2000 vroeg de toenmalige paus Johannes Paulus de 2de,om de zondag volgend op Pasen te vieren als Barmhartigheidszondag. Dit deed hij om gehoor te geven aan de wens van Zuster Faustina van Polen, die hij heilig verklaard heeft, eveneens in het jaar 2000. Jezus vroeg haar uitdrukkelijk dat men de Barmhartigheidszondag zou instellen en dat de priesters zouden verkondigen hoe groot Zijn Barmhartigheid is. Daarbij vroeg Jezus aan zuster Faustina om een beeltenis van Hem te schilderen waarop Hij afgebeeld wordt met 2 bundels lichtstralen die uit Zijn Hart komen: wit en rood. Rood kan men zien als Zijn Bloed dat Hij uit liefde voor ons vergoten heeft op het Kruis, en wit als verwijzing naar het doopsel, de vergeving van de zonden. Zijn rechterhand houdt Hij alsof Hij de absolutie aan het geven is, zoals de priester doet om de zonden te vergeven tijdens de biecht. Onderaan wilde Jezus de woorden: Jezus, ik vertrouw op U. Verder zegt de Heer: Vanuit deze beeltenis wil Ik met eenzelfde liefde neerzien als weleer vanop het Kruis.
U kunt een afbeelding zien hier vooraan het altaar
Zo is God barmhartig, niet alleen omdat Hij met ons meevoelt en ons vergeeft, maar ook omdat Hij dat doet vanuit zijn trouw aan ons. In haar dagboek van zuster Faustina staat: De barmhartigheid is de grootste van alle goddelijke eigenschappen. Vandaar dat Christus ons oproept om eveneens barmhartig te zijn zoals onze Vader barmhartig is.[1]
Hét grote voorbeeld van de verkondiging van Gods liefde is: Paus Johannes Paulus de 2de die morgen/vandaag wordt zalig verklaard. Over gans de wereld is hij getrokken om de mensen terug tot God te brengen, om Zijn liefde en goedheid te verkondigen. Was hij de vervulling van de profetie van Jezus tot zuster Faustina waar Hij voorspelde dat vanuit Polen een licht over gans de wereld zou uitgaan om God te verkondigen?[2]
Aan iedereen verkondigde de paus de Blijde Boodschap. Hij had ontmoetingen met kinderen, jongeren, volwassenen, ouderen, geestelijken, sportlui, kunstenaars, politici, gevangenen, arbeiders, moslims, joden, kortom: niemand sloot hij uit! Het was de onuitputtelijk liefde die Johannes Paulus uit zijn vaderhart aan iedereen zonder onderscheid heeft geschonken. Een liefde die van God komt en tot God leidt! We weten dat hij voortdurend op reis was. Het waren echter geen plezierreisjes, neen: heel uitputtend! Ooit zei één van zijn medereizigers op een avond: Heilige vader, wat bent u vermoeid! Waarop de paus hem aankeek en op vaderlijke toon uitlegde: Als ik op dit uur van de dag niet vermoeid zou zijn, zou dat betekenen dat ik mijn plichten niet zou hebben vervuld! Hij ging werkelijk tot het uiterste!
We herinneren hem nog als een atletische sterke man, die overal onverkort het ware en zuivere geloof verkondigde, en geen leeg humanisme. Hoe hij alles deed wat mogelijk was om volkeren met elkaar te verzoenen, hoe door zijn toedoen de Berlijnse muur gevallen is Ook prijzenswaardig waren zijn ontmoetingen met miljoenen jongeren tijdens de wereldjongerendagen, door hemzelf ingericht We kennen ook nog zijn vreugde, humor, genegenheid en luisterbereidheid. En vooral: zijn langdurig, intens gebed!
Tevens herinneren we zijn laatste jaren, hoe hij leed onder zijn ziekte. Deze ziekte heeft hij in solidariteit met alle lijdenden vol overgave gedragen. Hij heeft waarlijk, als plaatsvervanger van Christus op aarde, zijn kruis tot op het laatste doorstaan. Niets en niemand weerhield hem om te rusten of om zich terug te trekken. Dit deed hij in navolging van Christus. Ook toen nodigden de omstaanders Jezus uit om van het Kruis te komen! Op Goede Vrijdag, zijn stervensjaar, liet de paus volgende woorden voorlezen: De aanbidding van het Kruis nodigt ons uit een verplichting op ons te nemen waaraan we ons niet kunnen onttrekken, namelijk de zending waarover de heilige apostel Paulus spreekt als hij zegt: In mijn lichaam mag ik aanvullen wat er nog aan Christus lijden ontbreekt, ten behoeve van Zijn lichaam, de Kerk.[3] Ook ik offer mijn lijden op, want het is het kruis dat ons redt.
Door de aanslag te Rome op 13 mei (verwijst naar de 1ste verschijningsdag van Maria te Fatima) kreeg Johannes Paulus een nog dieper inzicht in de waarde van het offer en de boodschap van Fatima. Toen vroeg Maria aan de ziensters om vele offers te brengen voor de bekering van de zondaars, opdat ze Gods barmhartigheid zouden kunnen genieten, in plaats van Zijn gerechtigheid. Als bisschop had hij als spreuk aangenomen: Totus Tuus, wat betekent: volledig de Uwe. In totale overgave aan de Moeder Gods heeft hij zijn zending volbracht. Is het toevallig dat hij stierf net op een 1ste zaterdag van de maand? In Fatima vroeg Maria om op de 1ste zaterdagen van de maand speciaal eerherstel te brengen aan haar onbevlekte Hart.
Dezelfde avond, 2 april 2005, was het de vooravond van de Barmhartigheidszondag, wat toch ook geen toeval kan zijn. Maria en Jezus, aan wie hij zich had overgegeven, hebben hem dus nooit in de steek gelaten! Herinneren we ons eveneens de ontelbare jongeren die buiten waakten en bij het zien daarvan de paus ontroerd de woorden zei: In het verleden ben ik naar jullie gekomen, nu zijn jullie naar mij toegekomen.
Met een van zijn laatste woorden gaf de heilige Vader ons een blik in zijn innerlijk, als hij ons uitnodigde met hem te bidden: Heer, wij geloven in U en willen U vandaag vol vertrouwen steeds weer zeggen: Jezus, ik vertrouw op U, wees barmhartig voor ons en voor de hele wereld. Amen.
[1] Luc 6, 36: Weest barmhartig, zoals uw Vader barmhartig is.
[2] Vanuit Polen zal een vuurvonk oplichten, die de wereld op Mijn laatste komst zal voorbereiden.
[3] Kol 1, 24: Op het ogenblik verheug ik mij dat ik voor u mag lijden en in mijn lichaam aanvullen wat nog ontbreekt aan de verdrukkingen van de Christus, ten bate van zijn lichaam, dat is de kerk.
Twenty-fourth Hour From 4 to 5 PM The Burial of Jesus. Most Holy Desolate Mary
My sorrowful Mama, I see that You dispose Yourself to the final sacrifice of having to give burial to your lifeless Son Jesus. Most resigned to the Will of God, You accompany Him, and You place Him in the sepulcher with your own hands. But as You compose those limbs and are about to give Him the last good-bye and the last kiss, You feel your Heart being torn from your breast because of the pain. Love nails You to those limbs, and by force of love and sorrow, your life is about to fade together with your lifeless Son. Poor Mama, how shall You go on without Jesus? He is your Life your All. Yet, it is the Will of the Eternal One that wants it so. You will have to fight against two insurmountable powers: Love and Divine Will. Love nails You, in such a way that You cannot separate from Him; the Divine Will imposes Itself and wants the sacrifice. Poor Mama, how shall You go on? How much compassion I feel for You! O please, Angels of Heaven, come to raise Her from the stiffened limbs of Jesus, otherwise She will die! But, oh portent, while She seemed to be extinguished together with Jesus, I hear Her voice, trembling and interrupted by sobs, say: Beloved Son, O Son, this was the only relief which was left to Me, and which halved my pains: your Most Holy Humanity - pouring Myself out on these wounds, adoring them, kissing them. Now this too is taken away from Me, because the Divine Will wants it so; and I resign Myself. But know, Son, that I want it and I can not. At the mere thought of doing it, my strengths leave Me and life runs away from Me. Oh please, O Son, so that I may have life and strength to be able to depart, allow Me to remain all buried in You, and to take for Myself your Life, your pains, your reparations, and all that You are. Ah, only an exchange of Life between You and Me can give Me the strength to make the sacrifice of departing from You! So determined, my afflicted Mama, I see that You go through those limbs again, and You place your head in the head of Jesus. Kissing it, You enclose in it your thoughts, and You take for Yourself His thorns, His afflicted and offended thoughts, and everything He suffered in His most holy head. Oh, how You would want to animate the Intelligence of Jesus with your own, to be able to give life for life! You now begin to feel revived, by having taken the thoughts and the thorns of Jesus into your mind. Sorrowful Mama, I see You kiss the lifeless eyes of Jesus, and I feel pierced in seeing that Jesus no longer looks at You. How many times His gazes filled You with Paradise, and made You rise again from death to life; and now, not seeing Yourself gazed upon, You feel You are dying! Therefore You place your eyes in those of Jesus, and You take for Yourself His eyes, His tears, and His bitternesses in seeing the offenses of creatures, and the many insults and scorns. But I see, my pierced Mama, that You kiss His most holy ears, and You call Him over and over again, saying: My Son, how can it be that You no longer listen to Me You, who would hear my slightest motion? And now I cry, I call You, and You do not hear Me? Ah, love is the most cruel tyrant! You were more than my own life for Me, and now I will have to survive so much pain? Therefore, O Son, I leave my hearing in Yours, and I take for Myself what You have suffered in your most holy hearing, and the echo of the offenses that resounded in it. Only this can give Me life your pains, your sorrows! And as You say this, the pain and the grip on your Heart is so great, that You lose your voice and remain motionless. My poor Mama, my poor Mama, how much compassion I feel for You! How many cruel deaths You suffer! But the Divine Will imposes Itself and gives You motion; and You look at His most holy Face, You kiss it, and exclaim: Adored Son, how disfigured You are! Ah, if love did not tell Me that You are my Son, my Life, my All, I would no longer recognize You, so unrecognizable You are! Your beauty was transformed into deformity; your cheeks into bruises, and the light, the grace of your Face which was such that seeing You and remaining beatified was the same thing - has turned into paleness of death, O beloved Son. Son, how You are reduced! What an awful crafting sin has made upon your most holy limbs! Ah, how much would your inseparable Mama want to give You back your original beauty! I want to fuse my face in Yours, and take for Myself your Face, and the slaps, the spit, the scorns, and everything You have suffered in your most holy Face. Ah, Son, if You want Me alive, give Me your pains; otherwise I will die! And your pain is so great that it suffocates You, it breaks your speech, and You remain as though lifeless on the Face of Jesus. Poor Mama, how much compassion I feel for You! My Angels, come to comfort my Mama; Her sorrow is immense it inundates Her, it suffocates Her, and leaves Her no more life or strength. But the Divine Will, breaking through these waves, gives life back to Her. You are now at the mouth of Jesus, and in kissing it, You feel your lips embittered by the gall which so much embittered His mouth; and sobbing, You continue: Son, say one last word to your Mama. How can it be that I will no longer be able to listen to your voice? All of the words You have spoken to Me in life, like many arrows, wound my Heart with sorrow and with love. And now, seeing You mute, they put themselves in motion once again within my lacerated Heart; they give Me many deaths, and would want to snatch, by force, one last word from You. But not receiving it, they torment Me, and they say to Me: So, You will no longer hear Him; You will no longer hear His sweet accent, the melody of His creative word! He created as many Paradises in Me as words that He spoke. Ah, my Paradise is finished, and I will have nothing but bitternesses! Ah, Son, I want to give You my tongue in order to animate Yours. Give Me that which You suffered in your most holy mouth the bitterness of the gall, your ardent thirst, your reparations and prayers; and so hearing your voice through them, my sorrow will be more bearable, and your Mama will be able to live through your pains. Tormented Mama, I see You hasten, because those who surround You want to close the sepulcher. Almost flying, You take the hands of Jesus between yours, You kiss them, You press them to your Heart; and placing your hands in His, You take for Yourself the pains and the piercings of those most holy hands. Then You fly over the feet of Jesus, looking at the cruel torture which the nails have made in them; and as You place your feet in them, You take for Yourself those wounds, and You offer Yourself to run toward sinners in the place of Jesus, in order to snatch them from hell. Anguishing Mama, I see You give the last good-bye to the pierced Heart of Jesus. Here You pause. It is the last assault to your maternal Heart; You feel It being torn from your breast because of the vehemence of love and pain and, by Itself, It runs to place Itself in the Most Holy Heart of Jesus. And You, in seeing Yourself without a heart, hasten to take His Most Holy Heart into yours - His love rejected by many creatures, His many ardent desires not fulfilled because of their ingratitudes, and the pains and piercings of that Most Holy Heart, which will keep You crucified for the rest of your life. In looking at the wide wound, You kiss it, You lap up the Blood; and feeling the Life of Jesus in Yourself, You have the strength to fulfill the bitter separation. Then You embrace Him, and You allow the sepulchral stone to close on Him. My Sorrowful Mama, crying, I pray You not to allow, for now, that Jesus be taken away from our gaze. Wait for me to first enclose myself in Jesus, in order to take His Life within me. If You, who are the Spotless, the All Holy, the Full of Grace, cannot live without Jesus, much less can I do it, who am weakness, misery, and full of sins. How can I live without Jesus? Sorrowful Mama, do not leave me alone, take me with You; but first place all of myself in Jesus. Empty me of everything, in order to place all of Jesus within me, just as You placed Him within Yourself. Begin with me the maternal office which Jesus has given You on the Cross; let my extreme poverty break through your maternal Heart, and with your own hands, enclose me completely in Jesus. Enclose the thoughts of Jesus in my mind, so that no other thought may enter into me. Enclose the eyes of Jesus within mine, that He may never escape from my gaze; and His hearing in mine, that I may always listen to Him and do His Most Holy Will in everything. Place His Face within mine, so that, by looking at Him so disfigured for love of me, I may love Him, compassionate Him, and repair; His tongue in mine, that I may speak, pray and teach with the tongue of Jesus; His hands in mine, so that each movement I make and each work I perform may have life from the works and actions of Jesus. Place His feet in mine, so that each one of my steps may be a life of salvation, of strength and of zeal for the other creatures. And now, my afflicted Mama, allow me to kiss His Heart and to lap up His most precious Blood; You Yourself, enclose His Heart in mine, that I may live of His love, of His desires, of His pains. Lastly, take the stiffened right hand of Jesus, that He may give me the last blessing. The stone closes the sepulcher. Tortured, You kiss it, and crying, You give Him the last good-bye and depart. But your pain is so great, that You remain almost petrified as your blood runs cold. My pierced Mama, together with You, I say good-bye to Jesus; and crying, I want to compassionate You and accompany You in your bitter desolation. I want to place myself at your side, to give You a word of comfort, a gaze of compassion at each sigh, strain and sorrow of yours. I will gather your tears, and I will sustain You in my arms, if I see You faint. But I see that You are forced to return to Jerusalem along the path from which You came. After only a few steps, You are already before the Cross on which Jesus suffered so much, and died. You run to embrace It, and in seeing It colored with Blood, the pains that Jesus suffered on It are renewed in your Heart, one by one. Unable to contain the pain, You exclaim: O Cross, how could You be so cruel with my Son? Ah, You have spared Him nothing! What wrong had He done to You? You have not permitted Me, His sorrowful Mama, to give Him even a sip of water, while He was asking for it; and to His parched mouth You gave gall and vinegar! I felt my pierced Heart melt, and I wanted to offer It to His lips to quench His thirst, but I had the sorrow of seeing Myself rejected. O Cross, cruel, yes, but holy, because divinized and sanctified by contact with my Son! Turn that cruelty which You used with Him into compassion for miserable mortals; and for the sake of the pains He suffered on You, impetrate grace and strength for the souls who suffer, so that not one of them may be lost because of tribulations and crosses. Souls cost Me too much they cost Me the life of a Son God; and as Co-Redemptrix and Mother, I bind them to You, O Cross. And after kissing It over and over again, You leave. Poor Mama, how much compassion I feel for You! At each step and encounter, new pains arise, which increase in their immensity and become more bitter; they inundate You, they drown You; and You feel You are dying at each instant. You are now at the point at which You met Him this morning exhausted, under the enormous weight of the Cross, dripping Blood, and with a bundle of thorns on His head, which, bumping against the Cross, penetrated deeper and deeper, giving Him pains of death at each blow. In crossing your gaze, the gaze of Jesus looked for pity; but the soldiers, pushed Him and made Him fall to deny You this comfort, making Him shed new Blood. You see the ground soaked with It; You throw Yourself to the ground, and as You kiss that Blood, I hear You say: My Angels, come to place yourselves as guardians of this Blood, so that not one drop of It may be trodden upon and profaned. Sorrowful Mama, allow me to give You my hand to lift You and raise You, because I see You faint on the Blood of Jesus. As You walk, You find new sorrows. Everywhere You see traces of Blood, and You remember the pains of Jesus; so You hasten your step and enclose Yourself in the Cenacle. I too enclose myself in the Cenacle - but my Cenacle is the Most Holy Heart of Jesus; from there I want to come to You, to keep You company in this hour of bitter desolation. My heart cannot bear leaving You alone in so much sorrow. But I feel pierced in seeing that, as You move your head, You feel the thorns You have taken from Jesus penetrate into it the pricks of all our sins of thought which, penetrating even into your eyes, make You cry tears of blood. Since You have the sight of Jesus in your eyes, all the offenses of creatures pass before your sight. How embittered You remain! How You comprehend all that Jesus has suffered, having His own pains within You! But one pain does not wait for another. As You prick up your ears, You feel deafened by the echo of the voices of creatures and from the variety of these offenses which reach your Heart and pierce It; and You say: Son, how much You have suffered! Desolate Mama, how much compassion I feel for You! Allow me to dry your face, wet with tears and with blood. But I feel like drawing back on seeing it now covered with bruises, unrecognizable and pale with mortal paleness. I understand these are the mistreatments against Jesus which You have taken upon Yourself, and which make You suffer so much that, as You move your lips in prayer or as your enflamed breast sighs, You feel your breath embittered and your lips burned by the thirst of Jesus. Poor Mama, how much compassion I feel for You! Your sorrows increase ever more, and as I take your hands in mine, I see them pierced by nails. It is in your hands that You feel the pain and see the murders, the betrayals, the sacrileges and all the evil works, repeating the blows, widening the wounds and embittering them more and more. How much compassion I feel for You! You are the true crucified Mother, so much so, that not even your feet remain without nails; even more, You feel them not only being pierced, but torn by many iniquitous steps, and by the souls who go to hell. And You run after them, that they may not fall into the infernal flames. But this is not all, pierced Mama. All of your pains, uniting together, echo in your Heart and pierce It - not with seven swords, but with thousands and thousands of swords. More so, since You have the Divine Heart of Jesus within You, which contains all hearts, and whose heartbeat encloses the heartbeats of all; and in beating, It says: Souls! Love!. And from the heartbeat Souls!, You feel all sins flow in your heartbeat, and death being inflicted on You; while in the heartbeat Love!, You feel life being given to You. Therefore, You are in a continuous act of death and of life. Crucified Mama, as I look at You, I compassionate your sorrows they are unspeakable. I would like to transform my being into tongue and voice in order to compassionate You; but before so much pain, my compassion is nothing. Therefore I call the Angels, the very Sacrosanct Trinity, and I pray Them to place their harmonies, their contentments and their beauty around You, to soothe and compassionate your intense sorrows; to sustain You in their arms, and to requite all of your pains with love. And now, desolate Mama, I thank You in the name of all for everything You have suffered; and I ask You, for the sake of your bitter desolation, to come to my assistance at the moment of my death. When I find myself alone and abandoned by all, in the midst of a thousand anxieties and fears come then, to return to me the company which I have given You many times in life. Come to my assistance; place Yourself beside me, and put the enemy to flight. Wash my soul with your tears, cover me with the Blood of Jesus, clothe me with His merits, embellish me and heal me with your sorrows and with all the pains and works of Jesus; and by virtue of them, let all my sins disappear, giving me total forgiveness. And as I breathe my last, receive me into your arms, place me under your mantle, hide me from the gaze of the enemy, take me straight to Heaven, and place me in the arms of Jesus. Let us make this agreement, my dear Mama! And now, I pray You to return the company I have given You to all those who are agonizing. Be the Mama of all; these are extreme moments, and great aids are needed. Therefore, do not deny your maternal office to anyone. One last word: as I leave You, I pray You to enclose me in the Most Sacred Heart of Jesus; and You, my sorrowful Mama, be my sentry, so that Jesus may not put me out of It; and I, even if I wanted, may not be able to leave. So I kiss your maternal hand; and You, bless me.
Reflections and Practices Jesus is buried. A stone seals Him and prevents His Mama from looking at Her Son any longer. And we - do we hide from the gazes of creatures; are we indifferent if everyone forgets us? In holy things, do we remain indifferent, with that holy indifference which makes us never disobey? In the total abandonment of Jesus, do we conquer everything with a holy indifference which leads us continuously to Him? And do we form with our constancy a sweet chain, so as to draw Him toward us? Is our gaze buried in the gaze of Jesus, so that we look at nothing but that which Jesus wants? Is our voice buried in the voice of Jesus, so that if we want to speak, we do not speak but with the tongue of Jesus? Are our steps buried in His, so that as we walk, we may leave the mark of the steps of Jesus, not of our own? And is our heart buried in His, in order to love and desire as His Heart loves and desires? My Mama, when Jesus hides from me for the good of my soul, give me the grace that You had in the privation of Jesus, so that I may give Him all the glory that You gave Him, when He was placed in the Sepulcher. O Jesus, I want to pray to You with your voice. And just as your voice penetrated into the Heavens and resounded in the voices of all, in the same way, honoring your voice, may my voice penetrate even into Heaven, to give You the love and the glory of your own word. My Jesus, my heart palpitates, but I am not content if You do not let me palpitate with your Heart; with your heartbeat, I will love as You love. I will give You the love of all creatures, and one will be the cry: Love, Love...! O my Jesus, give honor to Yourself, and in everything I do, place the seal of your own power, of your love and of your glory.
Twenty-third Hour From 3 to 4 PM Jesus, dead, is pierced by the thrust of a lance. The deposition from the Cross
My dead Jesus, all nature has sent out a cry of sorrow at your last breath, and has cried over your sorrowful death, recognizing You as its Creator. The Angels, thousands upon thousands, hover around the Cross, and cry over your death. They adore You as our true God, and accompany You to Limbo, where You go to beatify many souls who have been ardently longing for You for centuries upon centuries. My dead Jesus, I cannot pull myself away from your Cross, nor can I be satiated of kissing and kissing again your most holy wounds, which eloquently speak to me of how much You have loved me. In seeing the horrendous tearings, the depth of your wounds, to the point of uncovering your bones ah, I feel I am dying! I would like to cry so much over these wounds as to wash them with my tears. I would like to love You so much as to heal You completely with my love, and restore the natural beauty of your unrecognizable Humanity. I would like to open my veins to fill your empty veins with my blood and call You back to life. O my Jesus, what can love not do? Love is life, and with my love I want to give You life; and if mine is not enough, give me your love. With your love, I will be able to do anything yes, I will be able to give life to your Most Holy Humanity. O my Jesus, even after your death You want to show me that You love me, prove your love for me, and give me a refuge, a shelter, in your Sacred Heart. Therefore, pushed by a supreme force, to be assured of your death, a soldier rips your Heart open with a lance, opening a profound wound. And You, my Love, shed the last drops of Blood and water contained in your enflamed Heart. Ah, how many things does this wound, opened by love, tell me! And if your mouth is mute, your Heart speaks to me, and I hear It say: My child, after I gave everything, I wanted this lance to open a shelter for all souls inside this Heart of Mine. Opened, It will cry out to all, continuously: Come into Me if you want to be saved. In this Heart you will find sanctity and you will make yourselves saints; you will find relief in afflictions, strength in weakness, peace in doubts, company in abandonments. O souls who love Me, if you really want to love Me, come to dwell in this Heart forever. Here you will find true love in order to love Me, and ardent flames for you to be burned and consumed completely in love. Everything is centered in this Heart: here are the Sacraments, here my Church, here the life of my Church and the life of all souls. In It I also feel the profanations made against my Church, the plots of the enemies, the arrows they send, and my oppressed children there is no offense which my Heart does not feel. Therefore, my child, may your life be in this Heart defend Me, repair Me, bring Me everyone into It. My Love, if a lance has wounded your Heart for me, I pray that You too, with your own hands, wound my heart, my affections, my desires all of myself. Let there be nothing in me which is not wounded by your love. I unite everything to the harrowing pains of our dear Mama, who, for the pain of seeing your Heart being ripped open, falls into a swoon of sorrow and love; and like a dove, She flies in It to take the first place to be the first Repairer, the Queen of your very Heart, the Mediatrix between You and the creatures. I too, with my Mama, want to fly into your Heart, to hear how She repairs, and to repeat Her reparations for all the offenses You receive. O my Jesus, in this wounded Heart of Yours, I will find my life again; therefore, anything I may be about to do, I will always draw from It. I will no longer give life to my thoughts; but if these want life, I will take Yours. My will will no longer have life; but if it wants life, I will take your Most Holy Will. My love will no longer have life; if it wants life, I will take your Love. O my Jesus, all of your Life is mine this is your Will, this is my will.
Jesus is deposed from the Cross. My dead Jesus, I see that your disciples hasten to depose You from the Cross. Joseph and Nicodemus, who have remained hidden until now, with courage and without fearing anything, now want to give You an honorable burial. So they take hammers and pincers, to perform the sacred and sad unnailing from the Cross, while your pierced Mama stretches out Her maternal arms to receive You on Her lap. My Jesus, while they unnail You, I too want to help your disciples to sustain your Most Holy Body; and with the nails they remove from You, nail me completely to Yourself. With your Holy Mother, I want to adore You and kiss You, and then enclose myself in your Heart, never to leave again.
Reflections and Practices After His death, Jesus wanted to be wounded by a lance for love of us. And we - do we let ourselves be wounded in everything by the love of Jesus; or do we rather let ourselves be wounded by the love of creatures, by pleasures, and by attachment to ourselves? Also coldness, obscurity and mortifications, both interior and external, are wounds which the Lord makes to the soul. If we do not take them from the hands of God, we wound ourselves, and our wounds increase passions, weaknesses, self-esteem - in a word, every evil. On the other hand, if we take them as wounds made by Jesus, He will place His love, His virtues and His likeness in these wounds, which will make us deserve His kisses, His caresses and all the stratagems of a divine love. These wounds will be continuous voices which will call Him and force Him to dwell with us continuously. O my Jesus, may your lance be my guard which defends me from any wound of creatures. Jesus allows Himself to be deposed from the Cross into the arms of His Mama. And we - do we deposit all of our fears, our doubts and our anxieties in the arms of our Mama? Jesus rested on the lap of His divine Mother. Do we let Jesus rest by casting away our fears and our agitations? All: My Mama, with your maternal hands remove from my heart all that may prevent Jesus from resting in me.
«De Boodschap is een stroom van liefde over de wereld. Ze is de weg voor de besluiteloze, voor hen die gebukt gaan onder de huidige tegenstrijdigheden, ze is de vertroosting voor de gekwetste harten die in de geweldige beroering van deze tijd vereenzaamd zijn.” (23.7.68)
Wat is het doel van de Boodschap?
Jezus tot Marguerite
“ Ziehier het doel van mijn Boodschap: grondiger kennis van mijn liefde voor de mensen. Wat Ik vraag: offers, gebeden,verstervingen; levendiger Maria-verering; ijver voor de rozenkrans die overal dient hervat” ( 29.1.67)
Moet men deze Boodschap aanvaarden?
Jezus tot Marguerite
“Voorwaar Ik zeg u: de wereld blijft vrij ze aan te nemen of te weigeren. Ze zal de gevolgen van haar keuze op zich nemen” (18.7.67)
Wat zal de Boodschap teweegbrengen?
Jezus tot Marguerite
“De Boodschap ontsluit de harten voor de liefde en voor de kennis van een God die verliefd is op zijn schepselen.” (5.5.70)
Komt deze Boodschap werkelijk van Jezus?
Jezus tot Marguerite
“Ik ben de auteur van deze geschriften, Ik ben degene die ze ingeeft. Twijfel daar niet aan. Wie zou u nu op dit ogenblik durven bedriegen?”(24.3.66)
Waarom een legioen kleine zielen?
Jezus tot Marguerite
“Omdat Ik goed en barmhartig ben hou Ik meer rekening met het goede dat men doet dan met het kwade dat men mij aandoet.
Mijn gerechtigheid wijkt graag voor mijn barmhartigheid. Ziedaar waarom Ik een leger kleine zielen verlang, die zich innig verenigd tussen mijn gerechtigheid en de zondaars zullen opstellen onder de hoede van mijn Koningin-Moeder” (20.7.67)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Wenst u De Boodschap in boek te lezen, mail me dan even en ik antwoord U op welke adressen U deze kunt aankopen. Vermeldt tevens da gewenste taal De Boodschap is in verschillende talen beschikbaar. If You want to read The Message as a book, sent me a mail , I answer you with the address where to buy. Please indicate which language You wish, The Message is available in different languages. En cas Vous voulez lire Le Message comme un livre, envoi moi un petit mail, et je vous réponds ou vous le pouvez acheter. Le Message est disponible en plusieurs langues.
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.
Noveen tot Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand.
